Άσχημες αναμνήσεις γεννάει αυτό το θρεντ. Παλιά μετά από κάθε φορά που μέθαγα αντιμετώπιζα τα εκάστοτε τραγελαφικά σκηνικά σε φάση “χαχα τί γαμάτος ήμουν”, όπως και όλοι σας είτε το παραδέχεστε είτε όχι.
Πλέον αυτή τη χαζή νοοτροπία ευτυχώς δεν την έχω. Αφού κατάφερα να γίνω κόκκαλο 1,2,3,4! φορές μπροστά στα μάτια των γονιών μου είπα να συνέλθω. Έχω να μεθύσω κοντά δύο χρόνια και δεν το αποζητώ καθόλου. Ούτε έχω κόψει το αλκοόλ. Ίσα ίσα που τώρα το φχαριστιέμαι περισσότερο και χωρίς να γίνομαι ζώο.
[SPOILER]Διευκρίνιση για να μην έχουμε παρεξηγήσεις: οι παραπάνω χαρακτηρισμοί δε χρειάζεται να αυτοαποδοθούν σε κανέναν ο οποίος μπορεί να έχει μια διαφορετική στάση απέναντι στο αλκοόλ. Αφορούν τον εαυτό μου. Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη από όσους πιθανόν σπαστούν/ξενερώσουν από την ύπαρξη ενός σοβαρού ποστ σε ένα εξ ορισμού χαβαλετζίδικο τόπικ.
Και για να πω την αλήθεια άλλωστε, μέχρι να θυμηθώ τα δικά μου και να ξενερώσω μια χαρά διασκέδασα με πολλά ποστ εδώ μέσα. [/SPOILER]
Πάντως… το ξέρω ρε μαλάκα. Το ίδιο πράγμα εννοώ. Το “τί γαμάτος ήμουνα” δεν πάει στο πως βλέπουν οι άλλοι τη μέθη σου, αλλά εσύ ο ίδιος. Έστω και υποσυνείδητα, ε, νιώθεις λίγο “ρέμπελος” και “ελεύθερος”. Μαλακίες βέβαια. Τις περισσότερες φορές απλά σπας τ’ αρχίδια όσων “πρέπει” να σε ανέχονται. Όπως εγώ με σένα και τους άλλους.
Βέβαια υπάρχει και κόσμος που για τον α’ ή β’ λόγο είναι χαριτωμένος/χαρά Θεού όταν έχει πιεί παραπάνω. Δεν αντιλέγω.
Γι αυτό είναι καλό να μεθάς πρωί/ μεσημέρι. Μέχρι το βράδυ θα έχεις ψιλο"πέσει" και την επόμενη μέρα γλιτώνεις το hangover. Αυτό υπό τον όρο να έχεις γίνει τύφλα μέχρι τις 3-4, ας πούμε, και μετά να το βουλώνεις, να σταματάς, και να περνάς το απόγευμά σου ξύπνιος κάνοντας κάτι ευχάριστα ηλίθιο μέχρι να πάει λογική ώρα για νάνι.
Καλοκαίρι στην Ίο πριν από 4-5 χρόνια. Δύο άτομα, φτάνουμε 11:30 το πρωί κ μέχρι να βρούμε το δωμάτιο είχαμε τσιμπήσει ένα μπουκάλι Τζακ καθ’ οδόν το οποίο κι εγκαινιάσαμε στο δωμάτιο.
Αφήνουμε μπαγκάζια και πάμε για μπάνιο, όπου τιμάμε γύρω στις 6 μπύρες. Επιστροφή στη χώρα για μάσα στο χέρι και κέρασμα τσίπουρο από το μπεργκεράδικο. Όμορφα. Δωμάτιο για χαλάρωση και Τζακ. Επιστροφή στη χώρα για βόλτα και για σαμπούκες με Τζακ.
Πέφτει το βραδάκι, πλακώνει το μπούγιο να 'σου μελωδίες από Sepultura & Megadeth, να σου κ τα πρώτα σφηνάκια. Ωρέ, τούτοι τα χουν τσάμπα, ας πιούμε κι άλλα μαζί με τις Corones μας.
Να σου κ ο φίλος που χάθηκε κ πάω να τόνε βρω. Πουθενά ο δικός σου. Λίγα λεπτά μετά ανταμώνουμε κ λέμε να πάμε για ύπνο. Έλα μου όμως που από κάπου έπαιζε AC/DC και είχε μέσα αγγλίδες τουρίστριες να χορεύουνε το “Thunderstruck”. Ντου κ σφηνάκια. Τόνε παρατάω στο μπαρ κ παίρνω στο κατόπι να βιάσω μια αγγλιδούλα. Τέλος…
Μπλάκαουτ, ξυπνάω χαράματα σε ένα μαρμάρινο πεζούλι, πονώντας παντού, βλέποντας τα πάντα 8απλά κ προσπαθώντας να βρω το δωμάτιο που είχα πάει μόνο 2 φορές.
Έσωσα κ το βρήκα, ο κολλητός ροχάλιζε, ξάπλωσα σαν κούτσουρο κ το μεσημέρι που ξύπνησα, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και με καμάρωσα με αίματα, αμυχές κ μώλωπες.
Από την επόμενη μέρα, μόνο σφραγισμένες μπύρες, άντε κ κανά ρακόμελο :lol:
δεν εχω ιδιαιτερη ιστορια μεθυσιου γαμωτο:(
παντα πινω μεχρι να κανω κεφαλι και στοπ μετα…
παντως μια φορα ελιωνα σ ενα ρεμπεταδικο με τσαμπα ρετσινα.ειχα πιει σε αθλιο βαθμο και καποια στιγμη παω να φυγω.το μαγαζι αυτο ειναι σε μια ευθεια απο το σπιτι μου κυριολεκτικα και περπατημα 5 λεπτων.
το πως βρεθηκα ξαφνικα σε ενα αλλο μερος της πολης δεν το καταλαβα.οταν ξαναβρηκα το δρομο,συναντησα κατι γνωστες κοπελες(νομιζω),που πρεπει να τους ελεγα βλακειες και στο τελος δεν μπορουσα να βρω τα κλειδια μου.αλλα γενικα ειναι καπως μπερδεμενα στο μυαλο μου.
Κουραστική καλοκαιρινή μέρα, ελάχιστο φαγητό στο στομάχι, και σταθερή κατανάλωση αλκοόλ από το πρωί σχεδόν (bad combo!).
Μετά από αγαπημένη συναυλία και επακόλουθη κρεπάλη (πραγματικά δε θυμάμαι τί είχα πληρώσει και τί με κερνάγανε…) φτάνω στο καταφύγιο. Συγκομιδή ?
Κατούρημα και αναπάντεχη ρουκέτα ταυτοχρόνως !! :oops:
Μετά ύπνος κατευθείαν και όλα οκ. Το πρωί ξεγυρισμένο hangover βέβαια…
Πάλι μετά από συναυλία. Φεύγω από το Αn αργά, μαυροντυμένος καμικάζι με το ποδήλατό μου και μετά από κανα 2λιτρο μπύρας με σταματάει μπατσοπαρέα για εξακρίβωση ! #-o
Το καλό βέβαια με το ποδήλατο είναι ότι δεν σου κάνουν αλκοτέστ…8)
Έχω αρκετές ιστορίες να διηγηθώ απο μεθύσια. Έχω πέσει απο αρκετά μέτρα μετά απο ένα μπουκάλι και captain morgan, κάτι σπασμένα δάκτυλα κολλητού απο μπουνιά σε τοίχο σε ένα πάρτυ και άλλα τέτοια καλά. Η μόνη μαλακία είναι ότι θυμάμαι μόνο τα χοντρά, δηλαδή αυτά που πονούσαν :?
Γενικά αν και πίνω αρκετά,ποτέ μου δεν γίνομαι λιώμα με εξαίρεση μια φορά όταν ήμουν μόνος στο σπίτι μου και έπινα κρασί μέχρι τελικής πτώσης,αλλά τότε ήμουν πιο πιτσιρικάς.
περσυ καλοκαιρακι, ειμαι με αλητικη παρεα στα κρητικα ρακαδικα πανω απο την πλατεια Εξαρχειων. Επειδη πριν μερικες μερες με χαλασε ο συνδιασμος μπυρας-ρακης σκεφτηκα να πιω μονο μπυρα. Πινω 3-4 αλλα μετα ηρθαν κατι κερασματα ρακες, και μετα και αλλα και αλλα… Κατα τις 4 ξεκινησα με τα ποδια για ιλισια και αφου εριξα πολλα 8αρια και εναν μισαωρο υπνο στα σκαλια μιας πολυκατοικιας, γυρισα σπιτι, τα “εβγαλα” ολα και κοιμηθηκα.
Πέρσι τέτοια εποχή, πλατεία Εξαρχείων με Τάτσομαν, έγώ είχα πιει 2 λίτρα κρασί και δυο μπίρες, αυτή κάτι αντίστοιχο, με εμένα σε χειρότερη κατάσταση. Μου πήρανε τον πιο άθλιο καφέ (στο μεταξύ εγώ τον σιχαίνομαι έτσι κι αλλιώς) κατέληξα με έγκαυμα στη γλώσσα (ωραία). Με χώσανε σε ένα ταξί και πάλι καλά που θυμόμουν τη διεύθυνση. Στο μεταξύ έστελνα μηνύματα σε έναν φίλο μου και αυτά που του έλεγα δεν είχαν κανένα απολύτως νόημα (αλλά μάλλον εκείνη τη στιγμή είχαν). Και ο ταξιτζής ήταν το είδος ταξιτζή-ψυχολόγου-βαριέμαι-θέλω-κάπως-να-μιλήσω-και-σου-βγαζω-όλα-μου-τα-ψυχολογικά-και-περιμένω-να-μου-πεις-τα-δικά-σου… Και την επόμενη μέρα είχαμε με μια μπάντα πρόβα (οπου τραγουδούσε η Τατσομαν) και έπρεπε να τους παραλάβω από την άλλη άκρη του γαλατσίου, ενώ έχει βρέξει, να κουβαλάω το μπάσο και να σκέφτομαι “μη γλιστρήσεις” (γιατί κατέβαινα ίσως την πιο απότομη κατηφόρα του γαλατσίου, μια απ’ τις πολλές… πάντως θυμάμαι τα πάντα!
[/SPOILER]
Έχω πέσει απο αρκετά μέτρα μετά απο ένα μπουκάλι και captain morgan, κάτι σπασμένα δάκτυλα κολλητού απο μπουνιά σε τοίχο σε ένα πάρτυ και άλλα τέτοια καλά. Η μόνη μαλακία είναι ότι θυμάμαι μόνο τα χοντρά, δηλαδή αυτά που πονούσαν :?