Το χειροτερο που εχω παθει ειναι αρκετα χρονια πισω στα γενεθλια μου που ειχαμε μαζευτει σπιτι μου και τα πιναμε με κατι φιλαρακια με αποτελεσμα οταν εφυγαν ολοι και σηκωθηκα απο την καρεκλα να σκασω με τα μουτρα πανω στο τραπεζι με τα μπουκαλια και τα ποτηρια και να τα κανω ολα πουτανα.Εγκεφαλικο η μανα μου 
μια ιστορία που έχει πλάκα είναι για ένα ένα βράδυ του 2003, όπου μετά από ποσότητες σαμπούκας που δεν αντέχει ο ανθρώπινος οργανισμός (εγώ ακούω πολύ manowar και τα κατάφερα) κατέληξα μαζί με φίλους και έναν καθηγητή από το τει να ψάχνουμε στις 5 το πρωί ανοιχτό κωλόμπαρο στην ευρύτερη περιοχή της χαλκίδας.από τότε δεν έχω ξαναπιεί σαμπούκα. υπάρχουν και γαργαληστικές λεπτομέροιες στην αφήγηση τις ιστορίας που δεν γίνεται να ποσταριστούνν :roll:
Σε σημείο να κάνω εμετό από ποτό έχω φτάσει 2 φορές στη ζωή μου, τη μία από λευκό κρασί που μας ανανέωναν συνέχεια σε κανάτια και την άλλη από βότκες. Την πρώτη δεν θέλω να τη θυμάμαι γιατί ήμουν νέο κι άμαθο και ο πρώτος μου εμετός από αλκοόλ με τρόμαξε.
Η δεύτερη ήταν Ο,ΤΙ ΝΑ’ ΝΑΙ.
Στα γενέθλιά μου ένα παιδί μου είχε φέρει δώρο ένα μπουκάλι βότκα. Καλοκαίρι, αυλή σπιτιού κολλητής ήμασταν 4 κοπέλες και αράζαμε. Ξαφνικά θυμόμαστε αυτό το μπουκάλι που για κάποιο λόγο είχε μείνει σπίτι της κολλητής μου. Ξεκινάμε να πίνουμε από 2-3 ποτά εγώ κι αυτή, οι άλλες λιβάνιζαν ένα ποτήρι η καθεμιά και τελικά τα αποτελειώσαμε εμείς. Μετά οι 3 μας ήπιαμε την υπόλοιπη σφηνάκια σε ένα ηλίθιο παιχνίδι, ήπιαμε άλλο μισό μπουκάλι βότκα που είχε σπίτι της και εκεί είπαμε να το λήξουμε. Το θέμα είναι ότι πετάχτηκα και πήρα ένα κουτί λεμονάδα για το πρώτο μπουκάλι και μετά μας τελείωσε. Καταλήξαμε να στύβουμε λεμόνια 3 το βράδυ και να ανακατεύουμε με ζάχαρη… σαπίλα. Το μόνο που φάγαμε εκείνο το βράδυ ήταν 2 σακούλες ραφλς για να συνοδέψουμε τα ποτά.
Στο δρόμο για το σπίτι δεν έκοβα απλά οχτάρια. Πήγαινα ακριβώς ζιγκ ζαγκ. Πέφτω στο κρεβάτι, γύριζαν τα πάντα, με παίρνει τηλ η κολλητή μου να με ρωτήσει αν είμαι καλά και μου λέει “Η τάδε ξέρασε πάντως” και με το που άκουσα τη λέξη ΞΕΡΑΣΕ πήγα στην τουαλέτα με το κινητό στο χέρι και είδα τα ραφλς ιν ρηβέρς.
Παρ’ όλα αυτά η βότκα λεμόνι παραμένει το αγαπημένο μου ποτό έβερ.
:|:lol::lol:
Εντάξει, εγώ δεν έχω πολλές ιστορίες με σουρώματα αλλά θα πω 2-3 που είχαν χαβαλέ! Η μία είναι που πλακωθήκαμε με έναν φίλο μου στα τσίπουρα σε μία μπυραρία στην Βέροια αλλά το θέμα είναι πως εγώ είμουν νυστικός! Θυμάμε πως τότεε άρχιζα το κάπνισμα… Με το που ανάβω ένα τσιγάρο αρχίζει και με μουδιάζει το σαγόνι(!) και όπως είμαι γυρνάω και πατάω μια ξέρα πάνω στην τζαμαρία… Έκανα 3-4 μήνες να ξαναπάω σε εκείνη την μπυραρία… Και μια άλλη καλή σούρα είναι στην κηδεία του πατέρα του κολλητού μου… Άντε να ζήσουμε να τον θυμόμαστε, άντε να ζήσουμε να τον θυμόμαστε για πότε είχα πλακωθεί στα METAXA και στα κρασιά χαμπάρι δεν πήρα… Λίγο καφρίλα αυτό αλλά δεν πειράζει…
Και η μαλακία είναι πως τώρα έκοψα το ποτό λόγω προβλήματος με το στομάχι… θα είχα κάνει αρκετές μαλακίες ακόμα αν δεν το έκοβα…
Mε ποιους ησουν??? 
:lol:
Ασε μαλακα εγω το τι μαλακιες ελεγα μετα στην πλατεια που βρηκα τους αλλους δε περιγραφεται, χαχαχα!
Ωραια ητανε
Γτ κι εγω ξεκινησα για μονο μπυρα, αλλα με τα αλλα τα νεροφιδα δεν αντισταθηκα. Και πληρωσαμε και ελαχιστα μιας και ειμασταν οι μικροτεροι. ΧΑχαχα
Χμ, ενδιαφέρον thread. Ας ποστάρω κ γω τα χάλια μου. Βάζω spoiler γιατί ακολουθεί σεντονάκι.
[SPOILER]Πριν κάποια χρονάκια, μας είχαν βγάλει στη δουλειά ένα βράδυ έξω όλο το προσωπικό, λίγες μέρες πριν τις γιορτές το Δεκέμβρη. Σε ένα άθλιο μέρος που ήθελε να το παίξει κλαμπ, εστιατόριο, κάτι τέτοιο τέλως πάντων και εννοείται με μουσική αντίθετη από αυτή που ακούμε εδώ στο φλώρουμ.
Για να ξεχαστώ λοιπόν, άρχισα κ έπινα κρασάκι, κ μετά ο βλαξ το ανακάτεψα με ουισκάκι. Μια το ένα μια το άλλο, άρχισα κ έκανα μαλακιούλες. Δηλ. είχα ανέβει σε έναν καναπέ με έναν άλλο ψηλέα μέθυσο (μεγάλη αλκοόλα αυτός) κ κρατούσαμε ο ένας τον άλλον να μην πέσουμε, την είχα πέσει σε μια συνάδελφο, τρελό μπάζο (τόσο γκολ ήμουν) κ διάφορα άλλα.
Κάποια στιγμή με παίρνει ένας φίλος να φύγουμε, που είχαμε πάει μαζί κιόλας στη συνάντηση (εννοείτε ότι μόνος μου δεν μπορούσα να πάρω την απόφαση να φύγω, είχα μπει γκολ κανονικά). Πάμε λοιπόν έξω από το κέντρο, κάνοντας διάφορα χαριτωμένα οκτάρια κ παίρνουμε ταξί. Από τη στιγμή που μπαίνουμε στον ταρίφα, μετά αργότερα που πήραμε το αυτοκίνητο που είχαμε παρκάρει κοντά σε ένα σταθμό μετρό μέχρι τη στιγμή που φτάνουμε σπίτι μου κ με αφήνει το παλικάρι δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα.
Συνέρχομαι τι στιγμή που έχω σκύψει στα κάγκελα έξω από την πόρτα μου και βγάζω τα ξερατά μου. Μετά την εμετίλα, ψάχνω να βρω τα κλειδιά να ξεκλειδώσω. Τίποτα, πουθενά τα κλειδάκια. Η πλάκα είναι ότι δεν είχα καν τη διαύγεια να ψάξω στις σκάλες μήπως τα βρω. Προσπαθώ ο βλαξ να ανοίξω την πόρτα με τα χέρια (η οποία βέβαια ήταν κλειδωμένη). Ακούει η μάνα μου το θόρυβο, σηκώνεται στα μαύρα χαράματα κ μου ανοίγει αυτή.
Με το που με βλέπει μου λέει “τύφλα είσαι”. Της λέω “τι λες ρε, τρελή είσαι?” (της την είπα κ από πάνω!). Κοιμάμαι του καλού καιρού και την επόμενη το πρωί μου φέρνει η μάνα μου τα κλειδιά, που είχαν πέσει στο πρώτο σκαλί το προηγούμενο βράδυ.
Αυτό ήταν το τελευταίο μου μεγάλο μεθύσι, που είχα γίνει στην κυριολεξία ένα με την άσφαλτο. Γενικά πάντως εκείνο το βράδυ είχαν πιεί οι πάντες. Τον δε ψηλό φίλο (που είχαμε ανέβει πάνω στον καναπέ) τον άφησε το αφεντικό μας έξω από την εταιρεία γιατί δε θυμόταν πώς να γυρίσει σπίτι του. Κοιμήθηκε ο θέουλας στα σκαλοπάτια έξω από την εταιρεία, στο κρύο, με το laptop αγκαλιά, και το πρωί τον μαζέψανε κάτι μπάτσοι για προσβολή της δημοσίας αιδούς και τον πήγαν στο τμήμα. Τον έβγαλε αργότερα ο πατέρας του 
Από τότε πίνω σπανίως (εκτός από τις κλαστικές μπυροποσίες) και ελεγχόμενα :). Καλό performance εκείνο το βράδυ. [/SPOILER]
εχετε αναψει καταλαθος τσιγαρο απο την αναποδη και να το καταλαβετε μετα απο 4-5 τζουρες;
βαλτε στην εικονα και ουζο και εδω εισαστε.:?
no more ouzo.
Το εχω παθει εγω αλλα με την πρωτη τζουρα το καταλαβα.Εσυ πρεπει να ησουν τοσο κομματια ωστε να μην ενιωθες τιποτα για να αντεξεις 4-5 τζουρες
Το χω καμει αλλα τι σκατα, δεν προσεξες το φιλτρο που καιγοταν; 
εδω δεν προσεχουμε το τσιγαρο οταν καιγεται οταν ειμαστε σε νορμαλ κατασταση.
φαντασου οταν εισαι σε φαση αποσυνθεσης.
αυτο ηταν το 1ο μου χοντρο μεθυσι που επιασα γκομενα και την φιλη μας την λεκανη.
απο τοτε τα εχουμε πει πολλες φορες αλλα εκεινη η πρωτη μας βραδυα θα μου μεινει αξεχαστη.
μαρλμπορο λαιτς ηταν:?
Χα, γαματο θεματακι!
Πρωτη φορα που ειχα κανει κεφαλι πρεπει να ειναι καπου 3-4 χρονια πισω. Χριστουγεννα, ειχαμε παει οικογενειακως σε ενα χωριο στα συνορα (καπου Ηπειρο), στην μεση του πουθενα. “Χωριο”. 10 κατοικους ειχε μονιμους και κατι δωματια που ειχαμε νοικιασει. Ερημια σας λεω, μες στα χιονια. Υπηρχε εκει που λετε, κατι σαν καφενειο/εστιατοριο, ενα μαγαζακι βασικα, ψιλογραφικο που μαζευοταν εκει οι κατοικοι να πιουν και να φανε. Μια παρεα ημασταν δηλαδη. Ε θυμαμαι οτι ηπια 2 μπυριτσες. Μετα λεω ας δοκιμασω τσιπουρο (πρωτη φορα πρεπει να ηταν), πινω 2-3 τσιπουρακια, μετα μας φερνουν ενα λικερ (δεν θυμαμαι γευση) δικο τους, ντοπιο, που ΓΑΜΟΥΣΕ και ηπια αρκετουτσικο. Ε ανακατευτηκαν ολα αυτα και μετα ειχα μια ζαλαδα (και υπαρχει βιντεο να λεω στην αδερφη μου κατι ασυναρτησιες :Ρ).
Βεβαια, το real thing ηταν τα περσινα Χριστουγεννα. Η πρωτη φορα που θα τα περνουσα με φιλους. Ειχαμε παει σε ενα μαγαζι, ρεμπεταδικο φαση. Ηπια καπου 1.5/2 κιλα κρασι (που δεν μου αρεσει κιολας :Ρ), 1 καραφακι περιπου ρακη και στο τελος ειχα παρει ενα μπουκαλι ουζο απο το διπλανο τραπεζι. Και οσο ερχονταν ποτα, τοσο εφευγαν τα φαγητα. Ε επινα και των υπολοιπων (τις ποσοτητες τις εβαλα απο οσα θυμαμαι αμυδρα και μου εχουν πει, ισως να ηταν λιιιγο παραπανω). Τετελεσθαι. Θυμαμαι οσα μου εχουν περιγραψει οι φιλοι μου. Οχταρια στο δρομο, ασυναρτησιες, headbanging, τραγουδι, ρεζιλικια, κουβεντες με αγνωστους στου Ψυρρη. Μετα με βαζουν σπιτι 2 φιλοι (αφου καταφερα να ανοιξω) και μολις ειχαν γυρισει και οι δικοι μου σπιτι. Θρονιαζομαι στον καναπε, ενω ειχε μυρισει οοοολο το σπιτι και προσπαθω να το παιξω νορμαλ στους δικους μου, ενω βρισκομαι σε μια φαση νιρβανας, κοιτωντας το πατωμα. Η μανα μου ρωταει τον εναν φιλο τι ηπια και απανταει αμηχανος “Μερικες μπυριτσες μωρε” (ο θεος, αχαχαχαχ). Μετα θυμαμαι οτι ετρεχα σαν δαιμονισμενος στο κρεβατι, ολα γυριζαν, ξερασα, ξυπνησα με εμετους διπλα και την επομενη μερα επισης ξερνουσα και ειχα κεφαλι καζανι. Το κορυφαιο, οτι οταν ενιωσα καλα το βραδακι, πηγα για σουβλακια με φιλους και μας κερασαν ρακομελο. Ε και ηπια φυσικα (1 ηταν μονο)
οι ιστορίες μεθυσιών είναι πολλές, κάποιες καλές κάποιες κακές. Το μεθυσι παντως με τη μεγαλυτερη διαρκεια ηταν φετος οπου την κλανω πεμπτη βραδυ, και ξεκλασα οταν κοιμηθηκα το σαββατοβραδο. Την παρασκευη παμε σινεμα παραπατωντας
[SIZE=“4”][B][SIZE=“3”]OYZO BE MY GUIDE[/SIZE][/B][/SIZE]
:D:lol:
Nτρέπομαι…
Μεγάλο θέμα. Και είμαι και μεγάλος άνθρωπος. Και οι ιστορίες είναι άπειρες. Και οι χειρότερες είναι με ούζο, το οποίο πλέον αποφεύγω πολύ. Ένα καραφάκι και τέλος…
Και ναι. Όταν πίνεις είσαι και πολύ μάγκας και σούπερ, δείτε με πόσο πίνω, φέρε κι άλλο, μετά όταν χαλιέσαι νιώθεις μαλάκας και λες τι έκανα -αυτολύπηση, εξευτελισμός- δεν το ξανακάνανω, μέχρι την επόμενη φορά. Και δεν είναι τελικά ούτε μαγκιά, ούτε τίποτα. Και υπάρχουν και φορές που έχω μεθύσει και το έχω ευχαριστηθεί.
Απλά όσο περνάνε τα χρόνια οι αντοχές μειώνονται, τουλάχιστον για μένα. Και δεν το κυνηγάω πια. Παλια μου ήταν αδιανόητο να βγω και να μην πιω. Τώρα απλά δεν βγαίνω…
“δεν το ξανακανω”:lol::lol::lol:
και
"που παρκαρα;"
“με τι γυρισα;”
“ποσα πληρωσα στον ταριφα;”
“τι ειναι αυτη η σακουλα απο τα Εβερεστ;”
“καλα ενα 50ευρω εφαγα;”
“ο Νικος πως να γυρισε αραγε;”
μερικα απο τα ερωτηματα της “επομενης ημερας”
Η μόνη φορά που έχω καταναλώσει σχετικά μεγάλες ποσότητες ήταν το καλοκαίρι, το τελευταίο βράδυ που ήμουν Πάρο, πάμε Νάουσσα, ανοίγουμε ένα μπουκάλι βότκα απ’ το οποίο ήπια περίπου το ένα τρίτο (βότκα-λεμόνι, όχι απ’ το μπουκάλι ε), ε μετά με κέρασαν τα παιδιά και ένα ρούμι, ήπια και δύο μπύρες, κάτι σφηνάκια που δεν θυμάμαι τι ποτό ήταν … Και εν πάσει περιπτώσει όταν είχαν κατακαθίσει όλα τα ποτά, τα ‘χα τριακόσια ( λιγότερο από τετρακόσια δηλαδή αλλά οκ σε κάθε περίπτωση, ούτε μαλακίες έλεγα ούτε τίποτα εμφανώς περίεργο, απλά είχα κάνει καλό κεφάλι προφανώς… γενικά μου φαίνεται ότι αν δεν το θες κι εσύ να μεθύσεις, σε φάση να είσαι άλλος άνθρωπος, δεν συμβαίνει ό,τι και να κατεβάσεις), απλά το στομάχι μου είχε γίνει κιμάς γιατί δεν είχα φάει τίποτα για βραδινό. Και στο γυρισμό οδηγούσε ένας φίλος μου που παίρνει τις στροφές με 150 που λέει ο λόγος (αν και δεν απέχει πολύ το νούμερο απ’ την πραγματικότητα), οπότε δεν άντεξε ΚΑΙ αυτό το πράγμα το στομάχι μου, όταν φτάσαμε Αλυκή και κατέβηκα, άδειασα, ούτε κι εγώ ξέρω πώς άντεξα μέχρι εκεί.
Από άποψη μαλάκυνσης δεν θα το 'λεγα μεθύσι αλλά αφού ξέρασα φαντάζομαι ότι πιάνεται.
Χάηλαητ της βραδιάς μία φάση που γέλαγε ένας φίλος μου επί 3 λεπτά (και δεν είχε πιεί και τόσο πολύ δα) κοιτάζοντας σα χάνος το κενό χωρίς λόγο κι εγώ, που είχα πιεί αρκετά περισσότερο να τον ρωτάω κουνώντας τον απ’ τους ώμους “τι γελάς ρε ΜΠΟΚΟΛΗ;”
το πιο χαλια μεθυσι το χω κανει με πιτογυρα.ναι πιτογυρα…ειχα φαει κολοκυθοπιτα σπιτι και πηγαμε με φιλο τουμπα να φαμε απο Γυραδικο…πανω στη λαιμαργια φαγαμε απο 2 ( οι γνωστες ξερουν γιατι μεγεθος και βρωμια μιλαμε).στο γυρισμο ο μαλακας εκανε καγκουριες με ταμαξι.λιωμα το στομαχι.3 μερες αρρωστος ημουνα.ζαλη
:lol::lol::lol: Μονο εσυ ρε papardela!!!