Προσεχώς επανεκδόσεις Ιαπωνικών ταινιών…
Κάποια ενώ είναι αριστουργήματα θα τα ξαναδούμε μέσα στα επόμενα 2-4 χρόνια σχεδόν σίγουρα. Παίζονται ξανά και ξανά. Κάποια άλλα παίζονται πολύ σπάνια. Δηλαδή Μιζογκούτσι και Κουροσαβα βλέπεις εύκολα το έπος το Kwaidan όχι.
Το Kwaidan το είδαμε Ααβόρα πριν κάποια χρόνια και εκεί γύρω στις 3-4 το πρωί που τέλειωσε η ταινία έβλεπες κόσμο να βγαίνει αλλαγμένος. Μεγάλη ταινία.
Φοβερές επιλογές, διάφορα που έχω δει και πολλά που θέλω να δω. Πάλι θα κατασκηνώσουμε στα θερινά.
R rated
Άρχισα να βλέπω μια κάποια επιστροφή σε πιο practical εφέ τελευταία η μου φαίνεται;
Και τα 2 trailer από το νέο Alien μου άρεσαν αρκετά. Προφανώς και προσπαθούν να πιάσουν τους φανς των 2 πρώτων ταινιών και προς το παρόν μάλλον το καταφέρνουν. Μου αρέσει και ο νέος σκηνοθέτης που έχουν φέρει.
Ενδιαφέρουσα προβολή στην Κυψέλη…
Βέβαια προσωπικά θα το φοβόμουν πως μπορεί να είναι απλά κάτι φιλελεδες που κράζουν Πούτιν, Τραμπ, “rednecks” όλου του κόσμου κλπ (απ’τις φωτογραφίες εκεί το βλέπω να πηγαίνει) αλλά μοιάζει να έχει ενδιαφέρον όπως και να’χει. Ακόμα και έτσι αν είναι.
Φαινεται μπομπα
Λίγο παραπάνω στυλιζαρισμένο για τα γούστα μου, αλλά τα ίδια έλεγα και για το Northman και αισθητικά μου άρεσε τελικά πολύ - και ο Edgers είναι τελικά τεχνίτης με την εικόνα, 3/3 μέχρι τώρα με αποκορύφωμα still για εμένα, το οπτικό αναχρονιστικό ντελίριο του Lighthouse.
Φέρνοντας λοιπόν στο νου το Northman, είχα κάποιες μικρές ενστάσεις τότε στη γραφή του - και στην συνολική έλλειψη “αυθάδειας” που ίσως χρειαζόταν για να γίνει κάτι παραπάνω από μια περιπέτεια εκδίκησης σε απόλυτους όρους (να ξεφύγει τεσπά από τη σκιά ταινιών όπως το Conan του 1982 ή το Valhalla Rising του 2009 κτλ, οι οποίες ευθαρσώς ανέδειξαν πιο σύνθετες θεματικές πίσω από την αρχετυπική τους ιστορία και δεν κώλωσαν καθόλου, όσο αντιεμπορικό ή υπερβολικά απαιτητικό για το μέσο κοινό ήταν αυτό)
Για αυτό κρατάω μια πισινή παραπάνω για το Nosferatu - το οποίο έχει πολύ δύσκολο έργο, την αναδιατύπωση δηλαδή του βαμπιρικού μύθου (ένα πλέον αγαπητό κινηματογραφικό genre με δεκάδες διαφορετικές αναγνώσεις) και την ανανέωση ενός κορεσμένου είδους, που μόνο κάποιες indie και πολύ εναλλακτικές ματιές (Thirst, Let the Right One In, Only Lovers Left Alive, A Girl Walks Home Alone at Night και το φετινό ίσως Humanist Vampire Seeking Consenting Suicidal Person) τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν καταφέρει να πετύχουν και να προσδώσουν κάτι νέο στη μυθολογία του βρικόλακα.
Κοινώς, ποντάρω στον Edgers πριν το Northman -δηλαδή της γνήσιας αναβίωσης του παγανιστικού τρόμου με το Witch, της απόλυτης και άνευ όρων παράδοσης στον φολκλορικό κοσμικό τρόμο του Lighthouse και γενικά του σκηνοθέτη που λατρεύει τον παραδοσιακότερο των παραδοσιακότερων τρόμο και δεν θα μασήσει κάτω από τις επιταγές της μόδας ή του studio (όπως έκανε λίγο με το Northman στην δεύτερη περίπτωση).
Μίνι σεντονάκι χωρίς λόγο αλλά γενικά αγαπάω ταινίες με βαμπίρ και επίσης οκ, 3 μέρες θάλασσα και ρέμβασμα - κάπου ψάχνομαι να ξεσπάσω και εκτός δουλειάς σήμερα 
υγ. Επίσης Nosferatu πρωτότυπο του 1922, believe it or not έχει γεράσει φοβερά και όποιος μπορεί να το δει κάπου σε καμία ειδική προβολή να σπεύσει και δεν θα χάσει.
Nosferatu 1979 από Herzog φοβερή ταινία, Shadow of the Vampire του 2000 μια φανταστική ιδέα μετουσιωμένη σε μια επίσης φανταστική ταινία → πόσα έχει να δώσει πλέον η συγκεκριμένη ιστορία δεν ξέρω/αλλά ανυπομονώ να μάθω
Εμενα ο Edgers με το Northman με χασε αρκετα. Το περιμενα πως και πως, αλλα περα του οπτικου στοιχειου δεν μου αρεσε. Tο Witch και ειδικα το Lighthouse μου αρεσανε πολυ. Εδω παλι φαινεται στο οπτικο να ειναι πολυ δυνατος. Ελπιζω και το storytelling να ειναι ανταξιο.
Αυστριακό folk-horror
To the witch ηταν αγνος ανοθευτος τρομος! Το καλυτερο χορρορ που ειχα δει τα τελευταια πολλα χρονια και για εμενα θα επρεπε να μνημονευεται ως μια απο τις καλυτερες ταινιες αυτου του ειδους. Το lighthouse ηταν αρκετα βαρυ για τα γουστα μου αλλα το ειδα ευχαριστα ενω το northman καπου με κουρασε. Δεν το συζητω οτι σαν σκηνοθεσια, ατμοσφαιρα, φωτογραφια και τα 3 εργα του ειναι τοπ
Υπέροχα άρρωστο φαίνεται. Η φάση Χιου να κοιτάει με αυτό το βλέμμα πάνω από τα γυαλιά σου κοβει τα πόδια