Αυτό…
ψηφισα καστρατο αλλα μ αρεσουν επισεισ ο ισοβιτης,οι χαμηλες πτησεις,η ζωη μετα κ.α α και δεν μ αρεσει καθολου το show business
Αγαπημενη μου σειρα είναι η “Ζωη μετα”.Ο αγγελος,όλα τα λεφτα!!
Εκτός από το Σόου Μπίζνες όλα είναι Τ.Ε.Λ.Ε.Ι.Α.!
Σήμερα στο “Ε” της ελευθεροτυπίας δημοσιεύτηκε η τελευταία σελίδα του “Η ζωή μετά”. Από την επόμενη εβδομάδα ξεκινά η επόμενη σειρά, με θέμα την τρίτη ηλικία
:-k :-k χμμ, ενδιαφέρον αυτό.
Διάβασα το πρώτο, καλό ήταν…
διαβαζω αρκετα χρονια αρκα(ειναι θεος)…ολες οι σειρες μου αρεσαν,αλλα καλυτερες ηταν οι πτησεις και ο ισοβιτης!
ολα ειναι τελεια αλλα προσωπικο αγαπημενο ο Ισοβιτης…
Χαμηλες πτησεις ειναι τα πρωτα μου τευχη στον αρκα και τα αγαπημενα μου. Εκει οπου αρχισα να ριχνω πολυ γελιο με τον τυπο. Εχει πραγματικα πραγματικη αισθηση του χιουμορ:respect: :respect: :respect: :respect:
Χάλια…sorry guys…
Συγχωρεμενος αλλα τεκμηριωσε το :Ρ
Εύκολο…
τα έχω σχεδόν διαβάσει όλα…από τότε που άρχισε να βγαίνει στο βιβλιοπωλείο Παραπέντε…ποτέ δεν με έκανε να γελάσω…
Απλα δλδ. Τι να πω μου φενεται περιεργο γιατι ειναι αρκετα ευστοχος. Μπορει καποιος να προτιμαει τις καταστασεις αντι για τις ατακες ορισμενες φορες, δεκτο.
Είμαι κυνικός άνθρωπος, ίσως για αυτό…
Iσως. Αλλα ο Αρκας πεταει ψυχρα τις ατακες ωρες ωρες. Δεν ειναι η φαση λιωνω απο τα γελια, εχει μια καυστικοτητα. Δεν προσπαθω να κανω προσυλιτισμο…
Οτι το κάνει, το κάνει…
Εμένα δεν με “πιάνει” όμως…
χαμηλές πτήσεις, πειραματόζωα, καλός λύκος, και καστράτο
ο ισοβίτης αρέσει σε πολλούς αλλα προσωπικά με ψυχοπλακώνει, και μάλιστα πολύ
ε τότε μάλλον απλώς συμφωνείς με την κυνικότητα του Αρκά. Και το θεωρείς φυσιολογικό, οπότε δεν είναι κάτι που σου φαίνεται αστείο.
Και στα πρώτα του έδινε ρέστα κυνικότητας. ΠΧ:
- Tα 2/3 των πολιτικών είναι διεφθαρμένα.
----- Και το υπόλοιπο 1/3 τι είναι? - Και αυτοί διεφθαρμένοι είναι αλλά αυτοί τουλάχιστον είναι λιγότεροι.
Αυτή είναι ίσως η αγαπημένη μου ατάκα του Αρκά, και σίγουρα δεν είναι αγαπημένη γιατί είναι αστεία, αλλά επειδή είναι τόσο κυνική που αγγίζει τα όρια της πραγματικότητας.
Από την άλλη, θα γελάσω πχ πολύ περισσότερο με το “πλαφ” που κάνει το φαγητό που πέφτει από την κουτάλα του μάγειρα στο πιάτο του ισοβίτη, σε σχέση με μία ατάκα του σπουργιτιού πχ. Ο Αρκάς διαφέρει από ιστορία σε ιστορία, οπότε δεν μπορεί, κάτι θα βρίσκεις που θα σου αρέσει. Απλώς δεν τον βρίσκεις αστείο. Λογικό μου ακούγεται. Θα ήταν άδικο να κρίναμε τον Αρκά (ειδικά στα πρώτα του) βάσει του πόσο γέλιο βγάζει ή οχι.
Έτσι Παναγιώτη. Δεν τον αντιπαθώ, απεναντίας θεωρώ ότι αυτά που γράφει δεν είναι αστεία, είναι κάτι άλλο.