Είναι γνωστή θεωρία μώρε (τι απαντάω αφού δεν μπαίνει :p).
Ότι ενω ο χρόνος είναι άπειρος πχ, η ύλη είναι μετρήσιμη και μετά από τρισεκατομμύρια χρόνια θα ανακυκλωθεί τόσο που θα πάρουμε την ίδια μορφή που έχουμε τώρα και θα ειμαι κάποια στιγμή σε αυτό εδω το pc και θα ποστάρω. Κι αυτό γιατί η ύλη μπορεί να πάρει συγκεκριμένες μορφές (κι ας είναι απίστευτα πολλές) και ο χρόνος είναι απεριόριστος με αποτέλεσμα η ύλη να ανακυκλωθεί
Δεν ξέρω αν υπάρχει όντως μεταθανάτια ζωή ή το λένε για παρηγοριά στον αρρωστο…Εχω διαβάσει για τους θανατοναύτες, και οι μαρτυρίες τους δείχνουν ότι κάτι υπάρχει…δεν είναι το “απόλυτο σκοτάδι”. Όλοι ανέφεραν για το τουνελ που στην ακρη του βλέπουν ένα φως κτλ-κτλ, και ότι δεν αισθανόντουσαν καθόλου φόβο κ.α Κατα τη γνώμη μου, άμα υπάρχει ζωή μετά το θάνατο έχει καλώς.Αν δεν υπάρχει όμως, δεν πειράζει…μήπως θα το καταλάβουμε?
Αυτο ακριβως και γω λεω…Δε λεω θα ηταν ‘‘ωραιο’’ να υπηρχε κατι μετα το θανατο αλλα πιστευω πως δεν υπαρχει καποιο αλλο σταδιο, ο νεκρος δεν θα καταλαβαινει τιποτα -σαν να κοιμαται ενα πραγμα- .
Είναι λίγο άκυρο το θέμα,ποτέ δεν θα μάθουμε μέχρι να πεθάνουμε.Τώρα απλά υποθέσεις κάνουμε.Αν όντως υπάρχει και μπορείς να διορθώσεις κάποια λάθη τότε καλύτερα.
Δεν το ξερεις αυτο.Οταν με το καλο πεθανουμε θα το μαθουμε…:lol: #-o Μπορεις να γινεις και σταχτη εαν το θελεις…απο το να σε φανε τα σκουληκια σιγουρα προτιμοτερο. #-o
Νταξει κανεις δεν ξερει σιγουρα. Αν κι εγω πιστευω οτι θα γινουμε λιπασματακι/ανακυκλωση και οτι ολο αυτο που περναμε για ψυχη ειναι τα ενστικτα σε μια πιο ωραιοποιημενη μορφη. Παυει να λειτουργει καρδια κι εγκεφαλος, παμε κι εμεις. Δεν μπορω να πιστεψω σε αϋλα πράγματα.
Γενικα ομως και τα δυο πραγματα ειναι τρομερα παραλογα (ζωη-θανατος). Δεν διαλεγουμε να γεννηθουμε, δεν υπαρχει πεπρομενο αλλα θα καταληξουμε στον θανατο. Και αφου υπαρχει μια αρχη θα υπαρχει κι ενα τελος… αρα πιθανοτατα να μην υπαρχει τιποτα μετα.
Παντα θα κραταω επιφυλαξεις ομως (και καλο θα ειναι να κρατανε ολοι).
δεν μου αρεσει η ιδεα οτι αν πεθανω δεν υπαρχει τιποτα μετα, αλλα δυστυχως ισως αυτη ειναι η αληθεια, και οι ανθρωποι για να αποφυγουν αυτο το δυσασρεστο συναισθημα εχουν επινοησει διαφορα πραγματα.
το κακο ειναι να προσαρμοσεις τη ζωη σου με βασει την μεταθανατο ζωη και το φοβο μηπως δεν περασεις καλα σε αυτην αν κανεις κακα πραγματα στην κανονικη σου ζωη και οχι επειδη δεν θες να τα κανεις.
Εμένα περισσότερο με στεναχωρεί η ματαιότητα του θέματος…Αν δλδ δεν συμβαίνει τπτ μετά τον θάνατο αυτό σημαίνει ότι αυτομάτως, τουλάχιστον όσο αναφορά εσένα, σβήνονται όλα όσα έχεις κάνει και ότι έχεις ζήσει…αναμνήσεις, αγαπημένα πρόσωπα, ευτυχισμένες στιγμές, συναισθήματα, πράγματα που κατόρθωσες ως προς εσένα πάντα, είναι σαν να μην έγιναν ποτέ…έμενα αυτό μου φαίνεται ως το τραγικότερο όλων…αν είναι αιώνια λήθη όπως έχει ειπωθεί, ίσως περιλαμβάνει τον κόσμο των ονείρων όπου να μπορεί να γίνει μία σύνδεση…αλλά εμλενα αυτό με τρομάζει πιο πολύ κ όχι τι γίνεται μετα…θα ήθελα με κάποιο τρόπο να έχω μια σύνδεση με τουτο τον κόσμο…αλλίως είναι τόσο μάταιο το όλο story…αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ζεις την ζωή σου βέβαια…!!πάντως εγώ τον θάνατο τον έχω φανταστεί όπως όταν κάνεις turn off το pc…εκεί που δουλέυουν όλα στο full (ανεμιστηράκια κτλ…) ξαφνικά…αιώνια σιωπή…απόλυτο 0!
Δεν ξέρω τι υπάρχει μετα το θάνατο, αλλά εγώ θέλω να πιστεύω σε κάτι σαν μετενσάρκωση, να “επιστρέψω” δηλαδή σε κάποια άλλη μορφή, άσχετο αν θα’ναι πιο εξελιγμενη ή οχι (πιο εξελιγμένη για την περιπτωση μου γιατι σαν οντότητα πιο χαμηλα δύσκολα να παω ).
Τωρα για παραδεισους και κολασεις και λοιπα παραμύθια για τραγομορφα τέρατα, ευχαριστώ δεν θα πάρω:D