Πάντως αν θυμάστε, και στο Βελιγράδι στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια (Γαλλία, Σλοβενία, Βοσνία, Ισραήλ) δεν είχαμε παίξει και τίποτα. Μόνο με τη Γαλλία καλή άμυνα και στα άλλα ήμασταν μέτριοι. Το 5ο με τη Ρωσία ήταν το ορόσημο.
Νομίζω πως αν δεν είχαν κίνητρο, μετά τις δύο τελευταίες εμφανίσεις, το βρήκαν!
Δέχομαι τις δυσκολίες των παιχνιδιών με Ρωσία και Ισπανία, ήταν και λίγο η τύχη, ήταν και οι διαιτησίες. Πλέον τα ψέματα τελείωσαν όμως (πςςς…πολύ βαρύγδουπο), πάμε με Κροατία και ή δείχνουμε ποιοι πραγματικά είμαστε ή γυρίζουμε σπιτάκι…
ΠΑΜΕ ΜΩΡΗ ΕΛΛΑΔΑΡΑ,
ΟΣΟ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΜΑΣ ΠΩΡΩΝΕΙΣ!:rockon:
Εγω βλεπω παντως οτι αυτη δεν ειναι η διοργανωση μας. Ακριβως επειδη στηριζομαστε πολυ περισσοτερο απο αλλους ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. Απαξ και δεν λειτουργει αυτο ολα τα αλλα οπως η ψυχολογια εινια παρεπομενα. Δυστυχως η ευτυχως δεν εχουμε σταρ στην Ελλαδα. Δεν εχουμε Γκασολ, Παρκερ, Γιασικεβιτσιους, Νοβιτσκι, Ναβαρο. Αυτο ειναι καλο και κακο…
Καλο γιατι αμα υπαρχει οσταρ αρκει να τον κλεισεις αμυντικα και να τον κουρασεις ωστε να μπλοκαρεις τα συστηματα του αντιπαλου. Κακο γιατι ο σταρ θα σε παρει απο το χερι στις δυσκολες στιγμες. Αποδεικνυεται οτι ουτε ο Διαμαντιδης, ουτε ο Παπαλουκας, ουτε ο Σπανουλης ειναι τετοιοι παικτες. Μονο μεσα απο ομαδικο παιχνιδι μπορουν να αποδωσουν και ειναι λογικο…
βασικα σημερα ειμασταν καλυτεροι σε αλλους τομεις, οπως επιθετικα rebound, αμυνα, λιγοτερα λαθη κτλ, αλλα ακομα πιο απελπιστικοι στο σκοραρισμα. οπως ειπε και ο εκφωνητης, τα ποσοστα μας ηταν αξιοθρηνητα.
Ο Φώτσης τραυματίστηκε και μετά από απόφαση του ιατρικού team της Ντιναμό,δεν του έδωσαν άδεια να παίξει.
Αν έπαιζε,θα ήταν από τη β’ φάση και μόνο,κάτι με το οποίο ίσως δε συμφωνούσε ούτε ο Γιαννάκης.Ο ίδιος ο Αντώνης ενημέρωσε προσωπικώς και face to face τον προπονητή.Μη λέμε ό,τι θέλουμε:wink:
Μόνο εγώ θεωρώ τον Παπαδόπουλο αγγούρι;
Ο Μπουρούσης που 'παιξε χθες πολύ καλύτερος ήταν. Ακόμα και πέρσι ο Σόφος ήταν καλύτερος. Πραγματικά δεν ξέρω γιατί επιμένει τόσο πολύ σ’αυτόν ο Γιαννάκης. Σουτ δεν έχει, “ραβέρσες” βάζει το πολύ μια στις 3, στην (ν)τρίπλα τα χάνει…
Οκ,σοβαρά τώρα,ότι υπολείπεται σε ικανότητες το έχει σε μυαλό,σκέφτεται όσο παίζει.Αν δεν είχε ούτε αυτό,τότε θα 'ταν το απόλυτο μηδέν.Αλλά αφού έπαιξε άσχημα σε 2 μάτς τώρα δύσκολα επανέρχεται με το κλίμα εναντίον του.Έκανε και εκείνες τις ηλίθιες δηλώσεις προτού ξεκινίσει το Ευρωμπάσκετ που του γύρισαν μπούμερανγκ.
Πέρα από την όλα ανυπαρξία φέτος του Λάζου,μια φάση στον αγώνα με την Ισπανία νομίζω τα έλεγε όλα.
Παίρνει διάδρομο προς τα μέσα ο Σπανούλης νομίζω,και τραβώντας τους ψηλούς πάνω του,δίνει στο Λάζο τη μπάλα,κάτω απ΄το καλάθι.Εκεί είναι σίγουροι δυο πόντοι.Και όχι,δεν έχασε το καλάθι,αλλά δεν κατάφερε να συγκρατήσει τη μπάλα στα χέρια του.Σ’εκείνο το χρονικό σημείο,όχι απλά αρπάζεις τη μπάλα,αλλά συνήθως πετυχαίνεις και goal foul…Κάπου αλλού βρίσκεται αυτός ο σπουδαίος ψηλός,κατά τη γνώμη μου…δε του ζήτησε κανείς να κάνει παπάδες,παρά μόνο να βάλει,τα μισά έστω hook από αυτά που επιχειρεί…
Όταν τα έχωνε λοιπόν ο Φίλιππας περί συνδικαλισμού,κάτι ήξερε.Γιατί ο Συρίγος,είμαι βέβαιος,ότι πονάει πιο πολύ την εθνική από τον κάθε Λάζο…
Ξέρετε,οι μπασκετικοί δημοσιογράφοι της παλιάς γενιάς,είναι ιδιαίτερη περίπτωση.Μετέδιδαν και ποδοσφαιρικά ματς,έκαναν και ρεπορτάζ ποδοσφαίρου,και το μπάσκετ τότε,πριν το 87,ήταν σαν…παράνομο χόμπι για αυτούς.
Το ευρωπαϊκό του 87 ήταν για αυτούς μια καινούρια αρχή,μια αναγέννηση.Κι αυτό προήλθε μέσα από την εθνική.Είναι σίγουρα οι πιο αποστασιοποιημένοι από συλλόγους δημοσιογράφοι,γιατί ουσιαστικά έχουν μόνο μια ομάδα που λατρεύουν,κι αυτή είναι η εθνική.
Για αυτό είναι ιδιαίτεροι για μένα,άτομα όπως Συρίγος,Σκουντής,Καρύδας…
Μπα, εγω νομιζω οτι για τον Παπαδοπουλο δεν φταιει τοσο ο συνδικαλισμος…
Αν θυμαστε, οσο ηταν στον ΠΑΟ ο Λαζος ποτε δεν ηταν κατι σπουδαιο για την ομαδα του. Ηταν ενα χρησιμο γραναζι στην μηχανη του Ομπραντοβιτς. Πηγε στην Ρωσια και εκει ο Ιβκοβιτς του εμαθε πως να εχει καποιο πλεονεκτημα με το υψος τους. Δηλαδη να παιρνει μπαλα στο λοου ποστ και να κανει το γνωστο του χουκ. Επειδη γενικα για ψηλος παικτης ειναι και τεχνικος και ελεγχει το σωμα του, αυτη η κινηση για καποιο διαστημα του εδινε πλεονεκτημα. Αυτο φανηκε κυριως το 2005. Σιγα σιγα ομως οι αντιπαλοι αρχισαν να προσαρμοζονται. Ειτε εριχναν πανω του πιο δυνατο ψηλο ειτε επαιζαν ζωνη για να μην παιρνει μπαλα. δεν ειναι τυχαιο οτι με το Ισραηλ εκανε το καλυτερο παιχνιδι του, ενω με Σερβια (Μιλισιτς), Ρωσια (Ζεβροσενκο/Κιριλενκο), Ισπανια (Γκασολ) ηταν ανυπαρκτος…
Και πριν τη Ρωσσία είχε δείξει πολλά καλά σημεία. Στην Μπολώνια με τον ΠΑΟ είχε κάνει φοβερά παιχνίδια και είχε συμβάλλει τα μέγιστα σε εκείνο το Ευρωπαϊκό. Και με τον Ηρακλή ήταν από τους καλύτερους ψηλούς του Ελληνικού Πρωταθλήματος. Εγώ όπως τον βλέπω τώρα, μου φαίνεται ότι είναι συνδυασμός έλλειψης αυτοσυγκέντρωσης και κακής φυσικής κατάστασης. Είναι εκνευριστικά αργός στις κινήσεις του, δεν πηδάει ούτε εφημερίδα και για το θέμα της αυτοσυγκέντρωσης, η φάση που περιέγραψε ο rudolf είναι ενδεικτική.
Ας δούμε όμως τι θα κάνουμε και τώρα. Από ότι διάβασα οι διεθνείς όλοι μαζεύτηκαν και συζήτησαν τα προβλήματα της ομάδας και ψάχνουν να δουν πώς θα τα διορθώσουν…
ξέρετε τι έχει αλλάξει και πρέπει να το ξεπεράσουν?
φοβούνται πλέον την ήττα,κάτι που δεν ίσχυε πέρσι και πρόπερσι.
όπως έλεγε πάντα ο δράκος “μη φοβάστε να χάσετε”
Δεν ξερω αν το χετε παρατηρησει, αλλα περσι πιεζαμε στην αρχη του 3ου και του 4ου δεκαλεπτου σ’ολο το γηπεδο με πολλες παγιδες, καναμε 4-5 κλεψιματα και ειχαμε 10 ευκολους ποντους με αιφνιδιασμους. Τι εγιναν ολα αυτα φετος? Ουτε μια τετοια φαση δεν ειδα. Θυμαστε τι ειχαν τραβηξει οι Κινεζοι ενα διαστημα?
Και μιας και ειπα για αιφνιδιασμους, δεν πρεπει να κανουμε πανω απο 1-2 σε καθε ματς. Ολο προσπαθουμε να κανουμε παιχνιδι 5 εναντιον 5 το οποιο ΔΕΝ μας βγαινει. Αν δεν τρεξουμε λιγο δεν μπορουμε να κανουμε την υπερβαση, η οποια μεχρι τωρα μοιαζει να ειναι η 8αδα.
:lol: 