Έχεις δίκιο, μπορεί να είναι απλά η εντύπωση μου γιατί πετυχαίνω το Ikiru σχετικά συχνά και 1-2 ακόμα.
Έπαιξε κ πολύ Ρασομον τελευταία
Για τα του Kurosawa παραπάνω, ισχύει ότι παίζουν κάποια από αυτά σε θερινούς τα τελευταία χρόνια (Ikiru, Throne of Blood και Rasomon είναι μια τριάδα που την θυμάμαι ανά τα έτη) αλλά τα υπόλοιπα η αλήθεια είναι ότι σπανίζουν - ή και καθόλου.
Having said that, επειδή θα παίζουν σε ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες, σε κλειστό χώρο και το πιο βασικό - στα πλαίσια ενός φεστιβάλ με το ανάλογο κοινό από κάτω, νομίζω γίνονται αυτομάτως must για όποιον θέλει να ζήσει την συλλογική κινηματογραφική εμπειρία τέτοιων αριστουργημάτων στην ολότητά της.
Κατά τα άλλα, εναρκτήρια ταινία ανακοινώθηκε το Anora του Σον Μπέικερ (Tangerine, The Florida Project, Red Rocket) AKA του αγαπημένου μου ίσως Αμερικανού κινηματογραφιστή των '10ς και '20ς, με το οποίο κέρδισε και τον Χρυσό Φοίνικα φέτος στις Κάννες
άχαστο όσο δεν πάει (αν και κυκλοφορεί και στις αίθουσες νομίζω τελευταία εβδομάδα Οκτωβρίου)
2 Likes
Για πειτε - εδω στην ουρα εμεις …
Στειλτε λιστα να παρουμε καμια ιδεα.
Εδώ πρόγραμμα να μην ψάχνεστε
Προτάσεις κτλ τις επόμενες ημέρες
4 Likes
Bad Timing στο σινεμα ρε! Theresa Russell σ´ αγαπω <3
2 Likes
Το είχε δείξει και στο Άστυ (?) πριν αρκετά χρόνια πλέον. Ωραία ταινία.
Εγώ μάλλον ούτε φέτος θα τιμήσω κάτι, αλλά έχει ωραία πράγματα. Θα δείξει.
2 Likes
Ποιος που έχει πάει την τελευταία δεκαετία στο ΑΣΤΥ μπορεί να μου πει αν το σινεμά πλέον παλεύεται;; Αν έχει ανακαινιστεί κλπ. Γιατί εγώ πριν 20-30 χρόνια δεν είχα τις καλύτερες εμπειρίες από το σινεμά.
Το ‘This is england’ είναι γουστόζικο αφιέρωμα. Μπορεί να πάω Bad Timing ή/και High hopes.
Κατά τ’αλλα πάντα προσπαθώ να βρω καννα ενδιαφέρον με παρουσία συντελεστών. ‘Το βουνό και η Σαβάνα’, το ‘Russians at War’ και τα ‘το βράδυ υποχωρεί’ και ‘Η Κάθλιν είναι ακόμα εδώ’ …μπορεί να έχουν ενδιαφέρον.
Βγαίνουν για’μενα κάποια ωραία δύο μαζί πακέτο…
ΚΥΡ 06/10 ‘το βουνό και η Σαβάνα’ 19:30 και μετά ‘Radio on’ στο Cinobo οπερα 2.
ΔΕΥ 07/10 Rita, sue and bob too 19:30 και ‘το βουνό και η Σαβανα’ αμέσως μετά.
ΤΡΙ 08/10 Δύο παρουσια συντελεστών σερί στο ΑΣΤΟΡ (Το βράδυ προχωρει 19:30, η καθλιν είναι ακόμα εδώ 21:30).
ΣΑΒ 12/10 Mona Liza 19:00 και αμέσως μετά My beautiful laundrette (δύο ταινίες ‘this is england’) στο Δαναός2.
ΚΥΡ 13/10 Παουελ και Πρεσμπεργκερ x2 (17:30 & 20:00) Cinobo Opera1
ΔΕΥ 14/10 high hopes 19:00 & blur:to the end 21:15 στο Cinobo οπερα2.
Θα έλεγα και για κυκλαδικό αλλά διαβάζω άσχημα λόγια για το ‘the naked kiss’.
3 Likes
Πριν 30 χρόνια δεν ξέρω, τα τελευταία 15 πάντως ίδιο είναι. Καταλαβαίνω γιατί λες ότι δεν παλεύεται. Απλά εγώ το βρίσκω μια χαρά και απολαμβάνω το βαιμπ του
2 Likes
Ενα απο τα βασικα που ηθελα να δω ηταν το The Substance αλλα εγινε ηδη sold out… Φανταζομαι αυτο θα το φερουν και κανονικα.
1 Like
Νταξ ολα καλα 
3/10/2024 - 21:00 - Bad Timing
05/10/2024 - 21:00 - Beyond the Valley of the Dolls
09/10/2024 - 21:00 - April
10/10/24 - 21:45 - Cloud
11/10/24 - 20:30 - Megalopolis
13/10/2024 - 22:00 - Bird
14/10/2024 - 22:00 - Oddity
4 Likes
1060 άτομα ουρά, πάμε καλά???
Ανοιξε λιγο νωριτερα τυπου 11:50 και αρπαξα οτι ειχα σημειωσει.
Καποια οπως το Brutalist ηταν ηδη sold out …
1 Like
Μη τυχόν και δεν παραστούμε στα μεγάλα κοσμικά ιβέντς, τι είμαστε, τίποτα τελευταίοι πληβείοι;
Δεν πάει στους αγαπητούς φορουμίτες αυτό, είμαι σε mood γκρίνιας γενικά σήμερα.
Ωραίες επιλογές @eviL!
5 Likes
Έχω μπουμπουνίσει ήδη τα Ran, Dreams, My Beautiful Laundrette, Ikiru, εκκρεμεί το Mona Lisa και έκλεισα μάλλον από επαναπροβολές - από καινούρια μόνο το Miyazaki: Spirit of Nature προς το παρόν και σύντομα μερικά ακόμα που ψάχνομαι αυτές τις μέρες
Τα hits τύπου Brutalist, Substance, Emilia Perez, Anora, Megalopolis, Almodovar και σια θα βγουν στις αίθουσες μέσα στον μήνα + τον επόμενο, δεν υπάρχει λόγος να βάλει κανείς καμιά low profile ταινία που τον ιντριγκάρει κάτω από αυτές (αν και από ότι είδα είναι sold out μάλλον όλα)
5 Likes
Πήγε κανείς στην προβολή της καλύτερης ταινίας του σύμπαντος, aka 7 Σαμουράι, χθες να μας πει γνωμη για αποκατεστημενη κοπια;
Θα παρηγορησω τον εαυτο μου με προβολη dvd κατ’ οίκον, αλλά ναι.
1 Like
Εγω απο Κουροσαβα εκλεισα ran αλλα θα ηθελα να δω και Σαμουραϊ 
1 Like
Τώρα τι να πει κανείς. Τι να έγινε εδώ;;
Πραγματικά ορισμένοι νομίζουν πως σώζουν τους άλλους από Ρωσική προπαγάνδα (λες και όλοι οι άλλοι δεν έχουν κρίση) ή καταφέρνουν κάτι σχετικά με τον πόλεμο κλπ κυνηγώντας να σταματήσουν παραστάσεις, προβολές, καλλιτέχνες κλπ. Στην πραγματικότητα απλά φανερώνουν πως και οι ίδιοι δεν είναι ιδιαιτέρως καλύτεροι από αυτούς που νομίζουν πως αντιμάχονται. Τα comments στο facebook page του φεστιβάλ ο,τι να’ναι εντελώς.
1 Like
Η συμβία μου δεν θα μπορέσει να ερθει σήμερα στο Ran… Οποιος θελει το τικετ διπλα μου ας μου στειλει πμ
Συντηρητικό τριήμερο με μόνο ταινίες στα πλαίσια του αφιερώματος σε This is England και Akira Kurosawa - γιατί αφενός δεν βρήκα εισιτήρια εκεί που ήθελα αρχικά, αφετέρου μου ζήτησαν και στις τρεις να πάμε (φίλοι και κερά - Λούπενα) και οι εποχές που πήγαινα στις 17.30 και έβλεπα 3 ταινίες σερί έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Ε και είπα οκ δε γαμιέται, ούτως ή άλλως μεσοβδόμαδες προβολές έχουν καεί λόγω δουλειάς και κούρασης, τα ΣΚ είναι όλα sold out και κατά κύριο λόγο με αφιερωματικές ταινίες, Νύχτες Πρεμιέρας my ass για τον 40άρη πλέον lupin που χτυπάει 10ωρα και 12ωρα στο γραφείο - ας πάμε να δούμε επαναπροβολές
Οπότε ξαναείδα τα My Beautiful Laundrette, Dreams και το Ran (big story short για το τελευταίο → είχα πρόσκληση, την έδωσα γιατί έγινε sold out μετά και δεν έψηνα μόνος/ήλπιζα να βρω άλλη μια ή έστω ένα τικέτο για @GRACCHUS_BABEUF, εν τέλει ένας φίλο που θα πήγαινε με τη δικιά του έμεινε μπουκάλα μεσοβδόμαδα γιατί κώλωσε η κερά του σε Kurosawa>2 ωρών Κυριακή βράδυ και τελικά με καβάτζωσε).
(οι σάλτσες ενδιάμεσα το ξέρω, στο γκιώνι σας - άλλα κάπως πρέπει να βγει και η Δευτέρα στη δουλειά)
My Beautiful Laundrette: πρώιμος Stephen Frears σε ένα kitchen sink βρετανικό δράμα, το οποίο ενσωματώνει οργανικά αρκετές στιγμές γνήσιας μαύρης κωμωδίας, καταλήγοντας συνολικά σε ένα πολυδιάστατο λαογραφικό αποτύπωμα της Θατσερικής Αγγλίας και σε ένα έργο - σταθμό για την Lgbtq+ κοινότητα.
4η εμφάνιση στο σινεμά για τον Daniel Day-Lewis σε 2ο ρόλο και στο πρώτο σπουδαίο film της καριέρας του, το οποίο παρότι πολύ-θεματικό (ταξικές ανισότητες, ελεύθερη αγορά και μεταναστευτικό, ομοφυλοφιλία κτλ) βρίσκει μια εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στους κεντρικούς του σεναριακούς άξονες μέσα από μια ιστορία που κυλάει με φοβερή ροή και ενέργεια. Το έχει νομίζω και το ΣΚ πάλι -μπορεί και sold out όμως- όποιος ψήνει να πάει και δεν θα χάσει.
Dreams: 8 μικρές ιστορίες - όνειρα του Akira Kurosawa σχετικά με τη φύση, τον άνθρωπο, τον φόβο της πυρηνικής εποχής, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη νιότη, τα γηρατειά, την ανθρώπινη φύση, την ενοχή που πηγάζει μέσα από την θρησκεία και όλα όσα τον απασχολούσαν στα τελευταία χρόνια της ζωής του, σε μια ταινία - άνοιγμα προς το υποσυνείδητο του θεατή, που αποτελεί κάτι σαν την παρακαταθήκη του για την επόμενη γενιά.
Είχα να το δω τουλάχιστον 20-25 χρόνια, δεν με απογοήτευσε αν και δεν το συγκαταλέγω στις πχ 10 κορυφαίες του δουλειές - το βρήκα όμως εξαιρετική επιλογή κλεισίματος καριέρας και πολύ ώριμο ως προς τον ρόλο του.
Αγαπημένες ιστορίες όλες, με ένα κλικ παραπάνω στην δεύτερη (“Ροδακινόκηπος”, το οποίο κατάφερε να με συγκινήσει με γνήσιο τρόπο ΑΚΑ έφυγε δάκρυ ) και προφανώς ένα πελώριο kudos για το αισθητικό κομμάτι της ταινίας, το οποίο ήταν γεμάτο με εικόνες που 35 χρόνια μετά δεν μπορεί ακόμα κανένα CGI/green screen/Volume/name whatever τεμπέλικη οικονομικότερη στουντιακή παπάτζα να αναπαράγει με τέτοιο τρόπο όπως τα χειροποίητα VFX της LucasArts.
Lucas, Coppola, Spielberg, Scorsese οι παραγωγοί της ταινίας -που βοήθησαν τον Kurosawa όταν δεν έβρισκε χρηματοδότηση- με τον τελευταίο να παίζει και ένα ρόλο στην 5η ιστορία της ταινίας.
RAN: Ran = Χάος και αυτό είναι που επικρατεί στην Ιαπωνική ενδοχώρα, όταν ένας πολέμαρχος αποφασίζει να ονοματίσει διάδοχο του βασιλείου του τον μεγαλύτερό του γιο, δεύτερο στην ιεραρχία τον μεσαίο και αγνοεί τις προειδοποιήσεις του τρίτου και μικρότερου γιού πως όλο αυτό θα οδηγήσει στην καταστροφή. Ran = η κατά Kurosawa μεταφορά του Βασιλιά Ληρ σε Ιαπωνικό έδαφος και η απάντησή του (σε ηλικία 75 ετών) σε διάφορα επικριτικά σχόλια που τον ακολουθούσαν ανά την καριέρα του πως το σινεμά του είναι αρκετά Ανατολίτικο για το Δυτικό κοινό (ότι να’ ναι ε δε θα’νε κοινώς ).
Ran = ότι πιο επικό μάλλον μπορεί να δει κανείς σε μεγάλη οθόνη, μέχρι και σήμερα. Όλα οι σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης παρελαύνουν με σαρδόνιο τρόπο από την οθόνη, σε ένα έργο διαχρονικά και πάντα επίκαιρο. Εικαστικά η ταινία είναι ένα θαύμα, με σεκάνς που πραγματικά κόβουν την ανάσα (η πρώτη σκηνή μάχης, όταν κόβει τον ήχο και παραδίδεται με μοναδική κινησιολογική αρμονία στην καρδιά του αιματοκυλίσματος είναι μια από τις πιο σοκαριστικές καταβάσεις στη κόλαση που έχω δει ποτέ μου/αντίστοιχο εκείνου του φρικώδους φινάλε του Come and See του Elem Klimov) και ερμηνείες που αγγίζουν/και ξεπερνάνε το τέλειο (ο Τατσούγια Νακαντάι έχει στιγμές που σε κάνουν να θες να τον ακολουθήσεις με τη θέλησή σου στην παράνοια που τον κυριεύει).
Γενικά ναι, αυτό, Ran, τι συζητάμε
(επίσης ναι, το προφανές, ΣΟΚ αυτή η ταινία σε μεγάλη οθόνη και αποκατεστημένη κόπια)
8 Likes