Κρίμα 
Εγώ πήγα αλλά και άργησα και είχα το μυαλό μου παντελώς αλλού οπότε δεν ξέρω πόσο “αντικειμενικά” είδα την ταινία
Ο Αχινος δε μου πολυαρεσε παντως αν και γενικα ειδα γυρω μου να ψηφιζουν πολλοι “καλο”.
1 Like
… όπου να πω αυτό επίσης -κι ας ακουστεί “κάπως” ή ελαφρώς άδικο, μιας και το Cinobo γενικότερα έχει συνεισφέρει πολλά και ποικιλοτρόπως τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κινηματογραφική κουλτούρα: το Cinobo Ακαδημίας είναι πολλές φορές αποτρεπτικός παράγοντας να δω μια ταινία και προτιμώ αντ’ αυτού να κάνω 30 χιλιόμετρα μακριά για οποιαδήποτε άλλη αίθουσα (στο οποίο btw Cinobo Ακαδημίας πάω με τα πόδια ε).
Μια χαρά τα παιδιά και τα πάντα όλα στην οργάνωση, αλλά η αίθουσα σαν αίθουσα με σκίζει κάθε φορά - δεν βλέπω τίποτα και πουθενά, πολύ κακή διαρρύθμιση καθισμάτων και φοβερά μικρή οθόνη για το μέγεθος της αίθουσας… είναι φάσεις που έχω αλλάξει και 3 φορές θέση για να βρω σημείο που δεν θα έχω στο οπτικό μου πεδίο το κεφάλι ενός θεατή εμφανώς κοντύτερου από εμένα - τόσο πολύ.
Ειδικά δε αν θες να βυθιστείς λίγο στο κάθισμα, καληνύχτα τότε - δε θα δεις ταινία ποτέ.
Αν κάτσεις επίσης τελευταίες σειρές είναι σα να βλέπεις ταινία στο κινητό σου…
Τεσπά αχρείαστο “rant” (και ίσως να είμαι μόνο εγώ ο παράξενος 
- ΜΑ ΤΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΧΩ ΔΩΣΕΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ) αλλά πραγματικά, ενώ θα μπορούσα ίσως να δω καμιά ταινία ακόμα στο συγκεκριμένο σινεμά στα πλαίσια του φεστιβάλ, προτίμησα να μην κλείσω καν… και για τη Φωνή της Χιντ Ρατζάμπ δηλαδή, την προηγούμενη βδομάδα ήδη το σκεφτόμασταν σοβαρά μήπως τα δώσουμε τελικά και το δούμε όταν/αν βγει στις αίθουσες ή σε stream, για να γλιτώσουμε την ταλαίπα…
Αντιθέτως Cinobo Πατησίων 
4 Likes
^ καθόλου αχρείαστο, είναι αίσχος
Είχα κλείσει θεωρητικά καλή θέση πάντως, αλλά έτσι όπως μπήκα κάθισα όπου βρήκα και δεινοπάθησα
2 Likes
πολύ κακή αίθουσα όντως το Όπερα και κακοσυντηρημένα καθίσματα. όπως επίσης και το Τριανόν, αν και δε λογίζεται σαν κινηματογράφος, γιατί είσαι παντού πολύ μακριά και άβολα
2 Likes
Α οκ, ουφ, είμαστε κάμποσοι - γιατί όντως νόμιζα πως ήμουν ο γερο-παράξενος και που κάθε φορά που πάμε Ακαδημίας αρχίζω τη γκρίνια “χωρίς λόγο”…
Πάντως και η κερά μου δεν την παλεύει μια Cinobo Ακαδημίας και με όποιον φίλο ή φίλη έχουμε πάει τα τελευταία χρόνια, πάντα ζοριζόμαστε…
Τεσπά ελπίζω στο μέλλον να υπάρξει το κατάλληλο budget να το αναδιαμορφώσουν κάπως…
Από αυτές τις κεντρικές αίθουσες, τις πιο καλοστεκούμενες τεσπά ή τις πιο δημοφιλείς, ΑΣΤΟΡ μακράν για εμένα - δώσε μου αμφιθεατρική αίθουσα και πάρε μου τη ψυχή
(Αν και Ιντεάλ ήταν ο βασιλιάς όμως - τα πιο βολικά καθίσματα ever, μεγάλη οθονάρα, καλός εξώστης)
2 Likes
επειδή ΑΣΤΟΡ και ΑΣΤΥ για μένα είναι ίδια αίθουσα, σε μία από τις δύο τελοσπάντων είχα πάει να δω το Drive my Car και από εκεί που ήμουν δεν έβλεπα τους υπότιτλους γιατί μου τους έκοβαν τα κεφάλια των μπροστινών.
1 Like
Ε στο άστυ ;p
εδιτ : βασικά δεν ξέρω, στο άστυ πάω συχνά και δεν έχω θέμα, αλλά κάθομαι πάντα ψιλομπροστά. όπως και γενικά επιλέγω να είμαι ψιλομπροστά, θέλω όλο το οπτικό μου πεδίο να καταλαμβάνεται από την οθόνη.
εδιτ 2 : λαικ ο @pantelis79 στο από πάνω γιατί όπου και να πάει ενοχλεί ;p
3 Likes
ΑΣΤΥ ναι, εκεί το είχα δει και εγώ… νταξ το γουστάρω το ΑΣΤΥ πολύ λόγω των αφιερωμάτων τα καλοκαίρα κτλ + του ωραίου φουαγιέ + της μεγάλης οθόνης - αλλά παρά την ελαφριά του κλίση, οκ αν πετύχεις κάποιον ψηλό μπροστά μπορεί να έχεις πρόβλημα
3 Likes
@pantelis79 δεν ήσουν 
και παραδόξως δεν ήταν κάποιος ψηλός και καθόμουν 5-6 σειρά. κάτι κυριούλες ήταν νομίζω είχαν μαζί αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους με τους ελληνικούς να είναι αρκετά χαμηλά. κάτι τέτοιο τελοσπάντων.
μάλλον ΑΣΤΥ, γιατί πίσω έχει κάτι σαν δεύτερο διάζωμα και θυμάμαι πήγα στην πρώτη σειρά εκεί. αλλά 30 μέτρα μακριά τι να κάνεις…
2 Likes
6 Likes
Ναι εκεί είναι no go
Πήγα κάποια στιγμή εκεί (στο σινεμά και σε εκείνη την σειρά συγκεκριμένα) ψιλοπιωμένη να δω bava -που ευτυχώς την είχα δει την ταινία 2-3 φορές-, μια που μπήκα, μια που κοιμήθηκα, μια που βγήκα. Ακόμα ελπίζω να μην ροχάλιζα ή να μην έγερνα πάνω στους διπλανούς γμτ 
4 Likes
γκουχ γκουχ και ΑΣΤΟΡ γκουχ γκουχ 
3 Likes
ΤΡΕΙΣ* ΦΟΡΕΣ (που θυμάμαι αυτή την στιγμή) ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΟΛΕΣ ΚΙ ΟΛΕΣ ΜΗ ΝΟΜΙΖΕΤΕ.
Πω εκεί ήταν και ο κύριος σκηνοθέτης δίπλα, τι καλά
*french dispatch λίγο στην μέση νμζ
3 Likes
“όποιος δεν έχει κοιμηθεί έστω και λίγο σε κάποια ταινία του Wes Anderson, δεν του αξίζει να λέγεται σινεφίλ”
Παλιό Κινεζικό ρητό
4 Likes
Cinobo Ακαδημίας μόνο στη μικρούλα αίθουσα από τούδε και στο εξής (και εκεί αν δεν υπάρχει εναλλακτική, αλλά είναι οκ σε γενικές γραμμές), όσες φορές έχω πάει στην μακρόστενη δεν το ευχαριστήθηκα καθόλου.
Μου λείπει διαολεμένα το Ιντεάλ.
3 Likes
εκεί ερωτεύτηκα ξανά το σινεμά
κάθε φορά που περνάω απ΄’εξω με πιάνει ένα σφίξιμο
4 Likes
Επίσης Cinobo Ακαδημίας, από όταν ήταν Odeon ακόμα είχε μπει στη “μαύρη λίστα”, όπου και έζησα μια από τις πιο τραυματικές μου εμπειρίες σε αίθουσα - που λιποθύμησα στο διάδρομο του, επειδή με φρίκαρε μια σκηνή με ένεση στο Tideland το 2005 (τι διάολο συνέβαινε γενικότερα το 2005, έπαιζα ξύλο σε σινεμά, λιποθυμούσα σε σινεμά, το ζούσα μάλλον πραγματικά ) και έψαχνα απεγνωσμένα την έξοδο… δεν με κατάλαβε άνθρωπος, μέχρι να περάσει ένα 10λεπτο και να συρθώ μόνος μου στις τουαλέτες
Ιντεάλ ήταν είναι και θα είναι αναντικατάστατο δυστυχώς
6 Likes
ΑΥΤΟ το θυμάμαι
3 Likes
Χτες είδα την μοναδική ταινία που θα δω μάλλον στο φετινό Φεστιβάλ - το If i Had Legs i’d Kick You της Mary Bronstein (όποιος θυμάται ή είχε δει τέλος πάντων το προ 18 ετών σχεδόν mumblecore Yeast, με την Greta Gerwig και τους αδερφούς Safdie, την είχε γνωρίσει εκεί σαν πρωταγωνίστρια/σεναριογράφο/σκηνοθέτη) στην 2η μόλις μεγάλου μήκους ταινία της…
Χονδρικά, η ταινία είναι κάτι σαν αμάλγαμα του Eraserhead με το Tenant, εμποτισμένο με την ευρύτερη αύρα των “elevated horror” ταινιών που κυκλοφόρησε η Α24 τα τελευταία 10-15 χρόνια… όμως για να προλάβω, όχι, η ταινία δεν είναι τρόμου ή θρίλερ (αν και έχει στοιχεία, όπως έχει και στοιχεία ιλαροκωμωδίας πχ) αλλά κάτι σαν μια (αρκούντως) παραισθησιογόνα κατάδυση, στη ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας που έρχεται αντιμέτωπη με τη μητρότητα και τις, στα όρια του παραλόγου, ευθύνες αυτής.
Υπάρχει μια διαρκής παλλόμενη μεταφυσική αύρα στην σφικτή και μετρημένη αφήγηση του If i Had Legs I’d Kick You, καθώς και ένας υποβόσκων κοσμικός τρόμος (που προέρχεται κατά βάση από μια τρύπα στο ταβάνι του υπνοδωματίου της, η οποία την αναγκάζει να μετακομίσει σε ένα διπλανό μοτέλ με την άρρωστη κόρη της και εκεί σιγά σιγά να βυθιστεί στο υπαρξιακό της χάος) τα οποία στοιχεία έρχονται να δέσουν ακόμα πιο ιδανικά το όλο πακέτο - μια δηλαδή ολοκληρωμένη εικόνα μιας γυναίκας στα πρόθυρα της απόλυτης κατάρρευσης…
Να πω γενικά πως η σημειολογία και οι όποιες αλληγορικές της νύξεις, ανά στιγμές ήταν οκ αρκετά προφανείς - αλλά προσωπικά δεν με χάλασε (γιατί δεν ήταν επουδενί και στο άλλο στρατόπεδο, δηλαδή “ταινία μηνύματος” ή κάτι τέτοιο) θα καταλάβω όμως αν κάποιου του “κλωτσήσει” ελαφρώς… Όπως και κάτι άλλο που δεν έχει ακριβώς να κάνει με τη ταινία αυτή καθαυτή αλλά με την Α24 που την χρηματοδότησε - έχω λίγο βαρεθεί την αισθητική που λίγο κάπως “επιβάλλει” η Α24 σε παρομοίου ύφους ταινίες. Δεν με χάλασε πάλι εδώ οκ, αλλά το ένιωθα ανά στιγμές λίγο πιο έντονα - ότι είναι εικόνες που περιμένω να δω πχ σε ταινία της…
Κατά τα άλλα όμως ήταν ωραία ταινία overall, καλή προσπάθεια (και αποτέλεσμα) πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία και με highlight τηn Rose Byrne στην ερμηνεία μάλλον της χρονιάς so far - ούτε over the top, ούτε επιτηδευμένη, μονάχα… χάος
Kudos και σε Conan O’ Brian σε εντελώς κόντρα ρόλο, αλλά και σε πιτσιρικά (rapper?) ASAP Rocky
Γενικά αυτά, μια χαρά - τίμιο ανεξάρτητο και χαμηλών τόνων sleeper hit, αν βγει σινεμά anyway τιμήστε το…
3 Likes