Σωστα, αλλο εθνικισμος και αλλο πατριωτισμος. Και ξαναρωταω: ενδυναμωνεται το αισθημα του πατριωτισμου των μαθητων με τις παρελασεις; ΔΕΝ υπαρχει νοημα σε αυτο το πραγμα, και εγω και οι αλλοι μαθητες το ξερουμε καλυτερα απο μεγαλυτερους γιατι το βιωνουμε τοσα χρονια και ξερουμε πως πραγματικα ειναι σημερα. Ο πατριωτισμος και η τιμη στους αγωνισθεντες θα μπορουσε να ενισχυθει με πολιτιστικες εκδηλωσεις οπως ειπε ο Rudlof. Αφου ουτε οι καθηγητες ουτε η πολιτεια σε βοηθανε σα μαθητη να νιωσεις το σεβασμο, καιρος να αλλαξουν καποια πραγματα. Δε θεωρειται πραξη “ανθελληνισμου” οπως επαναλαμβανουν πολλοι, αλλα αλλαγες για ουσιαστικη επιτευξη του σκοπου.
Και επίσης πότε θα καταλάβουμε ότι η χώρα και η σημαία είναι πάνω από τους άθλιους πολιτικάντηδες και πάνω από μικροπολιτικές παπαριές και συμφέροντα?
όλοι μιλάμε για εθνική ταυτότητα κτλ κτλ. Ή καλύτερα για εθνική συνείδηση, πράγμα που κάποιοι όχι μόνο δεν το αισθάνονται, αλλά πιστεύουν πως δεν είναι κ big deal κ τι την θέλουμε την παρέλαση, την θρσηκεία κτλ.
Κάνετε μόνο αυτούς “τρου” γιατί πάνω στην μανία του ντεμέκ προοδευτισμού, θέλετε να μην έχετε κανένα κοινό σημείο με αυτούς κ καταλήγετε αρνητές κ των πιο απλών πραγμάτων. όπως τον πόλεμο στην Αλβανία…
οι προτεραιοτητες του καθενος ειναι διαφορετικες. Δεν ειναι πρωτη αξια για τον καθενα η πατριδα, καιειδικα η θρησκεια, ετσι… καθενας βλεπει τον κοσμο διαφορετικα. Η αρνηση δηλαδη της ακροδεξιας γινεται μονο απο πεισμα και οχι απο πεποιθησεις;…
Τελος, για μενα οι παρελασεις και οι γιορτες κτλ αυτο που μου θυμιζουν ειναι τους ανθρωπους που αγωνισθηκαν για να ειμαστε εμεις ετσι οπως ειμαστε σημερα.