Οντως, λαθος λεξη. :oops:
Ελπιζω να σου βγει σε καλο τελικα παντως 
Δεν πειράζει! Καλή καρδιά!
Σε καλό να μας βγει! :lol::lol:
Είναι σπαζοκεφαλιά αυτά τα μεταπτυχιακά πάντως!
Άσε που θέλουν και διάβασμα!
ελα ντε?τι?
Όταν προσπαθείς να τελειώσεις μια σχολή από τη οποία τότε που ήμουν εγώ έβγαινες λίγο απ’όλα και στην ουσία τίποτα, αναγκάζεσαι να στραφείς σε μεταπτυχιακό…Ειδικά όταν δεν αναγνωρίζουν την 5ετή σχολή ως πτυχίο + μάστερ…
Φυσικά δεν είναι απαραίτητο το μεταπτυχιακό να είναι ακριβώς στο αντικείμενο της σχολής.
Βλέποντας κάποια πράγματα από μέσα κατάλαβα σε τι αντικείμενο μου άρεσε να στραφώ.
δεν εχω ιδεα, δεν κανω ποτε μακροπροθεσμα σχεδια. σχεδιαζω πραγματα που θα γινουν μεχρι το πολυ τον επομενο χρονο.
Καλά τα λέτε ως ένα σημείο.
Μετά το μεταπτυχιακό όμως, τι?
Εγώ πουχου δεν έχω βρει δουλειά πάνω στο μεταπτυχιακό μου και ούτε πρόκειται να βρω (στο άμεσο μέλλον…:-k).
Η δουλειά που κάνω (και έχει σχέση με το πρώτο πτυχίο) πληρώνει ελάχιστα.
Δεν έχω κουράγια για διδακτορικό - ίσως μόνο αν έφευγα στο εξωτερικό, ούτε είμαι σίγουρη για το αν θα μου προσφέρει κάτι ουσιαστικό αυτή τη στιγμή.
Δεν έχω να παω και στρατό να ξελαμπικάρω.
Χέσε μέσα δηλαδή…
Τελιωνεις τη σχολη παιρνεις τα χαρτια σου μπαινεις στρατο μετα ανεργος δουλευεις οπου να ναι και η δουλεια κανει τους αντρες ετσι το βλεπω εγω.
Kάτσε να τελειώσουμε τη σχολή σε 4-5 χρόνια (αν τη τελειώσουμε) και βλέπουμε…
Καποιες φορές κάνω κάποιες σκέψεις για το μετά, αλλά μετά το κόβω και λέω το παραπάνω
Εγώ ακόμα δεν άρχισα και από τώρα το κόβω ερεβώδες και απογοητευτικό το επαγγελματικό μέλλον.
Ακομα δεν μπηκαμε μερικοι μερικοι, ολο να μας τρομαζετε θελετε. 
Αφηκετε μας να ζησουμε στη ροζ φουσκα μας.
Ε, μα κι εσείς, μετά τι σχολή τί, αφού ακόμα δεν μπήκατε, τα πρώτα 3-4 χρόνια είναι αποκλειστικά αφιερωμένα στο αλκοόλ και στο κωλοβάρεμα! Τι αναρωτιέστε, χαρείτε το!
Γαμ… τα ολα ρε και για μετα βλεπουμε :lol:
Αυτό, αν και όσο πλησιάζεις προς το τέλος (και σε ενδιαφέρει το αντικείμενο που σπουδάζεις), πρέπει να 'χεις μια ιδέα πάνω-κάτω για το μετά.
Γενικά και για να μην τρομάζουμε τη φοβιτσιάρα τη Ράνια, στηρίζω τα λεγόμενα της σουρλουλούς της Ολμάιτι, ότι όσοι θα μπείτε τώρα πανεπιστήμιο καλό θα είναι να χαλαρώσετε για λίγο και να μην αρχίσετε να σκέφτεστε από τώρα το θέμα του “μετά το πανεπιστήμιο, τί”, γιατί μετά τη διετή (τουλάχιστον) τρομερή δοκιμασία των πανελλαδικών όλοι πιστεύω δικαιούνται αυτή τη χαλάρωση (κι εγώ πέρασα απ’ αυτή τη φάση). Καλό θα είναι όμως επίσης και να έχετε ένα-δυο πράγματα στο πίσω μέρος του μυαλού σας για να μην πέσετε κι απ’ τα σύννεφα σε 4-5-6 χρόνια (περισσότερα δεν έχει πια ρε! νόμος πλαίσιο λέμε! :p):
Τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Αν ήδη από τα προηγούμενα χρόνια αργά ή γρήγορα ο μύθος της επαγγελματικής αποκατάστασης με βάση τις σπουδές καταρριπτόταν μία φορά, τώρα αυτό θα γίνεται δέκα. Αν το μεταπτυχιακό μέχρι τώρα ήταν βασικά μια ωραία ψευδαίσθηση μία φορά, τώρα θα είναι πάλι δέκα. Η ανεργία θα είναι από δω και πέρα δυστυχώς ο μεγάλος εφιάλτης της ελληνικής κοινωνίας, και αν πριν το ξέσπασμα της κρίσης συνέβαινε το τραγικό να είναι άνεργοι 1 στους 4 ανθρώπους ηλικίας μέχρι 34 ετών, δε θέλω να φανταστώ πως θα είναι τα πράγματα τα επόμενα χρόνια. Οι εργοδότες παιδιά μου είναι κακοί, πολύ κακοί άνθρωποι και σπάνια κοιτάνε πτυχιακούς, μεταπτυχιακούς, διδακτορικούς και λοιπούς τίτλους σπουδών. Αυτό που οι περισσότεροι λένε στους περισσότερους, ανεξαρτήτως “προσόντων”, είναι “έλα και δούλεψε τσάμπα ή με κάνα χαρτζιλίκι και βλέπουμε”. Ειδικά σε σχέση με το μεταπτυχιακό θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής: γενικά δεν είμαι εναντίον του, στηρίζω ένα παιδί που θέλει να κάνει μεταπτυχιακό αλλά κυρίως αν έχει την καύλα του να εμβαθύνει λίγο περισσότερο στο αντικείμενό του και τέτοια πράγματα (άλλωστε κι εγώ το κυνήγησα μ’ αυτό το σκεπτικό, απλά δε μου κατσε και το παράτησα), αλλά όποιος πιστεύει ότι θα τον οδηγήσει σε καλύτερη θέση σε σχέση με το θέμα εύρεσης εργασίας αυταπατάται. Θα πρέπει κάποιος ο οποίος βγαίνει από μια σχολή να είναι έτοιμος για τις δύσκολες εργασιακές μέρες που τον περιμένουν και να έχει γερό στομάχι. Όλα αυτά δεν τα λέω για να ψυχοπλακώσω τους νεότερους και όσους είναι ακόμα φοιτητές, δεν είμαι (τόσο) κακός άνθρωπος, απλά καλό είναι να ξέρουν όλοι σε τί κόσμο θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, Νίκο Ευαγγελάτο.
το ανώτατο όριο φοίτησης, σύμφωνα με το νόμο πλαίσιο, είναι ν+v (8 χρόνια για τα τετραετή προγράμματα σπουδών)
Ουπς! Σόρι, αυτό δεν το θυμόμουνα. :oops:
Μπράβο τα παιδιά, έτσι όλοι μεταπτυχιακό! Αφήστε σε εμάς τους υπόλοιπους την προϋπηρεσία, να δω τι θα το κάνετε βρε 
Εγώ πριν καλά καλά τελειώσω την σχολή πήγα στρατό και μετά αμέσως δουλειά. Δεν είναι εποχές για να το καθυστερείς, εκτός βέβαια αν έχεις την οικονομική δυνατότητα ή το κουράγιο να δουλέυεις και να κάνεις παράλληλα μεταπτυχιακό.
Μετά τη σχολή, τί…καλή ερώτηση…το θέμα είναι ότι πολλά ονειρευόμαστε αλλά πόσα από αυτά θα γίνουν είναι μια άλλη ιστορία…εγώ πάντως τώρα που τελείωσα θα πιάσω δουλειά να μαζέψω κάποια χρήματα πρώτα κ να έχω και κάποια προϋπηρεσία κ αν κάτσει μεταπτυχιακό του χρόνου εξωτερικό έχει καλώς…αλλιώς θα συνεχίσω τη δουλειά…
Όλο το site είναι θεϊκό, ειδικά αν είστε των θετικών επιστημών.
Το συγκεκριμένο strip, χωρίς να είναι από τα πιο αστεία, κολλάει γάντι εδώ :roll:
Xαχαχα τα’χω δει αυτά…Η αλήθεια είναι ότι η ανασφάλεια του επιστήμονα που συνεχίζει σε μεταπτυχιακές σπουδές και κυρίως διδακτορικά δεν έχει ταίρι:lol: Ξέρω εκ πείρας…Να πάνε και να μη ξαναγυρίσουν!