Βασικά, (δε θα ευχηθώ πάλι χαρές κ.λπ - ξέρετε δε μου βγαίνει σε καλό), να είσαι κουλ, από την άποψη να μη βάζεις πολλά-πολλά μέσα σου, κι επίσης, να κάνεις πράγματα που σε “γεμίζουν” και σε κάνουν χαρούμενο! (Σώωωωωωωπααα ρεεεε!)
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι πριν είχαμε πέσει όλοι επάνω σου και σου κάναμε “γούτσου-γούτσου”:lol::p#-o . Τώρα πια όμως έχεις γίνει πολύ πειραχτήρι. [-X:-s
Φεύγει το 12 και μαζί του απομακρύνονται και άτομα που σου είχαν δώσει μια κάποια μικρή-ελάχιστη ελπίδα ότι σε βλέπουν σαν φίλο-η. Ελπίζω το 13 να έχουμε τα μυαλά μες το κεφάλι μας και ποτέ ξανά, μα ποτέ, να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας “διαλέξει”… μόνο εμείς μπορούμε να διαλέγουμε τους φίλους μας!!
Συνήθως κάνω ανασκόπηση αναλογικά με τα δικά μου χρόνια.
Λοιπόν η χρονιά 19-20 για μένα ήταν η καλύτερη by far. Και αφού το 2012 με βρήκε το πρώτο οχτάμηνο 19χρονη και ύστερα 20χρονη, το πόρισμα είναι “το 2012 ήταν από τις καλύτερες χρονιές”.
Αυτά. Τα ίδια και καλύτερα εύχομαι για το 13.
Εγώ ξόδεψα το μισό 2012 να είμαι κολλημένος με την πρώην που εγώ χώρισα στην αρχή #-o (χειρότερο καλοκαίρι έβερ) :thumbdown:
ταυτόχρονα με κατακόρυφη πτώση στον οικονομικό τομέα σε αυτό το δεύτερο μισό, οι χειρότερες εποχές μέχρι στιγμής.
Αλλά ούτε και στο πρώτο εξάμηνο ήμουν και πολύ καλά, αν εξαιρέσεις την καλή πορεία σχετικά σε σχολή και σε συναυλίες(Arcturus π.χ) αλλά τίποτα το ιδιαίτερο δυστυχώς.
επειδή το σκεφτόμουν χθες, πάνω κάτω 2 μήνες και 20 μέρες ηταν όλα εξαιρετικά. Μάρτιος, Νοέμβριος, κι ένα 20ήμερο το καλοκαίρι. Τα υπόλοιπα ήταν απλά εντάξει. μερικές γάματες στιγμές, μερικές πραγματικά κακές. Σχολή γιοκ, δουλειά ΝΑΙ!, οικογένεια κομπλέ, γυναικοδουλειές με αποτυχημένο τέλος. Πααααααρα μα πάρα πολύ μουσική σε κάθε επίπεδο ακροατή-προσωπικό-μπάντας, παααααρα πολύ καλή παρέα. Ε δε θέλω κάτι άλλο, χα!
Άιντε να πω κι εγώ, για κάποιο λόγο το έχω κάνει παράδοση…
Το πρώτο 6μηνο του 12 ήταν κάπως διστακτικό, στα όρια του εκνευριστικά κακού, αλλά από το καλοκαίρι και δώθε όλα ήρθαν τούμπα:
εντέλει έφτιαξα το πιο όμορφο σπίτι του κόσμου στο οποίο και μετακόμισα -μόνη μου-, παράτησα (μάλλον διευθέτησα) μία μη ικανοποιητική εργασιακή κατάσταση κι άνοιξα γραφείο - λεφτά ούτε κατά διάνοια αλλά κέρδισα ψυχική ηρεμία, ταχτοποιήσα 1-2 “παλιούς” ανθρώπους, είχα μία έκπληξη, έμαθα να κάνω 1-2 καινούρια πράγματα, έμαθα 1-2 καινούρια πράγματα για τον εαυτό μου.
Η δουλειά σε γενικές γραμμές πάει εξαιρετικά.
Τα οικονομικά άθλια, αλλά δεν με νοιάζει, τη βολεύω, και η συνειδητοποίηση αυτή ήταν μαγική και συνέβη πρόσφατα.
Αισθηματικά ήταν η πιο “μοναχική” χρονιά που έχω περάσει τα τελευταία δέκα χρόνια και εντέλει τη χρειαζόμουν την ηρεμία και την απήλαυσα.
Μου έχουν λείψει τα ταξίδια.
Δυστυχώς δεν άκουσα τόσο πολύ μουσική όση θα ήθελα.
Αυτή ήταν η χρονιά που αισθάνομαι ότι έγινα σχεδόν κανονικός, σχετικά ευτυχής ενήλικας Είμαι πολύ αισιόδοξη για το 2013. Με το καλό.
Εγω παλι…Συνολικα ισορροπημενα πραγματα. Οι Πανελληνιες δεν με επηρεασαν ιδιαιτερα, καλα περασα σε γενικες γραμμες (οκ, 1-2 βδομαδες πριν το Πασχα και ως το τελος μου βγηκε οντως η πιστη αλλα μεσα στο προγραμμα ηταν και αυτο).
Καλοκαιρι γαματο.
Φθινοπωρο και κλεισιμο χρονιας το χειροτερο στα 18 χρονια ζωης μου μαλλον. Αν και η σχολη ειναι γαματη φαση και μου αρεσει και εκει που μπηκα/δικαιωθηκα για την επιλογη μου.
Οικονομικα καλα ειμαστε, συναυλιες πιο λιγες ωστοσο απο τις προηγουμενες χρονιες, αλλα σε καλο επιπεδο.
Πολλες νεες μουσικες για μενα, εμαθα ενα σωρο καλουδια φετος.
Αν δεν ηταν ενα ταξιδακι στα σκαρια και το καλοκαιρι, θα μιλουσαμε για την απολυτα αποτυχημενη χρονια.
Eπιτέλους μια καλή χρονιά!
Αφού από το 08-11 με είχε πάει πίπα κώλο, επιτέλους κάτι ωραίο, με αρκετές άσχημες και βαρετές στιγμές παρ’όλα αυτα!
Πήγαμε με παρέα Λονδίνο και περάσαμε γαμώ, αν και έγιναν κάτι έκτροπα και ο iron aris ροχάλιζε στο δίπλα κρεβατι σαν τρακτέρ!
Βρήκα δουλειά το καλοκαίρι και έβαλα αρκετα΄λεφτά στην άκρη. Βέβαια στο τέλος του καλοκαιριού ήμουνα πτώμα!
Ψυχολογικά καλά, με μικρά σκαμπανεβάσματα.
Συναισθηματικά το ίδιο
Μουσικά πολύ ψάξιμο συνεχώς
Η μόνη μαλακία είναι ότι έχασα live amenra και τα χω σκατώσει στις τελευταίες 2 εξεταστικές!
Όμορφη χρονιά.
Οι δουλειές πάνε καλύτερα αναλογικά με την όλη κατάσταση,τα προσωπικά περίφημα,οι μουσικές εξαιρετικά.
Ως κλασικός γκαντέμης έχασα μερικές καλές επαγγελματικές ευκαιρίες στο παρά πέντε,αλλά οκ,θα μπουν σε μια σειρά όλα κάποια στιγμή υποθέτω.
Είδα Springsteen και Dead Can Dance οπότε διέγραψα και άλλα δυο τεράστια απωθημένα.
Καλοκαιρινές διακοπές,εντός Ελλάδος δυστυχώς,αλλά κατέληξαν πολύ πολύ γεμάτες και οικονομικές.
Φίλοι μετανάστευσαν δυστυχώς,άλλοι επέστρεψαν,άλλοι όχι.
Οι υποχρεώσεις πολύ περισσότερες,οπότε λιγότερος χρόνος για μουσικές,διαβάσματα κτλ μεν, αλλά ο λίγος αυτός χρόνος είναι περισσότερο ποιοτικός πλέον.
Το χειρότερο και αυτό που με πειράζει πιο πολύ είναι ότι δεν βλέπω κάποιους φίλους όσο θα ήθελα και έχω χαθεί εντελώς με άλλους.
Για να δούμε το 2013…
περίεργη χρονιά το 2012… πολλά σκαμπανεβάσματα, το χειρότερο καλοκαίρι έβερ που τελικά κατέληξε στο καλύτερο, η εξεταστική με το λιγότερο διάβασμα αλλά με 4 περασμένα μαθήματα, και το τέλος που μου έδωσε τροφή για να καταλάβω και να σκεφτώ πολλά πράγματα για τον εαυτό μου…
επίσης οιωνός για ακόμα μεγαλύτερες οικονομικές δυσκολίες το 2013…