Τι να σου πω, αρχισες και συ με το πιο ανωμαλο! :lol:
να αρχίσω από το καινούργιο προτείνεις?:-s
Εγώ προσπαθησα να ακούσω Between the buried and me,αλλα δεν αντεξα…Το παραδέχομαι…:lol:
Με το Chaosphere κι εγώ δοκοίμασα, αλλά δε… :-s
Ναι το παραδέχομαι ότι ούτε εγώ τα έχω καταφέρει με τους Meshuggah. :-s
Αλλά που θα πάει, θα τα καταφερω. Τώρα με αυτοΰπνωση θα’ ναι, με πλήση εγκεφάλου, δεν ξέρω, αλλά θα τα καταφέρω :!:
Εδιτ: Υπάρχει κ άλλο ένα συγκρότημα που δεν έχω καταφέρει να αγαπήσω, αλλά ντρέπομαι να το πω
Λέγε λέγε λέγε :!:
Για τους Thrice λεει…:lol:
Σκαζμός! 
Για τους GY!BE λέω
Aυτή την περίοδο
Neurosis
Muse
The Dillinger Escape Plan
Τίθεται και ένα ωραίο ερώτημα, μέχρι ποιο σημείο θα δίναμε ευκαιρίες σε μια μπάντα, δηλαδή πόσες ακροάσεις ή και άκουσμα άλλων δίσκων τους από αυτό που ακούσαμε και ενδεχομένως δεν μας άρεσε.
Aυτα που πιεστηκα ν ακουσω αλλα ακομα δεν την παλευω …ειναι αρκετα παλια γνωστα thrash metal cds … px. Κreator - Pleasure to Kill … Εxodus - Bonded By Blood … klp …Κυριως λογω παραγωγης …
Και οταν ήμουν "μικρος " και "ανωριμος " Μastodon ( το Leviathan ) και Μeshuggah… αλλα καλα εκανα , γιατι πλεον αυτες οι μπαντες ειναι τα παντα ολα … 8O
Πως αλλαζει ο ανθρωπος σε ενα χρονο;; 
Πιεσα τον εαυτο μου να ακουσω amenra που παρολου που αυτη η σκηνη ειναι η αγαπημενη μου αυτους δεν τους μπορουσα.Τελικα καλα εκανα γιατι τα σπανε και εντελει αλλαξα τελειως γνωμη γι΄αυτους.
Πολύ ωραίο topic.
Γενικώς δεν πιέζω τον εαυτό μου για να μαρέσει μια μπάντα. Η θα μου κάνει κλικ από την αρχή η θα το παρατήσω, έτσι κι αλλιώς υπάρχουν τόσα πολλά συγκροτήματα και διαφορετικά είδη μουσικής για όλα τα γούστα.
Kαι εγω εχω πιεστει με…
Megadeth - Rust in Peace
Down (γενικα με την δισκογραφια)
Με τους πρωτους δεν τα καταφερα, αλλα οι δευτεροι μου αρεσουν πλεον πολυ!
Με Godflesh. Πολύ καιρό όμως.
Τελικά έγιναν από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα,
Ban!
Πιέστικα να μου αρέσουν τα 2 τελευταία Maiden αλλά δεν…
Το ίδιο και με την συνολική δισκογραφία των Zeppelin με τα ίδια αποτελέσματα.
Επίσης πίεσα τον εαυτό μου να μου αρέσει πολυ το St. Anger, τα κατάφερα μόνο για λίγα κομμάτια.
Μα να ακουω συνεχεια για δισκαρα και δισκαρα. προτιμω περισσοτερο το πις σελς, το καουνταουν και το σο φαρ,σο γκουντ και γι’αυτο με πιεσα…
Το Ραστ είναι μνημείο, δεν γίνεται να θεωρείς τα πριν από αυτό καλύτερα, γιατί αντικειμενικά είναι χειρότερα.
Τα βρίσκω εξαιρετικά άνισα.
Ουυ,πολλά και το έκανα παλιά κυρίως γιατί μου την έλεγαν που δεν άκουγα κλασσικά πράγματα.Τέτοια συγκροτήματα είναι οι Pink Floyd,Rolling Stones.Τους δεύτερους τους ακούω λίγο τους πρώτους μόνο μερικά τραγούδια.Έκτοτε δεν έχω πιεστεί να ακούσω κάτι παρά μόνο όταν έχω ακούσει για ένα δίσκο καλά πράγματα και θέλω να εμβαθύνω.Πχ με το Operation Mindcrime,στην αρχή το είχα πάρει γιατί είχα ακούσει είναι καλό και το άκουγα λίγο και μάρεσε αλλά όχι και τρελά.Ύστερα βλέποντας τι γραφόταν για αυτό αποφάσισα να το ακούσω πιο προσεχτικά και τώρα κάθε φορά που το ακούω ολόκληρο νιώθω μία βαθιά ολοκλήρωση:p.Αλλά έτυχε και μου άρεσε και πιέστηκα.Αμα δεν μου άρεσε δύσκολα έως απίθανα