καλο ειναι οχι κ μνημειο… εχει δυο τρομερα κομματια (χολι ουορς, χανγκαρ) αλλα δεν μπορω να δικαιολογησω με τιποτα τον χαρακτηρισμο μνημειο… σορρυ.
Ban όμως.Τα Tornado of souls,Lucretia,Rust in peace δεν σου λένε τίποτα?
δεν το πιστευω… ο χακος διαβασε το θρεντ. στο κλασικ μεταλ κλιπ εβαλε χολι ουορς!!! χαχαχα
το tornado of souls ειναι αρκετα συμπαθιτικο. τα αλλα 2 ψιλοαδιαφορα…
Το Rust… έχει riff που δεν βγαίνει κάθε μέρα.Τέλος της συζήτησης.
Βασικα ολο το Rust In Peace πρεπει να διδασκεται στο μαθημα πως να γραφεται γαμηστερα ριφφ
και 10-10 σε καθε τραγουδι.
Μετά τον πρώτο καιρό, μόλις καταστάλλαξε ο ντόρος απ’ το Death Μagnetic, πραγματικά πίεσα τον εαυτό μου να καταφέρει να τον ακούσει. Καλός δίσκος, αλλά δεν ακούγεται ολόκληρος με τίποτα.
Γενικώς δε θυμάμαι ποτέ να πιέσει ιδιαίτερα τον εαυτό μου με πράγματα που πρωτάκουγα.
Πάντως το Rust in peace ειναι το ακριβως αντιθετο της πιεσης:p
ουουυυυ ρεεεεεε!!!
ΝΤΟΥ και ΜΠΑΝ!!!
παντως η “καταπιεση” δεν δουλευει οσο αφορα την ακροαση και το να φτασει ενας δισκος τελικα να αρεσει…
τουλαχιστον οχι σε εμενα…
ειμαι της αποψης πως αν δεν σου κανει στα πρωτα ακουσματαα (εστω να σου δινει κατι ,να παρατηρεις πραγματα που σου αρεσουν) το μονο που καταφερνεις με τις επαναληψεις ειναι να το “συνηθιζεις” …
αλλα αυτο δεν σημαινει οτι τελικα “μετραει” ή οτι σου αρεσει πραγματικα ο δισκος!
μεγαλο παραδειγμα για εμενα,οι Nevermore.
Μιλαμε για: “ξυλο!”,“πανικο!”, “σπασιμο!”, “καυλα!”, για οσους μου εχουν προτεινει κατα καιρους αλμπουμ τους αλλα δεεεν…
Ολη η ποστ ροκ σκηνη.
Ειναι μεχρι να καταλαβεις τι ακριβως πραγματευεται και να το δεις περισσοτερο σαν βιωμα παρα σαν μουσικη.
Τωρα δεν μπορω χωρις.
εγω με Νine Inch Nails…
για πολλα χρονια δε μπορουσα να τους ακουσω…
εχω τωρα κανα 6μηνο που τους εχω λιωσει…
αγαπημενη μπαντα πια…
…για να ακούσω Rolling Stones…τεράστιο συγκρότημα αλλά εμένα δεν μ’ αρέσει:oops::!:
Έχω κάνει μεγάλες προσπάθειες με dream theater, αλλά δεν έχω καταφέρει να τους αγαπήσω. επίσης στην αρχή δεν μου άρεσαν οι slipknot και οι in flames αλλά πλέον έχω τρελό κόλλημα με ορισμένα κομμάτια τους
ετυχε να ακουσω το in absenti που μου αρεσε πολυ και ειπε να ψαξω περισσοτερο τις δουλιες του συγκροτηματος.
τις πρωτες τους δουλειες δυσκολευομαι πολυ να τις ακουσω (τα δυο πρωτα)
χμ…κι εγώ δεν μπορώ να τους ακούσω αυτούς…ίσως ξαναπροσπαθήσω κάποια στιγμή!
Τελικά το αποφάσισα. Δε νομίζω να καταφέρω να ακούσω ποτέ ολόκληρο cd των Helloween.
Προσπάθησα αλλά δεεεεεε…
εχω πιεσει τον εαυτο μ να ακουσει pain of salvation αλλα τιποτα…δεν…
που θα παει ομως8)
Πιεστηκα πολυ για ν’ακουσω My Dying Bride.Μ’αρεσουν,αλλα πολυ ψυχοπλακωμα βρε παιδι μου…
Επισης με Tool…και καλα εκανα και με πιεσα.
Πιεστηκα πολυ με opeth. Ενω δεν μου το εκαναν το κλικ ηξερα οτι επρεπε οποσδηποτε να μου αρεσουν, ακουγα πολλα γιαυτους, αξιζε τελικα τον κοπο…
αυτο το πραγμα σπανια το παθαινω με συγκροτηματα, γιατι αν κατι δεν μου κανει κλικ απο την αρχη δυσκολα θα ασχοληθω.συνηθως το κανω με δισκους συγκροτηματων
Eγω το εχω ακουσει αρκετες φορες αλλα παντα καταληγω να μου αρεσουν απο τα 26 :!: κομματια μονο 5 Another Brick in the Wall Part 2, Comfortably Numb, Hey You, Is There Anybody Out There?, Mother. Τα υπολοιπα ειναι πολυ μετρια εως αδιαφορα και ανουσια τα περισσοτερα, σιγουρα προκειται για εναν απο τους πιο υπερτιμημενους δισκους.[-X
Το Wish You Were Here (αγαπημενο) ειναι 100 φορες καλυτερο απο το Τhe Wall!!! (ισως επειδη περιεχει μονο 5 κομματια:lol::lol::lol:)
Μου αρέσει η σιγουριά σου πάντως. Η περίπτωση του να σου αρέσουν μόνο τα πιασάρικα hit- άκια (ο Waters ας με συγχωρέσει) δε σου πέρασε από το μυαλό;
Βέβαια παίζει και να το λες ειρωνικά και να σε αδικώ.