@ Led (προσπαθώ να καταλάβω, για αυτό επιμένω)
ναι, αλλά η ζάχαρη που έχεις είναι ιδιοκτησία σου. Δε σε υποχρεώνει κανείς να τη δώσεις (γιατί κάποιος ζήτησε ζάχαρη και ας μην πίνεις εσύ καφέ)
κ επίσης αυτό δεν υποχρεώνει όλους να στραφούν προς την γεωργία κ κτηνοτροφία ?
ή πχ θα σου παίξω εγώ δύο πενίες στην κιθάρα για να πάρω ένα σακί πατάτες?
κολλήσαμε…
signal-05 δεν γνωριζω λεπτομερειες, οποτε για τις δουλειες δεν δυναμαι να σου απαντησω. Για το θεμα της διασκεδασης δε νομιζω ν’αλλαξει κατι. Καποιοι θα ειναι καλλιτεχνες και η αμοιβη τους θα ειναι τα προϊοντα που παραγει η κοινοτητα. Στην ουσια το χρημα λειτουργει ως μεσαζοντας σημερα, για την δουλεια μου μου δινουν χρηματα με τα οποια μπορω και προμηθευομαι τα αγαθα που χρειαζομαι. Ε αυτο υποθετω οτι θα καταργηθει, θα μπορω απευθειας να προμηθευομαι οτι χρειαζομαι. Τουλαχιστον ετσι αντιλαμβανομαι εγω τα πραγματα, καλου κακου ρωτα και καποιον με γνωσεις της θεωριας του αναρχισμου γιατι η δικη μου αποψη βασιζεται κυριως σε συζητησεις κι οχι σε μελετη.
Καρβου ε φανταζομαι οτι οταν παραγεις ζαχαρη δεν την παιρνεις σπιτι σου και την κρυβεις στο υπογειο. Παιρνεις την ποσοτητα που χρειαζεσαι (αυτο παντως δεν ξερω ποιος το κρινει, καλο θα ηταν να μας διαφωτησει καποιος) κι η υπολοιπη μενει καπου (αποθηκες?) απ’οπου μπορουν να παραλαβουν κι οι υπολοιποι. Ε τωρα αμα κανεις καμια πουστια, υποθετω οτι σε διωχνουν απ’την κοινοτητα.
άρα θα υπάρχει μια κοινή αρχή που θα διαχειρίζεται τις αποθήκες?
@Led: Το χρήμα είναι απολύτως απαραίτητο στη σημερινή κοινωνία ως κοινώς αποδεκτό μέσο ανταλλαγών. Η ανάγκη για την ύπαρξη του χρήματος ξεκινά από την αδυναμία διαίρεσης αγαθών και υπηρεσιών…Just for the record…
x2!!!
η αναρχια ειναι τρομερα δυσκολο να εφαρμοστει εως ουτοπικο …απο την αλλη η υπαρχουσα εξουσια σε γαμαει κανονικα και με το νομο…οποτε τιποτα απο τα δυο…
Μου φαίνεται ότι εξετάζετε λάθος πράγματα. Πρέπει να τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα. Και εξηγούμαι: Το πρώτο πρόβλημα έγκειται στο ότι ο άθρωπος τόσους αιώνες έχει συνηθίσει σε άλλες αξίες και διαφορετική κοινωνική δομή, κάτι που αποτελεί μέγιστο πρόβλημα. Επίσης, τόσους αιώνες ο άνθρωπος έχει μάθει να αναζητά την εξουσία. Οπότε σκεφτείτε μόνο το ενδεχόμενο να εμφανιστεί κάποιος ως μεσσίας πάνω στην πρώτη δυσκολία… Το ξέρω ότι πάω αλλού τη συζήτηση, όμως αυτό με προβληματίζει αυτή τη στιγμή…
αυτο που λεω εγω για τη διασκεδαση
ειναι οτι εγω θελω να πιω δεκα μπυρες και ο αλλος 20
γινεται?
λογικα οχι
γιατι δεν μπορει αυτος που παραγει μπυρες να ξεσκιζεται στη δουλεια για να ικανοποιησει τις αναγκες της διασκεδασης μας!
αρα μπαινει ενα φρενο.ενας κανονας.ενας νομος!
Δεν ξερω, φανταζομαι πως κατι τετοιο θα πρεπει να ισχυει. Λογικα η κοινοτητα θ’αποφασιζει για την διαμονη των αγαθων και καποια μελη της θα εργαζονται σ’αυτην την επιτροπη, αρχη, οπως θες πες την.
Μαλλον η πιο εξυπνη κινηση για να λυσουμε τις αποριες μας ειναι να παμε εδω:
Αυτό. Πιστεύω πως η “απόλυτη” αναρχία είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί…
και ποιος θα αποφασίζει ποιος θα είναι στην επιτροπή αυτη?
Βλέπω πως αναπαράγονται αρκετά στερεότυπα στη συζήτηση. Όπως για παράδειγμα οτι η αναρχική κοινωνία “δεν έχει κανόνες”. Και οτι “όλοι αφήνονται ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν”. Είναι κάπως σαν τα στερεότυπα οτι “οι άνθρωποι είναι καλοί (απο τη φύση τους), ή κακοί (επίσης απο τη φύση τους)”.΄Ή η άποψη που υποστηρίζει πως “πάντα έτσι ήμασταν και τίποτα δεν αλλάζει”. Πιο πίσω έγραψα πως δε θεωρώ πως είναι έτσι τα πράγματα.
Δεν τίθεται θέμα για μια κοινωνία “χωρίς κανόνες”. Ούτε για μια τέλεια κοινωνία. Αλλά για μια διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας.
Θα επεκταθώ αργότερα, γιατί τώρα είμαι σε μάθημα και ουσιαστικά “κλέβω” χρόνο με το να γράφω εδώ πέρα! 
Θέλω να τονίσω απλά αυτό: Καλό είναι να μην τα βλέπουμε μαύρο ή άσπρο, ή η “τέλεια” κοινωνία, ή αυτό που έχουμε σήμερα. Ορισμένοι απο τους σημαντικότερους σύγχρονους κοινωνικούς αναλυτές δηλώνουν αναρχικοί. Όπως ο Νόαμ Τσόμσκι για παράδειγμα. Στα βιβλία τους έχουν αναφερθεί λεπτομερώς σε όλα τα θέματα που συζητάτε εδώ.
λεπτομερειες δεν ξερω αλλα η αναρχικη κοινωνια δοκιμαστηκε στην ισπανια πριν αρκετα χρονια…
δεν θα μαι εγω αυτος που θα φιαξει μια αναρχικη κοινωνια…απλα πιστευω οτι ειναι το ιδεατο μια τετοια κοινωνια…ε οσο για το τσαμπουκα λιγο υπερβολικο σε βρισκω
Εξουσια.
Στην αναρχια ο καθενας θα μπορει να κατουρα οπου θελει,ακομα και στη φατσα σας
Xαχαχα ωμοτατο αλλα πολυ ωραια διατυπωμενο.
Σωστά. Είχαν υπάρξει για πολλά χρόνια κοινότητες τέτοιου τύπου σε πολύ μεγάλες εκτάσεις της Ισπανίας (ειδικά στην Βαρκελώνη, που έχει μεγάλη παράδοση), αλλά καταπνίγηκαν κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου.
Κατα τ’ άλλα βρίσκω εντελώς χαζό τον τίτλο του τόπικ.
…εγω παλι βρικω τον τιτλο ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ και ακομα καλυτερη ειναι η συζητηση που γινεται(διαλογος=εφαρρμογη δημοκρατιας)
Είναι περισσότερο δύσκολο να κάνεις σοβαρή συζήτηση πάνω σ’ ένα θέμα που ο τίτλος του είναι “εξουσία ή αναρχία”. Θα βγουν οι μισοί και θα πουν “εξουσία ρεε, να σας πατήσουμε όλους” και οι άλλοι μισοί “αναρχία!καταργήστε τα όλα!”. Συζήτηση οπαδικού επιπέδου δηλαδή, σα να συγκρίνουμε ομάδες. Και απο ουσία μηδέν.
Αν και εδώ που τα λέμε, αν κάποιος θέλει να γράψει κάτι σοβαρό ή να κάνει πλάκα, δε θα κολλήσει στον τίτλο…