Υπάρχει περίπτωση να είσαι εσύ που αγκάλιασες 2-3 φορές τον Κωνσταντινίδη όταν υπέγραφαν στο μερτς στο τέλος;;
Οχι εφυγα με το που τελειωσε το Live
Οκ κουλ, το ΙΔΙΟ σχόλιο ακριβώς έκανε ένας φίλος και ήθελα να του πω “ρε μλκ εσύ είσαι;;;” αλλά χάθηκε η ευκαιρία
Περίμενα αυτό που είχα δει από Undertones που ήταν ένα ροκ εν ρολ πάρτυ!
Για τους Buzzcocks δεν μετράω τα ποσά original μέλη είναι. Το ήξερα πριν πάω και δεν το σκέφτηκα καν αποτρεπτικά. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν είχαν έναν δεύτερο κιθαρίστα ο οποίος να κάνει σοβαρά backing vocals και να βοηθάει τον Diggle; Υπήρχαν στιγμές που δεν καταλάβαινα τα κομμάτια. Είχε σοβαρά θέματα με τις ανάσες του και οριακά μπορούσε να πει 3 λέξεις στη σειρά. Λογικό φυσικά αφού ο άνθρωπος είναι 70. Το κέφι τι να το κάνω; Μπράβο του που το έχει ακόμα το κέφι αλλά το κέφι δε φτάνει για να συνεχίσεις να παίξεις αξιοπρεπώς λαηβ.
Σίγουρα δε βοήθησε ο ήχος που ήταν τόσο τέρμα που ακόμα και με ωτοασπιδες πόνεσαν τα αυτιά μου. Ίσως σε έναν καλύτερο χώρο να ήταν κάπως καλύτερα τα πράγματα.
Στα θετικά ήταν οι Nerrves οι οποίοι σε κάθε λαηβ τα σπάνε! Μακάρι να δούμε και νέα κυκλοφορία.
Και επίσης χάρηκα που είχε τόσο νεαρό κόσμο που ήταν και φάνηκε να το ευχαριστιεται.
Ναι, είναι η νέα ημερομηνία που δηλώθηκε λίγο μετά το περσινό φιάσκο
Ωπ, τώρα είδα το support
Για πείτε περί Geoff Tate …
Έχετε σταματήσει να γράφετε αν δεν ρωτήσουμε
Ας γράψω λοιπον. Καθισα τερμα αριστερα, σχεδον εκει που αρχιζε η σκηνη, πολυ δυνατος ο ηχος και χρειαστηκα ωτασπιδες (που γενικα δεν συμπαθω). Ο Τζεφ ηταν πιο χαμηλα για 2-3 τραγουδια, αλλα νταξ, τι να λεμε τωρα για τη φωνη του. Νομιζω οτι επειτα ο ηχος ισορροπησε, αλλα παλι ηταν πολυ δυνατος για εμενα. Εχω επιζησει απο Manowar, να καταγραφει αυτο.
Η μπαντα του, ολοι γεματοι κεφι, απεδωσαν σουπερ τα τραγουδια -οσο μπορω να κρινω φυσικα, δεν ειμαι και μουσικος- αλλα τι φωναρα ο Τζεφ ε; Εχω να τον δω απο τα OM 1+2 στο Γκαγκαριν, οποτε ανατριχιασα στα μισα και ξεσαλωσα στα αλλα μισα του σετλιστ. Αν δεν κανω λαθος, η επιλογη των τραγουδιων βασιζοταν στα σινγκλς που ειχαν βγαλει οι QR εκεινα τα χρονια, οποτε ειχε και μερικα που ελειπαν, ενω αλλα ισως ηταν μικροεκπληξεις.
Αδιαφορο βεβαια, διοτι ο τυπος εχει φωναρα. Μηπως το ειπα ηδη; Εξαιρετικος frontman, μουσικαρα με τα σαξοφωνα του και αυτα τα κολπα, δεν μας αφησε να χαλαρωσουμε λιγο. Α ναι, πολυβολο τα τραγουδια, με ελαχιστες διακοπες για να πει δυο λογια, ανασα δεν πηραμε. Το φιναλε με Take Hold + Queen οσο κλασικουρα κι αν ειναι, δεν παυει να αποτελει “ιστορια της μουσικης” (μας).
Με εντυπωσιασαν θετικα οι Sons of Sounds που επαιξαν πριν απο αυτους. Ουτε ειχα ακουσει τπτ ποτε, μου αρεσε αυτο που ακουσα στη σκηνη. Μεγαλη εκπληξη οταν εψαξα να δω τι ειναι και καταλαβα οτι προκειται για τρια αδερφια, με 7 δισκους απο το 2006 και μονο 2Κ φολοερς στα ινστα. Δεν γινεται παιδια, κατι κανετε λαθος. Οι δυο ανεβηκαν στη σκηνη για να παιξουν βιολι στο Silent Lucidity, πολυταλαντοι μαλλον. Καλος ο ηχος τους, το ενιωσα σαν μια “κλασικη χαρντροκια των 90’s”, αλλα αν δεν εχω ακουσει τους δισκους, ισως κανω λαθος.
Περίεργο, εγώ στα δεξιά άκουγα πολύ νορμάλ την ένταση του ήχου, μη σου πω ήταν και λίγο “χαμηλά” που και που. Σίγουρα όχι ενοχλητικά.
Στα υπόλοιπα, συμφωνώ σε όλα πέρι Tate, καθηλωτικός, συγκινητικός, ήθελα 1-2 ακόμα από Promised Land προσωπικά αλλά τι να πρωτοδιαλέξεις από την άλλη. Συναυλιάρα και απολαυστικό performance γενικά.
Εγω μπροστά αριστερά, στο πρωτο σκαλί και ειδικά στα πρώτα κομμάτια υπέφερα. Ηχος τσιρίδα αλλά μετά έγινε κάπως καλύτερα. Τα υπόλοιπα τα είπατε.
Τα εξώφυλλα.
Ε, διπλα καθομασταν.
Λέγεεε
έκλεισα χωρίς πολλά-πολλά
Οι Inspiral Carpets έρχονται στο Gagarin!
Tο Σάββατο 22 Φεβρουαρίου η μπάντα που δικαιωματικά έκανε motto το “cool as fuck”, επιστρέφει στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
“This Is How It Feels”, “Saturn 5”, “Dragging Me Down”, “Bitches Brew”, “Two Worlds Collide”, “Caravan”, “She Comes In The Fall”, “I Want You”. Οι Inspiral Carpets μας έχουν προσφέρει τραγούδια εμβληματικά της εποχής που η μουσική της Μεγάλης Βρετανίας κυρίευε τον πλανήτη χάρη στην περίφημη “σκηνή του Madchester“.
Τα 13 top40 singles τους δείχνουν ότι οι Inspiral Carpets έγραψαν ιστορία στα 80ς και 90ς και αγαπήθηκαν πολύ, κάτι που αποδεικνύεται και από τη συνεχιζόμενη δημοφιλία τους και τις sold out περιοδείες τους.
Σήμερα, οι Inspiral Carpets συνεχίζουν ως Clint Boon, Martyn Walsh, Stephen Holt, Graham Lambert και Kev Clark. Στη συναυλια τους στο Gagarin θα παίξουν όλες τις μεγάλες επιτυχίες τους και υλικό από ολόκληρη τη δισκογραφία τους.
Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
26 ευρώ (early bird), 28 ευρώ,
Απίστευτη εμφάνιση από τους Dool χθες βράδυ, δυστυχώς σε ένα μισοάδειο ΑΝ, φαίνεται πως λίγοι πήραν χαμπάρι τι δισκάρα έβγαλαν οι Ολλανδοί και φέτος (στα σίγουρα τοπ της χρονιάς για μένα, δε βγαίνει από τη λίστα).
ένα βιντεάκι:
DOOL – self-dissect
Στο έχω ξαναπεί στο παρελθόν, αλλά λίγη επανάληψη ποτέ δεν έβλαψε.
Τι βιντεάρες κάνεις; Μπράβο!
Σ’ευχαριστώ αλλά το θέμα είναι να μην κάνουμε επανάληψη μόνο στα μεγάλα ονόματα του καλοκαιριού γιατί η μαγεία του underground βρίσκεται σε κάτι τέτοια απίθανα live που δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα από το πρώτο δευτερόλεπτο που το σχήμα πατάει στη σκηνή.