ΓΙΑΤΙ, ΕΙΧΕ!!! * κλαίει *
Σχεδόν πάντα έχει στο Κύτταρο. Στο τέλος έμειναν παρατημένα και πήγανε στα σκουπίδια.
Χαμπάρι δεν πήρα, πω, κρίμα…
Καλά, αν θέλει κανείς δίνω το δικό μου.
Κατά τα άλλα, μπράβο στους Messa που έπαιξαν τόσο και δεν έκανε κοιλιά η εμφάνιση, πεντακάθαρος ήχος αν και σε σημεία η (υψηλή αρκετά) ένταση καπέλωνε τη φωνάρα της Σάρα (τεχνικά και εκφραστικά ήταν αδιανόητη) και κάτι χαμηλά δεν ακούγονταν, ενώ από ένα σημείο και μετά η 12χορδη του ροκστάρ κιθαρίστα λίγο το έκανε πιο μπετόν αρμέ.
Λέγοντας αυτά βέβαια, ο τρόπος που σόλαρε ήταν αδιανόητος, jazz, blues, rock όλα μέσα, ο μπασίστας έπαιζε riffs και κρατούσε την γκρούβα μόνος του, και γενικά η στάση τους μου έβγαλε αυτό το ψυχρό αίσθημα που, εγώ ο άσχετος, ονομάζω doom.
Το γεγονός δε, πως σε μια τόσο επιβλητική εμφάνιση, δεν έκρυψαν αλλά ανέδειξαν τα διάφορα επιμέρους, είναι φουλ υπέρ τους.
Και ΟΚ, για την χιπστεριά, δεν έπαθα τόσο όσο στο περσινό Roadburn που σκάω ανυποψίαστος (για το πως είναι λάιβ) 4μιση το απόγευμα για να τους δω και εν τέλει να μένω παγωγό από τον όγκο και τη μαυρίλα. ίσως φταίνε και οι ομιλίες του κοινού, κάπου ώπα, πέρα από την ένταση δηλαδή.
Μπράβο πάντως, είχε και ετερόκλητο κοινό, όπως έπρεπε.
9 Likes
Ίσως φταίει ότι ήσουνα κοντά στην Ηπείρου και όχι κοντά στη σκηνή όπως στο Skate Park 
Κράτα μου το απόκομμα αν όντως δεν το θέλεις.
3 Likes
Βεβαίως 
1 Like
9 στον πάγκο του merch. Θα φοράω καφέ μπουφάν με γιακά αλεπού του χιονιού. Χωρίς γαρύφαλλο.
3 Likes
Για τους Messa κι εγώ δεν έχω να προσθέσω κάτι παραπάνω, τα είπαν όλα οι παραπάνω, μου άρεσαν πολύ! Μόνο σε εμένα πάντως φάνηκε σε κάποιες στιγμές κάπως αμήχανη η Sara; Μου έδωσε την εντύπωση πως αιφνιδιάστηκαν από την μεγάλη προσέλευση στο Κύτταρο.
Δώστε πληροφορίες γι’ αυτό τον άγγελο που τραγουδάει.
1 Like
θα της ζητησω σημερα το τηλεφωνο της
3 Likes
Να το δώσεις και σε μένα όμως, μην είσαι μονοφαγάς. Μην πάνε χαμένα τόσα χρόνια Ιταλικά…
1 Like
tu sei molto bella
(κανω προβα)
4 Likes
Αυτό και μόνο. 
Κι εγώ μέσα στους messa απόψε. Ξέρουμε μήπως πρόγραμμα-ωρες που θα βγουν τα συγκροτήματα; Θα πάω μάλλον κατευθείαν από δουλειά και ελπίζω να προλαβω και The Temple.
1 Like
2 Likes
Δυστυχώς το είδα πολύ αργά και ντράπηκα να πάω να μιλήσω στους 2 τύπους με καφέ μπουφάν και γιακά χιονισμένης αλεπούς που είδα 
Συγκλονιστικοί Messa, τόσο πολύ που τους συγχωρώ εύκολα την αστεία διάρκεια, η Σάρα έ ρ ω τ α ς
8 Likes
Εδώ Θεσσαλονικοπούπολη. Η συναυλία των Messa ήταν άψογη. Δικός τους ηχολήπτης και συνεπώς ΤΕΛΕΙΟΣ ήχος, έστω και μία ώρα δώσαν πολύ μουσική πάνω στο σανίδι. ΤΙ ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ στην κιθάρα. Εντάξει… το συζητούσαμε με μία χαζοχαρούμενη διάθεση με τον Κώστα (ο ιθύνων νους των Mother Turtle), το πως αυτός ο άνθρωπος παίρνει το blues, παίρνει τη σκληρή αίσθηση, τα μπολιάζει και βγάζει αυτό το αποτέλεσμα. Και να χαίρεσαι να τον βλέπεις να σολάρει.
Για την αγάπη μας τη Σάρα, ό,τι και να πω, θα είναι λίγο. Χάρηκα απίστευτα που τη χάζευα όσο τραγουδούσε κι ένιωθα να ράβει με τη φωνή της ένα αιθέριο lullaby για όλους μας εκεί μέσ(σ)α.
Οι The Temple πολύ δυνατοί και έκλεισαν με το “The Lord of Light”. Ο lead κιθαρίστας το ζούσε με την ψυχή του και την καρδιά του. Και εννοείται ότι πραγματοποιήθηκε και η επιθυμία μου να παίξει στα ηχεία το “Με το Λύχνο του Άστρου”.
Επίσης, προς έκπληξή μου, το eightball ήταν γεμάτο. Και όταν λέμε γεμάτο, το εννοούμε. Δηλαδή, με βάση το σημερινό, άνετα θα μπορούσαν να φέρουν και Brutus εδώ πάνω.
Και τώρα, λίγο, μ’ εσάς τους Αθηναίους… για πόσο ακόμα θα μας το χτυπάτε που το '12 σας αδειάσαμε το merch από τους Fates και δεν είχε τίποτα για εσάς την επομένη; Μας την κάνατε στους Primrdial, οκ το δέχομαι. Αλλά και σήμερα ρε αλήτες…! Είχε κάτι απλά μπλουζάκια “Scarlet Doom”. Δε λέω, τσίμπησα, αλλά τι αδειάσατε πάλι εκεί κάτω; Αλήτες!
11 Likes
Δεν ήταν ο JTN, ο τραγουδιστής των Mother Turtle ήταν. Εσύ που ήσαν; Αλλά ναι, αυτός ήμουν.