Τρομάζω με την ταχύτητα, την ακρίβεια, και το εύρος των πληροφοριών σου, το μνημονικό σου, αλλά και την προθυμία σου…
Το ΜΗ έστελνε σε mail όλα τα responses, αν ψάξω και γω μπορεί να ξεθάψω τίποτα… Αλλά! δεν θα το κάνω τώρα
Ο τύπος θα φταρνίζεται, στο μεταξύ
Θυμήθηκα τη χρονιά που ξεκίνησε αυτό (το ‘11), οπότε ψάχτηκα σ’ εκείνα τα τεύχη. Βρήκα και άλλους: daprof, @achilleas με avatar Gn’R, @Ian_Metalhead, Pazuzu, Tarsoulis, εμένα και έναν άλλο με όνομα που κατέληγε σε phelia, κάνοντας μνεία στις γυναίκες του metal.
Ότι είπε ο @morgoth . Το προσωπικό γούστο δεν είναι οικουμενική αλήθεια για να νιώσω ανώτερος. Σκουπίδι για μένα η τραπ αλλά είναι η άποψη μου και δεν σημαίνει ότι όποιος ακούει είναι επίσης σκουπίδι. Αν κάποιος έρθει και μου πει ότι η γη είναι επίπεδη τότε ναι ίσως νιώσω ανώτερος.
Λοιπόν, να πω εδώ ότι τα μπέρδεψε το μυαλό μου. O φίλτατος “LastinLine” δεν είναι αυτός στον οποίο αναφερόμουν, αλλά κάποιος Kostas. Ιδού και το γρήγορο search στο μέιλ τι μου έβγαλε:
(και απαντώντας πάλι στα σχόλιά μου πετάει το θεϊκό για reggae-metal)
Όντως, είναι πάρα πολλοί, όχι απλά πολλοί.
Ό,τι πεις, εγώ μαζί σου.
Μεσα στο παραληρημα του λεει και κατι που θα μπορουσε να αποτελεσει τροφη για κουβεντα. Γιατι δεν εχουμε δει ποτε κατι αντιστροφο? Δηλαδη ενα μεταλ συγκροτημα οπου ο τραγουδιστης να ειναι αντρας τενορος δηλαδη? Η απαντηση ειναι οτι λογικα πιο ευκολα αποδεχτηκαμε στο μεταλ την γυναικα frontwoman σαν την “ευθραυστη αιθερια δεσποσυνη” και ισως απο εκει να προεκυψε το συγκεκριμενο ρευμα αποδοχης στον ματσο και σχεδον εντελως ανδροκρατουμενο χωρο (ας μην ξεχναμε οτι οι γυναικες frontwomen στο μεταλ ηταν πραγμαατικα ελαχιστες πριν το μπαμ με το συμφωνικο/γκοθικ), ενδιαφερουσα τροφη για σκεψη οπως και να εχει.
Ευχαριστω βασιλια!
Επειδή διάβαζα κάποια πράγματα γι’ αυτό, μία προσέγγιση (την κρατάς ή την πετάς), είναι ότι οι γυναίκες μπορούν στο μέταλ να επιβιώνουν μόνο μέσα από μη στερεοτυπικά μάτσο ρόλους (π.χ. όχι στα πυρηνικά όργανα ενός συγκροτήματος, αλλά σε έξτρα, συνήθως κλασικά, τύπου φλάουτο, πλήκτρα κοκ), και - πάλι στερεοτυπικά - στα φωνητικά, με τη φωνή να γίνεται αντιληπτή, ως ιδιότητα του σώματος, ένας ρόλος που δεν απαιτεί (τόσο) τη νοητική/τεχνική ικανότητα που χτίζεται μετά από καιρό εξάσκησης στα άλλα όργανα (η λογική του mind over matter, technique over expression)
Αυτό βέβαια μπορεί να το δούμε, με διαφορετικές αναλογίες, και σε άλλες μουσικές.
Πολύ off topic όμως, η κουβέντα
Νομιζω παρακολουθησαμε το ιδιο βιντεο στο ΥΤ η τουλαχιστον το βιντεο που ειδα (σχετικο με τα gender roles στο μεταλ) πρεπει να ειχε σαν πηγη το αρθρο που διαβασες. Εξαιρετικα ενδιαφερον, ισχυει.
Δεν έχω προλάβει να το δω ακόμη, αλλά θα το κοιτάξω 
Γιατι δεν εκτιματε ρε ταραμαδες.
Χρονια μπροστα ο Δημητριος, κατι Μπλακμουρ (sic) τον παιρνουν τηλ για να τον συμβουλευτουν.
Ήμουν μέσα αβίαστα και πέρασα μια χαρούλα, πλήρως απενοχοποιημένα.
Υπήρχαν δύο άρχοντες, με πανό Εξόριστων, οι οποίοι μετά από κάθε κομμάτι, ούρλιαζαν παροξυσμικά: “Εξορίστε μας!”…
Έχω και backstage φωτογραφία με τον άρχοντα.
Όποιος κράζει Tarja και Simone να του καεί το βίντεο.
Το έχουμε δει αυτό ε;
Οχι πανω στις εκλογες γαμωτο
Το πρωί μαυρίζεις υιό Nosferatu και το βράδυ ακούς The Curse Has Passed Away, μια χαρά
Όταν οι Paradise Lost έβγαλαν το “Gothic” το 1991, όντας όχι πολύ γνωστοί στον κόσμο, δεν είχαν συμφωνικά γυναικεία φωνητικά; Ναι. Έφαγαν κράξιμο από μάτσο μεταλάδες; Ναι. Συνέχισαν αυτό που έκαναν; Μπορεί να μην έβγαλαν ξανά κάτι αντίστοιχο, αλλά ναι. Σήμερα είναι αυτοί που είναι και είναι κι από τους πρώτους που τόλμησαν να βάλουν στη μουσική τους κάτι που κάποιοι θα έκραζαν γιατί είναι στενόμυαλοι. Το ίδιο ισχύει και για όλες τις μπάντες που έχουν βγει από τότε, με γυναίκες στα φωνητικά ή σε άλλες θέσεις. Ακόμη και γυναίκες καλλιτέχνιδες που κάποιοι θαυμάζουμε λίγο παραπάνω, όπως η Myrkur, δέχτηκαν ως και hate messages στις ιστοσελίδες τους. Λοιπόν, για εμένα, όποιοι κράζουν ότι οι γυναίκες δεν είναι για τη μέταλ είναι ανάξιοι λόγου. 
Δηλαδη ενα μεταλ συγκροτημα οπου ο τραγουδιστης να ειναι αντρας τενορος δηλαδη?
Μάλλον δεν έχεις ακούσει τους Powerwolf, γιατί ο Attila άνετα θα μπορούσε να τραγουδήσει και όπερα.
