Μπορει να κατηγορειτε τους mastodon αλλα πρεπει να παραδεχτειτε οτι ειναι συνεπείς. Καθε συναυλια τους ειναι η χειροτερη ever.
Δεν γραφτηκε πουθενα Mastodon, αυτος ηρθε να το γραψει!
Σε εκεινη την αποθηκη αεροπλανων λες.που κοιτουσες απο που θα απογειωθει ο Μαβερικ
Κάπου κοντά στον Πειραιά τέλος πάντων είχανε παίξει μια φορά κι έναν καιρό οι Tool με support τους Mastodon
Που ήταν κι ένας πρηξαρχίδας που έβριζε ο κόσμος πριν βγουν οι Tool
Γερνάμε κιόλας και ξεχνάμε
Κλασσική περίπτωση θεσσαλονίκης, μεγάλες μπάντες λίγος κόσμος. Κρίμα…!
Και Αθήνα που είναι πενταπλάσια δεν νομίζω να είχε λαοθάλασσα στους Arcturus- σε αυτούς αναφέρεσαι να υποθέσω. Το πολύ πολύ εκεί να βγήκε το live.
Φταίνε εν μέρη και οι ίδιοι που απέχουν τόσα χρόνια δισκογραφικά. Έτσι δεν προσελκύεις νέο κοινό στα live σου ενώ το παλιό σου στο ενδιάμεσο έχει χάσει το ενδιαφέρον του. Αν περιμένεις μόνο από τους μεσήλικες που σε άκουγαν πριν είκοσι χρόνια δύσκολα τα πράγματα.
Ισχύει βέβαια ότι εδώ πάνω ήμαστε για τα πανηγύρια. Δεν υπάρχει πια κοινό.
Δεν περίμενα παραπάνω κόσμο ούτε εγώ. Να πούμε, όμως, πόσο γάμησαν και οι Arcturus, ε;;; Υποθέτω καλύτερο ήχο από Αθήνα , set-list πολύ κοντινό σ’ αυτό που παίξανε το 2018 (by the way, θα ορκιζόμουνα ότι και τότε ακούσαμε “Raudt og svart”, αλλά κοιτάω τώρα στο setlist.fm και δεν το έχει, περίεργο), Hestnaes άψογος όπως πάντα και περισσότερο νηφάλιος (όχι ότι τότε αυτό ήταν πρόβλημα), ο Knut επίσης πάρα πολύ καλός (νομίζω ότι αν είχα ένα παράπονο από την προηγούμενη φορά που τους είχα δει ήταν ότι τότε έκανε κάποια χτυπητά λάθη στην κιθάρα -μπορεί και να με απατά πάλι η μνήμη μου, ψάχνω να δω αν είχαμε topic από εκείνη τη συναυλία, αλλά δε βρίσκω τίποτα ), και γενικά σε κάτι φάσεις που έπαιζαν τα φώτα κι οι σκιές ωραία, έκανε κι ο Hestnaes τα χορευτικά του, ένιωθα ότι ήμουνα αλλού, πολύ-πολύ ωραία performance.
Πλήρωνα πάλι εισιτήριο να τους δω αύριο.
Ναι ο ήχος νομίζω ήταν αρκετά καλός, η εμφανισή τους γενικά πολύ καλή, λάθη δεν θυμάμαι να πρόσεξα.
Νταξ τα τύμπανα είναι απο άλλο πλανήτη, αυτός δεν είναι άνθρωπος, δλδ όσες φορές και να τον δώ λάιβ, με οποιαδήποτε μπάντα παίζει, αν και δεν είναι το στυλ τπτ παιξήματος που μαρέσει, με κάνει να μαζεύω τα σαγονια απο το πάτωμα…
Σετλιστ πολύ καλό.
Λίγος κόσμος, το μέρος απλά οκ, 1 μπαρ και 2 κοπέλες να δουλεύουν παραγωγή και μα κοροιδεύουν όσους χτυπιόντουσαν.
Δεν τσέκαρα καθόλου αν είχε μπλουζάκια και δίσκους.
Επίσης support εντελώς αδιάφορο για τα γούστα μου.
Αυτά. Πάμε για άλλα!
Σπουδαία εμφάνιση χθες το βράδυ από τους Khirki που όντας καλοπροβαρισμένοι και “ψημένοι” επί σκηνής αλλά και νεαροί σαν σχήμα, είχαν όρεξη και διάθεση να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους κι ας ήταν ενώπιον λίγων δεκάδων θεατών. Έτσι, κέρδισαν τις εντυπώσεις τόσο μεταξύ αυτών που δεν τους πολυγνώριζαν όσο και αυτών που ήταν ήδη “μυημένοι”.
Σε σύγκριση με το live των Yoth Iria πριν δυο εβδομάδες στον ίδιο χώρο είχαν το μισό κόσμο, αλλά και τον μισό μέσο όρο ηλικίας στο κοινό - εντάξει, λίγο υπερβολικό το τελευταίο αλλά με καταλαβαίνετε!
Necrophobic στο Κυτταρο 22/4
Η συγκεκριμένη μπαντα ειναι από τις πιο αγαπημένες μου διαχρονικά.
Κ το πρωτο τους λάιβ στη χώρα μας, αποτελεί - για διάφορους λόγους - lifechanging event για μένα, κ ένα από τα τρία πιο αγαπημένα μου συναυλιακα δρώμενα των 10ς.
Οπότε, με όλα τα σπουδαία λάιβ που έγιναν, κ που αναμένονται το επόμενο χρονικό διάστημα, προσωπικά τιποτα δεν περίμενα περισσοτερο απο το χθεσινό.
Τεράστιες προσδοκίες λοιπόν, που εκπληρώθηκαν απόλυτα κ θριαμβευτικα.
Με πραγματικά κολασμένη ενέργεια επαιξαν πρόσφατα έπη (The Infernal Depths of Eternity) κ παλαιότερα (Revelation 666-ισοποσες εκρήξεις μανίας κ συγκινησης), ακραίους (κυριολεκτικά) υμνους όπως τα Taste of Black κ το λατρεμένο Into Armageddon, ενώ τις στιγμές που άγγιξαν το θρυλικό Nocturnal Silence, παίζοντας σε λυσσασμένες εκτελέσεις το ομώνυμο κ το Sacrificial Rites, ξέσπασε πολεμος, κ τα παντα έφτασαν στα υστατα άκρα (απόδοση μπάντας, κοινό, ενέργεια).
Ο στυλοβάτης της μπάντας, Joakim, τίμησε τα τυμπανα του πολεμου κ με το παραπανω, ο Anders απέδειξε γιατί είναι ένας από τους πιο θρυλικούς death/black screamers/frontmen του extreme metal (μιλάμε για τη Φωνή του Nocturnal Silence), ενω η πολεμική μηχανή των Ramstedt/Bergebäck ειναι ξεκαθαρα το αγαπημένο μου κιθαριστικό δίδυμο σε όλο το extreme metal.
Όταν λοιπόν, έκλεισαν αυτή την καταιγιστική εμφάνιση με το - εκτός σετλιστ- Darkside, ήξερα πως κ το δευτερο τους λάιβ θα μου σημαδεψει την δεκαετία που διανυουμε, όπως έκανε κ το πρωτο τους με την προηγουμενη.
Fear the nocturnal silence
The return of the forces of evil
The masters unholy arrival
The circle shall be sealed
Υπεροχο το χτεσινο live/παρασταση του Vai!
Περαν της ,δεδομενης,δεξιοτεχνιας αλλα και των ,επισης δεδομενων, ικανοτητων του ως performer,ειχε για συμμαχο μια πολυ δεμενη μπαντα και εναν καταπληκτικο ηχο!
Αξιζει να σημειωθει η παρουσια του κοινου που «τιγκαρισε» το fuzz και αποθεωσε τον μαγο.
Παντα τετοια!
Αναμενόμενα καλός ήχος, ωραία μπάντα, κάπου θαμένη (εσκεμμένα φαντάζομαι) η δεύτερη κιθάρα, χωρίς ρίσκα σετλιστ, θα έλεγα ένα τσικ πιο κάτω από προηγούμενες εμφανίσεις του συνολικά, μεγάλωσε; είναι που δεν είμαστε όλοι κιθαρίστες; μπορεί να απλά να μου έχει φύγει απλά το wow factor της πρώτης φοράς.
άσχετο αλλά έχω την αίσθηση πως πρώτη φορά είχε τόσους “εξωσχολικούς” πάντως, μιλάω για τον κόσμο που μίλαγε στο κινητό και έλεγε “ελα ρε είμαι σε ένα live ενός φοβερού τυπά που παίζει τις κάλτσες του” κτλ
Τυχεροί όσοι πήγαν τουαλέτα πριν ξεκινήσει γιατί ήταν πρακτικά αδύνατο να κουνηθείς από τη θέση σου λόγω sold out (+ κάτι παραπάνω).
ένα βιντεάκι:
Steve Vai:candle power @Fuzz
Να δώσω κι εγώ ένα +1 για Necrophobic. Προσωπικά ήταν πρώτη φορά που τους έβλεπα και, όσο και να επέμεναν οι βιρτουόζοι κιθαρίστες της παρέας, δεν υπήρχε περίπτωση να τους χάσω για τον Vai.
Ο κόσμος δεν ήταν πολύς, αφού όλοι οι μεταλλάδες της πόλης πήγαν Fuzz, αλλά αποτέλεσμα ήταν πως οι περισσότεροι από τους λίγους που ήταν εκεί φάνηκαν να ήθελαν πραγματικά να είναι εκεί. Δεν υπήρχαν πολλοί τουρίστες της φάσης “πάμε μωρέ ένα εικοσάρικο είναι”. Μέχρι πίσω έβρισκες (αραιό) κόσμο που φώναζε και κοπανιόταν.
Θα έλεγα πως η σέτλιστ τα έσπασε, αλλά η αλήθεια είναι πως μπορούσαν να παίξουν 10 τυχαία τραγούδια και πάλι θα γούσταρα. Ειδικά λίγο πριν το τέλος που έσκασαν back to back οι ύμνοι από το αγαπημένο Hrimthursum, ήθελα να αφήσω τα κόκκαλά μου. Κατέβηκε μετά και ο Sebastian μέσα στο pit και αποτελείωσε μάλλον όσους είχαν κρατήσει την ψυχραιμία τους μέχρι τότε. Μαγεία απλά. Το ευχαριστήθηκα όσο δεν πάει.
Ελπίζω να πέρασαν όλοι το ίδιο καλά, εκτός από την κοπελιά που όταν οι Piranha ζήτησαν στο κοινό να σηκώσει χέρια για να βγάλουν φωτο από τη σκηνή, γκρίνιαζε σε κάτι τύπους μπροστά της να τα κατεβάσουν για να πάρει φωτογραφία… τις πλάτες της μπάντας;
Mystifier 23 Ιουνίου Σαλόνικα και μια μέρα μετά Αθήνα. Ετοιμάζομαι για joga bonito.
ε ρε χαμουλης φετος!
Πρέπει να έχουν μείνει ~ πέντε μέρες ακόμα για Ιούνιο-Ιούλιο χωρίς συναυλία που να θέλω να πάω, προλαβαίνουν να γεμίσουν κι αυτές