Δεν ψηνομουν αλλα κ το προμο της περιοδειας που βγαλανε δε μ αρεσε καθολου. Κατι καλυτερο θα βρεθει για να ανεβω για συναυλια
Για να μη σκουριασω λεω να περασω μια βολτα απο Phil Campell την τεταρτη
Είδαμε και τον Φίλιππα τον Campbell και τα “νόθα τέκνα” του (συν τον άσχετο γονιδιακά τραγουδιστή) χθες εδώ, σε μια ωραία εμφάνιση που κέρδισε τις εντυπώσεις. Δεν είμαι εξοικειωμένος με το πρωτότυπο υλικό τους, μπορώ όμως να πω με ασφάλεια ότι οι διασκευές στα τραγούδια των Motorhead ξεχώριζαν με μεγάλη διαφορά και έτυχαν – εννοείται - της ανάλογης υποδοχής.
Ο μπασίστας υιός παρεμπιπτόντως μοιάζει πολύ με τον Μέσι - με την επιφύλαξη βέβαια του χώρου όπου βρισκόμασταν και του υφισταμένου φωτισμού.
Μοναδικό μελανό σημείο οι καθυστερήσεις γενικά που συμπαρέσυραν σε αργοπορία την εμφάνιση των συγκροτημάτων και πιθανόν να ήταν ο λόγος που οι headliners έμειναν στη σκηνή μετά βίας μια ώρα χωρίς encore, δηλαδή τέσσερα κομμάτια λιγότερα από αυτά που έπαιξαν την προηγούμενη βραδιά στην Αθήνα (βάσει των στοιχείων του setlist.fm).
Ένα γεγονός που, δικαίως ή αδίκως, σε πολλούς έφερε δυσάρεστες αναμνήσεις από το φιάσκο της συναυλίας των Flotsam τρία χρόνια πριν, στον ίδιο χώρο και από τον ίδιο διοργανωτή.
Καλά τα λέει το setlist.fm και μεγάλο καραγκιοζιλίκι που έγινε όπως το λες. Ρε άχρηστοι, 80 λεπτά είναι να παίξει ο καλλιτέχνης, εξασφαλίστε ότι θα μπορέσει να το κάνει.
Πήγα κι εγώ προχτές στο Gagarin. Δεν είχε πολύ κόσμο, όμως η μπάντα ήταν πολύ καλή και η κιθάρα του Phil ήταν ακριβώς όπως έπρεπε. Από Motorhead είχαμε πολύ καλές επιλογές, γαμώ τα τραγούδια όλα όσα έπαιξαν. Μου άρεσαν και ορισμένα δικά τους.
Moυ είχαν αρέσει και μένα πολύ στα Χανιά, ωραία μπάντα, θαυμάσια επιλογή κομματιών (μου άρεσαν και τα δικά τους) και εκτός από τον Φιλ που είναι σεβασμιότατη μορφή μου ήταν πολύ συμπαθής και ο τραγουδιστής. Έριχνε πάλι κοπάνημα ατελείωτο;
Και κοπάνημα έριχνε, και ωραία επικοινωνία είχε με τον κόσμο (“πάμε ένα Fuck you Tyla Campbell?”) και στις διασκευές δεν επιχειρούσε να παραστήσει τον Lemmy (για όνομα δηλαδή!), και το αποτέλεσμα ήταν πολύ ικανοποιητικό!
Ειναι δικοπο μαχαιρι αυτο που κανουνε, αλλα το πανε μια χαρα. Αν πηγαινε να κανει τον Λεμμυ, θα ηταν γελοιο το θεαμα. Καμια σχεση, ηταν πολυ ωραιοι. Και οι Μοτορχεντ εχουν γραψει τραγουδαρες ε.
Αυτά είχα γράψει για την περσινή εμφάνιση στα Χανιά:
Τους Phil Campbell and the Bastard Sons , τη μπάντα του μακροβιότερου κιθαρίστα των Motorhead και συνθέτη πολλών εκ των καυλωτικώτερων riff τους (KILLED BY DEATH!). Μαζί με 3 γιους του και τον τραγουδιστή Neil Starr γυρνάει τον κόσμο ανοίγοντας σε λαοθάλασσες (εμάς ερχόταν από την περιοδεία με τους Guns n’ Roses), θέτοντας ως όρο να μην μπει πουθενά το logo των Motorhead. Ναι μεν το μισό σετ είναι τραγούδια των Motorhead και φυσικά δικαιούται (να μην πω υποχρεούται) να δίνει στον κόσμο την ευκαιρία να τα απολαμβάνει ζωντανά αλλά παπάτζες τύπου Dio hologram tour δεν έχει καμία όρεξη να πουλήσει. Νομίζω θα τον τσάντιζε κάτι τέτοιο. Lemmy είναι μόνο ένας και ο Neil δεν προσπαθεί να τον μιμηθεί στη χροιά και το στυλ παρά μόνο στο πάθος και τον τσαμπουκά. Πριν βγουν τους έβλεπα με καλό μάτι χωρίς να έχω ακούσει νότα του EP τους.
Στην σκηνή με κέρδισαν με τη δεύτερη, το No Turning Back που έκανα σημείωση να τσιμπήσω μετά το EP (με υπογραφές το έδιναν, δεν με χάλασε!), μιας και γίνεται ολοφάνερο ότι ο Phil είχε μεγάλο μερίδιο στον ήχο των Motorhead και προφανώς δεν το έχει χάσει το χάρισμα. Όταν έπαιξαν το πρώτο Motorhead της βραδιάς είχαν ήδη κερδίσει τον κόσμο, τώρα τον ζούρλαναν. Τα πλήθη άρχισαν να κουνιούνται πολύ και ο συνδυασμός της ώρας που ευλογημένα δύει ο ήλιος, δροσίζει και φτιάχνει ατμόσφαιρα απογείωσε τα vibes. Οι Bastards έχουν attitude, παρουσία που γεμίζει την σκηνή, αέρα εμπειρίας από τον Phil, θράσος του Neil που μπριζώνει το κοινό και το μπινελικώνει (“fuck you!”) με τρόπο που δεν προσβάλλει! Αντιθέτως… Απλά τα παιδιά χαιρετιούνται με κωλοδάχτυλα. Χαιρετήσαμε και μεις κατόπιν προτροπής πατέρα και αδελφών τον ένα εκ των υιών και καυλώσαμε με πολλές επιλογές (Eat the Rich!).
Ξέραμε ότι δεν υπάρχουν πια Motorhead αλλά και ότι οι Motorhead δεν θα πεθάνουν ποτέ. Πολύ ευχάριστη έκπληξη η διασκευή στο Children of the Grave, προσωπική αδυναμία του Phil (και δική μου!), αφιερωμένη στους Lemmy και Philthy. Κλείσιμο με Killed by Death και η βραδιά πάει τρένο.
Επειδή δεν ασχολήθηκα μετά και ήταν κρίμα γιατί τώρα τα θυμήθηκα και γουστάρω, τα νέα τους κομμάτια από τον δίσκο λένε; Πάω να κατεβάσω βασικά.
Αυτό με τους χαιρετισμούς με τα κωλοδάχτυλα (που βάζαν και το κοινό να χαιρετήσει ) είχε πλάκα!
Μια χαρά ήταν και τα δικά τους κομμάτια. Αυτό με τα κωλοδάχτυλα εξακολουθούν να το κάνουν .
ΜΕΓΑΛΟΙ New Model Army χτες στη Gagarinάρα, φοβερό live από μια μπάντα που έχει ΨΥΧΗ. Ο Justin έχει ακόμα τώρα στα 60φεύγα του την τρέλα, οι συνοδοιπόροι του σκοτώνουν σε απόδοση, έχουν τραγουδάρες (τώρα βγάζουν δίσκους ακόμα συχνότερα από παλιά και είναι όλοι αξιόλογοι), γεμάτο και πωρωμένο Gagarin, πολύ ωραίος ήχος και κλιματισμός όσος έπρεπε. Highlight για μένα το March In September νωρίς και το Get Me Out αργά . Εγγύηση live, γουστάρουν και Αθήνα και Gagarin, θα τους ξαναδούμε πιστεύω.
22/09 έχει Planet of Zeus στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με ελεύθερη είσοδο
ευκαιρία να δούμε και αυτόν τον χώρο που έχω ακούσει ότι αξίζει για βόλτα-περίπατο
Ανακοινωνει ονομα το up the hammers σημερα. Να δουμε ποιο και αν θα εχει φετος κατι σε πιο hard rock.
Εισιτηριο εχω παρει απο τωρα παντως
σπιτς - τύφλα να χει ο demaio, σόλο κομμάτι του ριππα, κτλ, δλδ αν ο δίσκος που παιζουν ολοκληρος ειναι μάπα, (διόλου απίθανο) θα είνια πολυ μάπα όλη η φάση. και θα λέει το painkiller ο sean ? really ? το σαντιναλ τι θα ναι σαντικάι να λεει το σεντινέλ ?
Για Leprous δεν βλέπω τίποτα και ανησυχώ. Θα γίνει της πουτάνας με την μπαντάρα σήμερα!!
εφτασε η μερα,δε τους ειχα δει την προηγουμενη,ανυπομονω
σας ζηλευω πολυ για leprous…καλα να περασετε οσοι πατε!
Ή προηγούμενη ήταν τεράστια εμπειρία. Από τις καλύτερες που έχω παρακολουθήσει χωρίς να ήμουν και μεγάλος οπαδός της μπάντας.
Εάν το ξανακανουν θα κλαίω που δε μπορώ να πάω.
Καλά να περάσετε.
Ετσι εγινε κ εμενα με την πρωτη,τα φιλαρακια μου,μου μετέφεραν τα καλύτερα