Εν τω μεταξυ παιζει να ειναι το πιο free form τους 
1 Like
Με το live
3 Likes
Κοιτα ειναι τελειως διαφορετικη φαση και πολυ πιο πειραματικη.
Θα μπορουσες να πιασεις πρωτα το What One Becomes και το Love In Shadow.
Θα μπορουσες να τσεκαρεις μεμονομενα καποια χιτακια για να τσεκαρεις τη φαση, πριν χωθεις στον πειραματικο θορυβο. Rigid Man, The Task, Yellow Dawn, Consumed.
Γενικα παντως ειναι λαιβ εμπειρια ακραια - οσες φορες τους εχω δει βγαινω μουδιασμενος.
3 Likes
Θα είναι ένα ενδιαφέρον πείραμα, το ακούω.
Έχει διαρρεύσει κανένα πλάνο θέσεων;
Ναι, τι;
( εχει τρομερη ροη, θα έλεγα, οχι;)
1 Like
Δεν εχω βρει κατι λιγo πoυ εψαξα.
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ (Rod Stewart)
• PL1 - 240.00 €
• PL2 - 160.00 €
• PL3 - 140.00 €
• PL4 - 130.00 €
• PL5 - 100.00 €
• PL6 - 95.00 €
• PL7 - 89.00 €
• PL8 - 79.00 €
• PL9 - 69.00 €
2 Likes
Διαφημιση SUMAC στη Νοβα και τι αλλο μετα.
2 Likes
Και σκέφτηκα “ρε λες?”. Αλλά δε λέω έτσι, όχι.
2 Likes
Το pl9 λογικά είναι στο σταθμό ειρήνη και το pl8 στο πάρκινγκ. Δύσκολο να τα δωσω
5 Likes
Στο λυκαβηττό πιο εύκολα
εχει ενα παρατημένο κτίσμα από τη μεριά της Αλσούπολης, μούρλια για τέτοιες περιπτώσεις
Οι τιμές για Rod Stewart δεν είναι οι τελικές. Η Ticketmaster αυτή τη φορά το τερμάτισε. Για την αγορά τριών εισιτηρίων των 69 ευρώ η τελική χρέωση είναι περίπου 236 ευρώ (αντί για 207). Σε Lenny Kravitz και GNR οι τιμές που είχαν ανακοινωθεί εξαρχής περιελάμβαναν όλες τις επιπλέον χρεώσεις. ΑΠΑΤΕΏΝΕΣ!!!
2 Likes
Ενδιαφέρεται κάποιος για εισιτήριο Peter Hamill για αύριο στο ωδείο;
Λοιπόν, το συναυλιακο 25 ξεκίνησε υπέροχα αλλά κ τέρμα παραδοξα για τα δεδομένα μου,
με κουαρτέτα εγχόρδων κ σαξόφωνα
(σε ενα απο τα εντελώς ιδιαίτερα ακουστικά λάιβ της Σοφίας Σαρρή κ στην πρωτη από τις δυο μερες που έπαιξαν στο Gazarte οι πραγματικα φανταστικοι Bohren & der club of gore, αντίστοιχα).
Κ ήταν ακριβώς το Σβήσιμο/Αποφόρτιση που χρειαζόμουν μετά από μια από τις πιο έντονες
(κ αγαπημένες) συναυλιακες χρονιές της ζωής μου.
Οπότε εδώ, κάνοντας κ γω μια μικρή ανασκόπηση της χρονιάς που έφυγε (με τις κλασικές μου χρονοκαθυστερησεις) θέλω απλά να αναφερθώ σε ένα προχειρο αυθόρμητο Τοπ Τεν των πιο λατρεμένων μου Συναυλιακων Εμπειριών (από τα 40 more or less Λάιβ που είδα) μέσα στο 24.
Anaal Nathrakh
(Όλο το διήμερο - Αθήνα ΚΑΙ Θεσσαλονίκη)
Είχα καταθέσει σεντοναρα, δεν θα το κουράσω άλλο εδώ - από τις πιο έντονες συναυλιακες εμπειρίες της ζωής μου.
Benediction/Rapture
Κολασμένο Υστεροαυγουστιατικο Λάιβ με βρωμοξυλο βγαλμένο από τα παλια.
Belphegor/Malevolent Creation
Επικά ακραίο συναυλιακο πακετο με τρομακτική ένταση σε πολλες στιγμές.
Rotting Christ/Varathron
Μάλλον στα τρία πιο αγαπημένα μου λάιβ τους (απο τις εικοσιφευγα φορές που τους έχω δει μέσα στις δεκαετίες). Απίστευτη η ενέργεια του χώρου, συγκινητικό να τους βλέπεις μαζί με τους ετερους Μεγαλους Παλαιους της Σκηνής (Βαραθροναρα λεμε), ενώ αξέχαστες θα μου μείνουν κ οι εικόνες πενηνταρηδων (κ βάλε) να βουρκώνουν μέσα στο πιτ σε Forest of N’Gai κ Fgmenth, Thy Gift.
Behemoth/Testament/Pestilence
Μια από τις πιο αγαπημένες μου metal μερες από όλες όσες έχει κάνει το Release την τελευταία πενταετια.
Tο είχα γράψει το σεντονακι μου κ γι αυτο το λάιβ.
Ne Obliviscaris/Karma Violens
Τριπλα αναπάντεχη έκπληξη.
Μια - κ μονο που τους είδαμε (ποιος θα το φανταζόταν πισω στο 12),
μια δεύτερη - το γεγονός οτι μπόρεσαν να αποδώσουν τοσο τελεια ζωντανά όλον αυτο τον ηχητικό πλουραλισμό κ την μουσικη μαγεία που κρυβεται στα αλμπουμ τους,
κ μια τρίτη - ότι ο κόσμος θα ήταν τοσο τρελαμένος με την παρτη τους.
Πραγματικά μεγάλο λάιβ με πανέμορφες μουσικές (κ με τους παντα τίμιους κ δυνατους Karma Violens σαν opening act να δίνουν πονο , ενταση κ μερικές ριφφαρες, έτσι, να βρίσκονται).
Dødheimsgard/Dødsferd
Αλλή τεράστια έκπληξη.
Όσο αγαπημένη μπάντα κι αν είναι, η ωμή αληθεια ειναι οτι σε κανένα από τα προηγούμενα λάιβ τους στην Αθήνα δεν είχαν καταφέρει να εντυπωσιάσουν, κι ας είχαν στο μικρόφωνο τον μεγάλο Kvost (στα δυο πρωτα) κ τον μυθικό Aldrahn (στο τελευταίο κ πιο προβληματικο ηχητικα).
Οποτε σιγουρα δεν περιμενα τόσο ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ Λαϊβαρα σαν αυτή που έδωσαν τώρα, με έναν Vicotnic να αποδεικνυεται οχι απλά μη - διεκπεραιωτικος, αλλά ο πιο εντυπωσιακος Frontman που είχαν ποτε.
Λάιβ τόσο παρανοϊκο όσο οι πρωτες ακροασεις του 666 International- Back in the Day.
Dead Congregation/Aphotic/Kvadrat
Πέντε χρόνια είχαμε να τους δουμε κ είχαν λείψει.
Παραμένουν τιτανιοι κ ηγετικοι.
Σπουδαία κ τα support σχηματα.
(Μου στοιχισε πολυ που δεν προλαβα τους Kvadrat αλλά θα αναπληρωσω σε κανα μηνα που θα παιξουν με τους Defacement - κ που απ ότι έμαθα εκ των εσω θα παιξουν γεμάτη ώρα).
Emperor/Lucifer’s Child
Τους είχα δει πισω στο 97 σ εκείνο το Open Air όπου ο αέρας έπαιρνε τον ήχο, κ ο Ihsahn με την πανοπλια του παλευε με τις αντίξοες συνθήκες ( αλλά κ με απειρη νεανική πωρωση).
Τους ειδα ξανα, με τον Ihsahn ως prog intellectual βετεράνο πια (κ τον Samoth σαν Ζόμπι μα ολόϊδια εκδοχή του παρελθοντικου εαυτου του), να αποδίδουν εξίσου αυθεντικά (κ πολυ καλυτερα) κάποια από τα κορυφαία κομμάτια του ακραίου ηχου, με τον κόσμο από κάτω να λυσσάει.
Lucifer’s Child παντα εγγυηση δυναμικης, σχεδον μανιασμενης, αποδοσης στο σανιδι.
Ιστορικό (κ τέρμα απολαυστικο) Λάιβ.
Hellhammer/Primordial/Triumpher/Cursed Blood
Κ γι αυτό είχα γράψει σεντονακι.
Το πρωτο μυθικό ( για μενα) Λάιβ μιας πραγματικα σπουδαίας συναυλιακης χρονιας - ειδικά για τον Ακραίο Ηχο.
Κ δυο ειδικες αναφορες:
Slap n Panic Vol 8:
Υπεραγαπημενο Φεστιβάλ του βαθέος underground, όπου κάποιες από τις πιο λατρεμένες μου ελληνικές extreme metal μπάντες
(Rapture, Necrochakal, Embrace of Thorns αλλά κ οι παντα αγαπημένοι μια-κατηγορια-μονοι-τους Mortal Torment), μαζευτηκαν στο Temple για ενα εντελώς ισοπεδωτικό λάιβ, με όλα τα έσοδα να πηγαινουν σε πραγματικα ιερό σκοπό (Στεγη Θηλέων Άγιος Αλέξανδρος για κακοποιημένα ανήλικα κοριτσια).
Σπουδαίο κ αξέχαστο Λάιβ για άπειρους Λόγους.
Septicflesh στο Ηρώδειο
Ντάξει, καλά ήταν.
( οκ, ανεξάρτητα από αχρείαστες,ίσως, συζητήσεις περι ιστορικοτητας κ μη του εγχειρήματος - καθαρά σαν ενέργεια κ αλληλεπίδραση χώρου κ ηχου ήταν ψιλοαποστομωτικο δρώμενο)
Ωραίο το 24, το είπαμε;
(Ακραίο ήταν, αλλά συναυλιακα, ναι, γμσε)
9 Likes
Double post:
Mιας που ο κόσμος ήδη έχει αρχίσει να μαζευεται στο Αν για το πρωτο Επικ Λάιβ του 25, ας καθίσω εγώ να γράψω ένα σεντονακι για το τελευταίο Επικ Λάιβ του 24
- Ένα Μήνα αφότου έγινε, γιατί όχι;
Triumpher στο Κυτταρο
λοιπόν, την ημέρα των Χριστουγέννων με επικό κωλοκαιρο να δυσχεραίνει μεν κάπως τις μετακινησεις, αλλά ταυτόχρονα να ταιριάζει με το όλο επικό κλίμα της βραδιάς.
Ο χώρος, ισως αναμενόμενα λόγω ημέρας κ καιρικών συνθηκών, δεν γέμισε, αλλά ο κόσμος που παρευρεθηκε ήταν τόσο εμφατικά Παρών, που έφτανε να καλυψει κ όσους ήθελαν αλλά δεν μπόρεσαν να έρθουν.
Οι Achelous ως το σχήμα που ανοιγε την βραδιά ήταν εντελώς ανεπιτηδευτοι κ ανετοι στη σκηνή, γουσταραν απειρα τα τραγουδια τους, κ ναι, το έβγαζαν αυτό, ακόμα κ σε τυπους σαν κ μένα, που δεν θα βάλω σπίτι μου ν ακουσω ευκολα τη συγκεκριμένη μπάντα (καθαρά λόγω προσωπικου γουστου - η μπάντα μια χαρά εξαιρετικη είναι σ αυτό που κάνει).
Οσες φορές τους έχω πετυχει λάιβ καταφέρνουν παντα να με κερδίζουν, οποτε από μένα είναι ξεκάθαρο ναι, για άλλη μια φορά.
Όσον αφορά τους πρωταγωνιστές της βραδιάς, εδώ θα μπορούσα να παρεμβάλω τρελή σεντοναρα εκθειασμου συνολικά για το φαινόμενο Triumpher, αλλά θα προσπαθησω να μείνω εγκρατης.
(Μήπως κ καταφέρω να προλαβω τους Smoulder σημερα).
Τους είχα εκθειασει κ παλιοτερα, αλλά πραγματικα εκείνο το Χριστουγεννοβραδο ήταν όντως Κυριαρχικοι.
Ηχακλα, απίστευτη ένταση, όπως απαιτεί το υλικό τους, τέρμα γυαλισμενο μάτι, κ Ναι, ο Mars Triumph τα βγάζει αυτά τα screams κ στα λάιβ,με όλη τους τη λυσσα.
Όσο για τον Ελέφαντα στο Δωμάτιο, την Απροκάλυπτη Μanowarίλα τους, οχι απλά δεν την κρυβουν, αλλά την κυματίζουν περηφανα.
Αλλά εδώ δεν μιλάμε για τις κλασικές επικ ντουμ επιρροές που συναντάει κανεις συνήθως στον χωρο.
Οχι. Εδώ μιλάμε για Λυσσα, ταχυτητες, ριφφαρες κ Πολεμική Μανία (με τίμιες τζουρες επικου μελωδικου black).
Για να μην αναφέρω στα Highlights ολο το Λάιβ, θα μνημονευσω το Blazing Circle (Ξεκάθαρα το Δικό τους Battle Hymn κ οχι μονο λόγω φινάλε) κ το ομώνυμο έπος από την δευτερη δισκαρα τους.
Όσο για την εμφάνιση του Σακαρου σε μια τιμιότατη εκτέλεση του King of A Stellar War, αλλά κ του Μεγάλου Abaddon για διασκευαρες σε Welcome to Hell κ στο Black Metal (όπου τα φωνητικά ανέλαβε κ παλι ο Σακης), έγινε απλά όλο το Κυτταρο όπα κ μαζέψαμε αναμνήσεις που θα μείνουν για χρόνια, νομίζω.
Ε κ κάπου εκεί, κλείσιμο με αναπολογητικό
Blood of my Enemies, κ το ομώνυμο της Μπάντας (Triumpher-υμνος) όπου πανω κ κάτω από τη σκηνή επικρατουσε κατάσταση αντιστοιχη με τη Σφαγή των Γερμανών στο Gladiator ( έτσι για να μείνω στο κλίμα).
Μεγάλη Βραδιά, μεγάλη Μπάντα on the Rise…
Νομίζω ότι είμαι έτοιμος για Smoulder
(οι περισοτεροι που θα μπείτε στον κόπο να το διαβάσετε αυτό θα είστε ήδη εκεί λογικά, όποτε see you in the battlefield - έτσι για να τερματίσω το γραφικομετρο)
9 Likes
Μερικές, ελάχιστες λέξεις παραπάνω από τον Bones για τσιτάτα ανάμεσα στις κραυγές.
7 Likes