Που ξερεις τι ωρα ξυπνησα? 
“Learn how to learn from those you disagree with, or even offend you. See if you can find the truth in what they believe.”
Έχω βάλει νεοφιλελέδες να σε παρακολουθούν…
1 Like
Μπα, εχω δοκιμασει. Οπως και με βαθια θρησκευομενους. Και με φανατικους οπαδους ομαδων. Ειναι ολα lost cause…
Υπνος!
1 Like
σοβαρά τώρα; (θα έσκαγα αν δεν ρωτούσα)
Μάλλον θα συμφωνήσω με τον @bostonflesh. Ενώ βέβαια εννοείται πως ούτε σηκώνω κανένα λάβαρο του ροκ/μέταλ ούτε “ψάχνομαι” για τσαμπουκά αν ακούσω κάπου να παίζει Πάολα, παρόλα αυτά δεν μπορώ να αγνοήσω το γεγονός πως σε αυτή την μουσική που ακούμε, κάποιοι σπαταλάνε χρόνο και κόπο προκειμένου να γράψουν ένα κομμάτι ή άλμπουμ. Δεν πρόκειται να βάλω στην ίδια μοίρα μουσικούς που πασχισαν να βγάλουν ένα concept άλμπουμ διαβάζοντας βιβλία ή βιώνοντας καταστάσεις, με τον Φοίβο π.χ που πήγε στην χεστρα, έγραψε 1 single (γιατί αυτό πλέον είναι της μόδας στην mainstream βιομηχανία) και το έδωσε στον Καρρά ή την Βανδή να το ερμηνεύσει.
Βεβαίως ο καθένας ακούει ότι γουστάρει και βεβαίως ο καθένας έχει το δικαίωμα να “νομίζει” ότι ο αγαπημένος του π.χ Παντελίδης είναι καλλιτέχνης με κακαλα. Με γεια του με χαρά του, δεν κοστίζει τίποτα. Αν όμως θελήσει αυτός ο καθένας να ξεκινήσουμε μαζί μια εμπεριστατωμένη συζήτηση περί μουσικών σπουδών, περί διαδικασίας σύνθεσης ενός τραγουδιού, περί εμπνεύσεως ή ξέρω γω τι άλλο, τότε λυπάμαι αλλά ναι… εκεί και υπεράνω θα το παίξω αλλά είναι και βέβαιο πως έχω και τα στοιχεία αλλά και τα επιχειρήματα να του αποδείξω πως ο Sinboy, ο Βο ή οι Μέλισσες είναι για τον πέο. Φυσικά εννοείται πως η συζήτηση δεν έχει να κάνει με Ελληνική ή ξένη μουσική. Υπήρξαν και υπάρχουν Έλληνες καλλιτέχνες σε διαφορετικά είδη μουσικής από το δικό μας που είναι καλλιτέχνες με το Κ κεφαλαίο. Ομοίως και στο ξένο ρεπερτόριο.
Εν κατακλείδι… νομίζω πως η καλλιτεχνική αξία και το έργο του Dio, του Walkiyer, του Harris, του Gilmour ή του Geddy Lee δεν γίνεται να μπαίνει σε σύγκριση με τυπακια που βγάζουν beatακια από το pc ούτε με τον εκάστοτε πονεμένο Κυριαζή που καθόταν στο ξυλουργείο του και έγραφε πως του θυμίζεις τη μάνα του.
3 Likes
Καταραμένη νεολαία με τα μπιμπλίκια της. Μια χαρά μπορεί να μπαίνει σε οποιαδήποτε σύγκριση γιατί μιλάμε για κάτι εξ’ορισμού υποκειμενικό. Εκτός κι αν η άποψη της μάζας είναι αποδεκτή μόνο όταν συμφωνεί με τα δικά μας συμπεράσματα.
1 Like
Λυπάμαι αλλά δεν είναι υποκειμενικό. Δεν μπορώ να δεχτώ δηλαδή ότι συνθέτες ή μαέστροι της κλασικής μουσικής θα γίνουν αντικείμενο συζήτησης και σύγκρισης με τον Καρβέλα.
Η άποψη της μάζας δεν μπορεί πάντα να είναι αποδεκτή γιατί κοσμοϊστορικά γεγονότα έχουν δείξει πως η άποψη της μάζας συχνά είναι λάθος.
Το ίδιο και για οποιονδήποτε άλλο μουσικό που δεν είναι συνθέτης ή μαέστρος της κλασσικής μουσικής.
Συνεχίζετε να συγκρίνετε μια μουσική με μια άλλη (σκουπίδι κατά την γνώμη μου), απλά και μόνο για να νιώσετε ανωτερότητα.
Άσχημο αυτό.
7 Likes
Ναι επειδη καλα ειναι ολα αυτα για τον Μπλακμορ και τους Νρτιμ Θιατερ, αλλα αμα πας να μιλησεις για καλλιτεχνικη αξια με καποιον που ακουει Τζαζζ πχ και σου βαλει στην συγκριση πανκ η μπλακ μεταλ, θα γελανε και οι πετρες με τις “αντικειμενικες” θεωρησεις σας περι καλλιτεχνικης αξιας, αφηστε το καλυτερα.
Btw λατρευω κραστ πανκ και μπλακ μεταλ, σιχαινομαι προγκ και Τζαζ, καταλαβαινετε τι εννοω.
7 Likes
Δεν συγκρίνουμε για να νιώσουμε ανώτεροι ρε συ. Βασικά δεν νομίζω ότι έχει κανείς μας διάθεση να ξεκινήσει “μάχη” μέταλ vs όλων. Μάλλον προσπαθούμε να “κωδικοποιησουμε” την στάση μας απέναντι σε γνώμες ή συμπεριφορές ατόμων με άλλα ακούσματα. Ξέρω γω 
… μπορεί να κάνω και λάθος, τι να πω.
Προσωπικά δεν έχω αναρωτηθεί επί μακρόν γιατί μου αρέσει το metal. Θα ήταν σαν να αναρωτιέμαι γιατί μου αρέσουν οι γυναίκες, ή γιατί είμαι φίλος με αυτούς που είμαι. Ούτε έχει νόημα να επιχειρηματολογήσω γιατί αυτή η μουσική (σε μια πολύ ευρεία έννοια που περιλαμβάνει – αυθαίρετα, το ομολογώ - όλα τα είδη με τα οποία έχει εμφανή συγγένεια) είναι “η καλύτερη μουσική στον κόσμο”, όταν αρκεί κάποιος να έχει ακούσει/ δει αυτά που έχει να προσφέρει. Υπάρχουν πολλοί που δεν το πιστεύουν και είναι αναφαίρετο δικαίωμα τους.
Αυτό που ξέρω είναι ότι σε αντίθεση με μια επικρατούσα άποψη και τις αυταπάτες αρκετών, κυρίως μεσηλίκων στα χρόνια ή/και την νοοτροπία, το metal το έχουν ανάγκη σαν ήχο και στάση ζωής (και δεν μιλάω προφανώς για τα αμάνικα και τα καρφιά!) όσοι διαβιούν εντός μιας κοινωνικής καθημερινότητας, παρά σαν αντάρτες στις παρυφές της.
1 Like
Ξαναλέω αν ισχύει αυτό στη μουσική, τότε ισχύει για ΟΛΕΣ τις τέχνες (θέατρο, κινηματογράφος, ζωγραφική κτλ). Όχι μόνο στη μουσική.
Δηλαδή κάποιος που ΔΕΝ βλέπει Σεφερλή και βλέπει άλλου είδους θεατρικές παραστάσεις (πιο ποιοτικές κατά τη γνώμη του) να μην θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από αυτούς που προτιμάνε να βλέπουν Σεφερλή.
Σταματήστε να νιώθετε ανωτερότητα απέναντι σε αυτούς που βλέπουν Σεφερλή. Τότε ναι είμαστε σύμφωνοι. Έχετε απλώς διαφορετικά γούστα / βιώματα.
Προσωπικά δεν ακούω αποκλειστικά metal για να νιώσω κάποια ανάγκη να το υπερασπιστώ. Μου αρέσει και το ελληνικό χιπ χοπ (ΛΕΞ, ΖΝ, Άλφα Γάμα και τα σχετικά).
1 Like
Ναι ισχυει σε ολες τις τεχνες. Ναι δεν θεωρω τον εαυτο μου καλυτερο απο καποιον που βλεπει Σεφερλη. Ναι υπαρχουν τεχνικα κριτηρια με τα οποια μπορουμε να συγκρινουμε 2 σεναρια πχ, αλλα το τι βρισκει καποιος αστειο ειναι καθαρα υποκειμενικο. Ναι σιχαινομαι στον Σεφερλη γιατι το χιουμορ του ειναι στερεοτυπικο και “ευκολο” αλλα αυτη ειναι η γνωμη μου και δεν θεωρω οτι κατεχω καποια “αντικειμενικη” αληθεια.
Σορυ αλλα παραειμαι σχετικιστης για να την παλεψω με τετοιες κουβεντες.
3 Likes
Εγώ δεν τον θεωρώ απλά, είμαι, εύκολα κιόλας.
Έγω βλέπω Σεφερλή και σε πατάω σε ό,τι θεωρείς ότι είσαι καλύτερος, για πλάκα
Θα το δεχτώ αν λες για το ταξί.
Και εγω, απλα το κριτηριο μου δεν ειναι οτι αυτος γελαει με αστεια του Σεφερλη ενω εγω οχι. Μπορω να βγαλω αλλα συμπερασματα, οτι πχ μαλλον ειναι ομοφοβικος νυκοκυραιος με μια συγκεκριμενη αισθηση του χιουμορ που απεχει ετη φωτος απο την δικη μου, αλλα αυτο δεν την κανει “αντικειμενικα” (ποσο σιχαινομαι αυτην την λεξη) χειροτερη.
1 Like
Τελικά θεωρείς τον εαυτό σου καλύτερο από κάποιον που βλέπει Σεφερλή, δεν κατάλαβα