Ειχα γραψει το παρακατω στο soad topic αλλα το ακουμπαω εδω που ειναι ο ορισμος του off topic
Rockwave 2001… Αν δεν μου ξεφευγει κατι πρεπει να ηταν το πρωτο καλοκαιρινο φεστιβαλ που παρακολουθησα. Ειχα παει κυριως για savatage, priest και megadeth (RC δεν ακουγα ακομα τοτε, και απο cof ηξερα μονο τα “χιτακια”) Δεν θυμαμαι να ειχαν παιξει και τοσο ασχημα οι cof αν και καπου θα αραζα με μπυρες περιμενοντας τα επομενα acts
Καπου σαν μακρινη αναμνηση θυμαμαι priest-savatage να ειναι καταπληκτικοι, ενω οι savatage να ειναι οχι κακοι, αλλα κατω των προσδοκιων. Σας βρηκα και ανταποκριση
Ας συνεισφέρω κι εγώ τις αναμνήσεις μου από το πολύ καλό Rockwave του 2001. Σίγουρα ήταν αταίριαστοι με τους υπόλοιπους τότε οι CoF, το ότι βγήκανε υπό το φως του ήλιου (αν και τρίτοι από το τέλος, κάτω μόνο από Priest και Megadeth) επίσης δεν τους βοήθησε, αλλά και σε εμένα είχε φανεί χλιαρή η εμφάνιση τους. Σε κάποια φάση, ο Dani κλωτσάει ένα πλαστικό μπουκάλι (από τα πολλά που πετάχτηκαν στη σκηνή) και σε επίδειξη βρετανικού χιούμορ, λέει “τουλάχιστον να σας μάθουμε ποδόσφαιρο γιατί δεν είστε και πολύ καλοί αν κρίνω από την Εθνική σας ομάδα”!
Λίγα χρόνια μετά, κατακτούσαμε το Euro!
@The_Black_League δεν είμαι στο σπίτι, κάποια στιγμή θα ψάξω για το τεύχος που λες!
Savatage και Megadeth αλησμονητοιι, αν και ημουν biased.
Savatage ειχα παθει πλακα, και αυτος που εγραψε το review μαλλον δεν γνωριζει τι σημαινει black metal φωνητικα αν ισχυριζεται οτι τετοια εκανε ο υπερθεος Damond Jinaya τον οποιο και ηθελα απεγνωσμενα ως τον νεο τραγουδιστη των Savatage τοτε για μονιμα. Δυστυχως η μπαντα διαλυθηκε, αλλα οχι πριν τον απολαυσουμε στην επικη συναυλια του κλειστο στο Σπορτινγκ (?)
Οι Megadeth εκλεψαν την παρασταση τοτε για μενα. Μακραν η καλυτερη μπαντα απο οσες επαιξαν τοτε , και σε αποδοση, ηχο και τεχνικα και τα παντα ολα, και εννοειται τις καλυτερες κομματαρες. Αλλωστε μου αρεσει πολυ η εκφραστικοτητα του Mustaine οποτε δεν εχω θεμα με την ιδιαιτερη φωνη.
Οι αλλες μπαντες μου ηταν ολες αδιαφορες εντελως γιατι τοτε δεν ακουγα Rotting Christ δυστυχως με εξαιρεση 1-2 δισκους (παιζει και να μην ειχα προλαβει ολο το σετ τους αλλωστε ή και καθολου, πανε και πολλα χρονια), και στους Cradle Of Filth ετρωγα σουβλακια και εψαχνα απεγνωσμενα ωτοασπιδες.
Δεν θυμαμαι να βλεπω Judas Priest, αλλα δε νομιζω κιολας να ειχα φυγει πιο νωρις, οχι οτι δεν το εχω κανει πολλακις αν δεν με ενδιαφερει μια μπαντα. Βασικα τοτε δεν ειχαν τον Ripper? Θυμαμαι αμυδρα να βλεπω τις κομματαρες απο το επος Jugulator οποτε μαλλον τους ειχα δει οντως.
Δεν διάβασα το ριπορτ απο πάνου, αλλά θυμάμαι κι εγώ εκείνη τη συναυλία. Έχασα ο,τιδήποτε έπαιζε πριν τους Savatage (Rotting Christ, ίσως κι άλλοι; δεν ξέρω, δεν διαβασα το κείμενο όπως είπα) επειδή το έσκασα από τη δουλειά και έφτασα λίγο αργά στο ΟΑΚΑ. Μπήκα μέσα 5-10 λεπτα πριν αρχίσουν οι θεοί, αλλά το λιοπύρι κι η ξέπνοη ανάσα μου μετά από το τρέξιμο που έριξα, άργησε να με βάλει σε mood. Αλλά θυμάμαι ότι πέρασα όμορφα, με μαγικές μελωδίες από μία ξεχωριστή μπάντα, που μας έχει δώσει τρομερές στιγμές. Τους ευχαριστήθηκα επίσης στο Σπόρτινγκ, μία τρομερή βραδιά εκεί.
Οι CoF δεν με χάλασαν, απλώς δεν τους ακούω. Ίσως για 2-3 τραγούδια να αντέχω να τους παρακολουθήσω, αλλά τρίτους από την κορυφή και μετά από Savatage, οκ… σόρι, δεν θα πάρω. Μπυρίτσα και ανάσα, περιμένοντας τα επόμενα.
Παρότι οι Megadeth δεν είναι η αγαπημένη μου μπάντα, κυριολεκτικά έκλεψαν την παράσταση εκείνο το βράδυ. Πέρασα υπέροχα, θυμάμαι ότι είχε καλό ήχο εκεί όπου καθόμουν, οπότε όλοι οι γνωστοί ύμνοι έρχονταν στα αυτιά μου με μία μορφή που με έκανε να απολαμβάνω τη μουσική με την οποία μεγάλωσα, όπως ακριβώς έπρεπε.
Μετά ήρθε η ώρα των JP. Ο Ripper μάς ήδη είχε πάρει το μυαλό με τη φωνή του, ε… εκεί στη σκηνή, έδειξε ότι ήταν άξιος αντικαταστάτης του θεού. Ωστόσο, απλώς δεν ήταν JP. Ήταν συγκλονιστικό να τους βλέπεις μπροστά σου, να ακούς τις ξυραφιές από τις γνωστές κιθάρες, τον όγκο και τη μελωδία αυτών των τύπων που έγραψαν ιστορία στη μουσική μας, αλλά πάντα έλειπε το τοτέμ. Ομολογώ όμως ότι πέρασα υπέροχα και με αυτούς και στο σύνολο. Αν μιλάμε για ένα overall rating της βραδιάς, θα έλεγα ότι ήταν ένα εξαιρετικό 7/10, ίσως και 8/10, από πλευράς billing/ήχου/διασκέδασης/απόδοσης.
Υ.Γ.: Μήπως όλα αυτά τα μνμ έπρεπε να μεταφερθούν/είναι στις “μεταλλική νοσταλγία”;
Οτιδηποτε δεν εχει μεσα KK-Tipton-Rob-Hill δεν ειναι οι “κανονικοι” priest και για μενα. Αν το κανουμε λιγο πιο ελαστικο, οτιδηποτε δεν εχει Rob και Glenn, που για μενα ειναι εξισου εμβληματικη μορφη για το heavy metal με το Rob (χωρις να υποτιμαω KK-Hill και Holland-Travis παντα).
Παρ’ολα αυτα μου αρεσε πολυ η περιοδος Ripper και στην live και την studio μορφη της, οπως και η ας πουμε τωρινη συνθεση στην (με Faulkner- Tipton) studio μορφη (live δυστυχως ο χρονος τους εχει ριξει και ειναι απολυτα φυσιολογικο)
Για τον Glenn, τι να κανεις, στεναχωρηθηκα οταν εμαθα για την ανοια…ο KK μαλακιστηκε επισης τι να κανεις.
Ειναι περισσοτερο συναισθηματικο το θεμα, με ποιους εχει περισσοτερο ταυτιστει καποιος και ποια περιοδος τους του αρεσει περισσοτερο, γιατι αλλιως οι κανονικοι Priest ειναι η συνθεση του Rocka Rolla με τον John Hinch στα τυμπανα
Μεταξύ μας πιο “κανονικοί” ήταν τότε οι Priest από ότι είναι σήμερα, και ναι ο Ripper γάμησε σύμπαντα εκείνη τη μέρα.
Και οι COF γάμησαν όμως, ήταν στην καλύτερη τους φάση τότε μετά το αξεπέραστο Midian, μετά δυστυχώς έπεσαν.
Megadeth, Savatage γάμησαν κι αυτοί τι να λέμε τώρα. Πολύ ωραία μέρα.
απλά σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις μετράει και το χρονικό διάστημα , κοιτάς και το επίπεδο της μπάντας / μουσικής που έβγαλαν με τα ΧΨ μέλη οπότε δεν μπορείς να ακυρώσεις κάποιους που δεν ήταν αρχικά μέλη αλλά έχουν πολυετή παρουσία και έχουν βγάλει μουσική που έχει την αξία της στο είδος
Το έχω κάνει με κάποιες μπάντες αυτό . Είχα άδικο , υπάρχουν συγκροτήματα με περιόδους
Εγώ σήμερα έμαθα πως ο drummer των Mars Volta είναι ο Jon Theodore που είναι ο drummer των QOTSA Τρελό procrastination αυτές τις 3 μέρες, με βλέπω να πηγαίνω σερί μέχρι αύριο για να βγάλω τη δουλειά
Ηταν ο ντραμμερ των Mars Volta στα πρωτα 3 τους, μετα ειχαν δυο αρρωστακια που επαιζαν λες και ειχαν παρει καποιες γραμμουλες κοκα, τον Pridgen και τον Deantoni Parks. Οχι πως ο Theodore ηταν πολυ πισω. Και νταξει δεν συγκρινω καν την παρουσια του στις δυο μπαντες, καθοτι βρισκω τους QOTSA τν επιτομη της βαρεμαρας.
Τρελό procrastination αυτές τις 3 μέρες, με βλέπω να πηγαίνω σερί μέχρι αύριο για να βγάλω τη δουλειά 
