Ήταν τρομερή η επιστροφή των Dropdead, τεράστιοι!
Μπράβο για την αναφορά!
Πρέπει να ακούσω το Muro κάποια στιγμή αλλά τι να πρωτοπρολάβει κανείς.
Επίσης,
αυτά τα λάθη να μην έκανες ρε @Spyros_Koukas και όλα θα ήταν καλύτερα, πας και μου βάζεις σλοβακική μαγεία στο νο.19, μην μιλήσω για κάτι άλλα 
Τέλος,
Τι να πρωτοπείς για αυτό το άλμπουμ…!
Ανέβηκε και η δική μου 15αδα κι επιτέλους μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά:
Είμαι χαρούμενος που το 2020 με βρήκε να δένομαι με καθιερωμένες αγάπες (Pain Of Salvation, The Ocean, Katatonia, Ulver) αλλά και να γνωρίζω νέους “έρωτες”. Σε αυτούς τους τελευταίους, βρισκω και το ζουμί της χρονιάς: μπάντες όπως οι Nero Di Marte, Tigran Hamasyan, O’Brother, The End, Onsegen Ensemble είναι αναπάντεχες εκπλήξεις. Πέραν του ότι προτρέπω τον καθένα να τους δώσει μια ευκαιρία, είναι ενδεικτικό του γεγονότος ότι η ψαλίδα ανάμεσα σε “μεγάλους” και “μικρούς” είναι μικρότερη από ποτέ. Για μένα αυτοί οι δίσκοι είναι νικητές. Όπως και η συμπραξη ERR & Thou στο Νο3 μου που, πραγματικά, τα ισοπέδωσαν όλα.
Αν ένας εξωγήινος μου ζητούσε αντικειμενικότητα για το metal του 2020, θα έλεγα ERR & Thou, Ulcerate και Oranssi.
Αα, δωστε και λιγη αγαπη στην δισκαρα των Pallbearer!
Όσο για ο Νο1 μου, ήταν μια από τις πιο ξεκούραστες πρωτιές όλων των εποχών! Χαίρομαι που υπάρχουν άλλοι τρεις μουρλοί (@apostolisza8, @plex27, @Sevek) εδώ μέσα που με νιώθουν.
Και του χρόνου!
άντε και του χρόνου
Δε θα πρωτοτυπήσω, ούτε θα γράψω τίποτα ιδιαίτερο, γιατί νομίζω σχεδόν όλα ήδη έχουν αναφερθεί από άλλους (πράγμα που μάλλον αποδεικνύει την ευρεία αποδοχή των συγκεκριμένων albums, βέβαια). Τα 8 album (από τα πολύ λίγα συνολικά που άκουσα και φέτος) που μου άρεσαν περισσότερο ήταν τα εξής:
Enslaved "Utgard"
Pain of Salvation "Panther"
Psychotic Waltz "The god-shaped void"
Μορμώ “Μορμώ” (να το ακούσουν, όσοι δεν το έχουν κάνει. Είναι crust θεοσκότεινο και βαρύ, με έντονες μελωδίες εκεί που πρέπει και κυρίως κιθαριστική δουλειά που ξεχωρίζει, γιατί τα riff έχουν έναν πολύ πρωτότυπο τρόπο ανάπτυξης με ανοιχτές συγχορδίες, ψιλο-φάλτσα σημεία κλπ. Είναι μέλη των παλιών Dyspnea, για όσους γνωρίζουν)
Dephosphorus “Sublimation” (νομίζω αυτό είναι το μοναδικό album για το οποίο παραξενεύτηκα που δεν είδα τίποτα γραμμένο γενικά. Μιλάμε για έντονη διαφοροποίηση στον ήχο τους, περισσότερο death metal, πολλά επικά/doom σημεία σε στυλ Bolt Thrower, όμορφες ατμόσφαιρες κλπ. Εθιστικό album χωρίς fillers)
Subdued “Over the hills and far away” (αντί να ξανακούσετε Conflict, ακούστε αυτό)
Ulver "Flowers of evil"
Oranssi Pazuzu "Mestarin kynsi"
Από εκεί κι έπειτα, όμορφα albums κυκλοφόρησαν οι Στρύχνο (ντεμπούτο post-punk από Πάτρα), οι Life (γιαπωνέζικο, βάρβαρο d-beat), οι/ο Phantom Hymn (μελωδικό crust) και οι Minerva Superduty που πρόσφατα ανέφεραν άλλοι.
Katatonia και Αρχή του Τέλους περίμενα κάτι περισσότερο.
Paradise Lost και Fake Names με απαγοήτευσαν.
Triptykon σε ξεχωριστό section, γιατί είναι live, όχι full-length. Εντάξει, καταλαβαίνω πώς λειτούργησε στους περισσότερους, μάλλον αποζητούσα το κάτι παραπάνω γιατί το project φαινόταν μεγαλεπήβολο.
Πολύ καλά τα λέει ο σκύλος. Ειδικά για το Powerage
πολύ καλά τα λέει και για το power up (που δεν έχω ακούσει νότα) και για το powerage, εννοείται bon scott era>brian johnson era (ατακάρα και όντως ονειρεμένο: To be precise, I dream of seeing AC/DC live in a pub playing this stuff.)
Είναι πολύ ωραίο.
Την πρώτη τριάδα του Καραολίδη την προβλέπεις με κλειστά μάτια πάντως. Αλλά του δίνω kudos για το Hamasyan.
Mια χρονια που μουσικα περασε και δεν ακουμπησε για μενα. Δεν ακουσα πολλα πραματα. Δεν ετυχε το ταημινγκ. Δεν ξερω.
Xοντρικα σε μια σειρα:
Lord of Light - Morning Star. Ναι εμφανιστηκε τελος του 19, αλλα επισημως κυκλοφορησε το 20
Psychotic Waltz - The God-Shaped Void
Eric Clayton and the Nine - A Thousand Scars
Old Sorcery - Sorrowcrown
Stygian Crown -Stygian Crown…κλασικη περιπτωση που τα δυο πρωτα που ακουσ αηταν φανταστικα και τα υπολοιπα ψιλομετρια 
Cirith Ungol - Forever Black
Aeon Aphelion - Blind Descent
Mekong Delta - Tales of a Future Past
Onsegen Ensemble - Fear
Fer de Lance - Colossus
Ironsword - Servants of Steel
Wytch Hazel - III:Pentecost
King Witch - Body of Light
Katavasia - Magnus Venator
Conception - State of Deception…περιμενα πολυ περισσοτερα
Solitary Sabred - By Fire & Brimstone
Spellmaster - Unearthed Arcana
Forming the Void - Reverie
Ursa - Mother Bear, Father Toad
Χρωστούσα και την πρώτη 15αδα, οπότε μιας και δημοσιεύτηκε (και με τον @apostolisza8 να “απειλεί” ότι θα την ποσταρε εκείνος αν δεν το έκανα μόνος μου ), να ποια ξεχώρισαν ως τα πιο αγαπημένα μου άλμπουμ για τη χρονιά που φεύγει επιτέλους
Μα δώδεκα;
Βασικα τα Tyrant k Sacred Outcry τα βαζω και εγω. Παραλειψη. Ακομα δεν εχω ακουσει το Hittman
Δεν είμαι από αυτούς που κρατάνε αρχείο για το τι άκουσαν
οπότε θα γράψω ο,τι θυμάμαι και με λίγο ψάξιμο στο ιντερνετ και στο pc . Όσο καταφέρω με σειρά κυκλοφορίας
* Lord of Light - Morning Star
αφού το βάζουν κι άλλοι , το βάζω κι εγώ γιατί πραγματικά αξίζει . Πολύ όμορφο προγκ
* Bütcher - 666 Goats Carry My Chariot
πάρα πολύ ωραίο speed metal που σε σημεία όπως το ομώνυμο δίνει νότες επικού ( λίγο προς Primordial και Bathory χοντρικά )
Μου άρεσε πραγματικά τούτο εδώ . Το είχα λιώσει όταν βγήκε . Με παραξένεψε που δεν έφτασε στη λιστα του σαητ . Κλαην βέβαια , να τον ακούσετε πάντως όσοι τυχόν δεν
* SYLOSIS - Cycle Of Suffering
θα το βάλω κι ας το άκουσα τώρα στα πλαίσια του album exchange .
* Psychotic Waltz - The God-Shaped Void
Απλά υπέροχος , με έβαλε βαθιά στον κόσμο τους και δεν με ξαναέβγαλε καθόλου . Το νο. 2 μου για φέτος
* Intronaut - Fluid Existential Inversions
δεν θυμάμαι να έχει συζητηθεί αυτό καθόλου εδώ μέσα . Δυνατό
Δεν συμμερίζομαι τις συγκρίσεις και τις βρίσκω υπερβολικές. Ένα είναι σίγουρο . Οκ δυο τα σίγουρα . Ο χρόνος θα δείξει και ότι σπέρνει
* Heaven Shall Burn - Of Truth and Sacrifice
Είναι μεγάλος ο όγκος πληροφορίας αλλά ως επί το πλείστον είναι δυναμίτης
* Testament - Titans of Creation
Δεν είναι καλό για Testament του 2020 με ηλικιακά κριτήρια . Είναι καλό . Σκέτο .
Είναι μεγάλη μπάντα και το απέδειξαν ξανά
* Trivium - What The Dead Men Say
Απολαυστικός
* Traveler - Termination Shock
Ταχύτατα μας έδωσαν και 2η δισκάρα και μεγάλη στεναχώρια με όλα αυτά τα δεινά του 2020 που δεν τους είδαμε στο UTH
Πολύ δυνατό heavy doom με φοβερά γυναικεία φωνητικά και καθαρή παραγωγή
* Caligula’s Horse - Rise Radiant
Το Νο. 1 μου για μένα φέτος . Τείνει να γίνει η αγαπημένη μου μπάντα . Λατρεύω το γούστο τους και την άποψη τους , ιδίως κιθαριστικά που είναι και το μουσικό όργανο που λατρεύω και δίνω σημασία λίγο περισσότερο . Και πολύ ταιριαστή φωνή
Μου άρεσε πολύ , θέλω να περάσω τη δισκογραφία τους ξανά ένα χεράκι πάντως
* John Petrucci - Terminal Velocity
Μέγας είσαι Κύριε
* NIGHT - High Tides - Distant Skies
έβγαλαν κι άλλο δίσκο οι BOC
* Sacred Outcry - Damned For All Time
Μεγάλος δίσκος με μια εξαιρετική guest εμφάνιση . Κάτι μεταξύ Iced Earth και Blind Guardian ( Demons & Wizards δλδ 
) παίρνοντας όλα τα καλά τους με τις δικές τους πινελιές φυσικά . Διαμαντάκι
έχουν ειπωθεί όλα ήδη
* The Ocean - Phanerozoic II: Mesozoic | Cenozoic
Thanks ρε @apostolisza8 , πάρα πολύ ωραίος δίσκος , δεν ξέρω γιατί τους αγνοούσα 
* Emma Ruth Rundle & Thou - May Our Chambers Be Full
Δεν άντεξα τα ανδρικά φωνητικά ( και πέρασα και για γυναικεία αρχικά , σε ακούω να γελάς Αποστόλη ) . Κρατάω τα θετικά που είναι και περισσότερα . Τη μουσική και την Emma Ruth Rundle
* Fates Warning - Long Day Good Night
Δεν θα σχολιάσω και τους Fates Warning , είπαμε κάπου ώπα
Εντελώς 70’ς σε όλα του . Σε σημείο που θα το ακούσει κάποιος παππούς στις ΗΠΑ και θα αναρωτιέται γιατί δεν τους θυμάται από τα νιάτα του . Την δέχομαι την πρωτιά τους , ΦΟΒΕΡΟΙ
Θέλω να κάτσω να ακούσω 2-3 προτάσεις του @Spyros_Koukas που το γούστο του μετράει πολύ για μένα
Καλή χρονιά και μακάρι να είναι καλύτερα σε όλους τους τομείς
Στα περισσότερα που ανέφερες συμφωνούμε φουλ, λίγο οι Haken με έχασαν φέτος (όχι ότι έβγαλαν κακό ή μέτριο δίσκο, είπαμε) και Code Orange παραδόξως δεν έχω ακούσει ακόμη (ευκαιρία είναι).
Απ’ ότι είδα από τη λίστα, δεν έχεις αναφέρει κανένα από τα retro-prog που έχω βάλει (Wobbler, Arabs, Hallas), οπότε πιστεύω αν σε πιάσει ένα τους, θα σου αρέσουν και τα 3 (αν δεν τα έχεις τσεκάρει ήδη). Εκτός κι αν αναφέρεσαι σε κανένα Medieval Demon και αρχίσει να πανηγυρίζει από τώρα ο @apostolisza8
έχω στο pc να με περιμένει το Hittman εδώ και καιρό και δεν το έχω ακούσει ακόμα . Όπως και το wytch hazel δεν το άκουσα ακόμα . Αυτά τα 2 είναι τα άμεσα επόμενα και γιατί όχι και τα άλλα
Περίεργη χρονιά για όλους/ες μας γενικά και για εμένα και μουσικά. Θα εξηγήσω λίγο παρακάτω τι εννοώ.
Πάμε τώρα στην μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς για εμένα και αυτή είναι :
PÅGÅ - The Evil Year. Σοκ και δέος! Σταματάω εδώ την οποιαδήποτε προσπάθεια να περιγράψω το οτιδήποτε, γιατί μου είναι αδύνατον προσωπικά. Ο @apostolisza8 όμως τα κατάφερε τέλεια. Κλείνοντας να ευχαριστήσω τον Αποστόλη για την πρόταση του και τον Kvost που τους πρότεινε στην Svart
Με το περίεργη μουσική χρονιά παραπάνω εννοούα το εξής: Γενικότερα η μουσικη που ακούω κάθε χρόνο είναι λίγο “αχταρμάς” με αρκετά διαφορετικά είδη και χωρίς να κάνω κάποιο ιδιαίτερο φόκους. Κάποιοι φετινοί δίσκοι όμως καθόρισαν σε πολύ μεγάλο βαθμό τα μουσικά μονοπάτια που ακολούθησα φέτος, σχεδόν αποκλειστικά.
Το πρώτο ήταν η 90ιλα και σε αυτό συνέβαλαν δύο φετινοί δίσκοι…
Ο πολύς Thurston Moore με την δισκάρα του By The Fire και οι Dehd με το Flower Of Devotion, όπου μου βγάλανε τόση νοσταλγία που ξεσήκωσα όλα τα νιάτα μου, από Nirvana μέχρι Silverchair και από Melvins μέχρι Smashing Pumpkins.
To δεύτερο μονοπάτι ήταν το (ας πούμε) άμπιεντ και το περπάτησα εξαιτίας των JeGong με το I (thanks @Aldebaran) και τo Empty του Nils Frahm, με αποτέλεσμα να αναλωθώ σε ήχους των Colin Stetson, Hauschka, Carlos Cipa, Jason Sharp, Tale Of Us, The Caretaker και Tim Hecker.
To τρίτο ήταν το Φολκ με την υπέροχη Amalie Bruun (Myrkur) με το Folksange. Ας έχει πάρει 10πλάσιο hype από ότι της αναλογεί, δεν με νοιάζει καθόλου! ο δίσκος είναι μαγικός. Με έκανε ταυτόχρονα να περπατήσω και στα δάση των Wardruna και Osi And The Jupiter και γενικότερα της Nordic ατμόσφαιρας που σνόμπαρα μέχρι προσφάτως
Τέταρτο (και τελευταίο) ήταν το Noise Rock που είμαι σχετικά άσχετος (πέρα από τα πολύ βασικά). Με τους δίσκους των Heads. Push (Thanks @eviL), το
Shame των Uniform (το ροκ του μέλλοντος μας? Λέω εγώ τώρα…) και κυρίως το Void Moments των Facs. Έρωτας μεγάλος αυτός ο δίσκος και άνετα στην φετινή τριάδα μου. Πολυ πιο cool-αριστός και στυλάτος.
Αυτοί οι τρεις δίσκοι με έμπασαν σε αυτόν τον μικρόκοσμο και ανακάλυψα μπάντες όπως: Bruxa Maria, Cough Slut, Deerhoof, Bambara, Girl Band, No Age, Bon Ningen και Oily Boys.
Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να αφήσω παραπονεμένους τους συνήθεις υπόπτους-αγαπημένους μου, σε χαμηλότερες θέσεις (και με λιγότερα ακόυσματα αυτήν την φορά), Ulver, Oranssi Pazuzu, Mark Lanegan, Hexvessel, Urfaust, Enslaved Rope Sect, Thy Catafalque, Lugubrum, αλλά και νέα ακούσματα όπως οι τρομερές War On Women, οι Destruct, Malokarpatan και φυσικά τους Triptykon.
Τέλος, ήρθε η ώρα να δεχτώ πολυ ιντερνετικό ξύλο! Επειδή βλέπω σε πάρα πολλές λίστες (και όχι μόνο εδώ) την συνεργασία της Emma Ruth Rundle με τους Thou και εγώ δεν “ενιωσα” καθόλου όμως 
Αυτά τα ολί…γκουχ γκουχ πολλά. Sorry εάν κούρασα.
Aς βαλω κι εδώ τις δικές μου επιλογές. Οχι απαραίτητα τα καλύτερα άλμπουμ που άκουσα, αλλά σίγουρα όσα έμειναν στο repeat ολο το χρόνο
Ας γράψω και εγώ τα 5 αγαπημένα μου, σίγουρα Deftones, μέσα και ο Manson, οι 1000mods, οι Lamb of God και οι AC/DC. Περισσότερα εδώ
Psychotic Waltz - The God Shaped Void
Black Swan - Shake The World
Dynazty - The Dark Delight
Sorcerer - The Lamenting Of The Innocent
Hittman - Destroy All Humans
Heat - II
Nektar - The Other Side
Gotthard - 13
Robby Vallentine - Seperate Worlds
Iron Flame - Blood Red Victory
Sodom - Genesis XIX
Black Fate - Ithaca
Apocallyptica - Cell-0
BOC - The Symbol Remains
Pain of Salvation - Panther
Amaranthe - Manifest
Harem Scarem - Change The World
Kansas - The Abscensce Of Presence
Cats In Space - Atlantis
Black Lilium - Dead Man’s Diary
House Of Lords - New World - New Eyes
Rage - The Wings Of Rage
Fates Warning - Long Day Good Night
Testament - Titans Of Creation
AC/DC - PWR UP
Απογοήτευση - Nightwish.
Check Out : Kiesza + Ava Max. Ποπ και οι δύο, αλλά αξιώσεων.
Βασικα στα καλυτερα μου βαζω και το Planet of the Dead - Fear of a Dead Planet
Κατι αναμεσα σε Celtic Frost k Cathedral μεχρι το Carnival Bizzare
