Δεν είναι Τρου εννοείς osfp?

Απ τη βιασύνη μ έγραψα ότι να ναι .

Ναι τρου ήθελα να γράψω

Είναι αξιοπερίεργο ότι υπάρχουν ακόμα τύποι που τους νοιάζει αν κάτι είναι Τρου μέταλ ή όχι.

Οι slipknot μου αρέσουν αρκετά, αλλά αρκετά μακρυά από fanboy level , και πιστεύω πως είναι αρκετά Τρου στο συναίσθημα που βγάζουν με τη μουσική τους

Αν είναι τώρα Τρου μέταλ? Και στην τελική τι είναι Τρου μέταλ? Μήπως χέστηκε η φοράδα Σταλόνε?

Οι νιρβάνα ότι βγάλανε ήταν από πολύ καλό έως και εξαιρετικό και είχαν και έναν καταπληκτικό τραγουδιστή (χροιές σαν του kurt δύσκολα βρίσκονται) . Είναι overrated με την έννοια ότι γίνανε θρύλοι με τόσο μικρή δισκογραφία αλλά ήταν και η εποχή τότε των ηρώων ας το πούμε ετσι, που μια ροκ μπάντα μπορούσε να γίνει τεράστια πάρα πολυ γρήγορα

Για τους acdc, όσο απλή και να είναι η μουσική τους δομικα, κάνεις δεν μπορεί να παίξει σαν αυτούς.

Για το τι είναι τρου συμφωνώ 100% όπως και με αυτά που λες για Nirvana κ acdc.

Για σλιπνοτ τους θεωρώ την σπουδαιότερη μοντέρνα μεταλ μπάντα (χωρίς να έχω εικόνα από Black κ death metal βέβαια) . Νομίζω αυτό με κάνει fanboy

Edit μεγαλύτερη μαζι με soad εννοείται

Πιτσιρικας ειμουν Fanboys του Cavalera και του Ανσελμο οσο δεν παει,ειδικα με τον Max ειχα μεγαλη καψουρα,τωρα με εχει ξενερωσει σε τεραστιο βαθμο

Metallica
Paradise Lost
Bad Religion
Skyclad
Accept
αλλά δεν αποθεώνω ότι σκατίλα βγάλουν, σίγουρα όμως θα δώσω περισσότερες ευκαιρίες σε μία κυκλοφορία τους από ότι σε κάποια άλλη μπάντα.
Όταν θα κάνουν μαλακία θα κράξω, έτσι πάει.

Με βάση τον ορισμό, καμιας μπάντας φανμποης εδώ και πολλά χρόνια. Παλιότερα σίγουρα Metallica και οριακά Dream Theater, αν και πάντοτε θεωρούσα το WDADU μεγάλη μαλακια δίσκο.

ΥΓ. Οι Queen δεν έχουν βγάλει παπαρια δίσκο. Έχουν βγάλει αριστουργήματα και καλούς δίσκους.

του @drenie

Με σειρά κατάταξης:

Jimi-Hendrix-Copenhagen-May-1967-portrait800×527 42.3 KB

bon1024×576 96.9 KB

ronn1200×770 63.9 KB

james_hetfield_2800×518 92.3 KB

Πάλι καλά που έβαλες και κάποιον ζωντανό!

EDIT: Ronnie Van Zant με μπλουζάκι Neil Young ρε

θα θελα να μαι των Manowar, αλλα δεν ειμαι . Κραζω πολλα απο οσα εχουν κανει η βγαλει. Μονο των Skyclad εχω υπαρξει, αλλα και αυτο για λιγα χρονια εκει καπου 93-96

Α είμαι και φανμποη του Ολυμπιακου ε

Για μένα είναι οι Muse, αν και καμία σχέση με παλαιότερα. Απ΄το 15 ως το 17 είχα φάει απίστευτο σκάλωμα, αλλά δεν ήμουν φανμποη με την έννοια ότι υποστηρίζω ό,τι έχουν κάνει, ούτε παρωπίδες. Ας πούμε πιστεύω πως οι Radiohead και οι Arctic Monkeys θα καταλήξουν πιο ψηλά στη συνείδηση όταν σταματήσουν, αν και μου αρέσουν αισθητά λιγότερο. Φάνμποη το λέω απ’την άποψη πως είχα ψιλοτρελαθεί, έκανα ταξίδια στη Ρώμη το 2015 και στο Βερολίνο το 2016 ουσιαστικά μόνο για να τους δω, είχα κλείσει εισιτήρια για τις 4 απ΄τις 6 συναυλίες στο Μιλάνο ξανά το 2016 αλλά ανάγκαστηκα να το ακυρώσω ( ) και πρέπει να έφαγα σύνολο 19 ώρες στο pre sale και στο general ticket για την by request στο SBE το 2017 χωρίς επιτυχία για να κάνω αυθημερόν ταξίδι να τη δω, επιλέγοντας να μην πάω διακοπές ( βέβαια έκατσαν τέλεια εκείνες οι διακοπές, ίσως απ’τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί ). Μάλλον κάπου εκεί πρέπει να επικράτησε η λογική, αφού ούτε καν που μου πέρασε απ΄το μυαλό να πάω να δω τη ST tour. Όλα καλά

Για μένα έχουν βγάλει μόνο δίσκους που θεωρώ καλούς ( queen,queen ii, hot space*), πολύ καλούς ( news of the world ) , δισκαρες (jazz, the miracle) , αριστούργηματα (sheer heart attack, a day at the races,the game, the works, a kind of magic)και σούπερ φακιν διαγαλαξιακα αριστούργηματα (a night at the opera,innuendo **) και ένα μεταθανάτιο δίσκο που ήταν για κλάμα , αλλα όχι για κλάματα.

Όποιος βιαστεί να πει πως μοιράζω χαρακτηρισμους “αριστουργημα” δεξιά αριστερά, απλά θα του πω πως τους θεωρώ τη μεγαλύτερη ροκ μπάντα όλων των εποχών με μεγάλη διαφορά από τη δεύτερη.

*Αυτό κυρίως έχει φάει το πολύ κράξιμο από τους φανς.

**Αυτά τα δύο στο κλασικό σενάριο που έρχονται οι εξωγήινοι και τους βαζουμε κάτι να ακούσουν για να αποτρέψουμε την επίθεση, αν τα ακουγανε θα γινόμασταν φιλαράκια και θα κάναμε παρτυ (με νάνους ή άνευ) μέχρι να σβήσει ο ήλιος

Γαμωτο ενώ το ποστ ξεκίνησε για οφ τοπικ τελικά μάλλον είναι τελείως ον τοπικ (ή όχι?).

Bowie, εχω ολοκληρη την επισημη δισκογραφια σε cd (22 albums, 11 live, 4 soundtracks και μετα διαφορα EPs singles κτλ μαζί με 2 album και 2 Live των Tin Machine) + καμια 15αρια βινυλια…
Τα ιδια και για Blue Oyster Cult, ολοκληρη επισημη δισκογραφια σε cd (14 studio και 7 νομιζω live ) + Ζeppelin τα ίδια…
Fields of the Nephilim, και album με κλανιές να βγάλουν, θα το λιώσω 24ώρες σερί μετά, επίσης έχω τα πάντα και δεν μου ακούγεται τίποτα κάτι λιγότερο του τέλειου.
Τέλος, έχω καψούρα με Eloy τρομερή. Έχω τα πάντα τους αγορασμένα -καμιά 20αριά+ cd- και αν και στον 60s-70s-80s prog ήχο είμαι της Zeuhl φάσης με Magma και σία ή ξερά του krautrock (Νeu!, Can κτλ), μάλλον λόγω του πολύ έντονου space sci-fi στοιχείου του ήχου τους κόλλησα αφάνταστα όταν παλιότερα πιο μικρός τους έκανα soundtrack διαβάζοντας κάτι Dune ή Hyperion και Ursula Le Guin και comic του Μοέμπιους Γιοντορόφσκι και σια… Ακόμα και τα αναμασήματα που βγάζουν από μια εποχή και μετά τα ακούω με την ίδια όρεξη που ακούω και το Ocean πχ…

Fields -που απλά έχουν διαφορετικό ήχο στα τελευταία που όμως γαμάνε- και Ζεπελιν δεν θεωρώ ότι έχουν καν απλά καλό δίσκο, σε αντίθεση με Bowie BoC και Eloy που έχουν και μετριότητες και κακούς δίσκους αλλά κλαιν παντελώς, βρίσκω και σε αυτούς πράγματα που μου αρέσουν πάρα πολύ… πχ Never Let Me Down μετριοτατο και οριακά ίσως κακό, αλλα εχει κατι Time will crawl μεσα που οκ καληνυχτα καλεσνοτσες, οπως και απο την αλλη Curse of the hidden mirror μετριο αλλα Dance on Stilts \m/ και Ocean 2: The Answer… ολόκληρο μάλλον

Στο live των BoC στο θεατρο Βράχων νομίζω το 2008-2009 καπου εκεί, έκανα να μιλήσω κανονικά μετά από μια βδομάδα… Fields τους είδα Birmingham το 2010 όταν έκανα μεταπτυχιακό και ήταν από τις πιο ωραίες επίσης συναυλιακές μου εμπειρίες ever…Bowie δυστυχώς έμεινε σαν το μεγαλύτερό μου συναυλιακό αποθημένο ever, όπως και Eloy και Ζέπελιν -αν και το dvd με το Ηow the West was won πρέπει να το ξέρω τόσο καλά απέξω που θυμάμαι σχεδόν όλες τις κινήσεις του Plant επί σκηνής-!

(βσκ τώρα που κοιτάω βιβλιοθήκες, έχω πάρα πολλών ακόμα full official discography ολοκληρωμένη, αλλά δεν είμαι fanboys όπως με τους παραπάνω)

Summoning, απλα μου εχουν κανει κλικ, ο,τι και να βγαλουν δεν παιζει να το θεωρησω κατω απο 9 ποτε.
Lost οχι τοσο η μπαντα οσο ο Γρηγορης και οι Lead του, πραγματικα λατρεια.

Τωρα επειδη θεωρουσα τον εαυτο μου φανμποη πολλων αλλα με απογοητευσαν και ειδα οτι οκ μια χαρα σταματησα να τους ακολουθω (Αναθεμα πχ) και δεν εσκασα κιολας, δεν ξερω μεγαλη κουβεντα. Μεταλλικα θα μπορουσες ισως αλλα και παλι δεν θα ελεγα οτι χανω την κριτικη μου ικανοτητα οπως οταν κουβεντιαζω για Summoning η για Ταραντινο.

Νταξ ωραίο νησί η Τήνος, αλλά δεν με λέω και φανμπόη, υπάρχουν και ομορφότερα νησιά.

Παλιότερα έπαιζα ξύλο με όποιον έλεγε άσχημα λογια για τους Maiden.Πλέον κραζω πολλές απο τις επιλογές τους σε θέματα παραγωγής δίσκων ή set list κτλ. Δεν χαλάω την ζαχαρενια μου για κανέναν. Καλά κάνουν οι maiden (και κάθε συγκρότημα) και κάνουν ότι κάνουν. Απλά μεγαλωνουμε κ εμείς και μας απασχολούν πλέον αλλα πράματα.

Fanboy, όπως ορίζεται στην αρχική ανάρτηση, δεν είμαι κανενός, δεν ξέρω αν έχω υπάρξει ποτέ - αν και πιθανόν να παίζει κάποια απώθηση εδώ!
Διάβασα όμως αυτό

και θυμήθηκα ότι τα πρώτα χρόνια της ενασχόλησης μου με την μουσική είχα την ιδιότητα όταν ανακάλυπτα ένα καινούριο συγκρότημα και με ενθουσίαζε, να θέλω να συγκεντρώσω το σύνολο της δισκογραφίας του έως τότε, ακόμη και τις μέτριες κυκλοφορίες.
Σταδιακά βέβαια, και καθώς διευρύνονταν τα ακούσματα μου και σε αριθμό και σε ποικιλία, αυτό κατέστη αδύνατον γιατί δεν μπορούσα να διαθέτω λεφτά για την κάθε μετριότητα/απλώς ΟΚ δίσκο, ενώ υπήρχαν τόσα πολλά αξιόλογα πράγματα που δεν είχα ανακαλύψει ακόμα!
Κοιτάζοντας λοιπόν τη δισκοθήκη παρατηρώ ότι πλήρη δισκογραφία έχω από αυτούς που όντως ήμουν και είμαι μεγάλος fan, τα μάζεψα όλα κάποια στιγμή και έκτοτε παίρνω ότι καινούριο βγάζουν. Στην περίπτωση μου τουλάχιστον, αυτό μοιάζει να είναι ένα ασφαλές κριτήριο.

Edit: Δίκιο έχει ο @pantelis79 κάπως ημιτελές έμεινε. Αφήνοντας λοιπόν έξω όσους έχουν λιγότερους από 5-6 δίσκους στο ενεργητικό τους (γιατί ποιο το νόημα να γράφω κάτι Dust ή Holy Terror π.χ. – καταπληκτικοί αμφότεροι παρεμπιπτόντως!) με μια πρώτη ματιά, πλήρη δισκογραφία, αγορασμένη, έχω από τους:

Accept, Black Sabbath, Candlemass, Death, Dream Theater, Fates Warning, Rory Gallagher, Iron Maiden, Jag Panzer (με την υποσημείωση ότι το “Dissident Alliance” το είχα πάρει μαζί με το Hammer), Jethro Tull, Judas Priest, Led Zeppelin, Paradise Lost, Pink Floyd, Queen, Slayer, the Who.

Αρκετοί βγήκαν τελικά και οπωσδήποτε υπάρχουν κυμαινόμενα επίπεδα… fanboy-σμου (sic), όπως και μπάντες που λατρεύω αλλά δεν έχω τα άπαντα (επειδή μου λείπει “ένας” δίσκος ή τα παρακμιακά τους είναι πολύ… παρακμιακά).

Λεγε και ποιοι ειναι ντε!