Γιεπ.
Θυμάμαι ότι μόλις είχα ακούσει το Mana τότε (μόλις που έιχε βγει), και αυτό είχε κάνει το ψάρωμα ακόμα πιο έντονο.
Ιδιαίτερο λάιβ κι ας είμαστε όντως καμιά 50ρια νοματαίοι ,όπως καλά θυμάσαι, που το τιμήσαμε.
Γιεπ.
Θυμάμαι ότι μόλις είχα ακούσει το Mana τότε (μόλις που έιχε βγει), και αυτό είχε κάνει το ψάρωμα ακόμα πιο έντονο.
Ιδιαίτερο λάιβ κι ας είμαστε όντως καμιά 50ρια νοματαίοι ,όπως καλά θυμάσαι, που το τιμήσαμε.
Λογικά κάπου θα είχαμε ιδωθεί τότε λοιπόν
Πολύ δυνατό λάιβ και, κυρίως, πολύ απροσδόκητο! Έχω την αίσθηση πως έχουν μεγαλώσει σαν όνομα, δεν θα μου έκανε εντύπωση να τους βλέπαμε ξανά (όταν ξεμπερδέψουμε με κορόνα κτλ) σε λίγο μεγαλύτερο venue τύπου Κύτταρο.
Κάποια λάιβ είναι τόσο ειδικού ενδιαφέροντος (όπως πχ τα περισσότερα extreme metal που έχουμε δει σε Αν, Κύτταρο,Temple κλπ) που σίγουρα οι περισσότεροι γνωριζόμαστε πια, έστω κ φατσικά.
Μακάρι να παίξει αυτό που λες (βσκ πρωτίστως μακάρι να ξαναρχίσουν τα λάιβ ΚΑΝΟΝΙΚΑ κ όχι με καθήμενους κλπ-αυτό το πράγμα σόρρυ αλλά δεν είναι λάιβ-rant mode off!)
Θα μου κόλλαγε τρελά να δω Unto Others ειδικά στο Κύτταρο που είναι διαχρονικά από τους πιο αγαπημένους μου συναυλιακους χώρους
(μου έδινε πάντα vibes από επίσης αγαπημένο Ρόδον,κι ας είναι το 1/5 σε μέγεθος)
Katatonia headliners, με άνοιγμα από Votum και Unto Others… Τι λέτε, κατεβάζουμε ψήφισμα;
Στηρίζω, αν κ δεν ήμουν ποτέ φαν Katatonia.
Σίγουρα δεν θα με χάλαγε να τους δω πάντως, αν ήταν από κάτω οι πειραγμένοι εκ του Πορτλαντ.
Εγώ, από την άλλη, όσο άκυρο/αψυχολόγητο κι αν ακουστεί, θα ψόφαγα να δω Unto Others σε τέρμα underground συνθήκες, με άνοιγμα από τους δικούς μας αγαπημένους Chain Cult.
Φαινομενικά, καμια σχέση το metal/gothic των πρώτων με το post punk των δεύτερων, αλλά για κάποιο λόγο το Shallow Grave των Chain Cult μου είχε αφήσει μια -πέριεργα συγγενική με το Mana -αίσθηση ιδιαίτερης τραγουδοποιιας.
(δεν ξέρω αν αυτό ήταν εξ αιτίας κάτι τόσο απλού/πρακτικού όσο η εκφορά των φωνητικών και στις δυο περιπτωσεις, ή κάτι πιο εσωτερικό όπως οι παρόμοιες δυναμικές και η οικεία ατμόσφαιρα,ή αν απλά είναι του κατεστραμμένου μυαλού μου τα χαλάσματα-δεν θα ήταν η πρώτη φορά! )
Σε άλλα νέα, έχει σκάσει εδώ κ λίγες μέρες και ο νέος δίσκος των Frontierer (συμπαθέστατοι αγγλοαμερικάνοι μεταλομαθκοράδες).
Oxidized ονομάζεται και το έχουν για φρη κατέβασμα στο bandcamp.
Πολύ δυνατό κ κολλητικό.
Οι φίλοι των Full of Hell (που επίσης μόλις έβγαλαν νέο δίσκο) ας τσεκάρουν.
Δείγμα:
Δεν έχω δεί κάποια ιδιαιτερη αναφορά για τους Terra Odium εδώ μέσα, εκτός από την κριτική του @Outshined.
Ο οποίος δίσκος μας δείχνει σε σημεία τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε από τους Psychotic Waltz. Μην πιαστεί κανείς από το τελευταίο και πάει να τρέξει να τον ακούσει, θα απογοητευτεί, καθώς έχει ψήγματα, δεν είναι ούτε κόπια, ουτε όλος ο δίσκος. Εχει όμως από την παράνοια που υπήρχε στους 4 πρώτους δίσκους, έχει μελωδίες, έχει ωραία τοποθετημένα πλήκτρα, έχει πολύ ωραίες κιθάρες, έχει ένα φοβερό λαρύγγι, είναι τεχνικός χωρίς να είναι κουραστικός. Ομορφιές γενικά.
Νέοι Tears For Fears μετά από 17 χρόνια, σκέτη αλητεία.
Μην πει κανεις τι δουλεια έχουν εδώ, τα μισα βρετανικά alt/prog γκρουπ που ξέρω είναι πιο light!
Για αυτους που ακουνε αλλα και για τους αλλους να ξέρετε οι Trivium( in the court of the dragon ) παιζει να βγαλαν ενα απο τα καλυτερα τους αλμπουμ…
*o Bent ειναι μεγάλος παιχταράς στα ντραμς…
** Εξωφυλλαρα
Για εμένα είναι μάλλον 5αδα για φέτος το Terra Odium. Το progressive metal όπως το αγάπησα. Με ατμόσφαιρα, riffs, δαιδαλώδεις και με φαντασία συνθέσεις. Επίσης και μόνο που ξανάκουσα Haegeland ήταν υπεραρκετό για να σκάσω ένα μεγάλο χαμόγελο, για να μην μιλήσω για τα όργια στο rhythm section (φοβερός όγκος στον ήχο τους). Για εμένα που το είδος όσο πάει και με χάνει, ήταν μια υπέροχη έκπληξη.
Και για εμενα το Terra Odium ηταν σουπερ, το δευτερο καλυτερο prog metal (αυστηρα metal) αλμπουμ που ακουσα φετος.
Το πρωτο βγαινει αργοτερα στην χρονια.
Ε πες
το Dream Theater θα λέει
Cynic
Εμένα πάντως, δε μου είπε κάτι το Terra Odium. Νομίζω πιο πολύ απ όλα, δε μου ταίριαξαν τα φωνητικά. Βρήκα flat τη φωνή του, δλδ πέραν από κάποιες πιο ψηλές νότες που έβγαλε σε κάποια κομμάτια, στα υπόλοιπα το εύρος είναι μικρό και (προσωπικά) δε μου βγάζει συναίσθημα (βασικό στο Prog για να με “κρατήσει”).
Βλέπω την ομοιότητα με Psychotic Waltz σε κάποια σημεία αλλά πιστεύω βρίσκονται πιο κοντά σε άλλου είδους συγκροτήματα, όπως πχ οι Tad Morose.
Εγω ξεκινησα να το ακουω αναλύοντας τις οποιες ομοιότητες αλλά, στο τέλος, με κέρδισε η δική τους ταυτότητα. Θεωρώ ότι υπάρχει! Κι έχουν μια καλή ισορροπία παλιότερου prog με πιο σύγχρονα στοιχεία. Δεν λέω ότι τρελάθηκα, αλλά με κέρδισαν και το ευχαριστήθηκα πολύ!
Τι γράψανε οι παικταράδες πάλι, τίτλος αλά Shogun, επικές ριφάρες στην αρχή, μετά ίχνoστοιχεία από Dissection, μπάσιμο Metallica, λίγο Μachine Head screams, μελωδικά ρεφρέν, οπαδικά β φωνητικά, σολάρες, οι ντράμερ να σπέρνει, δεν περιγράφω άλλο. Μπορεί και το καλύτερο τους ever. Απολαύστε υπευθυνα!