Εμένα πάντως, δε μου είπε κάτι το Terra Odium. Νομίζω πιο πολύ απ όλα, δε μου ταίριαξαν τα φωνητικά. Βρήκα flat τη φωνή του, δλδ πέραν από κάποιες πιο ψηλές νότες που έβγαλε σε κάποια κομμάτια, στα υπόλοιπα το εύρος είναι μικρό και (προσωπικά) δε μου βγάζει συναίσθημα (βασικό στο Prog για να με “κρατήσει”).
Βλέπω την ομοιότητα με Psychotic Waltz σε κάποια σημεία αλλά πιστεύω βρίσκονται πιο κοντά σε άλλου είδους συγκροτήματα, όπως πχ οι Tad Morose.
Εγω ξεκινησα να το ακουω αναλύοντας τις οποιες ομοιότητες αλλά, στο τέλος, με κέρδισε η δική τους ταυτότητα. Θεωρώ ότι υπάρχει! Κι έχουν μια καλή ισορροπία παλιότερου prog με πιο σύγχρονα στοιχεία. Δεν λέω ότι τρελάθηκα, αλλά με κέρδισαν και το ευχαριστήθηκα πολύ!
Τι γράψανε οι παικταράδες πάλι, τίτλος αλά Shogun, επικές ριφάρες στην αρχή, μετά ίχνoστοιχεία από Dissection, μπάσιμο Metallica, λίγο Μachine Head screams, μελωδικά ρεφρέν, οπαδικά β φωνητικά, σολάρες, οι ντράμερ να σπέρνει, δεν περιγράφω άλλο. Μπορεί και το καλύτερο τους ever. Απολαύστε υπευθυνα!
Εντάξει, μιλάει λιγάκι κι ο ενθουσιασμός! Πάντως συναγωνίζεται την Καλλιστώ στα αγαπημένα μου Trivium. Ωραίος δισκος πάντως και άντε θα το πω και εγώ, εξωφυλλαρα.
Metalcor-ικό, με φωνητικά που εναλλάσσονται μεταξύ Cookie Monster/James Hetfield (στα καθαρά) αλλά παραδόξως αρκετά εθιστικό, αυτό που η γιαγιά μου κάποτε περιέγραφε ως mindless fun. Groove ατελείωτο κλασικά, πολύ μοντέρνα παραγωγή και τα τοιαύτα. Από το νέο ΕΡ Shaman.
πολύ δυνατό black metal, με έμφαση στο metal, έχει ωραίο ρυθμό για χτύπημα, και το μελωδικό του τελευταίο τρίτο επίσης αναπάντεχο, και όμορφο. Διαβάζω στα credtis είναι αληθινό βιολί και όχι synth, αλλά μου φαίνεται του λείπει αυτός ο πιο οργανικός, ξύλινος ήχος, που θα το έκανε πολύ πιο παγανιστικό, ενώ τώρα είναι πιο melo (όχι μελό). Σάκης σταθερός στα φωνητικά, δύναμη