3 Likes
Ο Ιησούς και η μητέρα του…
Αμμοτ + λουμις ξεσάλωσαν πάλι όσο για την αλισάρα επιτελούς το ξεμ***ιασε…
Αυτά είχα να πω πάω στο καβούκι μου
2 Likes
Το κλείσιμο με το μπάσο είναι τσαχπινιά μεγάλη. Επίσης ωραία black’n’roll γκρούβα.
1 Like
Κομμάτι-πλαστικούρα της σειράς (σε χορευτική ντίσκο διασκευή ίσως να έλεγε κάτι), εξώφυλλο άθλιο, τίτλος δίσκου ξεκαρδιστικός.
Σταθερές αξίες εδώ και 15 χρόνια,
2 Likes
Δεν είμαι τόσο κάθετος με Watain, πιστεύω πως μέχρι Lawless Darkness είχαν κάτι να πουν και έβρισκα κάποιο ενδιαφέρον στην μουσική τους. Ποτέ δεν έκοβα και φλέβα βέβαια, ποτέ δεν ήταν top tier μπάντα (ούτε καν) και πιστεύω πως κάθε προηγούμενος δίσκος είναι και καλύτερος (μάλλον Casus Luciferi ότι καλύτερο έφτιαξαν). Πλέον (δηλαδή τα τελευταία 10 χρόνια) είναι 100% πανηγυρτζήδες πάντως, φαινόταν που πάει το πράγμα σιγά σιγά.
“Essence of Black Purity”, “Rabid Death’s Curse” και “Casus Luciferi” επιτομές του σουηδικού BM εκεί στα τελη 90ς/αρχές 00ς μαζί με MALIGN, TRIUMPHATOR, OFERMOD και FUNERAL MIST.
Μετά κατήφορος, ήταν εμφανές και στο live του '19 (επαγγελματικότατο βέβαια, τρομερά δεμένοι, αυτό τους το δίνω) πόσο πιο μεστά ήταν τα κομμάτια μέχρι CL σε σχέση με τα επόμενα.
Ούτε εμένα μου φάνηκε τίποτα το ιδιαίτερο αλλά δεν συμμερίζομαι τα περί κατηφόρου, γιατί θεωρώ πως μετά το “Casvs Lvciferi” το “Sworn To The Dark” και εν μέρει το “Lawless Darkness” ήταν αξιολογότατα για αυτό που ήθελαν αν και δεν συγκρίνονται με το CL (το οποίο από ότι έχω καταλάβει δεν ήθελαν και οι ίδιοι να επαναλάβουν). Από εκεί και μετά σχεδόν αδιάφοροι.
Σε κάθε περίπτωση, ένα “Malfeitor” ή ένα “Stellarvore” εγώ τα θέλω στα λάιβ 
Btw, επαγγελματικότατοι το '19 αλλά το ΄14 που ήταν πιο χύμα τους ευχαριστήθηκα περισσότερο.
Σχετικό άσχετο, στο νέο άλμπουμ (με τον γελοίο τίτλο) συμμετέχουν και οι Farida Lemouchi (The Devil’s Blood, Molassess) και Gottfrid Åhman (In Solitude, PÅGÅ).
Έλεγα κι εγώ τι με θυμίζει, τι με θυμίζει…
1 Like
Λες να έχουν ανάγκη να κοπιάρουν??
Κοίτα, δεν τους κατηγόρησα. Και στην τελική, ούτε οι πρώτοι είναι, ούτε οι τελευταίοι που κάποιο τραγούδι τους βασίζεται στο ρυθμό κάποιου ήδη ευρέως ή όχι γνωστού άσματος. Επιπλέον, καθότι Σουηδός ο Amott και αρκετά τα πάρε - δώσε με άλλους της Σουηδικής συνομοταξίας, δε με φαίνεται καθόλου περίεργο να δανείστηκε από Grand Magus για να εμπνευστεί και να γράψει κάτι. Δεν είναι η ανάγκη, αλλά η φυσική ροή μέσα στη δημιουργικότητα. Τώρα, το τι βγάζει στον καθένα ως αποτέλεσμα τραγουδιού, αυτό έγκειται εξίσου στον καθένα.
22 Απριλίου . Το περιμενω πως και πως, ποτε δεν με απογοητεύουν. Το cover βγάζει attack on titan vibes 
2 Likes
Όσο απολαμβάνουμε υπέροχες br00talιές από το λαρύγγι της Larissa Stupar, προτείνω να δώσουμε μια ευκαιρία και στην Vanessa Grossberndt των Cultist από τον Καναδά, που τραγουδάει από το στομάχι και παίζει και μπασάρα σ’αυτό το old-school dm
3 Likes
Πολύ πολύ ενδιαφέρον αυτό εδώ, θενξ!
Edit: Δεν είναι απλά ενδιαφέρον, μιλάμε για δισκάρα.
1 Like
Έχω φάει γερό κόλλημα με το νέο Earthless και το Death to the Red Sun . Οργιάζουν άσχημα
4 Likes
αυτό εδώ μου φαινόταν λίγο by the numbers, αλλά λίγο μετά τη μέση κάνει ένα σόλο άταστο μπάσο που με έπιασε απροετοίμαστο
.
2 Likes
ΑΥΡΙΟ!!! Τα πρωτα δείγματα γραφής πολύ καλά IMO.
4 Likes
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ I CAUGHT YOU ΑΠΟ ZEAL & ARDOR;;;;;;;;;
!!!
ΥΕΣ ΙΤ ΙΖ Α ΚΟΜΠΛΙΤ ΣΕΝΤΕΝΣ
ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΠΟΣΤΑΡΩ ΜΩΡΕ
ισως αν γραψω με πεζα;
4 Likes