Με μια γρήγορη μάτια και επειδή έτυχε να ακούω τώρα το νέο ep που κυκλοφόρησαν πριν λίγες μέρες οι Hellacopters…ορίστε λοιπόν

Οι διαδικασίες ήταν συνοπτικές:

Οπωσδήποτε να προστεθεί το νεο Alexisonfire…
Και το νέο Zola Jesus θα έλεγα.

Καλά τα λέτε, κάποιοι αναφέρετε και μερικούς φανταστικούς δίσκους (ίσως και να ξέρετε ποιοί είστε, χαχ), βάλτε και αυτό στην “εξίσωση” αφού αναφέρθηκαν τα metal (και για να δούμε και τι ψάρια θα πιάσουμε από αυτά στην τελική μας 30δα ):

Μες την εβδομάδα θα επανέλθω και εγώ με ένα βιωματικό post αναφορικά με όσα (αρκετά) κρατάω από το πρώτο εξάμηνο.

Δεν ξέρω τι γίνεται στον δίσκο, άκουσα όμως το Rot και είμαι έτσι από τότε

Τα φωνητικά που κάνει ο κιθαρίστας με το ξυρισμένο κεφάλι στην μέση του τραγουδιού είναι σκέτη παράνοια!

Αύριο νομίζω κυκλοφορεί και περιμένω πως και πως να ακούσω τα υπόλοιπα.

Τελείωσε και επίσημα το πρώτο εξάμηνο, βγάλαμε και αυτό στο site, κλείνοντας τη σειρά άρθρων:

Τέλος πάντων, ας αφήσω κάποια σχόλια για τους δίσκους από αυτό το μεσοδιάστημα που, μου άρεσαν λίγο παραπάνω από το απλά ΟΚ, ανάμεσα στα όσα άκουσα, και φυσικά όλο και κάτι θα ξεχνάω αλλά δεν γαμιέται

Για τα περισσότερα από αυτά έχουμε (ή θα έχουμε, ελπίζω) και κριτική στην κεντρική, σε περίπτωση που δεν αρκεί απλώς το namedrop που θα ρίξω (για να μην μακρυγορήσω).

Στον (ακραίο) metal ήχο, δίχως πολλή σκέψη οι Wiegedood (black σύγχρονο, παρανοϊκό, riff-heavy αλλά και ψυχωμένο συναισθηματικά), Mizmor (με ή χωρίς Thou - υπάρχει και το “Wit’s End” ρε! - οκ το “Myopia” είναι αδυσώπητο), Blut Aus Nord, Aeviterne, Lifvsleda (ο μόνος δίσκος που άκουσα φέτος και θεώρησα πως έπαιξε παραδοσιακά με λόγο ύπαρξης), Vanum (πιο δύσκολο - αλλά επιβραβεύει περισσότερο από τον προκάτοχο), Falls Of Rauros (αν το φετινό τους είχε βγει πριν 10 χρόνια να σας δω τι θα λέγατε, τώρα μας έφαγε ο κατακλυσμός), Cult Of Luna(ε…), Venom Prison (check σε όλα τα κουτάκια), Fer De Lance (επικότατη επικούρα), Ultha, Misery Index (δεν γίνεται να μην τους αναφέρω άμα μπορώ), στα αυτιά μου έβγαλαν κάτι περισσότερο από απλά πολύ καλούς δίσκους, για διαφορετικούς λόγους, τους συζητάμε αν θέλετε .

Για το Messa μην τα λέμε πάλι. Για Negative Plane και μερικούς άλλους έχω αστερίσκους, που δεν είναι της παρούσης, ενώ πρέπει να μιλήσουμε λίγο για τα δύο φετινά Krallice.

Σε πιο hc/crust/core καταστάσεις, Morrow (η κορύφωση που μας άξιζε και μας χρωστούσαν, ανατριχιαστικό), Drug Church (punk/hc/post-grunge/κάτι στιχάρες και κομματάρες), Vein.fm (από τα πιο αποπνικτικά άλμπουμ που άκουσα φέτος, και μάλιστα προχωράει με μοντέρνες επιρροές το -core) , Soul Glo (δίσκος χρονιάς είπε κάποιος εδώ μέσα - μπορεί να έχει και δίκιο), Tvivler (πειραματικό, πολιτικοποιημένο post-hardcore - μην αφήσετε μόνο εμένα και τον @Aldebaran να παραμιλάμε), Candy (αδιανόητο mash up powerviolence/electronics), Age of Wisdom (είπαμε, επικό χαρντκορ εσείς έχετε ακούσει;), CLEARxCUT, Myteri, Terror, Rigorous Institution (το ανέφερε πρώτα η @power_fades αν δεν απατώμαι στο φόρουμ αλλά θα τα ξαναπούμε αναλυτικά για αυτό το ΕΠΟΣ ΕΠΩΝ), The Flex, Mock Execution, No / Mas (grind αλμπουμ της χρονιάς έως τώρα),Bombardement, Ohyda, Praise (please don’t sleep on this), Illvilja (10" της χρονιάς έως τώρα), Destripados, Autarch (7’’ της χρονιάς μαζί με τα Erupt και Warthog), και κάτι άλλα, έχουμε και τα υπόγεια της χρονιάς, μην τα αποκαλύψουμε όλα από τώρα…

Σε πιο rock/alt/punk ύφος, Audrey Horne (Νορβηγία για πάντα…), Hellacopters (έχουν βγάλει καλύτερα, ναι, αλλά τι να το κάνουμε που είναι φοβερό και αυτό), Ghost (υποχρεωτική παρουσία), Straw Man Army (το post-αναρχοπανκ άλμπουμ της χρονιάς έως τώρα), Anxious (συγκλονιστική δισκάρα κατ’ εμέ - ΟΚ emo, δεν με λες και ειδικό αλλά μόνο τραγουδάρες), Syndrome 81 (δεύτερη αποκάλυψη φορουμιακή δια χειρός @power_fades ), Bob Vylan (σοκ), Yard Act (ωραίο ντεμπούτο, πάρα πολύ), Crime Of Passing, Fontaines D.C. (παρήγγειλα βινύλιο ο γραφικός όσο τους έβλεπα στο Release, έμεινα και σκεφτείτε πήγα για αυτούς - θεωρώ μουσικό πισογύρισμα τον δίσκο αλλά έχει τα καλύτερα τραγούδια τους), Born (Ισλανδιάρα), και πάει λέγοντας.

Από εγχώρια, Καταχνιά και ΛΕΞαρος γραφικά και προβλέψιμα να τα έχω ψηλά (αλλά όχι χωρίς μια σειρά από λόγους), για διαφορετικούς λόγους, όπως και το φοβερό Ήλιος Θανάτου, οι Plebah, οι Precariat, Dysnerved, Μνήμα, άντε και το Becrah για να μην παραπονιέται και ο @Leper_Jesus , από όσα μπορώ να σκεφτώ πρόχειρα.

Αναμένονται μερικές δυναμικές (ή έτσι ελπίζω) κυκλοφορίες για το δεύτερο μισό, οπότε τον Δεκέμβρη ο λογαριασμός!

Λες και κοιτάω τη κλήρωση του Λόττο - έπιασα κάποια πάω ταμείο !

Δεν φτίαχνεις κάπου μια playlist;

Ορίστε, να δω τι θα καταλάβεις (με όσα από τα παραπάνω βρήκα Spotify - σε μερικά απόντα έκλεψα από προηγούμενα άλμπουμ ):

Που σε λιγες ωρες παιζει sold out στο γηπεδο του νιονιου. Κατι για 25 χιλιαδες κοσμο λενε και χωρις σοβαρη διαφήμιση αποτι ξερω
Λεμε να παρουμε να πουλησουμε χαρτομαντηλα να βγαλουμε κανα φραγκο

Αψογος, ευχαριστώ…εκ μέρους όλων των λαθροακροατών!

Προτείνετε καμιά νέα κυκλοφορία, γιατί μόνο των Hellacopters και των Septicflesh πρόλαβα να ακούσω, αλλά όχι κάτι εξεζητημένο με διάρκεια τραγουδιών που δεν πέφτει κάτω από τα δέκα λεπτά. Μέχρι πέντε αλμπουμς είναι εντάξει, μιας και δεν το βλέπω να ξεπερνώ τα 10 αυτή την χρονιά (σε αντιδιαστολή με την περσινή που πλησίασα τα 40!).

Πέρα από την πλάκα, ήδη εχει εξασφαλισμένη θέση στην λίστα μου με τα καλύτερα της χρονιάς και αξίζει να αναφερθέι.

Ένα τραγούδι; Θα με ξεκάνεις, αλλά, τι να κάνω, θα σε εμπιστευτώ και θα το ακούσω άμεσα!

Να στα κάνω δύο; Άκου και το Ode and Elegy

Τώρα για πιο κοντά σε αυτό που ζητάς προτείνω τα “κοινής αποδοχής”
Cult of Luna, Messa αλλά και το Darkher.

@apostolisza8 το Nightfell τι έγινε… playlist χωρίς End of the Rope;
Ok, δεν υπάρχει στο spotify…δικαιολογήσε

Καλά ρε, κάνεις και παράπονα, σε τέτοιο κόπο που μπήκα ?

@Silent_Winter αν σου άρεσε το νέο Hellacopters άκου αν θες και, το αρκετά πιο heavy βέβαια, Audrey Horne.

Γκρίνια τρίτης ηλικίας…nothing personal

Tumi Mogorosi - Group Theory: Black Music

spotify
bandcamp

The Family Crest - The War: Act II

Καλό Οκτώβρη να ‘χουμε. Με τούτο το πρώτο φθινοπωρινό ποστ σ’ αυτό το τόπικ κάνω μια μικρή ανασκόπηση στα 15 άλμπουμ που μ’ άρεσαν περισσότερο φέτος. Αλφαβητικά.

Take Up My Bones

by Arð

Traces

by Ash of Ashes

The Long Road North

by Cult of Luna

You Belong There

by Daniel Rossen

The Loser

by Gospel

Narrow Line

by Mama’s Broke

An Hour Before It’s Dark

by Marillion

Close

by Messa

Immortal’s Requiem

by Phantom Spell

Closure/Continuation

by Porcupine Tree

Le Diad​è​me d’Argent

by Sacral Night

This Sceptred Veil

by Sergeant Thunderhoof

The Great Seal

by Spiritus Mortis

Ordalies

by Véhémence

There’s Always Blood At The End Of The Road

by Wiegedood