Φαγητό - Συνταγές, Προτάσεις, Φωτογραφίες, Γεύσεις

Ρελάνς για τους αλήτες που κάνουν ακόμη διακοπές.

Στα μισά της διαδρομής, δλδ της άχνης και της κανέλας

14 Likes

#δενξερωπουμενειςαλλιωςθασουχτυπουσακουδουνιτωρα

4 Likes

#Ανεισαινεασμυρνηήτριγυρωερχεσαικαιτρως

Απο τα ατομικα ομως, το μεγαλο οδευει σιγα σιγα προς το πλυντηριο πιατων

4 Likes

Λοιπόν, Παρασκευούλα:

Γυρίζω χτες λοιπόν από τη δουλειά, μου λέει η Λούπενα πάμε να φάμε έξω. Λέω πάμε - δε γαμείς, φασολάδα είχα σπίτι με λουκάνικα - έφαγα όμως και προχτές, οπότε πάσο (spoiler alert, τα έφαγα τελικά χτες βράδυ αργά).

Επειδή λόγω conflict αδειών ναυάγησαν τα πλάνα μας για φαντασμαγορικά Χριστούγεννα κάπου στην Ευρώπη και επειδή δεν μας κάνει κέφι να πηγαίνουμε πάλι κάπου Ελλάδα -ή Κρήτη στα πάτρια, με τα ατελείωτα τραπέζια συγγενών- είπαμε να κάτσουμε Αθήνα -αλλά να το ζήσουμε λίγο παραπάνω, θέατρα, σινεμά, εστιατόρια, κάνα - δυο ντεμί-γκουρμεδιές, μια βαρβάτη γκουρμεδιά κτλ κτλ. Οπότε χτες η φάση ήταν να βρούμε κάπου τύπου 100-150 γιούροζ και οι δύο, αλλά τουλάχιστον να φάμε κάτι λίγο ξεχωριστό και ιδιαίτερο.

Πρώτη απόπειρα το Ex Machina του Άνταμ Κοντοβά (… ρε μλκ λυπήσου με, ξεβαφτίσου, κάνε κάτι), που είναι πιο πάνω από το σπίτι - ναυάγιο διότι δεν είχε τραπέζι. Δεύτερη το Σιμούλ στο Κολωνάκι - ναυάγιο γιατί δεν είχε τραπέζι. Τρίτη το Nolan - ναι, ναυάγιο γιατί δεν είχε τραπέζι. Τέταρτη Birdman -πάμε σε πιο safe και οικονομικές λύσεις σιγά σιγά- και τα ίδια.

Οπότε έγινε αυτό που φοβόμουν και με συγκλονιστικές μηχανορραφίες έχω τόσο καιρό κάνει postpone (έχω literally κάνει ότι μιλάω με τον υπεύθυνο κρατήσεων ενώ δεν έχω καλέσει καν), να ψάξουμε τραπέζι Στα Άκρα, που είναι κυριολεκτικά απέναντι από το σπίτι μου. Το αυτό τώρα, τι είναι Τα Άκρα:
Το έχει ανοίξει ο μαν που έχει την Μούργα στη Σαλούνγκα -ΦΟ-ΒΕ-ΡΟ φαγάδικο ψαρικών, λίγο τσιμπημένο και λίγο παραπάνω του μεσαίου μερίδες, αλλά ποιότητα λίρα 10 και γεύσεις άλλο πράμα. ΟΜΩΣ, in a shocking twist of events -ή και όχι- το “αντίστοιχο” εδώ Αθηναϊκό παράρτημα τιμάει την παράδοση που θέλει την Αθήνα φτωχομπινέ συγγενή του γαστριμαργικού παράδεισου που είναι η Θεσσαλονίκη και από σχόλια και πρώτες κριτικές, Τα Άκρα μοιάζουν να μην ανταποκρίνονται στις περιστάσεις. Μερικές κλεφτές ματιές μου καμιά φορά που περνάω από εκεί μαρτυρούν αστεία μικρές μερίδες, ενώ το μενού κοστολογικά δεν το λες και χουβαρντάδικο. Έχω αναπτύξει έτσι με τον καιρό μια αποστροφή για το συγκεκριμένο μαγαζί, γιατί δεν είμαι πολύ του fine dinning και δεν την παλεύω με την υπερβολική χιπστεριά και δη στα φαγάδικα

Τεσπά, η Λούπενα θέλει, εγώ θέλω να αποφύγω το στραπόνιασμα, παίρνω τηλ να κλείσω -ανοιχτή ακρόαση :confounded: - και μου λέει ο μαν ότι τραπέζι γιοκ πριν τις 23.00. Γιούπι και εγώ από μέσα μου, θα φάω σουβλάκια + ps5 :man_dancing: ΚΑΙ Ο ΚΑΡΙΟΛΗΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΕ 5 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΠΙΣΩ, ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΟΤΙ ΜΟΛΙΣ ΑΚΥΡΩΣΕ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΕΝΟ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 21.30.

Ω μη σου γαμήσω, λέω οκ ναι πάμε -με το πιο ψεύτικο χαμόγελο που μπορούσα να φορέσω εκείνη τη στιγμή

Το λοιπόν τελικά, 100 ευρώ λογαριασμός και μετά από 1 ώρα έφαγα φασολάδα με λουκάνικο, δημητριακά, τοστ και έναν τόνο μεξικάνα με μισή σαλάτα που βρήκα στο ψυγείο.
Έχουμε και λέμε:

Ψωμί χειροποίητο → ωραίο αλλά εσύ που το ονόμασες “άρτο” στο μενού, να φας ένα κουβά σκατά γαμημένε χιπστερά

Σταμναγκάθι με ένα τυρί αλοιφή → not bad αλλά μια μπουκιά για κάθε άτομο, ενώ επίσης είμαι και από Κρήτη - άντε γαμήσου παιδάκι

Χταπόδι με γίγαντες και ταραμά + κάτι ψιλά τριγύρω ->not bad οι γίγαντες, σόλα το χταπόδι, ωραίος ταραμάς, ακόμα πονάει το σαγόνι μου από το μάσημα

Κόκκαλο από μοσχαρί για να φας το μεδούλι και καραβίδα με βούτυρο και ψωμάκι μπριός → η μεγαλύτερη ήττα της βραδιάς. Κυριολεκτικά το μεδούλι + το ψαχνό της καραβίδας έπιαναν συνολικά μια επιφάνεια, όσο το νύχι του αντίχειρά μου και κάτι ψιλά. Γεύση δεν κατάλαβα, κατάλαβα όμως ότι έδωσα 25 ευρώ για να προσποιηθώ ότι υπήρχε μια και μόνο ολοκληρωμένη μπουκιά στο πιρούνι μου από ένα πιάτο χωρίς γεύση. Σαν εκείνη τη σκηνή στο Hook που ο Robin Williams λέει τι σκατά να φάω - εδώ δεν έχει τίποτα. Χρησιμοποίησα τη φαντασία μου, πάλι τα ίδια.

Πλιγούρι με μύδια → πιάτο ημέρας, ευτυχώς υπήρξε αυτό και μας κράτησε, νόστιμο οκ, όλα καλά και πολύ μεγάλη ποσότητα. Το πιο φθηνό από όλα τα παραπάνω (και τη σαλάτα)

Κρασί δικό τους ->ξύδι, έχω πιεί πίτα τσι μεθιάς καλύτερα απόνερα, κυλιόμενος στα πατώματα κανενός πανηγυριού στη Κρήτη μικρότερος

Αυτά, γενικά εμφατικό όχι για Τα Άκρα σε όποιον βγει προς Παγκράτι Καλλιμάρμαρο πλευρά - απέναντι ακριβώς από το μαγαζί έχει κάτι κάδους με σκουπίδια, προτιμήστε τα.
Αν δουλεύει κανείς εκεί και γράφει εδώ, ΣΕ ΓΑΜΑΩ ΚΑΙ ΣΕ ΨΑΧΝΩ :index_pointing_at_the_viewer:

χωρίς λόγο, κε-μπαπ

26 Likes

Επικη περιγραφή… Φανταζομαι τι τραβηξε η φασολαδα μετα… Εν ολιγοις η νεα μοδα ειναι να δημιουργουμε hype και ζητηση σε γαστρονομικες τρυπες χωρις κανενα λογο και αιτία… χιλιες φορες πιτα απο τον κυρ κωστα που μου μουδιαζει τον εγκεφαλο με την καυτερη του σαλτσα

4 Likes

Αλήθεια αδερφε μου διαβασα 100 150 ευρω κ μου ηρθε κάπως.

Αλλα οκ ατιμη κοινωνία αλλοι βρίζονται με την γυναικα τους γιατι μεχρι ν αποφασίσουν περασε ο χρόνος της τυχερης πεινιατας στο efood.

5 Likes

ναι δεν είναι φιλικό σε τιμές μαγαζί - όπως και τα περισσότερα από αυτά, ούτε είναι για κάθε μέρα ή κάθε μήνα. Είναι μια τύπου επένδυση, αν κάποιος έλκεται από τέτοιου είδους “sport” short of speech.
Έχω φίλο που βγάζει-δε βγάζει το μήνα με τον μισθό του, αλλά το βίτσιο του είναι να ξοδεύει μια 300άρα σταθερά κάθε 3-4 βδομάδες για να τρώει σε μισελενάτα - γιατί του αρέσει η υψηλή γαστρονομία, το κυνηγά μανιωδώς σαν χόμπι!

1 Like

4 Likes

Βέγγος που έκανε ότι τρώει από άδεια πιάτα η φάση

Προσωπικά δεν με ελκύει καθόλου η γαστρονομία, αλλά διαβάζοντας το ποστ σου, συνειδητοποιώ ότι ακριβά ακριβά αλλά τραπέζι δεν βρίσκεις

Οπότε γαμηστε τους , καλά κάνετε μάγκες

Την Κυριακή με 47€ έφαγα προβατίνα , κοντοσούβλι, κοκορέτσι συν σαλάτα τυροκαυτερη κλπ και ουδεμία αμαρτία φέρω . Δεν θα το άλλαζα για οτιδήποτε γκουρμέ

2 Likes

Η δικια μου επαφη με την υψηλη γαστρονομία ηταν το…master chef μεχρι που πριν ξερωγω 3 χρόνια εκαναν αποδομημενο σουβλάκι (καλαμακι για τους down under) κ ειπα ως εδω.

Τεχνη θεωρω οτι κανει η καθε μαγείρισσα που βάζει τα υλικα “με το ματι” κ βγάζει υπεροχα πραγματα κ οχι να χρησιμοποιείς φύλλα απο μικροκαλλιεργειες για να στολισεις ενα γαμημενο καλαμαρακι.

Σε αλλά νέα κάθομαι δε ξερω τι να κανω κ βρηκα κατι που ούτε εδω ειμαι καλος

Αποδομημενο κεικ μπανανας

:nauseated_face: :face_vomiting:

5 Likes

Εντελως αποδομημενο κεικ. Πώς το καταφερες ρε μλκ; Δεν μπορει να εχεις κανει λαθος στον χυλο :rofl: :rofl: :rofl:

Στην ουσια: εξαιρετικο ποστ απο lupin, γελαω με ολες αυτες τις γαστριμαργικες παπατζες, κλαιω με τα λεφτα που ζητουν για δηθενιες. Μιλαω ομως εκ του ασφαλους, καθως δεν με νοιαζουν τα αλμυρα, μπορω να ζω μονο με γλυκα.

3 Likes

Θα κάνω ένα σοβαρό disclaimer από βδομάδα -που θα είμαι γραφείο δηλαδή :stuck_out_tongue: - ότι δεν είμαι ακριβώς εναντίον του fine dinning και της εμπειρίας αυτής χονδρικά (αν και χασαποταβερνάκιας4life), είμαι πολύ εναντίον σε εκείνες τις περιπτώσεις που παίζουν έτσι με ημίμετρα -λίγο γκουρμέ του κώλου και πολύ υψηλή τιμή για το φαίνεσθαι, εκμεταλλευόμενοι την δημοτικότητα που έχει αποκτήσει και στη χώρα μας η γκουρμέ κουζίνα

Έφαγα τώρα 10 ευρώ μια σνιτσελάρα από ένα μαγειρείο εδώ δίπλα, έπρεπε να κατέβω με τις πιτζάμες και τη ρόμπα κάτω να το φάω επιδεικτικά μπροστά στην κεντρική τους τζαμαρία να φλεξάρω - αλλά προσπαθώ να κόψω το κακό συνήθειο να κατεβαίνω γενικότερα κάτω με τη ρόμπα και τις πιτζάμες (για μίνι μάρκετ, να πετάξω σκουπίδια κτλ)

9 Likes

ΑΥΤΟ.

Μια φορά που ήμουν εκδρομή Άγιο Νικόλαο (Λασιθίου, για τους άσχετοι) με αδερφό, νύφη, κουνιάδο και καναδυό άτομα ακόμα, αρχίζει να μας κόβει η πείνα όπως μεσημεριάζει και πέφτει η ιδέα να πάμε σε ένα ρεστοράν που κάποιος είχε ακούσει ότι είναι ωραία λέει εκεί γιατί βλέπεις πιάτο τη λίμνη από κάτω. Ναι η θέα δεν έχει γεύση βέβαια αλλά τεσπά, πάμε. Όντως ήταν ωραίο μέρος αλλά όταν ήρθε το φαΐ κάτι δεν πήγαινε καλά. Νόμιζα ότι θα έτρωγα παραδοσιακά πιάτα του τόπου μου αλλά σε άλλο ήταν λίγο περίεργη η γεύση, σε άλλο λίγο περίεργη η υφή, ανεξήγητα φειδωλές οι μερίδες… Τέλος πάντων, επειδή ήταν και μεγάλη η παραγγελία που κάναμε ας πούμε ότι κάααααπως χορτάσαμε, πληρώνουμε, φεύγουμε. Και όπως βγαίνουμε βλέπω την ταμπέλα, που δεν την είχα προσέξει μπαίνοντας: “Fusion κρητική κουζίνα”.

Ε, πρέπει να ακούσανε και στην Ιεράπετρα τις κατάρες μου.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΦΙΟΥΖΙΟΝΑΔΕΣ

(γαστρονόμικαλι σπίκιν - οι μουσικοί φιουζιονάδες δεν με πειράζουν, καλοί είναι. Νομίζω δηλαδή, δεν έχω ασχοληθεί. Ο @hopeto πάντως λέει ότι αρκετοί από δαύτους μετράνε, so there)

2 Likes

Γιεα, μερικοι τουλαχιστον.

Ασε τα φειδωλα, παμε σε κανα κρητικο μπαχαλο να ΦΑΜΕ.

1 Like

Εννο και είται, όποτε θες

1 Like

13 Likes

πο ρε φίλε ναι, κλωτσιά στα @@ κατευθείαν :leg:

3 Likes

Το φλαννελ πουκαμισο γαμαει , οπως επισης και το exposed brick wall, ολα τα αλλα πραγματικα απιστευτα εκνευριστικα, και φυσικα ο συνδυασμος ολων αυτων μαζι σε κανει να καταλαβαινεις οτι θα δωσεις 20 ευρω για ενα μετριο μπεργκερ στην καλυτερη.

1 Like

Μόλις έδωσα 8,40 για ένα γαμάτο :sunglasses:

2 Likes

Μη μιλάς για burger γιατι εχεις απέναντι σου το πιο τίμιο vfm

1 Like