εσυ χρησιμοποιεις φτυαρι και πετρα με 1 ωρα προθερμανση οπως στο βιντεο ;
1 Like
Πετρα ναι, αλλα οχι μια ωρα προθερμανση. Ψήνω σε μπάρμπεκιου με γκάζι εκτός σπιτιού, οπότε επηρεάζομαι από τις εξωτερικές συνθήκες. Φουντώνω τα φλόγιστρα και φτάνω στους 250-300 βαθμούς, για 20 με 30 λεπτά, ανάλογα με το πόσο γρήγορα θα ανεβάσει θερμοκρασία. Αυτή την εποχή περισσότερο, το καλοκαίρι λιγότερο χρόνο.
Φτυαρι ναι, αλλα οχι μεταλλικο. Αυτο θα το αγορασω συντομα, είναι στο πλάνο. Δουλεύω με ξύλινο, αν έχεις τέτοιο (ή κάποιο μεγάλο ξύλο κοπής), βάλε οπωσδήποτε σιμιγδάλι επάνω. Έπειτα ρίξε τη ζύμη. Είναι ο ευκολότερος και καλύτερος τρόπος για να μην σου κολλήσει πάνω στο ξύλο όταν πας να τη ρίξεις στην πέτρα.
Αν σου λείπει και η πέτρα, βάλε ανάποδα ένα ταψί μεταλλικό στον φούρνο σου και θα κάνει ίδια δουλειά. Αν έχεις άλλες απορίες, γράψε ή στείλε πμ. Ό,τι σε βολεύει.
2 Likes
Ξεχασα να αναφερω οτι προσφατα ημουν στη Ναπολη και παρατηρησα πώς δουλεύουν εκεί την πίτσα. Προφανώς δεν έχω ξυλόφουρνο όπως εκείνοι (θα σκότωνα για ένα τέτοιο πράγμα), γι’ αυτό και η λογική στον τρόπο που περιέγραψα για την παρασκευή πίτσας είναι “λίγη ώρα και καλή”.
Εξηγώ: επειδή η πέτρα βρίσκεται ακριβώς πάνω από τα φλόγιστρα του μπάρμπεκιου, παίρνει γρηγορότερα θερμοκρασία. Αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι επειδή η ζύμη ψήνεται αρχικά, μετά βάζω τα υλικά και ξαναψήνεται. Άρα, γίνεται τραγανή (ξεροψημένη). Πρέπει να της μειώσω τον χρόνο παραμονής για να είναι απλώς “ψημένη”.
Στον φούρνο δεν έχω δοκιμάσει, αλλά η πέτρα σίγουρα θερμαίνεται πιο ομοιόμορφα. Συνεπώς θέλει περισσότερη ώρα για προθέρμανση αλλά ΥΠΟΘΕΤΩ ότι θα γίνεται λιγότερο τραγανή η ζύμη. Ανάλογα με τον τρόπο που θα ακολουθήσεις, κράτα αυτές τις διαφορές που έγραψα.
2 Likes
2 Likes
Λάκη, κλαίω
1 Like
Μιλώντας για πίτσα, έχετε προσέξει ότι σε κάποιους κύκλους εδώ στην Ελλάδα αυτό που θεωρείται (από Ιταλούς, δευτερευόντως Αμερικάνους κ.λπ.) η πλέον γνήσια πίτσα (τυρί, σάλτσα, άντε και λίγο βασιλικό) αντιμετωπίζεται με μια συγκαταβατικότητα τύπου “α η παιδική η πίτσα”;
Επειδή γι’ αυτούς η “σωστή” πίτσα είναι η “σπέσιαλ” (ζαμπόν, μπέικον, ντομάτες, πιπεριές, ελιές, κρεμμύδια, μανιτάρια και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς);
Γενικά η αντίληψη που έχουν οι (χονδρικά) 50άρηδες Έλληνες περί πίτσας είναι πολύ διαφορετική από την “ορθόδοξη” - δε θα πω “σωστή” ή “λάθος”, απλά πολύ διαφορετική…
1 Like
Εγώ όσες φορές έχω φάει πίτσα στην Ιταλία, ο,τι κι αν βάζουν πάνω, δεν καταλαβαίνω τίποτα.
Μπορείς να φας 2 κομμάτια, μπορείς να φας 17, και στις δύο περιπτώσεις και έχεις χορτάσει και δε σε βαραίνει.
quote for truth, στην Φλωρεντία και πέριξ τις τσάκιζα με κάθε ευκαιρία και δεν ένιωσα ποτέ καμία στομαχική δυσφορία - και προφανώς χόρταινα και με το παραπάνω
(αντιθέτως Ρώμη πχ, δεν βρήκα πολλές διαφορές με την ελληνική/worldwide καστομιά πίτσας, αν και μάλλον επειδή ήταν πιο εμπορικά τα μαγαζιά εκεί)
2 Likes
Δεν χρειάζεται ελιτισμός στην πίτσα. Είτε ψωμένιες είτε με λεπτή ζύμη είτε μαργαρίτες είτε με 4 αλλαντικά και μια σαλάτα πάνω, όλες αξίζουν, όλες είναι δώρο στον άνθρωπο.
Εξαιρούνται οι ανωμαλίες με τις αντζούγιες, δεν δέχομαι καν να δοκιμάσω αυτή τη νοσηρή πρόταση.
ΥΓ. Με ανανά τολμώ να πω τρώει υπερβολικό hate. Είχαμε δοκιμάσει να βάλουμε σε σπιτική πίτσα (σε ένα μέρος της τουλάχιστον) από περίεργεια και ήταν ενδιαφέρον αν μη τι άλλο. Δεν θα προτιμούσα ποτέ να παραγγείλω μια τέτοια απέξω, αλλά δεν είναι για πέταμα επουδενί.
4 Likes
2 Likes
ΡΕ
1 Like
Απλά λέω πως αν φτιάξεις πίτσα σπίτι, βάλε και σε μια γωνία λίγο ανανά, θα δεις πως είναι ενδιαφέρον πείραμα.
Πολύ καλή η πίτσα με ανανά. Κι εγώ κορόϊδευα παλιά.
2 Likes
ρε μλκες μην με γκαζώνετε βραδιάτικα -τι-πίτσα-με-ανανά-γ-τ-χ-μ
Κωστή επόμενο ματς με τον κηδεμόνα σου, Παντελή αν σε πετύχω ξανά Εξάρχεια με τη μηχανή θα πέσω πάνω σου.-
6 Likes
Φάε πρώτα, κατάλαβε, και μετά πες “δεν καταλαβαίνω” 
3 Likes
Η πίτσα με ζαμπόν και ανανά είναι από αυτά τα πράγματα που πριν τα δοκιμάσει κανείς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τα κοροϊδεύει ή να απορρίπτει ολοκληρωτικά , αλλά όταν τα δοκιμάσει να καταλάβει ακριβώς το γιατί και πώς.
Ευτυχώς η κοπέλα που είχα το 2001 με έβαλε να δοκιμάσω πίτσα με ζαμπόν και ανανά στην Αγγλία, και από τότε την έχω τιμήσει κυριολεκτικά τριψήφιο αριθμό φορων. Ούτε καν την αντζούγια δεν θεωρώ αρρώστια, αν και δεν είναι για μένα. Την έχω δοκιμάσει και σε πίτσα και από μόνη της, και είναι πολύ χαρακτηριστική γεύση που δεν με τρελαίνει.
Μόλις χθες έφαγα πίτσα με ζαμπόν και ανανά και μάλιστα από αλυσιδα που δεν είναι και η πιο ποιοτική στον κόσμο (αλλά τουλάχιστον καλύτερη από Pizza Hut), και ήταν φανταστική.
Όπως έγραψε ο Αρειανός, στην πίτσα ειδικά δεν χωράει ΚΑΝΈΝΑΣ ελιτισμός (και γενικότερα στο φαγητό). Όλες οι πίτσες καλές είναι .
Δεν έχω χορτάσει ΠΟΤΕ με κλασική ιταλική πίτσα που έχει υπερβολικά λεπτό ζυμάρι, τυρί και ντομάτα και βασιλικό. Δε θα φάω ποτέ ξανά στην ζωή μου βασικά. Γαμω για όσους ικανοποιούνται από αυτό, αλλά χίλιες φορές ελληνικού τύπου πίτσα παρά αυτό το πράγμα που είναι κάτι σαν ορεκτικό για μένα. Δε θελω 17 υλικά πάνω στην πίτσα μου, αλλά δεν έχει και κάτι σε κρεατικο ή έστω κανα 2-3 διαφορετικά λαχανικά, τότε την βαριέμαι.
στηριζουμε πιτσα με ανανα! εχω φτιαξει και με ακτινιδιο 
. Επισης σε οτιδηποτε μπαινει φρουτο ταιριαζει γαντι να το κανεις και φωτια με μπουκοβο, ταμπασκο, τσιλι, χαλαπενιος, ο,τι εχεις τελος παντων
κατα τ’ αλλα ετσι οπως νιωθω τωρα με τοση πιτσα που εφαγα τις τελευταιες δυο μερες νομιζω πως δεν θελω να ξαναφαω
2 Likes
Speaking of pizzas με την παρεα μου εχουμε ξεκινησει καμπανια ανακαλυψης ολων των παλιων καλων καναδεζικου τυπου πιτσων στην Αθηνα. Δεν μας ενδιαφερουν οι ιταλικες. Αν εχετε καμια κατα νου πειτε.
Καποιες τετοιου: Castello στο Καλαμακι, Ascot στην Νικαια, Normandia Ζωγραφου, Γαληνη στα Σεπολια, Migliore στο Φαληρο κτλ κτλ.
Οχι ανανα
Γενικα πιτσα μου αρεσει αλμυρη. Αγαπημενος συνδιασμος ειναι σαλαμι η μπεικον, πιπερια, φετα και οταν την θελω πιο δροσερη και με κοντραστ βαζω και φρεσκια ντοματα
2 Likes