fixxxed
Αν ερχεσαι απο το κεντρο, τα Μελισσια ειναι περιπου στην ιδια αποσταση με Κηφισια, απλα σε αλλη κατευθυνση
fixxxed
Αν ερχεσαι απο το κεντρο, τα Μελισσια ειναι περιπου στην ιδια αποσταση με Κηφισια, απλα σε αλλη κατευθυνση
Είμαι Δυτικά και κοντά στον Κηφισσό, η Κηφισιά (και δη το μπασκετάκι που είναι δίπλα στην εθνική) μου είναι πολύ πιο εύκολα προσβάσιμα. ANYWAY Θα ήθελα να ανηφορίσω κάποια στιγμή και σε εκείνες τις γειτονιές, είχα τσεκάρει και μερικά μαγαζιά (όπως το Κοζι που ανέφερες).
Μιας και είπα δυτικά, μια πρόταση για όλη την οικογένεια. Κυριολεκτικά Αν βρεθείτε ποτέ Κορυδαλλό, θέλετε μακαρόνια και ζητάτε ένα challenge που δεν βγαίνει σόλο, επιλέξτε Pepper Moon. Παραδέχομαι και αναγνωρίζω πως σαν ποιότητα δεν είναι σίγουρα τοπ (αλλά good enough κατ’εμε όσες φορές δοκίμασα) αλλά παιδιά πρέπει να πάτε να φάτε εκεί μόνο και μόνο για να δείτε τις ποσότητες. Δεν κάνω πλάκα ούτε υπερβάλλω όταν λέω πως πρέπει να είναι τουλάχιστον κιλό/μερίδα. Για να σας δώσω να καταλάβετε, έχει τύχει να φάω εκεί με την κοπέλα μου (που τρώμε μπόλικη μακαρονάδα, του δίνουμε και καταλαβαίνει). Πήραμε μια καρμπονάρα, φάγαμε, την πήγαμε σπίτι της, έφαγε η αδερφή της, η μάνα της και νομίζω περίσσεψε και λίγο για πρωινό. Είναι για ακρότητες και πιο trashy καταστάσεις, θέλει το αντίστοιχο mindset.
Μιας και είπατε Μελίσσια, μου αρέσουν πολύ τα νοτιαφρικάνικα ψητοπωλεία kozi’s και sasi’s… (νομίζω είναι το ένα δίπλα στο άλλο)
Επίσης για να συμπληρώσω σχετικά με τα μεξικάνικα εννοείται είναι εγγύηση το Amigo’s στη Γλυφάδα και Ν.Σμύρνη και το Μέχικο στην Αργυρούπολη. Αγαπημένος συνδυασμός όταν πηγαίνω για λεηλασία με τη σύζυγο είναι φαχίτας κοτόπουλο, μπουρίτο με τσίλι κον κάρνε (έχει φασόλια) + frozen μαργαρίτα λεμόνι
Χθες έφτιαξα με την αρραβωνιαστικιά αυτό, που το βρήκε σε σελίδα με υγειινες συνταγές. Ψητός μπακαλιάρος στον φούρνο , πάνω σε στρώση κολοκυθιων, με επίστρωση ψιλοκομμένης ντομάτας με φέτα. Ήταν απλά θεσπέσιο και πολύ λίγες θερμίδες. Προφανώς έχει και μπαχαρικά και ελαιόλαδο. Θα μοιραστώ αργότερα την συνταγή αν την θέλει κανείς.
Καλά, άσε τις σάλτσες και για να σε κοζάρουμε πες μας πόσες μερίδες είναι ένα πακέτο μακαρόνια
Είδα ότι με έκανε mention ο @QuintomScenario σε τόπικ με φαγητό.
Ξεκίνησα να διαβάζω, έβαλα καρδούλα σε ορισμένα posts που μου ξύπνησαν αναμνήσεις αλλά δεν είδα πουθενά αυτό για το οποίο (φαντάστηκα) ότι εκλήθην:
Με σπασμένα φρένα λογικά 2.5 μερίδες, ΑΛΛΑ εξαρτάται πως είναι φτιαγμένα. Π.χ. καρμπονάρα φουσκώνει περισσότερο σε αντίθεση με απλή κόκκινη σάλτσα. Νομίζω όμως πως αν δεν κάνω εκπτώσεις και μου βάλεις την πρόκληση, μπορώ να καθαρίσω ένα πακέτο σε 2-2.5 μερίδες.
@plex27 Τι βλέπουμε;
@QuintomScenario Ουσιαστικά φτιάξατε μπακαλιάρο πλακί χωρίς την σάλτσα, not bad!
Poke bowl ρε βλάχοοοοο
(μίλησα ο αριστοκράτης )
Η αλήθεια είναι πως είμαστε λίγο απομακρυσμένοι εδώ στα Μελίσσια αλλά τα μαγαζιά που αναφέρουν τα παιδιά πιο πάνω είναι ωραία.Ειδικα kozis πολύ ωραίο κρέας.Αυτο που δεν έχω πάει ακόμη είναι το chilangos
ΥΓ Εκλεκτές παρέες βλέπω στο Beerway
Δεν εχουμε προχωρησει ακομα στα poke bowls, κατσε ντε… θα φτασουμε κι εκει!
Α μπραβο, πλακι το λενε! Το εκανε συχνα η μανα μου παλιοτερα, αλλα ειχα ξεχασει το ονομα. Οχι ρε, την ειχε την σαλτσα ντοματας, την φτιαξαμε με τοματοπελτε, σκορδο, ριγανη, ελαιολαδο και βασιλικο απο πανω στο τελος.
Μελισσιωτης κι εσυ ε? Στα Μελισσια εζησα 16 χρονια (απο την ηλικια των 12 εως τα 28) μεχρι να μεταναστευσω. Το 1993 που μετακομισαμε εκει το ελεγες οριακα και ενα μεγαλο χωριο ή εστω κωμοπολη, με το ζορι να ειχε 8000 κατοικους. Πλεον εχει γινει στεκι με ενα σωρο μπαρακια και εστιατορια, προσωπικα το προτιμω απο το να τρεχω Χαλανδρι και να τρωω κινηση στη μαπα και να μη βρισκω πουθενα παρκιν. Καλα για κεντρο Αθηνας κανενας λογος, πλεον απλα δεν κατεβαινω σχεδον ποτε κεντρο.
Εγώ ήρθα μετά τα 30 Μελίσσια αλλά η σύζυγος που είναι γέννημα θρέμμα τις αναπολεί αυτές τις εποχές χωριου
Αν η σύζυγος είναι από 38 έως 42 μάλλον την ξέρω
Ένα λύκειο εχουμε στο χωριό
Σαν λάτρης του μεξικάνικου, ξεκινώντας από τα λιγότερο καλα, το ιστορικό el taco bueno στο Χαλάνδρι είναι ένας ωραίος τρόπος κάποιος να δοκιμάσει μεξικάνικη κουζίνα, και είναι στα σημεία καλύτερο από το (πάλαι ποτέ γαμάτο) aztec στη νέα Ερυθραία.
Η νέα Ερυθραία βέβαια τελευταία έκανε αντεπίθεση με το bolero που είναι καλύτερο και από τα δύο προηγούμενα και σε φαγητό και στυλ.
ΑΛΛΑ ο βασιλιάς του μεξικάνικου στα ΒΠ είναι ΕΥΚΟΛΑ το dos hermanos στην Κηφισιά, μιλάμε για μέγιστο εστιατόριο με όλα τα κλασικά της μεξικάνικης κουζίνας στην πιο γαμάτη μορφή τους, μεγαλουτσικες μερίδες, νορμάλ τιμές και πολύ δυνατά cocktail (κανάτα margarita FTW).
Τελος, για πιο φαστφουντ και πιο casual μεξικάνικες καταστάσεις, εξαιρετικό είναι και το ancho στην Κασσαβετη.
Τίμιο πολύ το Ancho. Είναι κόπια της αλυσίδας Chipotle στην Αμερική, αλλά μιλάμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Καλό fast food, βασικά. Προσωπικά το προτιμώ από μεξικάνικα πιο καθώς πρέπει εστιατόρια
Είναι διαφορετική εμπειρία, αλλά ναι, γαμαει και το ancho.
Αγαπημένη επιλογή στο ancho το salad bowl (που σερβίρεται μέσα σε φωλιά από τορτίγια αντί για πιάτο οπότε είναι αρκετά χορταστικό) με όλα τα default+ guacamole+ διπλό κοτόπουλο+ extra τυρί+ ghost pepper sauce (η πολυ καυτερή)
Ωραίο το ancho (χθες έφαγα ).
Αλλά εντάξει ειναι λίγο φλώρικο, πλέον έκοψαν και την πολύ καυτερή (κατά τα δικά τους μέτρα) σάλτσα, στο Χαλάνδρι τουλάχιστον.
Καλό μεξικάνικο όπως πρέπει δεν έχω βάει μέχρι στιγμής στην Αθήνα.
Μιας κ λέμε για διεθνείς κουζίνες, μια ωραία εμπειρία που είχα ήταν σε ένα αιθιοπικό στην κυψέλη, το La Libela.
Μετά από πρόταση συναδέλφου, πήγαμε και νόμιζα ότι μας τρόλλαρε, απ έξω ήταν σαν τελειωμένο καφενείο.
Ωστόσο το φαγητό ήταν πολύ ιδιαίτερο, οι άνθρωποι τρομερά χαμογελαστοί κι ευγενικοί. Άλλη κουλτούρα φαγητού τελείως, και στο τέλος είχε και καφέ να πιείς, που τον ψήνουν εκείνη την ώρα και μυρίζει όλο το μαγαζί. Θα ήθελα να ξαναπάω, αλλά δεν είναι για όλους σαν εμπειρία θα έλεγα.
Lalibela πήγα τον Ιούνιο, ΕΠΟΣ και πολύ οικονομικό.
Όντως η εμφάνιση του μαγαζιού δεν σε προϊδεάζει θετικά αλλά τα φαγητά ήταν απίστευτα, το ψωμί-πίτα που σερβίρουν gluten-free εξ’ ορισμού και ο καφές που κερνάει στο τέλος ιδανικός για κλείσιμο.
Must visit!
Εντωμεταξύ φαί με τα χέρια για πιο trve experience. Μόνο και μόνο για τους ευγενέστατους ανθρώπους και τη γλυκύτατη κυρία που μας περιποιήθηκε θέλω να ξαναπάω σίγουρα.
Αν κάποιον τον βγάζει ο δρόμος προς Μαραθώνα, να δοκιμάσει το Argentina, μοσχαρίσιες μπριζόλες αδιανόητες που διαλέγεις εσύ το κομμάτι (και γενικά ό,τι κι αν θέλεις να πάρεις), αλλά ίσως χρειαστεί τηλέφωνο κι αναμονή