…ας κάνει το βήμα παραπάνω και ας κινηθεί είτε προς “Σωκράτη” (Κάτω Σούλι), είτε προς το “Μαγειριό της Μαριώς” (Άνω Σούλι).
Εεεδώ είμαστε.
Νομίζω πως αν περιέγραφα τον εαυτό μου θα ήταν πρωτίστως ως εξερευνητής γεύσεων. Παντού και τα πάντα. Και λατρεύω και να ταξιδεύω και να δοκιμάζω τοπικές κουζίνες κτλ.
Γενικά λόγω τρεξίματος με δουλειά όλη μέρα, το ντελίβερι είναι μία γρήγορη και εύκολη λύση, την οποία όμως προσπαθώ ανά περιόδους να μειώσω. Ευτυχώς βοηθάει το ότι πιάνουν αρκετά τα χέρια μου στην κουζίνα, οπότε όταν υπάρχει χρόνος και Κουράγιο (έτσι βάφτισα τον καθαρό νεροχύτη), καταπιάνομαι.
Ενα πρόχειρο τοπ από φαγητά έξω ή απ’ έξω:
- Σουβλάκι: Τι να λέμε, όταν θέλεις κάτι φθηνό (χμ…), γρήγορο και νόστιμο, δεν υπάρχει κάτι καλύτερο. Λύση ανάγκης σε πολλές δύσκολες στιγμές. Δυστυχώς στην Καλλιθέα που μένω δεν τρελαίνομαι για τις επιλογές σε σουβλάκι, ευτυχώς υπάρχουν ο Βασίλης (στην Σκίπη) και το μπιφτεκοπωλείο στη Δαβάκη και κρατάνε το οχυρό.
- Μπέργκερ: Απειρες πλέον επιλογές, συνήθως υπάρχει ένα ελάχιστο επίπεδο ποιότητας απ’ όπου κι αν πάρεις, κάτι που δεν ισχύει λ.χ. με τα πιτόγυρα. Μπιφτέκι μέχρι medium αλλιώς αν είναι στοκάρουμε κιόλας.
- Ινδικό: Φοβερές γεύσεις, ειδικά για εμένα που λατρεύω μπαχάρια και καυτερά. Κάπου μεταξύ Tikka masala και korma βρίσκεται η ισορροπία του σύμπαντος.
- Φαλάφελ: Χάρηκα που αναφέρατε τη γωνία της Λιοσίων, ήταν αποκάλυψη για μένα κυρίως επειδή ήταν το πρώτο μαγαζί που βρήκα να φτιάχνει φαλάφελ με λάχανο και όχι μαρούλι (που δυστυχώς δεν μπορώ να φάω). Ναός. Αξιο αναφοράς και το Ρεβίθι στο Κουκάκι, πρωτίστως η τσέπη με μελιτζάνα και σάλτσα ντομάτας.
- Πίτσα: Πάντα καλή επιλογή, φουλ παρείστικη, απλά κάποια στιγμή σιχάθηκα το γκούντα αντί μοτσαρέλα στην πίτσα (φουλ αλμύρα, ελάχιστη νοστιμιά) οπότε σπάνια πλέον θα πάω για κάτι τέτοιο. Σε τέτοια φάση θυμάμαι ότι είναι πολύ ωραία η Pizza Box στην Νέα Σμύρνη (αματριτσιάνα!) αλλά πλέον έχω λατρέψει ιταλικού στυλ πίτσες (λεπτή ζύμη, λίγα και σωστά υλικά)
- Κινέζικο: Κατά βάση νουντλς δηλαδή Πάντα χορταστικά και νόστιμα, αλλά εύκολα γίνονται και στο σπίτι με ό,τι έχεις στο ψυγείο οπότε σχετικά χαμηλά. Σχεδόν πάντα όμως θα τιμήσω την hot and sour σούπα, έρχεται και χειμώνας τώρα…!
- Σούσι/ιαπωνική κουζίνα: Λατρεύω αλλά δυστυχώς ότι είπατε, είναι πολύ μικρό το vfm του για αυτό που παίρνεις. Ως εκ τούτου, όταν το θελήσω θα κυνηγήσω κάποια προσφορά, εναλλακτικά - και χωρίς να έχω παρέα που να γουστάρει για να πιέσει - δύσκολο. Ειδική μνεία όμως σε μια μεγάλη αγάπη που δεν νομίζω να αναφέρθηκε - ΡΑΜΕΝ!
- Κοτόπουλο: Νόστιμο είναι, αλλά λίγδα βρε παιδί μου. Πιο πολύ το ψάχνω σαν craving παρά για την actual γεύση.
Κρέπες δεν ανέφερα γιατί από τότε που πήρα στα χέρια μου κρεπιέρα και συνειδητοποίησα πόσο εύκολο είναι να φτιάξεις ζύμη, απλά φτιάχνω στο σπίτι. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω τους αμφισβητίες της αλμυρής κρέπας, ειδικά από τη στιγμή που αυτό το υπέροχο και λεπτεπίλεπτο ζυμαράκι σκεπάζει και συμπληρώνει κάθε υλικό. Και το μυστικό, επειδή τσακώνεστε, είναι πρώτα αλμυρή και μετά γλυκιά κρέπα, με το που χωνέψεις λίγο.
Και μετά αλμυρή.
Και μετά γλυκιά.
Αυτα ειναι τα πιο γλυκα ρει !
Εχει ανεβει η ινδικη κουζινα στην Αθηνα τα τελευταια χρονια παντως, εφαγα σε ενα απεναντι απο το Αθηναιον κ ηταν αξιοπρεπες.
Γενικα στην Αγγλια παιζω τις περισσοτερες φορες ασιατικο ντελιβερι, ειτε ιαπωνεζικο ειτε βιετναμεζικο.
Δηλαδη noodles (udon / vermicelli) πχ chow mein με γαριδες, ειτε σουπες στυλ Pho , Laksa και summer rolls!
Και οταν εχω κοσμο στο σπιτι, παραγγελνουμε ινδικο να γινει της κ@#$%λας . Καρυ, ρυζια, νααν, μπατζι, λασι - τα παντα ολα.
Ειχα παρει απο ενα απαισιο στο Παγκρατι ramen μια φορα, και ηταν τοσο χαλια που αναγκαστικα να βαλω κυβο κνορ μεσα στο ζουμι για να νοστιμισει. Μια νερομπουλα.
Η πιτσα στην Ελλαδα ειναι μια πονεμενη υποθεση οπως πολυ σωστα αναφερει ο @Moonchild92 λογω gouda. Αλλα κ παλι τελευταια πετυχαινω πολυ σωστες πιτσαριες με Neapolitan style κ ξυλοφουρνο.
Αλλα δε ξερω, οποτε ειμαι Ελλαδα δε παιζει να παραγγειλω κατι εκτος απο σουβλακια / ψητα.
Μπεργκερ πολυ αραια να τιμησω - πηγα προσφατα Κολιμπρι και ειναι ακομα τουμπανο παντως.
Ε κάρι κλασικό συνήθως φτιάχνω στο σπίτι
Αυτό είναι που είναι δίπλα στο Καρότσι του Γιατρού;
Νομίζω πως ναι
Έχω φάει κι εγώ από εκεί! Και μου άρεσε θυμάμαι.
Απλά χάρηκα που πρώτη φορά σε τόσα αθηνέζικα posts βρήκα κάτι γνώριμο.
Το ότι γράφεις στο φόρουμ 2 χρόνια μετά και η αφορμή είναι τούτο το θρεντ, είναι ένα από τα πιο moonchild πράγματα που θα μπορούσες να κάνεις. Θερμά συγχαρητήρια ρε μλκ, δεν μπορώ να πω κάτι άλλο.
Γενικά αν θέλετε πάντως μην το περιορίσουμε το θρεντ μόνο σε junk/street/ethnic ούτε μόνο σε φαΐ απ’έξω.
Και καμιά μαγειρική πρόταση καλοδεχούμενη είναι.
Εδώ σιγοβράζει σπετζοφάι…
Μιας και λέει ο Κρισπ για μαγειρική πρόταση, το συνδυάζω με το Ινδικό που αναφέρθηκε παραπάνω και προτείνω Egg Curry. Με την κοπέλα μου ακολουθούμε αυτή τη συνταγή και όσες φορές το φτιάξαμε ήταν μούρλια.
Και υλικά:
Ingredients (for your shopping list):
12 eggs
2 onions
2-4 tbsp sunflower oil
1 green bell pepper
1 cinnamon stick
1 bay leaf
1 tsp cumin seeds
2 tsp ginger & garlic paste
200g tomato puree/paste
100-200ml water
4 tbsp natural joghurt
1 tsp salt
1 tsp tumeric powder
1 tsp garam masala
1 tsp chili powder
1 1/2 tbsp dried fenugreek leaves
coriander to taste
Εννοειται αυτο, απλα ξεκινησαμε δυναμικα με fast food για να πιασουμε τον πολυ κοσμο και μετα θα μπουμε στα deep cuts, σκεψου το σαν να βγαζουν single οι Dream Theater και να ειναι το Constant Motion, να πας να αγοραζεις το Systematic Chaos και μετα να σκανε 15 λεπτα βαρεμαρας με το Ministry Of Lost Souls (το μονο μη εξαιρετικο τραγουδι της δισκαρας btw)
Εγω εριξα ηδη μια με τον μπακαλιαρο πλακι (!) αλλα σε σχεση με το fast food αγνοηθηκε αρκετα
Αυτο ειναι πολυ επικινδυνο ως προταση, για μενα ας πουμε το cilantro αν μου πεις να το βαλω με βαση το γουστο μου, θα ριξω 300 γραμμαρια ξερω γω, να πρασινισει ολοκληρο το φαγητο. Φαινεται να γαμαει η συνταγη.
Το έχασα αυτό μέσα στα σεντόνια, πού είναι;
Γενικά ό,τι ακουμπάει θάλασσα με ενδιαφέρει.
Έδιτ: ΟΚ το βρήκα, άμα παίζει και κάνα λινκ με συνταγή, ακόμα καλύτερα.
Θα πρεπει να μεταφρασεις μονος σου και να μετατρεψεις τις ποσοτητες σε φυσιολογικες μοναδες μετρησης, κι οχι στις πανηλιθιες μοναδες μετρησης που χρησιμοποιουν στις Κολλημενες Πολιτειες. Δεν εχω λινκ γιατι ειναι απο καποιο application, και αρα εχω μονο screenshots.
Μια χαρά είναι, θενκς.
Οσοι ειναι Θεσσαλονικη ή την επισκεφτουν και γουσταρουν γευσεις Λατινικης Αμερικης, το Habanera στην Παπανδρεου ειναι αχαστο…Μεγαλες μεριδες,απιστευτες γευσεις!Τα πιατα τους ειναι εργα τεχνης…
Είχα λιγούρες και κάτι λαχανικά που ήθελα να ξεφορτωθώ πριν χαλάσουν… Οπότε έκανα μια γρήγορη παρασκευή με μελιτζάνα και κολοκυθάκια, συν σαλτσούλα που έφτιαξα στα γρήγορα… Εμένα μ’άρεσε πάντως
εμενα το ματι μου επεσε δεξια στο “ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ”
τοσο απεγνωσμενοι ειναι;
Δεν ισχυει στην Ελλαδα αυτο που γινεται και εδω και γενικα σε παρα πολλες χωρες παγκοσμιως μετα το Covid δηλαδη? Ολα τα φαγαδικα, καφετεριες κτλ ψαχνουν προσωπικο γιατι πολυ απλα ο κοσμος δεν αποδεχεται πλεον το ποσο εξευτελιστικοι ειναι οι μισθοι. Ξεκινησε με τα επιδοματα ανεργιας που εδιναν οι χωρες λογω covid, τα οποια ηταν καλυτερα απο οτι τα λεφτα που θα εβγαζε καποιος σε φαγαδικα τυπου McDonald’s. Κι ετσι τωρα ολοκληρος αυτος ο τομεας εχει θεμα. Αν δεν ανεβασουν τον ελαχιστο μισθο, θα συνεχισει να εχει θεμα. Good.
Ειχε παρει δημοσιοτητα το θεμα του τουρισμου που δεν εβρισκαν ατομα.
Δεν ειχα ιδεα οτι υπαρχει τετοιο ζητημα και σε μεγαλες αλυσιδες…
Η φώτο παραπάνω απ’τα mac είναι ντροπή. Να βάλουμε αν είναι έτσι φώτο από σουβλατζιδικο με ένα καλαμάκι ή ατομική πίτσα