Έχει και όνομα πλέον αυτό το φαινόμενο, “the great resignation”.
Θα επανορθώσω στο εγγύς μέλλον με περισσότερα burgers. Απλά να πω ότι είχα παραγγείλει και παγωτό (Sundae καραμέλα) το οποίο όμως το έφεραν αργότερα για να μην λιώσει. Οπότε εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να μπει στη φωτό!
υγ: δεν το είχα προσέξει αυτό ότι ψάχνουν προσωπικό!
Έχουμε κι εμείς εδώ Ancho, αλλά δεν ξέρω αν μιλάμε για την ίδια αλυσίδα. Πολύ μέτριο.
Παλιά είχε ένα μεξικάνικο στην πλατεία στο Κεφαλάρι. Δεν υπάρχει πια, σίγουρα. Δε θυμάμαι πως το έλεγαν, αλλά θυμάμαι ότι μου άρεσαν οι γεύσεις. Βέβαια, τότε, δεν έτρωγα καυτερά επομένως δε νομίζω να ήταν πολύ ορίτζιναλ… πιο πολύ εξευρωπαϊσμένο μεξικανικό. Και βέβαια θυμάμαι και το amigos στη Γλυφάδα, απέναντι σχεδόν από τον τωρινό Paul.
Παρεμπιπτόντως, ίσως μόνο στην Ελλάδα δεν υπάρχει ο καφές (ως «επιδόρπιο»), μετά το φαγητό. Ειδικά κεντρική και βόρεια Ευρώπη, είναι must. Ακόμα και Αιθιοπικη κουζίνα όμως (με τα περίφημα τυλιχτά ζυμαρακια και το sharing στο κοινό πιάτο), που σου φέρνουν τον αιθιοπικο καφέ μαζι με τα καρβουνάκια και το μπρίκι.
Καθυστερημένη απάντηση αλλά είδα ότι σου είχαν απαντήσει ήδη Παντελής και Quintom. Βλέπουμε όντως ένα χαβανεζικο πόκε μπολ.
Γενικά, όταν η κουβέντα έρθει σε πόκε, σούσι (btw σε οποίον δεν αρέσει το σούσι, απλά δεν έχει φάει στο κατάλληλο μαγαζί) και σε «μοντέρνο» porridge, φωνάξτε με .
Για όσους μένουν κοντά σε Ηλιούπολη και θέλουν να φάνε καλό σούσι, προτείνω όσο δεν πάει το Akira. Δεν είναι το παραδοσιακό σουσάδικο. Έχει πολλές γεύσεις τεμπούρα (δλδ το τηγανητό μείγμα με το οποίο παρασκευάζουν το ψάρι) και υλικά πιο προσαρμοσμένα στις ελληνικές συνήθειες (όπως πχ μαγιονέζα πάνω σε τηγανητό ψάρι) αλλά και πιο μοντέρνες (California roll με κινοα ή μαύρο σουσάμι), επομένως θα βρείτε σίγουρα κάτι που θα σας αρέσει. Ρωτήστε τον φιλικό ιδιόκτητη για προτάσεις.
@Moonchild92 @eviL
Για ινδικό παρεμπιπτόντως, το τικα μασαλα είναι ευρωπαϊκή γεύση και δεν υπάρχει στην αυθεντική ινδική κουζίνα. Άλλωστε είναι πολύ μη spicy γεύση για Ινδούς. Έτσι μου είπαν Ινδοί συνάδελφοι.
@Leper_Jesus το κολιμπρί έφερε μπεργκερς όταν δεν υπήρχαν στην Ελλάδα. Δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε αυτό του Μετς ή σε αυτό της Χαμοστερνας. Back then, είτε είχε πολύ καλύτερη ποιότητα είτε δεν ξέραμε από burgers που δεν ήταν Goodys, κι έτσι μου φαίνονται κορυφαία τα δικά του. Έφαγα πριν 2-3 χρόνια και δε μου άρεσε τόσο πολύ (στη νέα του τοποθεσία).
Το tikka masala είναι εξευρωπαϊσμενη έκδοση του ινδικού φαγητού, που “ανακάλυψαν” οι Ινδοί του ΗΒ, πιθανώς στην προσπάθεια τους να κάνουν τα εστιατόρια τους πιο φιλικά στους Βρεττανους.
Σαφώς και είναι πολύ ωραία σάλτσα, αλλά η ινδική κουζίνα έχει ακόμα καλύτερες! (πχ vindaloo ftw)
Δεν εμπιστευομαι το γουστο σου σε τετοιες προτασεις, γιατι τρως υπερβολικα πολυ υγειινα
Τα Ancho’s στην Ελλαδα παντως γαμανε.
Καλυτερα, if you ask me. Θεωρω αηδια το να πιεις καφε μετα το φαγητο.
Υπαρχει και εχθρικος ιδιοκτητης?
Οπως εγραψε κι ο Παργαλατσος, ουσιαστικα ειναι Ινδικη κουζινα, απλα απο Ινδους μεταναστες στην Αγγλια κυριως. Παρολα αυτα, υπηρχε κι απο τα 1970ς στην περιοχη Punjabi της Ινδιας. Το προβλημα με το “παραδοσιακο” Ινδικο φαγητο ειναι οτι εξαρταται παρα πολυ απο την περιοχη της Ινδιας. Ειναι τοσο μεγαλη χωρα, που εχει μεχρι και διαφορετικες γλωσσες. Ο φιλος μου απο το Mumbai (Bombay μεχρι το 1995) μου εχει εξηγησει οτι η κουζινα που εχουν εκει δεν εχει καμια σχεση με την κουζινα στα βορεια της χωρας. Βεβαια ειμαι σιγουρος οτι αν φας Tikka Massala στην Ινδια δε θα εχει μεγαλη σχεση με το Tikka Massala στην Γλασκωβη
Ναι ρε, εννοούνται αυτά. Και με γλώσσα (δεκάδες διάλεκτοι, πολλοί συνεννοούνται μεταξύ τους με αγγλικά), και με φαγητά και με πολλά άλλα (πχ το πως τρώνε σε διαφορετικά τραπέζια σε ευρωπαϊκό έδαφος, ανάλογα με την κάστα ή με τους γάμους με προξενιά).
Θυμάμαι κάπου αναφέρθηκε και για τα γλυκά τους από κάποιον: είναι όντως πολύ γλυκά σε βαθμό που δεν τρώγονται από την τοση ζάχαρη. Τα περισσότερα που έχω δοκιμάσει, για την ακρίβεια, είναι ΣΚΕΤΗ ζάχαρη που την έχουν παρασκευάσει με
Κάποιο τρόπο. Το δεύτερο πιο δημοφιλές υλικό τους στα γλυκά, είναι το (διαφόρων ειδών) σιρόπι (Ναι. Και σιρόπι από ζάχαρη).
Μιλάω κυρίως για Moong Dal Barfi, Gulab Jamun και το αγαπημένο μου Coconut Ladu. Παρεμπιπτόντως έχουν και πολλούς χαλβάδες.
Μιας και αναφέρθηκαν τα γλυκά, να μιλήσω λίγο για το νέο μου πάθος τον τελευταίο χρόνο. Το μέλι! Κατά πάσα πιθανότητα όποιος δεν το ψάχνει παραπάνω συνήθως αγοράζει κλασικά θυμαρίσιο. Εγώ άρχισα τα πειράματα γιατί βρήκα διάφορες ενδιαφέρουσες “παραλλαγές”.
-
Με ρείκι (ή ερείκη): Γευστικά και σαν χρώμα αρκετά κοντά στο θυμαρίσιο, αλλά είναι πολύ πολύ λιγότερο παχύρρευστο. Εγκρίνεται.
-
Με ρείκι και χαρούπι: Εδώ έχουμε πιο σκούρο χρώμα, αναμενόμενα λόγω χαρουπιού. Φανταστική γεύση, νομίζω απογειώνει το combo με γιαούρτι + καρύδια.
-
Από βελανιδιά: Πολύ ιδιαίτερο. Έχει πολύ έντονη γεύση, αλλά είναι λίγο μπερδεμένο αυτό που σου αφήνει, η δρύινη γεύση δεν είναι για όλους. Είναι σίγουρα λιγότερο γλυκό από όλα τα άλλα που έχω δοκιμάσει, αλλά δεν το λες και πικρό. Αρκετά ιδιαίτερο, δεν ξέρω αν θα το ξαναέπαιρνα.
-
Με λεβάντα και ρίγανη: Αποκάλυψη. Κάθε μπουκιά και νιώθεις λουλούδια και άνοιξη στο στόμα σου. Ανάλαφρο, ανοιχτόχρωμο, πεντανόστιμο, με λεβάντα να επικρατεί στην γεύση του. Εγκρίνεται με τα χίλια.
σχετικό-άσχετο, έβγαζε μέλι ο πατέρας μου, σαν hobby εδώ και μια δεκαετία -με αρκετά μελίσσια και μεγάλη ποσότητα, έδινε σε συγγενείς, φίλους κτλ… αν καταφέρω ποτέ να μετακομίσω επαρχεία, είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνω τα σαββατοκύριακα μου + όταν έχω χρόνο, τρομερή διαδικασία - ακόμα και η ‘‘ταλαιπωρία’’ της μου άρεσε
Εικονικά τάκος λόγω δίαιτας, τα οποία αντί για τορτίγιες έχουν μαρουλοφυλλα. Ναι, είναι προφανώς τεράστιο downgrade, αλλά τι να κάνεις.
Όπως και να χει…
- 2 κιλά γαρίδες
- Μια σεβαστή ποσότητα από γιαούρτι 2%, ας πούμε μισό κιλό
- 4 αβοκάντο
- 24 μαρουλοφυλλα
- 5-6 ντομάτες μεσαίου μεγέθους
- 1 μικρό σε μέγεθος κόκκινο κρεμμύδι
- 2 πιπεριές χαλαπενιος
- 1 πράσινη πιπεριά
- Σεβαστή ποσότητα κόλιανδρου
- Αλάτι, πιπέρι, μπαχαρικά κατά προτίμηση
- Μαγειρεύετε τις γαρίδες με μπαχαρικά της προτίμησης σας
- Φτιάχνετε την κρέμα από το γιαούρτι και τα αβοκάντο στο μίξερ
- Ψιλοκόβετε όλα τα λαχανικά για την σαλτσουλα που μπαίνει αποπανω
- Γαρνίρετε πάνω στα μαρουλοφυλλα
- Profit, πολύ υγιεινό και γευστικό γεύμα
Φτιάχνει 24 τάκος, δηλαδή 4 γεύματα για 2 άτομα
Βλέπω γαρίδες.
Τρώω.
Παρεμπιπτοντως, το πιατο μου ειναι ο πλανητης Ουρανος, και ναι, εχω ενα πιατο για καθε πλανητη. Και απο κατω εχω το pad για το πληκτρολογιο και το ποντικι που ειναι ενα σωρο διαστρικα νεφελωματα. Θυμιστε μου καποια μερα να σας πω για το cilantro .
Ωραίος!!
Χθες είχα cheat day οπότε τίμησα τα Shake Shack που είχαμε αναφέρει και με Lupin στα πρώτα ποστ του θρεντ. Ένα τίμιο και σούπερ γευστικό μπέργκερ με μπιφτέκι τυρί ντομάτα μαρούλι στα δεξιά, όπως ακριβώς πρέπει δηλαδή (άντε και με μπέικον), κι ένα chicken sandwich στα αριστερά με πίκλες μαρούλι και γαμάτη σως. Λιχουδιές και τα δύο.
Σπιτικά gnocchi πατάτας συνφορουμιτες (το δίπλα είναι κοτόπουλο σε μαρινάδα μουστάρδας), πρώτη φορά που έφτιαξα, λίγο μεγάλα βγήκαν αλλά πεντανόστιμα. Η συνταγή είναι αυτή και εκτελέστηκε υπό τους ήχους των morbid angel (αρχικά) και των eloy (για smooth τελείωμα)
Παρεπιμπτόντως, στην Βουδαπέστη είχα δοκιμάσει σε εστιατόριο gnocchi με σοκολάτα από πάνω. Προφανώς σερβιριζόταν σαν επιδόρπιο. Το πήραμε γιατί μας κίνησε την περιέργεια, και τελικά απεδείχθη πάρα πολύ καλός συνδυασμός.
Θυμήστε μου επίσης κάποια στιγμή να σας κάνω το τραπέζι με το έτερον ήμισυ και να σας φτιάξουμε γεμιστά τορτελίνια να νιώσετε την μαγεία Μακράν η καλύτερή μας στιγμή με fresh pasta. Ειρήσθω εν παρόδω, έχει πλάκα να φτιάχνεις ζυμαρικά μόνος σου. Μπορεί να είναι λίγο διαφορετικά σαν υφή από του εμπορίου αλλά είναι ωραία η όλη διαδικασία και το αποτέλεσμα αξίζει. Απλά θέλει χρόνο να φτιάξεις την ζύμη, να την κόψεις όπως θες στην μηχανή κτλ, δεν είναι πως πετάς ένα πακέτο στην κατσαρόλα και σε 10 λεπτά τρως.
Εγώ πάντως το εκλαμβάνω ως επίσημη πρόσκληση αυτό! Θα είμαι σπίτι σου τον Ιούνιο!