Αυτό που μιλάει στην καρδιά μου, που πρωτοάκουσα και δεν είναι άλλο από τους Irons…
Led Zeppelin: Μουσικη ποικιλια, ηλεκτρικη μαγεια, συναισθημα, εξαιρετικο αποτελεσμα απο αυτοδιδακτους μουσικους και μια απαιδευτη φωνη, progressive ψηγματα, χημεια μεταξυ των μελων, ενεργεια, σταθεροτητα, εξελιξη. Live τους εχω δει αλλα μονο σε dvd. 
Queensryche: Στιχοι, φωνη, εξελιξη, ποικιλια, αγαπημενος δισκος και συγκινηση οποτε τον ακουω, τραγουδιστης εκφραστικος-θεατρικος. Live τους ειδα φετος το καλοκαιρι και εμεινα καπως ετσι: 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O
Γραμμένο όλο από πάνω προφανώς… Οπότε δεν τους έχεις δει…
Αν εννοεις αυτο που σκεφτομαι, σου υπενθυμιζω οτι κατι τετοιες λαδιες, τις κανει ο wannabe-Plant τραγουδιστης των Whitesnake.
Οι ΑC/DC είναι το Α και το Ω για μένα γιατί παίζουν την απλούστερη μουσική που όμως κανείς τεχνίτης δεν μπορεί
όταν ήμουν 10 χρονών άκουσα από μια κασέτα το dynamite…αυτό ήταν…οι scorpions έγιναν κάτι παραπάνω από αγαπημένο group…
η φωνή του klaus είναι κορυφαία
τα riff του Rudy είναι απίστευτα,heavy και μελωδικά
ενώ από solo,να φαν’ και οι κότες (matthias,uli,michael)
επίσης,το γεγονός ότι υπήρξαν δύο τέρατα της κιθάρας σε αυτό το group (michael schenker,uli jon roth) σημαίνει πολλά…
όπως και η σκηνική τους παρουσία που έχει μείνει στην ιστορία η οποία ακόμα γράφεται…
επίσης,η εξέλιξη του ήχου τους μέσα στο χρόνο,πχ lonesome crow, fly to the rainbow-in trance,virgin killer-taken by force,80’s-crazy world,face the heat,pure instict,eye to eye,όλα διαφορετικά μεταξύ τους…
καθώς και το τόλμημα για eye to eye,moment of glory,acoustica…
Αυτό λέω… Από που νομίζεις ότι τις έχει αντιγράψει
OEO
νιρβάνα(θα παρακαλούσα να μην σχολιαστεί γιατί έχει παρασχολιαστεί και θα πάει ακόμα ένα θέμα τζάμπα…) ουσιαστικά κριτίρια δεν νομίζω ότι μπορεί να βρει κάποιος που γουστάρει νιρβάνα(τρομερή πάσα για quote στον Τέλη) απλά χάρη σ’αυτούς ψάχνομαι κι αν και υπάρχουν πλέον μουσικές που με εκφράζουν καλύτερα δεν παύει να είναι μοναδικοί για μένα… λαίβ δεν υπήρξε κι ούτε προκείτε να υπάρξει ποτέ ευκαιρία να τους δω για καθαρά τεχνικούς λόγους(εξού και έχω κάνει πλούσιο τον οτε και κάτι μαγαζιά στο μοναστηράκι)…πάντως γουστάρω τη δύναμη που βγάζει ο κερτ και ειδικά ο ντέιβ ένω ο νοβοσέλικ έναι τόσο τέλεια στον κόσμο του…(το κλείνω)
Eίσαι γλυκύτατη…
εμένα, αν και τώρα τελευταία τους έχω ψιλοπαρατήσει, αγαπημένο μου συγκρότημα είναι οι Doors. νομίζω πως το να ζητά κανείς λόγους για τους οποίος έχει κανείς αγαπημένο συγκρότημα είναι ανούσιο γιατί ενοούνται απο μόνοι τους, απλά μ’αρέσει πολύ ο ήχος τους και πιστεύω οτι υπήρχε πολύ καλή χημεία μεταξύ τους και εκτός απο τον Krieger που τον θεωρώ μέτριο, ήταν όλοι τους εξαίρετοι μουσικοί με επιρροές που ταίριαζαν. επίσης για μένα ο Morrison εκτός απο ερμηνευτής, στιχουργός και ναρκομανής είναι και ένας καλός ποιητής. Live δεν τους έχω δεί ποτέ και αν και μου τη δίνει η επανένωση κάποιων απ’αυτών που χρησιμοποιούν το όνομα “Riders On The Storm” πιστεύω οτι απο το τίποτα κάτι είναι και αυτό, υπάρχουν έτσι κι αλλιώς τα DVD.
Αυτό λέω… Από που νομίζεις ότι τις έχει αντιγράψει
OEO[/quote]
(Θα παρουν τις εκλογες τωρα και θα βουλωσουν στοματα)
To Gothic
To Shades Of God
To Icon
To Draconian Times
To One Second
To Host
To Symbol Of Life
To Paradise Lost
To Animals
To Wish You Were Here
To Darkside Of The Moon
To Wall
To Aenima
To Lateralus
To And Justice For All
To Master Of Puppets
To Ride The Lightning
κάπως έτσι τέλος πάντων.
Θα προσπαθήσω κι εγω… Ουφ!
-
Led Zep: Γιατί δεν έχω πορωθεί με καμια φωνή όσο με αυτή του Plant, τη θεωρώ την κορυφαία ροκοφωνή!!! Για λόγους ιδιαίτερης χροιάς, μοναδικότητας+++ Εννοείται ότι δεν είναι ο μόνος λόγος! Ταυτόχρονα δεν έχω βρει άλλες τέτοιες ροκιές, με τέτοια ένταση, πάθος και ΤΕΤΟΙΑ ενορχήστρωση… Από ποιόν να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις!! Και γιατί δεν υπάρχει φορά να μην “τη βρω” για τα καλά με τις πρώτες νότες του Whole Lotta Love, Black Dog, Immigrant Song, Rock n Roll (τι drums!!)…+++ Ε, το Stairway To Heaven αντιπροσωπεύει την τελειότητα!
-Guns n’ Roses: Πως τα συγκρίνω θα μου πείτε… Δεν τα συγκρίνω! Απλώς μου αρέσουν τρελά, χωρίς κάποιο λογικό-αντικειμενικό κριτήριο. Όπως ήταν κάποτε εννοώ… Ηταν το 1ο συγκρότημα του οποίου απέκτησα αμέσως όλα τα CD και άκουσα όλα τα τραγούδια… Σε καθημερινή βάση… μανιωδώς!! Και το γνωστό κόλλημα μου, ο Slash… Η πρώτη φορά δηλαδή που την βρήκα τόοοοοοσο με κιθάρα. (Θα μου πείτε,ο Page δεν;;; Χωρίς να τους συγκρίνω αντικειμενικά και πάλι τι να κάνουμε το παίξιμο του Slash “με άγγιξε”…) Η φετινή τους συναυλία που δεν ήταν παρά το 1/5 τους με τα τραγούδια τους, ήταν από τις ωραιότερες στιγμές τις ζωής μου…
Θα ακολουθήσω τη “συνταγή” του dyingfreedom και θα πώ:
To Ride the Lightning album
To Hunting High and Low κομμάτι
Το Point of View κομμάτι
Eίσαι γλυκύτατη…
:P[/quote]
:oops: :oops: :oops:
κριτίρια:
- Στίχοι
2)Μουσικη ποικιλία
3)τι σόι ανθρωποι είναι στο συγκρότημα
Τοτε θα πρεπει ν’ακουμε μονο gospel.
Οι Judas Priest.Ο καλύτερος metal τραγουδιστής,το καλύτερο κιθαριστικό δίδυμο όλων των εποχών 7 δίσκοι τοθλάχιστον αξεπέραστοι.
Σ Υ Ν Α Ι Σ Θ Η Μ Α
Μ Ε Λ Ω Δ Ι Α
Δ Ε Ξ Ι Ο Τ Ε Χ Ν Ι Α
Βιρτουοζίλα +π’ορωση.Και όμως ακόμα και αυτά μπορούνε να πάνε πακέτο.