Έχει release party σήμερα σε ένα μπαρ όπου θα παρεβρεθεί η μπάντα (εννοείται εκτός από τον ταχυδρόμο)
Περιμένουμε φωτορεπορτάζ. Με Paulaner αγκαλιά
Δεν τα μπορώ αυτά Αποστόλη. Άσε που οι Νορβηγοί είναι τελείως ακοινώνητοι, που σημαίνει ότι δεν θα έχω παρέα, οπότε το να κάθομαι σε μια γωνιά μόνος μου δεν είναι κ ότι καλύτερο.
Σεβαστό, καταλαβαίνω, οριακά ταυτίζομαι.
Δεν υπόσχομαι ότι δε θα το βάλω. Τα γράφεις πολύ ωραία κι έχεις όλο το δίκιο με το μέρος σου. Και όπως το είπες, μερακλίδικος δίσκος με riffάρες, που αυτοί οι τρεις περίμεναν την κατάλληλη στιγμή. Ήρθε και τα κάνουν ρημαδιό.
Δεν τον ήξερα τον τύπο, πρώτη φορά ασχολήθηκα μαζί του (λόγω κριτικής που διάβασα στο site που μου τράβηξε το ενδιαφέρον) αλλά μου άρεσε πολύ αυτό που άκουσα. Τώρα πρέπει να το βρούμε και σε βινύλιο γιατί του ταιριάζει…
Δεν θέλω να “καεί” στο progressive rock thread, αν και είναι prog και μάλιστα από τα ακραία…
Χτες κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ των θεών Present. Μια ακρόαση και φαίνεται πως είναι κάτι πολύ παραπάνω από “αξιοπρεπές αντίο”.
“Εύπεπτα” τα 3 δείγματα (για Locrian πάντα ε ) από το νέο άλμπουμ τους.
Ποιος επιστρέφει στις 21 Ιουνίου;
Εδω να πω οτι το καινουριο Rage που κραταει μιάμιση ωρα ειναι πραγματικά πολυ καλυτερο απο οτι περίμενα, ειδικα για μπαντα 40 χρόνων και 24(!) δίσκων. Ο Peavy εχει τον απολυτο σεβασμό μου. Ο δισκος εχει τα πάντα, το πρωτο μισό ειναι heavy κλασικο rage και το δεύτερο μισό με ορχηστρα αλλα heavy και αυτό…κλασικό rage δηλαδή. Μάγκες.
Εβαλα καρδουλα, αλλα καπου εδω αποφασισα οτι δε θα το ακουσω ποτε
Η αληθεια ειναι οτι απο Rage τα μονα που μου αρεσουν ειναι τα Black In Mind, Lingua Mortis, End Of All Days, XIII και Ghosts. Προσπαθησα να ακουσω καποια απο τα επομενα, και μου φανηκαν ολα πληρως αναλατα και υπερβαρετα.
Ολα αυτα που σου αρέσουν είναι εξαιρετικα , σε αυτό το μηκος κύματος παίζουν σε αυτον τον δίσκο.
Α και η μπαλάντα dying to live ειναι επιπέδου fading hours, all this time . Τοσο πολυ μου αρέσει έστω