Εντάξει, και τα εφτά τραγούδια βρίσκονται στο ίδιο κορυφαιο επιπεδο αλλα τα δυο αγαπημενα μου δεν εχουν κυκλοφορήσει…
Θα τα πούμε όλα τοτε!
1 Like
2 Likes
2 Likes
Όχι δεν είναι COF
3 Likes
SOAD vibe
3 Likes
ΠΑΝΚΡΕ
2 Likes
Βγήκε στο Bandcamp. Μπόμπα!
2 Likes
Παιδιά, αυτό το σχολίασε κανένας;
Έλληνες (προφανές το λογοπαίγνιο, Της Παναγιάς τα Μάτια), πρώτος δίσκος και αρκετά φιλόδοξο αυτό που πάνε να παίξουν. Ένα alternative/prog metal, πειραματικό πράμα που πάει να συνδυάσει (επιτυχημένα, μπορώ να πω) ska/reggae/surf με extreme metal πατέντες τύπου Cradle of Filth π.χ. Rap φωνητικά, καθαρά, brutal, αρκετό riff-άτο heavy metal, γενικά η λογική φέρνει σε System of a Down/Fath No More άλλες φορές, άλλες φορές σε Hail Spirit Noir, αλλά μην περιμένετε παρόμοιες κορυφές -περισσότερο το λέω από άποψη ύφους/λογικής. Τα καθαρά φωνητικά θα έλεγα ότι μειονεκτούν μόνο όταν πάνε να “ξεσπάσουν” (εκεί φαίνονται κάποια όρια), ενώ και οι ρυθμοί πολύ προγραμματισμένοι ακούγονται κι όχι τόσο “ζωντανοί”, παρ’ όλα αυτά το πρόσημο ήταν θετικό για εμένα.
4 Likes
Στο πρώτο κομμάτι πάντως ακούγονται πολύ ως Mr Bungle
Έχεις δίκιο, αλλά δεν κατέχω τόσο πολύ τους Mr. Bungle (πέρα από 2-3 κομμάτια), οπότε δίσταζα να τους αναφέρω ως επιρροή. Όπως και τους Dog Fashion Disco που επίσης θυμάμαι να μοιάζουν, αλλά επίσης δεν έχω ακούσει πολύ.
3 Likes
Αυτή η γέφυρα και το σόλο που οδηγεί. Ομορφιές.
8 Likes
Πολυ in το τα τα τα ρε φασαίοι μου…
4 Likes
Ας ρίξω κι εγώ μερικά ακόμα που ακούω τελευταία.
Cedric Burnside - Hill Country Love
Εγγονός του θεού, R. L. Burnside. Αρκετά primitive blues ήχος, καταφέρνει να ακούγεται σύγχρονος, όπως εκείνος ή οι φίλοι, North Mississippi Allstars. Μερακλίδικο.
Blackberry Smoke - Be Right Here
Νομίζω πιο κοντά στον Tom Petty από ποτέ, λιγότερο rocking, λίγο πιο “εμπορικό” στον ήχο, θυμίζοντας προσέγγιση Holding All the Roses. Αλλά πάλι κομματάρες.
Waxahatchee – Tigers Blood
Αυτή η alt country πλευρά που έχουν με αγγίζει τρελά. Τις μελωδίες τις τραγουδάς στο 2ο άκουσμα, pop κομψοτεχνήματα. Είναι κι αυτή η εναλλακτική 90’s αύρα που μου ξυπνά μια νοσταλγία… Θα παίξει πολύ-πολύ ψηλά στο τέλος της χρονιάς.
Hurray for the Riff Raff - The Past Is Still Alive
Υπέροχη Alynda Segarra. Μάλλον θλιμμένο άλμπουμ στιχουργικά (αξίζει να προσέξεις στίχους), λίγο χαμηλών τόνων αλλά μάλλον η χαρμολύπη κυριαρχεί σαν αίσθηση. Συνίσταται για καλοκαιρινά βραδάκια, δεν country-ζει τόσο για να ενοχλεί (όχι εμένα δλδ), έχει κι αυτό ένα pop sensitivity και catchy hooks όπως το από πάνω. Από τις top δουλειές τους.
JJ Grey & Mofro - Olustee
Ανάμεικτα συναισθήματα. Σίγουρα καλύτερα απ’ ό,τι περίμενα. Οι μελωδικές στιγμές που με τρόμαζαν αρχικά (όπως και το teaser που είχε κυκλοφορήσει στην αρχή) είναι τελικά πολύ καλές. Αλλά νιώθω πως έχουν άλλο ήχο σε σχέση με παλιά. Θα δούμε.
Judith Hill - Letters from a Black Widow
Φωνάρα και πανέμορφα τραγούδια, ποιοτική και ενίοτε μοντέρνα soul αλλά με ζεστό, οργανικό ήχο. funk στοιχεία, πολύ καλό. Κάποιες στιχουργικές “αστοχίες” (ως προς την απόδοση, όχι το μήνυμα) τις προσπερνώ.
5 Likes
Ωραίο. Θα μπορούσε άνετα να διαρκεί κι ένα λεπτό λιγότερο και σίγουρα θα χώραγε κάπου και η Σαμπρίνα να φωνάζει “Μπουμ Μπουμ”.
1 Like
Συνεργασία Babymetal με Electric Callboy?
Πάω σπίτι να το ακούσω, έχω καιρό να ενθουσιαστω με κάτι μουσικό.
1 Like
Νέο τραγούδι, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες.
Τρελό χτίσιμο του κομματιού με ηχάρα!
9 Likes