Αν μπορέσω να κάτσω το σκ θα γράψω αναλυτική άποψη, γενικά πάντως με έβαλε πολύ στο κλίμα του που είναι είναι μείγμα post με black με ωραίες ερμηνείες και μελωδίες, δεν είναι κάτι πρωτοφανές αλλά είναι πολύ όμορφο άκουσμα.
Λοιπόν, εγώ θα σας γράψω μια λίστα από προτεινόμενες κυκλοφορίες του 2024 so far από πράγματα που ΔΕΝ ψηφίζουμε οι συντάκτες, δηλαδή EP, live, συλλογές κλπ. Χωρίς link γιατί το κάνω στο πόδι. Ψάξτε τα όμως!
- Birds In Row & Coilguns - You & I In The Gap
- Nout - Live Album
- Chalk - Conditions II
- Alice Coltrane - Live At Carnegie Hall
- Little Simz - Drop 7
- Lankum - Live In Dublin
- Maruja - Connla’s Wall
- Gastr Del Sol - We Have Thousands Of Titles
- Artificial Language - Distant Glow
- Sanam - Live At Cafe Oto
Λίγα πράγματα για εμένα φέτος, έχω ακούσει (εννοώντας από 3-4 φορές και πάνω) μόνο 20 δίσκους, πιο συγκεκριμένα τους:
Hail spirit noir - Fossil gardens
Crypt Sermon - The Stygian Rose
Slift- Ilion
Khirki- Κυκεώνας (διορθώθηκε, cheers @GRACCHUS_BABEUF , where is my mind?)
Slowshift- World going one way
Selbst- Despondency chord progressions
Midnight- Hellish expectations
Full of hell- Coagulated bliss
Coffin Storm- Arcana rising
Kerry King- From hell I rise
Avalanche Kaito- Talitakum
Darkthrone- It beckons us all
Judas Priest- Invincible shield
Rotting Christ- Pro Xristou
Dvne- Voidkind
Bruce Dickinson- The mandrake project
Ihsahn- Ihsahn
Kvadrat- The horrible dissonance of oblivion
Theraposa- Inferno
Sentries- Snow as a metaphor for death
Αν μπω στον πείρασμο για μια πρόχειρη 10αδα με τυχαία σειρά για τα ως τώρα, θα διάλεγα crypt sermon, khirki, selbst, midnight, full of hell, avalanche kaito, darkthrone, ihsahn, μπρουσακο και sentries. Και πάρα πολύ πιθανό να ανέβει αρκετα ψηλα φέτος και το hail spirit noir, αλλά παραειναι νωρίς για κατατάξεις για το συγκεκριμένο.
Avalanche Kaito, είσαι γίγαντας.
ήδη ξεκινήσατε τις λίστες ρε εθισμένοι ;
συνειδητοποίησα ότι έχω ακούσει ελάχιστους νέους δίσκους
Κι εγώ έχω ακούσει πολύ λιγότερες μουσικές 2024 απ’ όσες θα ήθελα, εν μέρει διότι όλους αυτούς τους μήνες, παράλληλα με τις καινούργιες κυκλοφορίες, την κάλυψη κενών σε παλιούς δίσκους και φυσικά τις επιστροφές σε παλιές αγάπες που όλοι επιδιδόμαστε σ’ αυτό το σπορ, εγώ είχα να κάνω και ένα μερικό catching up σε ό,τι αφορά το 2023 (μας έφαγε you-know-what). Παρ’ όλα αυτά, κάτι έχουμε κάνει κι από φετινά, και επειδή δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό, ορίστε μια not-even-close-to-being-complete mid-year list:
-
Ulcerate - Cutting the Throat of God (χωρίς αντίπαλο, η κορυφαία μπάντα στο είδος της, αυτό που κάνει μάλλον πρέπει να αποκτήσει σύντομα μια καινούργια, δικιά τους ονομασία κ.λπ., θα τα πούμε και στο τέλος της χρονιάς)
-
Dissimulator - Lower Form Resistance (τα τεχνοθράς κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, ή μάλλον δεν τραγουδάνε, αλυχτάνε σαν λυσσασμένα σκυλιά, Κεμπέκ είσαι, πουτάνα-όλα δίσκος)
-
Madder Mortem - Old Eyes, New Heart (όπως έγραφα σε κείμενό μου για τον προηγούμενο δίσκο τους, για πολλά πράγματα ανησυχώ σ’ αυτή τη ζωή - για καινούργιο Madder Mortem και μήπως δεν θα 'ναι έπος, ΟΧΙ. Αναμενόμενη εξέλιξη λοιπόν, το αγαπημένο αυτό νορβηγικό συγκρότημα συνεχίζει να εξελίσσει την Τέχνη του. Μαζί τους μέχρι το τέλος)
-
Judas Priest - Invincible Shield (μόνο περηφάνια για τον Ρομπ, για τους Θεούς μου/μας, τίποτα άλλο)
-
The Obsessed - Gilded Sorrow (αειθαλής Wino κάνει αυτό που έκανε όλη του τη ζωή, γράφει και παίζει τα καλύτερα doomy heavy rock riffs στην πιάτσα)
-
Khirki - Κυκεώνας (μετά Χριστόν προφήτης, αλλά ντάξει σιγά μη σταματούσαν από τώρα - έχουν ακόμα πολλές κορυφές να πατήσουν τα παιδιά. Ναι ρε @RiderToUtopia έχει αλλάξει ο τίτλος, κι εμένα μ’ άρεσε το ντεμπούτο αλλά είπαμε)
-
Savage Oath - Divine Battle (με φωνή οπαδού Προοδευτικής: ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΦΟΥΛ ΛΕΝΓΚΘ ΤΟ ΣΤΟΟΥΝ ΝΤΑΓΚΕΡ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ - ΒΡΗΚΕΣ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΕΙΠΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΣΑΪΝΤ ΠΡΟΤΖΕΚΤ, ΜΑΛΑΚΑ, Ε ΜΑΛΑΚΑ - ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΡΕ ΓΑΜΗΜΕΝΕ - ΑΝΤΕ ΒΛΑΚΑ)
-
Kvadrat - The Horrible Dissonance of Oblivion (τελικά κανείς δεν μου έλυσε την απορία, τι ακριβώς το λέμε αυτό, black / death / λίγο απ’ όλα, αλλά λίγη σημασία έχει - από τις πιο ευχάριστες φετινές “γνωριμίες”)
-
Midnight - Hellish Expectations (αυτό το παλικάρι έχει ένα πράγμα μονίμως υπέρ του, δεν παίζει περίπτωση να υπάρξει χρονιά που να μην του βγει του ακροατή, έστω για κάποιες μέρες ή βδομάδες, μια τάση για αμαρτωλό μεταλλικό ροκενρόλ - πες το και blackened thrash, δεν υπάρχει πρόβλημα - και σ’ αυτές τις στιγμές πιο ιδανικό άκουσμα από Midnight δεν υπάρχει)
-
Acerus - The Caliginous Serenade (το next big thing στο true metal ή τέλος πάντων έτσι θέλω να πιστεύω, ε, big τώρα, τρόπος του λέγειν, πάντως όσοι τους έχουν ανακαλύψει έχουν να λένε τα καλύτερα - επικό μέταλ με άποψη και προσωπικότητα, που δεν περιορίζεται στο να ακολουθεί τα χνάρια των Manowar ή των Bathory ή των Manilla Road)
Και μια απορία: Τελικά το Noor - Mother’s Guilty Pleasure (Part 1) είναι του 2024 ή του 2023; Στα ίντερνετς οι απόψεις διίστανται. Πάντως αν θεωρείται φετινό είναι σίγουρα από τα αγαπημένα μου.
Τέλος, κάποιοι (5+1 επειδή, βολικά, έτσι μου βγήκε, χοχο) δίσκοι στους οποίους είμαι ακόμα σε πρώιμο στάδιο από ακροάσεις, αλλά έχει ήδη διαφανεί ότι πάνε για ψηλά:
-
Crypt Sermon - The Stygian Rose
-
Achelous - Tower of High Sorcery
-
Hail Spirit Noir - Fossil Gardens
-
Chapel of Disease - Echoes of Light
-
Armagh - Exclamation Po!nt
-
Extra Life - The Sacred Vowel
Αρκετοι τεινουμε να προκρινουμε περισσοτερο σε λιστες δισκους με πιο βαθυστοχαστο υφος, αλλα διαολε, αυτος για εμενα ειναι ανετα ο πιο διασκεδαστικος (με την καλη την εννοια, ξερετε εσεις) δισκος της χρονιας ως τωρα και ιδανικος, οπως γραφεις, για εκεινες τις στιγμες
5-6 δίσκους έχω ακούσει φέτος και τους Midnight μπορώ να πω ότι άνετα τους έχω βάλει τις περισσότερες φορές. Πολύ πιθανό στο τέλος της χρονιάς να τους έχω και #1 . Δισκαρα
Πολλες και καλες κυκλοφοριες φετος - εχω ακουσει πολυ δυνατες μουσικες.
Θα επανελθω με πρωτη 10αδα συντομα.
Μεχρι στιγμης τι ακουμε/περιμενουμε:
Summary
Artist | Album |
---|---|
Arcwelder | Continue |
Pissed Jeans | Half Divorced |
Chelsea Wolfe | She Reaches Out to She Reaches Out to She |
J Mascis | What Do We Do Now |
WHORES. | WAR. |
USA Nails | Feel Worse |
Sonic Youth | Walls Have Ears |
Shooting Daggers | Love and Rage |
Kim Gordon | The Collective |
Eye Flys | Eye Flys |
Bloody Head | Perpetual Eden |
The Smile | Wall Of Eyes |
Alzalam | Alzalam |
Escuela Grind | DDEEAATTHHMMEETTAALL EP |
Falooda | Demo 2024 |
SLIFT | ILION |
Massa Nera/Quiet Fear | Quatro Vientos Cinco Soles |
Buñuel | Mansuetude |
Birds in Row/Coilguns | You and I in the Gap EP |
COWER | Celestial Devastation |
Quiet Commotion | Red Grasshoppers |
Tapir! | The Pilgrim, Their God and The King of My Decrepit Mountain |
Tame One | Acid Tab Vocab |
METZ | Up On Gravity Hill |
Melvins | Tarantula Heart |
Fucked Up | 44th & Vanderbilt EP |
GNOD | Spot Land |
Thee Alcoholics | Feedback |
The Body and Dis Fig | Orchards of a Futile Heaven |
The Chisel | What a Fucking Nightmare |
Cloud Nothings | Final Summer |
Bad Breeding | Contempt |
Mannequin Pussy | I Got Heaven |
meth. | SHAME |
Gouge Away | Deep Sage |
Kollapse | AR |
loveshovel | The Only Good Thing I’m Bad At |
SENTRIES | Snow as a Metaphor for Death |
The Messthetics and James Brandon Lewis | The Messthetics and James Brandon Lewis |
Real Farmer | Compare What’s There |
Cuntroaches | Cuntroaches |
Shellac | To All Trains |
Part Chimp | New Cross EP |
Full of Hell | Coagulated Bliss |
Big | Brave |
SUMAC | The Healer |
Kulk | It Gets Worse |
Frail Body | Artificial Bouquet |
Pure Shit | Reality Check |
Iron Monkey | Spleen & Goad |
Thou | Umbilical |
MONO | OATH |
High on Fire | Cometh the Storm |
Crippling Alcoholism | With Love From a Padded Room |
Teen Mortgage | Teen Mortgage |
Coffins | Sinister Oath |
Six Organs of Admittance | Time is Glass |
Guided By Voices | Strut of Kings |
Bongripper | Empty |
Couch Slut | You Could Do It Tonight |
Ancient Lights | Spite Wall EP |
the Mons | Axes: Bold As Fuck |
Tiffany | i - EYE |
Einstürzende Neubauten | Rampen (apm: alien pop music) |
Cindy Lee | Diamond Jubilee |
Inter Arma | New Heaven |
Uncle Acid & the Deadbeats | Nell’ora Blue |
Bossk | 0.4 |
Lord Spikeheart | The Adept |
Maruja | Connla’s Well EP |
ACxDC | G.O.A.T. |
Glassing | From the Other Side of the Mirror |
Khruangbin | A LA SALA |
Geisha Noise Research Group | Don’t Dead |
Doom Beach | Burden |
Coded Marking | Coded Marking |
Knoll | As Spoken |
The Conformists | Midwestless |
Girls In Synthesis | Sublimation |
John Carpenter et al | Lost Themes IV: Noir |
Bootlicker | 1000 Yd. Stare |
Beth Gibbons | Lives Outgrown |
La Luz | News of the Universe |
I AM THE INTIMIDATOR | I AM THE INTIMIDATOR |
Sex, Fear | The Grackly Glare… |
Emily Nenni | |
Cage The Elephant | Neon Pill |
Necrot | Lifeless Birth |
Ufomamut | Hiden |
Yard Act | Where’s My Utopia? |
IDLES | TANGK |
TY Segall | Three Bells |
Spaced | This is all we ever get |
Crumb | AMAMA |
Knocked Loose | You won’t go before you’re supposed to |
King Dude | Songs of the 1940s - Vol. 3&4 |
Justice | Hyperdrama |
Kriegshög | Love & Revenge |
NAG | Boys of Europe |
Bat for Lashes | The dream of Delphi |
Insect Ark | Raw blood singing |
Oranssi Pazuzu | |
Darkthrone | It beckons us all |
Mamaleek | Vida Blue |
CANDY | It’s Inside You |
BRAT | Social Grace |
DIIV | Frog in Boiling Water |
Cancer Christ | God hates cops |
Sun of Nothing | Maze |
Dopethrone | Broke Sabbath |
Gatecreeper | Dark Superstition |
Slower | Slower |
SIBIIR | Undergang |
Nag | Fear |
To End It All | Of Blood And Memory |
Cold Wives | ??? |
Blacklisters | This is not an album by BLKLSTRS |
July Christmas | Ridiculous And Full Of Blood |
cutters | Psychic Injury |
Ulver | Forgive Us EP |
Fucked Up | Another Day |
Psychic Graveyard | Wilting |
Skeletal Remains | Fragments Of The Ageless |
Candy Apple | Comatose |
Alcest | Les Chants de l’Aurore |
WE ARE WINTER’S BLUE AND RADIANT CHILDREN | NO MORE APOCALYPSE FATHER |
Spectral Wound | Songs Of Blood And Mire |
Slope | Freak Dreams |
Dirty Three | Love changes everything |
Αυτό είναι summary δεκαετίας ρε
Αφού είπε ο άνθρωπος ακούμε προφανώς είναι δύο, τρεις και όταν κοιμάται/ξεκουράζεται ο ένας ακούει ο άλλος, κυκλικά το πάνε.
Ε ναι, αφού εδώ κατευθείαν. Προφανώς δηλαδή βασικά, που αλλού? Αυτά.
Αφήνω αυτό εδώ, από εκεί και πέρα να κάνετε ότι σας φωτίσει το σύμπαν:
Επος.
Τα πράγματα ήταν απλά εντάξει με το προηγούμενο single, που δημοσίευσαν.
Όμως, εδώ, που πρόκειται για ένα “μέλος” εναρμόνιο του νέου δίσκου, δεν είναι απλά εντάξει.
Δε θυμάμαι στο παρελθόν (απαριθμώντας, σίγουρα, ως πρώτιστο δείγμα το “Darkness…” των Fates) να πιάνω τον εαυτό μου και να νιώθω τόσο οικεία και συνάμα, τόσο χαρούμενος για ένα νέο τραγούδι. Να περιμένεις για το ρεφρέν και να το παίρνεις!
Που λέμε και αλλού, Innerwish για μια ζωή.
Σε 2 βδομαδες για τους πλεμπαιους.
Χαλάλι, θα δεις!
Αυτήν την φορά όμως, πλάι στους Morbid Angel, τους Death και τους Atheist, στέκονται στο ίδιο σχεδόν ύψος οι Pink Floyd και οι Eloy.
Έχεις την προσοχή μου.
Έλα μην με hypeάρετε τώρα.