Εντατικό λιώσιμο…Dream Theater+Fates Warning discography
αυτό…
[B][SIZE=“3”]Απλα [/SIZE][COLOR=“Navy”][SIZE=“4”]ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΟ[/SIZE][/COLOR] [SIZE=“3”]!!![/SIZE][/B] :bow2:8O:bow2:
[B]Gogira ‘‘The way of all flesh’’[/B]
Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Λίγες τζούρες που είχα δοκιμάσει πριν καιρό δε με είχαν ενθουσιάσει, αλλά τελικά το album είναι απίστευτα ενδιαφέρον. Πιο πολύ γουστάρω με αυτά τα Morbid Angel- like riffs, κάποια ενδιαφέροντα φωνητικά που μου θύμισαν Cynic και κάποια τόσο απλά κιθαριστικά θέματα που όμως έχουν φοβερή μελωδία. Και να σκεφτείς ότι δεν είμαι fan του στυλ των Meshuggah, που, όπως και να το κάνουμε, διακατέχει ένα μεγάλο μέρος του album. Σειρά θα πάρει το ‘‘From Mars to Sirius’’ μου φαίνεται.
…και το From Mars To Serius, είναι εξίσου ενδιαφέρον, απλά το τελευταίο τους κατά την γνώμη μου είναι ένα κλικ καλύτερο:):!:
[B]
έπειτα από μίνι ξέθαμμα αυτόυς και μoνο.[/B]
- το πρώτο τους Εp.
Νταξει απλα κρυμμένο japcore διαμάντι… Από τις καλύτερες κυκλοφορίες του είδους πουρ μουα, στεγνά. Απλά οι crude, συναντούν τους envy (στις screamo επόχες), και κλέβουν και κάποια σκοτεινά σημεία του αμερικάνικου κραστ των τελών 90’ς, και μας σερβίρουν τα μυαλά στο πιάτο.
πανεμορφος δισκος 
Πολλές φορές εξαρτάται η σειρά που ακούς άλμπουμ διαμάντια, στην συγκεκριμένη περίπτωση και τα δύο έχουν σχεδόν ίδιο στύλ. Το From Mars To Sirius πάντως για μένα κρύβει το μεγαλείο των Gojira, λίγο πιο πρωτόγονο από το επόμενο αλλά με τρομερές συνθέσεις και ατμόσφαιρα. Τέτοια άλμπουμ δεν θέλεις να έχουν συνέχεια, είναι περιττή, και το The Way Of All Flesh μοιάζει σαν η συνέχεια του From Mars…γνώμες βέβαια είναι αυτές…όπως και νάχει όταν σκάει το Backbone όλα γίνονται θρύψαλλα…όποιοι γλιτώσουν τους περιμένει το The Heaviest Matter of the Universe (όπως είπε πολύ ωραία και ένα παλουκάρι στα comments από ενα live βίντεο του [B][I]The Heaviest Matter of the Universe[/I][/B]
[B][I]“I just wanna kill a tyrannosaurus with my bare hands”[/I][/B] τρομερή ατάκα…
Ισχύει αυτό για την ίδια φύση των δύο albums. Και ισχύει ότι το ‘‘The way of all flesh’’ που άκουσα πρώτα μου άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις τελικά.
Aν πάντως συνεχίσουν στο ίδιο επίπεδο με αυτούς τους δύο δίσκους (προτιμώ λίγο παραπάνω το The way κι εγώ), οι Γκοτζίρες θα επιβεβαιώσουν αυτό που υποψιαζόμαστε πολλοί, πως δηλαδή πρόκειται γιαι μεγάλη μπάντα.
Luca Turilli - King Of The Norgic Twilight:):!:
[B][U]The Decemberists - The Crane Wife[/U][/B]
Προτεινεται ανεπιφυλακτα.
[B]Place Of Skulls - With Vision[/B]
Το μόνο με Wino στα φωνητικά και γαμάει για το αυτοκίνητο.
…δισκάρα:):!:
Πάλι. Δεν έχει αλλάξει η άποψή μου βέβαια.
[SPOILER]το Death of the Gods το θεωρώ βαρετό ακόμη :p[/SPOILER]
τα φθινοπώρια μάλλον θα με βρούν με το Storm Seeker του ICS Vortex…
[SIZE=“4”][FONT=“Comic Sans MS”]The Saints - (I’m) Stranded[/FONT][/SIZE]
[I]“Rock music in the seventies was changed by three bands?the Sex Pistols, the Ramones and The Saints”[/I]
[B]Sarabante ‘‘Remnants’’[/B]
Παιζει πολλες φορες καθε μερα. Respect σε εναν απο τους καλυτερους ελληνικους δισκους στο συγκεκριμενο ηχο.
[B]Ictus ‘‘Imperium’’[/B]
Αυτο δε με ενθουσιασε τοσο οσο περιμενα, ρε γαμωτο. Κουραζει σε σημεια, αν και Ο.Κ., απο το 16ο λεπτο και μετα (μετα το ακουστικο break) το τραγουδι μαγευει. Δοκιμασα και τις υπολοιπες δουλειες τους αλλα δε μου εκαναν κλικ.
[B]The Haunted ‘‘Unseen’’[/B]
Δεν εχω ακουσει το ‘‘The dead eye’’, οποτε αυτο ηταν το πρωτο ‘‘μοντερνο’’ album των Haunted που ακουσα. Κολληματικο, ρε. Refrain που σου μενουν με τη μια, ενας Dolving πραγματικα ασυγκρατητος, και γενικα ΩΡΑΙΑ metal τραγουδια, που θα μπορουσες να ακους στο αμαξι ενω πας ταξιδι π.χ. Δεν ξερω, μ’ αρεσε παρα πολυ, ακουγεται πολυ ευχαριστα.
US POWER METAL ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!
VOLBEAT τα παντα ολα!!!ετοιμαζομαστε για ιταλια!!!:):):):):):)τι μπανταρα ειναι αυτη!!!