“Ετσι αν είναι, αν έτσι νομίζετε” :roll:
Στη σχολή μου οι δικοί σου (τα παιδιά απ’ το Δίκτυο δηλαδή) το λέγανε αυτό το πράγμα απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ. Και την ίδια ώρα ήταν όλοι -ΜΑ ΟΛΟΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ- μέλη της Νεολαίας του Συνασπισμού! Φέρνανε ανακοινώσεις ΣΥΡΙΖΑ, παίρνανε γραμμή από το Δίκτυο Νομικής, όλα κομπλέ. 
Δε διάβασα όλα τα posts, αλλά ήθελα να κάνω μία παρατήρηση.
Βλέπω ότι πολλοί κράζουν τις παρατάξεις (όπως κι εγώ) για τη μορφή που έχουν και τα αισχρά που κάνουν. Έχει διαφορά όμως να διαφωνείς με τη δράση τους, από το να λες ‘‘να μην υπάρχουν παρατάξεις- είναι το καρκίνωμα των πανεπιστιμίων μπλα μπλα μπλα’’’’.
Σαφώς και είμαι ΥΠΕΡ της ύπαρξης των πολιτικών παρατάξεων, σαφώς και είμαι ΚΑΤΑ της μορφής που έχουν (οι περισσότερες) πάρει. Νομίζω ότι είναι σαφής ο διαχωρισμός.
Π.χ. εγώ που ανήκω σε αυτόνομο σχήμα (δεν αποκαλούμαστε καν παράταξη), και δεν κατεβαίνω καν σε εκλογές, γιατί να τσουβαλιάζομαι μαζί με όλους τους άλλους, όταν λέω ότι ναι, είμαι ενταγμένος κάπου πολιτικά;
Δηλαδή, σχετικά με τις πολιτικές παρατάξεις υπάρχει μία απίστευτη γενίκευση δυστυχώς. ΔΕΝ είναι όλοι ΔΑΠ-ΠΑΣΠ.
Η λύση του προβλήματος δεν είναι να πάψουν οι πολιτικές παρατάξεις μες στο πανεπιστήμιο. Πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι, δηλαδή; Αν δε γουστάρεις πάρτι, γλειψίματα, ψηφοθηρίες κλπ. πολύ απλά κράξε τα. Και όταν λέω κράξε τα, δεν εννοοώ να πας μία φορά τό χρόνο και να ρίξεις τη ψήφο σου στην ΠΚΣ ή στα ΕΑΑΚ.
Επίσης μην ξεχνάμε ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι μόνο χώρος μάθησης. Πρώτον είναι χώρος ελέυθερης διακίνησης ιδεών, δεύτερον έρευνας, και τρίτον μάθησης. Ας ξέρουμε τουλάχιστον τα βασικά.
Ό,τι λέει ο Leper Jesus. Απλά και λογικά πράγματα.+1
Διαφωνώ
Εγώ βάζω τη μάθηση πάνω από όλα.
Επί του θέματος, μόνο για τη δικιά μου σχολή μπορώ να μιλήσω, γιατί δεν έχω επαρκείς εικόνες για να γενικεύσω για το σύνολο των φοιτητικών συλλόγων.
Όπως μας έλεγε ένας καθηγητής μας, όπου πλέον συνταξιοδοτήθηκε, όταν έφτιαξαν τον πρώτο φοιτητικό σύλλογο Μηχανολόγων Μηχανικών, αυτοί που ασχολήθηκαν μαζί του ήταν μεν πολιτικοποιημένα άτομα (ήταν και οι εποχές τέτοιες), αλλά πάνω από όλα ήταν άριστοι φοιτητές. Όντας ένας από τους πρωτεργάτες του φοιτητικού μας συλλόγου ένιωθε πολύ άσχημα που έβλεπε οι αποφάσεις του φοιτητικού μας συλλόγου να λαμβάνονται σχεδόν αποκλειστικά με πολιτικά κριτήρια και με βάση τις πολιτικές απόψεις των φοιτητών και όχι με γνώμονα την εκπαίδευση.
Οι φοιτητικές παρατάξεις, έχουν κερδίσει τον χαρακτηρισμό “φοιτητικές” μόνο και μόνο γιατί έχουν μέσα φοιτητές. Κατά τα άλλα, εγώ έχω δει ελάχιστα άτομα σε αυτές να ενδιαφέρονται πρώτα από όλα για το φοιτητή και τη βελτίωση του επιπέδου του (και εννοείται ρεαλιστικά, το να βγάζεις ένα ψήφισμα “αυξήστε τον προϋπολογισμό” δε μου λέει τίποτα). Η επιρροή του φοιτητικού συλλόγου στο τρόπο λειτουργίας των ΑΕΙ είναι σχεδόν καταστρεπτική, με το τρόπο που γίνεται. Δεν νοείται να αποφασίζει ο φοιτητής για το πως θα τον διδάσκουν. Είναι νόμος της φύσης πως εν τέλει θα κυνηγήσει τη μη μάθηση, που σημαίνει και το λιγότερο κόπο εκ μέρους του.
Προφανώς φοιτητικές παρατάξεις καθοδηγούμενες ως επί το πλείστον από τα πολιτικά συμφέροντα των πολιτικών κομμάτων είναι επικίνδυνες (π.χ. καταλήψεις πρόπερσι). Είναι όμως λιγότερο ακίνδυνες από ανεξάρτητες φοιτητικές παρατάξεις που αποτελούνται από 2ετής-3ετής κακούς φοιτητές που προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο και όχι το πανεπιστήμιο τους? Άτομα που δε μπορούν ούτε στο τομέα τους να πετύχουν ή επιλέγουν τη “μη μάθηση” που προείπα, τι ακριβώς διακίνηση ιδεών θα κάνουν? Πόσο αξιόπιστες θα είναι αυτές οι ιδέες τους και όταν όλοι αυτοί θα συνασπιστούν σε μια παράταξη (πιστεύοντας σε αυτή γιατί οι περισσότεροι έχουν αγνούς σκοπούς και για αυτό ασχολούνται); Εν τέλη θα βοηθήσουν ή θα δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα?
Αν δεν ασχοληθούν όλοι οι φοιτητές σοβαρά με τους φοιτητικούς τους συλλόγους, τότε αυτός θα είναι στη βορά της κάθε φοιτητικής παράταξης. Δεν είμαι υπέρ της λύσης “κατάργηση των φοιτητικών παρατάξεων”, αλλά υπέρ της λύσης “ενεργοποίησης στο φοιτητικό σύλλογο, όλων των φοιτητών που όντως ενδιαφέρονται για την επιστήμη τους”. Εγώ για πολλά χρόνια, δεν έμπαινα στις συνελεύσεις γιατί δε μου άρεσε το πολιτικοποιημένο και φανατικό κλίμα που υπήρχε μέσα. Όταν όμως συνειδητοποίησα πως αυτή μου η απουσία δε μου επιτρέπει να διαμαρτύρομαι για τις αποφάσεις που λαμβάνονται, άρχισα να πηγαίνω και να είμαι ενεργός (και ξενερωμένος εν τελη, αλλά δεν πειράζει). Επίσης δε θεωρώ τους φοιτητές αρκετά ώριμους για τη σωστή διαχείριση της εξουσίας που τους δίνεται μέσω των φοιτητικών συλλόγων. Αν δεν καταφέρουν οι φοιτητικοί σύλλογοι να σοβαρευτούν, τότε ίσως θα είναι καλύτερό να κοπούν κάποια από τα προνόμια.
Και ναι, θεωρώ πως πολλά θα διορθώνονταν αν ήταν πιο δύσκολο να βγάλεις μια σχολή ΑΕΙ στην Ελλάδα και δεν είχαμε την αρχή διατήρης της μάζας. Όσοι μπαίνουν, τόσοι βγαίνουν…
Υπάρχει και το ενδεχόμενο ορισμένοι φοιτητές να μην έχουν την δυνατότητα να είναι άριστοι λόγω του ότι είναι αναγκασμένοι να δουλέψουν για να επιβιώσουν (ξέρω αρκετές τέτοιες περιπτώσεις). Αυτοί δηλαδή πρέπει να αποκλείονται από τον σύλλογο φοιτητών? Έπειτα τι ορίζει έναν “καλό” φοιτητή? Προσωπικά ασχολούμαι σοβαρά μόνο με τα μαθήματα που θεωρώ πως έχουν να μου προσφέρουν κάτι. Όμως αρκετά μαθήματα στη δική μου σχολή θεωρώ πως όχι μόνο δεν έχουν να μου προσφέρουν τίποτα, αλλά πως αν τα πάρω στα σοβαρά θα εξελιχθώ σε έναν χειρότερο άνθρωπο, οπότε το μόνο που έχω να κάνω είναι να κοιτάξω να τα περάσω με οποιονδήποτε τρόπο.
Όσον αφορά το με τι γνώμονα λαμβάνονται οι αποφάσεις ενός συλλόγου, εγώ πιστεύω ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο το τι θεωρεί ο καθένας καλύτερο για την εκπαίδευση με τις πολιτικές του πεποιθήσεις.
Οι καταλήψεις με ποιανού κόμματος (κοινοβουλευτικού) το πολιτικό συμφέρον είναι συνδεδεμένες? Γιατί εγώ έχω δεί να υπονομεύονται ακόμα και από τα 2 ρεφορμιστικά κόμματα του κοινοβουλίου (η ΠΚΣ να σπάει τις συνελεύσεις περσι τον Απρίλιο-Μάιο και το Δίκτυο να τοποθετείται ενάντια στο σπάσιμο των πρυτανικών εκλογών, που διεξάγονταν σύμφωνα με το ΝΝΠ). Όσον αφορά τώρα τους φοιτητές που προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά όχι το πανεπιστήμιο για`μενα δεν νοείται πανεπιστήμιο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού κάτω από τον καπιταλισμό. Για το “δεν μπορούν να πετύχουν στον τομέα τους”/“επιλέγουν τη μη-μάθηση”, όπως είπα και παραπάνω, πολλές φορές εξωθούνται εκεί λόγω της ταξικής τους καταγωγής. Να μην αναφερθώ και σε ζητήματα καθηγητικής αυθαιρεσίας…
Κλαψ, μια κοπέλα που κάναμε πολύ παρέα κάποτε και πέρασε χημικό Κρήτης, έγινε μέλος της ΔΑΠ. Και ήταν αδιάφορη. Τι της κάνατε; :lightsabre:
Να η αιτία…
Απαντώ στο πρώτο μισό, γιατί θέλω να φύγω.
α) life is unfair. Ούτε και εμένα μου αρέσει που το κράτος ακόμα δε μπορεί να παρέχει σε όλους τους φοιτητές το μίνιμουμ που χρειάζεται για να ασχοληθούν δίχως αποσπάσεις με την επιστήμη τους, αλλά αυτό δε τους κάνει και φοιτητές αυτομάτως. Οι μισοί Έλληνες πτυχιούχοι με τον κόπο που έριξαν στα φοιτητικά τους χρόνια, θα είχαν αποτύχει στα περισσότερα Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Δεν είναι η διάθεση που σε κάνει επιστήμονα, αλλά οι γνώσεις που έχεις λάβει στο τέλος. Και στη δικιά μου σχολή, αυτοί που δούλευαν (για βιοποριστικούς λόγους) παράλληλα με τις σπουδές τους, ήταν ένα απειροελάχιστο ποσοστό. Σκέψου όμως, πως αν μειωθούν οι ενεργοί φοιτητές (γιατί π.χ. στο 2ο έτος προβιβάζονται μόνο όσοι πραγματικά δείχνουν πως αξίζουν να συνεχίσουν και έχουν τις δυνατότητες), τότε εξοικονομείται και ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κι οι φοιτητές από οικονομικά ασθενέστερες τάξεις.
β) Ορίζεις εν μέρη μια χαρά τον “κακό” φοιτητή, όπως τον ορίζω εγώ. Δυστυχώς όμως το κάνεις αυτό παρουσιάζοντας μου την περίπτωση σου. Όλα όσα λέει το πρόγραμμα σπουδών σου, είναι επιστημονικές ιδέες που κάπου εφαρμόζονται και είναι αντιεπιστημονικό να τις απορρίπτεις ενώ δε τις ξέρεις. Και μόνο το ότι το πράττεις σε κάνει κακό επιστήμονα. Και σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά και σε πρακτικό αφού έχεις λιγότερες γνώσεις. Η αντιγραφή (επειδή προβλέπω πάλι τον WISE να μη με πιστεύε:lol:, ούτε αντιγραφή δεν έκανα στο ΕΜΠ κι ας αντέγραφαν όλοι από εμένα) είναι ένα δεύτερο πολύ σημαντικό κριτήριο για να θεωρηθεί κάποιος από εμένα “μη καλός φοιτητής”.
Όρισε μου, πως ακριβώς υπάρχει πολιτικό υπόβαθρο στο τρόπο που θα σε διδάξει κάποιος μαθηματικά ή Φυσική?
Κανένα πρόβλημα, αυτά είναι υποκειμενικά.
Η σειρά που έβαλα, είναι όπως είναι στο σύνταγμα.
δεκτόν τότε… Πάντως, η ελεύθερη διακίνηση ιδεών νομίζω υπάρχει πλέον και εκτός Πανεπιστημίων. Οι παράνομες πράξεις κυνηγιούνται (ή η παρότρυνση για αυτές). Δεν έχει και πολύ νόημα νομίζω πλέον. Πλεονασμός
+1 στο ποστ του καρβου
Για το πρώτο κομμάτι, καταλαβαίνω το σκεπτικό σου, αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω λόγω γενικότερων πεποιθήσεων. Δεν πειράζει, ο κόσμος θα ήταν βαρετός αν συμφωνούσαν οι πάντες στα πάντα
Για το δεύτερο, καταρχας δεν έχω σκοπό να ασχοληθώ με το αντικείμενο της σχολής μου (μηχανικών παραγωγής και διοίκησης), αλλά θέλω να την τελειώσω το συντομότερο δυνατόν και να πάω με κατατακτήριες σε κάποιο τμήμα πολιτικών μηχανικών. Έπειτα, μαθήματα όπως “συστήματα διοίκησης για μηχανικούς”, όπου ανάμεσα σε άλλα διδάσκεται τι… θα έκανες αν οι εργαζόμενοι σου έκαναν απεργία προκειμένου να τους σταματήσεις. Σε αυτό δεν μπορώ να βρώ κάτι επιστημονικό. Παραυτα, αν έχω τη δυνατότητα να επιλέξω αποφεύγω αυτού του είδους τα μαθήματα (λόγου χάρη στο 3ο εξάμηνο, που βρίσκομαι τώρα είχα να επιλέξω ανάμεσα σε μιγαδικές συναρτήσεις και οικονομική ανάλυση. Αν και είναι πολύ πιο εύκολο να περάσεις την οικ.ανάλυση, εγώ πήρα τις μιγ.συναρτήσεις, παρά το ότι ο μέσος όρος όσων τις παίρνουν τις κρατάει μέχρι 5ο-6ο έτος, γιατί θεώρησα πως είχαν να μου προσφέρουν κάτι, εν αντιθέσει με την άλλη επιλογή)
Όσον αφορά το τελευταίο ερώτημα, στο ίδιο τοπικ μόλις, ανέφερα μία περίπτωση, για ένα παλικάρι που ενώ του μένει ένα μάθημα για να πάρει πτυχίο, τα τελευταία χρόνια ο διαβόητος Καραμπίνης (ήταν πρύτανης του ΔΠΘ όταν μύνησε φοιτητή του ζητώντας 250.000 ευρώ και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να γράψω το όνομα του γιατί πιστεύω πως σε κάτι τέτοιους “ανθρώπους” το μόνο που αξίζει είναι πίσσα και πούπουλα) τον κόβει σε αυτό το μάθημα, ενώ διαβάζει μόνο και μόνο γιατί δραστηριοποιείται στην Α.Κ. Ο Καραμπίνης ακουγόταν για υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη…
¶λλοι δύο καθηγητές, υπέρμαχοι του ΝΝΠ, εφαρμόζουν παρόμοιες τακτικές, ή κόβουν άτομα που έχουν πιάσει τη βάση, με δικαιολογίες του στυλ έφυγες πριν τελειώσει η ώρα λήξης, αρα μπορούσες να γράψεις καλύτερα, άρα θα κοπείς, ενώ μάλιστα χρησιμοποιούν αρνητική βαθμολογία, πράγμα που σημαίνει ακριβώς ότι γράφεις αυτά που ξέρεις και εν συνεχεία φυσικά θα φύγεις, δεν θα περιμένεις 4 ώρες χωρίς λόγο…
Στον αντίποδα, από καθηγητές που πρόσκυνται στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς δεν έχουν γίνει ποτέ τέτοια πράγματα…
Μου έχει τύχει να πάω σε εργοστάσιο για μοίρασμα φυλλαδίων (περσι συμμετείχα σε μια πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών για το ασφαλιστικό) στους εργαζομένους κατά της ασφαλιστικής μεταρρυθμισης και μόνο που δεν με σάπισαν στο ξύλο οι φύλακες/μπράβοι…
Δε μπορώ να ξέρω τι συνέβη σε μεμονωμένες περιπτώσεις (για τον Καραμπίνα λέω), αλλά αυτό δεν είναι πολιτικό υπόβαθρό στο τρόπο που σε διδάσκει κάποιος. Αυτό είναι ακριβώς αυτό που ζητάει να πάυσει να υπάρχει. Ο πολιτικός διαχωρισμός μέσα στα πανεπιστήμια. Είτε από τους καθηγητές, είτε από τους φοιτητές.
Ούτε για αυτό με τα φυλλάδια δε μπορώ να ξέρω. Το έκανες σε δημόσιο χώρο και σε κυνήγησαν? Αν ναι, τότε είναι παράνομοι και θα μπορούσες να το καταγγείλεις. (αν και με τα μυαλά που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα, πολύ πιθανό να μη σε έπαιρναν καν στα σοβαρά)
Και η παρένθεση μου όμως, είναι μια πτυχή του ίδιου του προβλήματος. Η παρύσφρηση των πολιτικών σε όλους τους χώρους. Όπως ενας “μη σωστός φοιτητής”, φοιτητικής παράταξης δίχως την ποιότητα σπουδών ως κεντρικό γνώμονα, θα πει “ας βγω να κάνω θέμα που ο τάδε καθηγητής έκανε δύσκολη την εξέταση, ώστε να πάρω μερικούς ψηφους παραπάνω και να χαρούν στο κόμμα”, έτσι θα πει και ο τάδε Καραμπίνας “ας τον κόψω γιατί ειναι του άλλου κόμματος”, ή ο άγνωστος αστυνόμος “σιγά μην πιστέψω το 19χρονο που είναι και παλιοκομμουνιστής και δεν πιστεύει στο πατρίς, θρησκεία, οικογένεια”. Ελπίζω να έγινα κατανοητός (γιατί είμαι και πολύ κουρασμένος).
Όσο για τη μιγαδική ανάλυση, είναι εξαιρετικά χρήσιμη και δε γκρινιάζω. Για τη διοίκηση όμως, όταν γνωρίζεις τις μεθόδους αυτές, θα μπορείς και να τις αποτρέψεις. Αν δε τις γνωρίζεις, κάποιος που τις ξέρει θα τις εφαρμόσει και θα τις φάει στη μάπα…
Η μαλακία είναι πως ενώ όλα αυτά ακούγονται ωραία ακόμα και σε αυτά τα ανεξάρτητα σχήματα μπαίνουν μη ανεξάρτητα άτομα. Με αποτέλεσμα να βλέπεις φοιτητές που προσπαθούν να επιβάλλουν την “γραμμή” της παράταξης τους και στο σχήμα που ανήκουν παράλληλα.
Πώς εννοείς το “επιβάλλουν”?
Με πλάγιους τρόπους?
Κανείς μας δεν μπορεί να υποστηρίξει πως οι φοιτητικές παρατάξεις/σχήματα/ ομάδες λειτουργούν όπως θα έπρεπε να λειτουργούν. Τα ξέρουμε τα προβλήματα. Η πλήρης απαξίωση αυτών όμως και γενικότερα η απαξίωση που υπάρχει γενικά στην ελληνική κοινωνία, όχι μόνο για τις φοιτητικές παρατάξεις αλλά και γενικότερα για την πολιτικοποίηση , είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Απαξιώνεται τελικά η έννοια της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης και προωθείται το μοντέλο του ατόμου, του εγώ. Λες και το πανεπιστήμιο είναι αποκομμένο από τη κοινωνία, λες και ο κάθε φοιτητής είναι αποκκομένος από το σύνολο. Ας πάει ο καθένας λοιπόν μόνος του και στην ευχή της παναγίας να δούμε που θα καταλήξουμε.
E, ναι… Με πλάγιους τρόπους. Δεν ξέρω τι γινόταν στο δικό σου σχήμα (ίσως να ήταν πραγματικά ανεξάρτητο) αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως αν παρακολουθήσεις συσκέψεις κάποιων σχημάτων θα δεις πέντε-έξι άτομα που ανήνουν παράλληλα στην χ οργάνωση να προσπαθούν να περάσουν την γραμμή της οργάνωσης αυτής, άλλα πέντε-έξι άτομα που ανήκουν στην ψ οργάνωση να τους λένε: “περνάτε την γραμμή της οργάνωσής σας, ντροπή κτλ” αλλά παράλληλα να προσπαθούν και αυτοί να περάσουν την γραμμή της ψ οργάνωσης, τα μέλη της χ και τα μέλη της ψ οργάνωσης πλακώνονται στο όνομα του ανεξάρτητου σχήματος την ίδια στιγμή που οι άλλοι πέντε-έξι πραγματικά ανεξάρτητοι προσπαθούν να τους θυμήσουν πως δεν βρίσκονται στην οργανωσή τους αλλά στο ανεξάρτητο σχήμα.
ΞΕΚΟΛΛΑΤΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ. Ανεξάρτητοι είναι μόνο οι νεκροί (επειδή δεν έχουν πια ανάγκη). Ολοι στην ίδια ταξική κοινωνία ζείτε, αν δεν είστε με την τάξη σας θα σας φάει η μαρμάγκα, γιατί ο εχθρός είναι και παραείναι με την τάξη του. Αλλο αν σας ταϊζει ο ίδιος το κουτόχορτο για την “ατομικότητα” και την “αυτονομία”. Κάτι ξέρει αυτός.
Και αν κανείς αναρωτιέται γιατί οι παρατάξεις εκτός Πασπ, Δαπ δεν συνεργάζονται μεταξύ τους για το γενικότερο καλό …
Απλώς επειδή quote- αρες και 'μένα, αυτό που λες όντως συμβαίνει πολύ συχνά (όχι πάντα) σε σχήματα των EAAK και ΑΡΕΝ, όπου μπαίνουν στο παιχνίδι και κόμματα. Σε αυτόνομα σχήματα (αυτόνομα, όχι ανεξάρτητα) αυτό δε συμβαίνει.