Πάντως άσχετα το πως λειτουργεί τώρα η πολιτικοποίηση μέσω των παρατάξεων στις σχολές νομίζω πως η πολιτική ζύμωση είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Εκτός αν θεωρεί κανείς ότι το να παίρνεις 580 ευρώ με το που πάρεις πτυχίο είναι επιτυχία ή δικαίωση.
Αν δεν υπήρχαν και οι διάφορες “ανεξάρτητες επαναστατικές πρωτοπορίες” που όλους τους “ανενταχτούληδες” τους βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τους κάθε λογής απολιτικ και αρνούνται ακόμα και να συνδιαμορφώσουν μαζί τους σε περίπτωση που διαφωνούν με τις απόψεις τους θα ήταν καλύτερα.
Δεν ξέρω σε ποια ανεξάρτητη επαναστατικη πρωτοπορία αναφέρεσαι, πάντως η εμπειρία μου είναι εκ διαμέτρου αντίθετη
Επισης οι ΓΣ θα μαζευαν απαρτια πιο ευκολα αν δεν ειχαν διαβρωθει τοσο πολυ κυριως λογω των παραταξεων και του πανηγυριου που γινεται καθε φορα.Η τελευταια συνελευση που συμμετειχα στη σχολη μου ηταν τοσο ανουσια και χαμενος χρονος πραγματικα.Αυτο φυσικα δεν δικαιολογει ολους ‘στα αρχιδια μου’ αλλα τους δινει ενα πατημα ωστε να υποβαθμιζουν τον ρολο του συλλογικων διαδικασιων…Οποτε αφου ο ρολος και η δομη των παρατεξων δεν βλεπω να αλλαζει καλυτερα(οι αριστερες κυριως) παραταξεις να προσπαθουσαν να αλλαξουΝ προς το καλυτερο τις Γ.Σ. παρα ναζητανε να γινουν Γ.Σ χωρις αντικρυσμα και τελικα νοημα…(ξυλινος λογος–>συνθηματα παντος τυπου–>τσακωμος ΔΑΠ-ΠΑΣΠ–>τσακωμος ΠΚΣ-ΑΡΕΝ για Μααστριχτ–>Σερπατινες–>ομιλια ανθρωπων απο ΠΑΜΕ,ΚΝΕ–>ψηφισματα(κανεις δεν ακουει τι λενε)–>Πλαισια(κανεις δεν ακουει τι λενε)…Καπνιλα στα ρουχα.
δηλαδη μπουρδελο η ολη φαση
ειναι παρα πολυ απλο…εβλεπα ενα ντοκυμαντερ και ειχαν βαλει 30 παιδακια νηπιαγωγειου να βλεπουν φωτογραφιες διπλες…και παντα συνεβαινε το ιδιο σκηνικο
σε μια ειχε εναν λευκο με κοστουμι και εναν μαυρο με φορμες και ρωτανε…
“ποιος λετε οτι ειναι κακός???”
1)και τα 28 απαντανε το μαυρο(οπως σε ολες τις ερωτησεις απανταγαν το "προφανες"για αυτα)
2)το ενα ηταν παντα αναποφασιστο
3)το ενα και μοναδικο που ελεγε γιατι να ειναι ο μαυρος ο κακος??επειδη ο αλλος φοραει κοστουμι???(και γενικα παντα ετσι ηταν ο τροπος σκεψης του…)
πχ μετα εβαλαν μια μπαρμπι και μια αλλη κουκλα και ολα ελεγαν τη μπαρμπι να παιξουνε,το αλλο δεν ηξερε και το τριτο ελεγε…“ξερω γω?κουκλες ειναι…οποια κ αν μου δωσουνε θα παιξω”…
νταξ…ο κοσμος δεν θα αλλαξει ποτε…μικρογραφια της κοινωνιας και μιλαμε για ΝΗΠΙΟ!!!
Και αυτό τι μας λέει για τις φοιτητικές παρατάξεις?
μας λεει οτι τα μικρα μεγαλωνουν και πανε στα πανεπιστημια…
Αχά, σοφό ντοκιμαντέρ λοιπόν.
μην το βλεπεις ετσι εχει βαθυστοχαστο νοημα
χαχαχαχχαααχ:lol::lol:…καλα…κοροιδεψτε εσεις…τωρα το καλοκαιρακι οταν κατσετε κατω απο εναν πλατανο η στην παραλια κοιτωντας τον εναστρο ουρανο…θα καταλαβετε…
μιλας με γριφους γεροντα.
Εγώ πιστεύω πως το κύριο πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι φοιτητές κοιτάνε να πάρουνε γρήγορα το πτυχίο τους(δεν τους αδικώ ως εδώ) αδιαφορώντας για οτιδήποτε συμβαίνει στη σχολή αλλά και στη κοινωνία ορισμένες φορές. Πάνω σε αυτή ακριβώς την αδιαφορία πατάει ΔΑΠ,ΠΑΣΠ που σου λέει ‘‘άραξε είμαι εγώ εδώ για σένα’’ πράγμα που συμβαίνει απ’τις εγγραφές κιόλας και ο φοιτητής βολεύεται όπως και οι γραμματείες/καθηγητές αλλά άλλο θέμα αυτό…
Γι’αυτό έχουν τόση μεγάλη αποδοχή αυτές οι 2 γιατί προσφέρουν την πολυπόθητη φοιτητική ζωή που είχαν ακούσει απ’τους συγγενείς τους και εναγωνίως περίμεναν απ’το λύκειο.
Και φυσικά λέξεις όπως πορεία,συνέλευση,κατάληψη χτυπάνε άσχημα στο αυτί
Περίμενα αυτές τις εκλογές για να δω τη στάση των φοιτητών λόγω των γνωστών κοινωνικών συνθηκών αλλά δυστυχώς απογοητεύτηκα.61% ΠΑΣΠ στην ΑΣΟΕΕ??? Ο γκρεμός(με ό,τι αυτό συνεπάγεται) είναι κοντά.
ως εδω καλα αλλα απο την αλλη δεν μπορω να ανεχτω ατομα σε παραταξεις να μου μιλανε για τα στραβα του πανεπιστημιου και να μην τους εχω δει ουτε μια φορα στο αμφιθεατρο, ετσι; το να καθεσαι συνεχως σε ενα τραπεζακι και να κανεις παρεμβαση, δεν μου λεει κατι.
Πάρα πολύ σωστή η επισήμανση του rocking monster.
Και μεγάλο πρόβλημα των αριστερών παρατάξεων αυτό.
ειρωνευεσαι η οχι;:-k:?
Ούτε καν φίλε, έχεις απόλυτο δίκιο.
Ο φοιτητής όταν βλέπει έναν σχεδόν άγνωστο σ’ αυτόν να βγάζει πύρινους λόγους για τα προβλήματα της παιδείας και του πανεπιστημίου το πρώτο που θα πει είναι “και ποιος είσαι του λόγου σου?”.
Το πρόβλημα μεταφέρεται φυσικά και στους χώρους εργασίας αργότερα με επαγγελματίες αργόσχολους συνδικαλιστές που ανάθεμα κι αν έχουν δουλέψει ως μισθωτοί για πάνω από 10 μήνες στη ζωή τους.
α οκ, γιατι ρε συ γενικα με μπερδευεις που και που στο φορουμ οταν λες κατι ειρωνικα και με μπερδευεις:lol::lol::lol:
σωστα τα λες…
Καλά σίγουρα κι αυτά που λέτε ισχύουν. Αλίμονο αν οι αριστερές παρατάξεις δεν έχουν κι αυτές ένα μερίδιο ευθύνης…
Απλά πιστεύω ότι τα προβλήματα στη σχολή δεν μπορεί να τα λύσει ούτε η “κοιτάω-την-πάρτυ-μου” πολιτική ούτε μία εκ των 2 μεγάλων παρατάξεων. Μόνο μέσω ΓΣ να παίρνονται αποφάσεις. Όταν όμως ο φοιτητής τις απαξιώνει εκεί είναι το πρόβλημα.
Ευτυχώς στα πιο πρόσφατα ποστ γίνεται μια κάπως πιο σοβαρή προσπάθεια να εντοπιστεί το γιατί βρίσκεται στο σημερινό τέλμα το φοιητικό κίνημα και έχει κατανοηθεί από κάποιους ότι το κύριο πρόβλημά μας δεν είναι τα “κομματόσκυλα”.
Σωστό αυτό που λέει ο ΚρισΠ.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά βέβαια, ότι ο οργανωμένος τρόπος ζωής ακόμα και στις σημερινές συνθήκες μπορεί να σου προσφέρει πράγματα και σε ό,τι αφορά τη συγκρότησή σου ως άτομο, τα οποία δε μπορεί να σου δώσει το σύστημα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, όχι επειδή οι καθηγητές δεν προσπαθούν αλλά επειδή κυριαρχεί μια γενικότερη λογική στην κοινωνία “ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας”. Ένα παράδειγμα. Ένας φίλος μου που ήμασταν μαζί στη σχολή και στην παράταξη (ε μην πω περισσότερα, καταλάβατε ήδη όσοι με ξέρετε), είχε λίγο αυτό το “δεν πολυπατάω στα μαθήματα” και το καταλάβαινε κι ο ίδιος ότι ήταν πρόβλημα, οπότε μια μέρα πήγε στο μάθημα της Λογοτεχνίας για πρώτη φορά (όχι από τα πλέον βασικά μαθήματα στη σχολή μου, για να το θέσω ευγενικά). Ρωτάει η καθηγήτρια κάποια στιγμή για τον Σικελιανό, ξέρετε, απλά, ποιός μπορεί να πει κάποια πράγματα για τη ζωή και το έργο αυτού του ποιητή. Κοιτάει γύρω γύρω ο φίλος μου, κανένας. “Α ρε μαλάκες”, λέει και σηκώνει το χέρι. Είπε λοιπόν, μόνος αυτός σε όλη την αίθουσα. Ο Σικελιανός ήταν αυτός, από τα σημαντικότερα έργα του ήταν αυτό, αυτό κι αυτό, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση κτλ. “Που σουνα εσύ τόσο καιρό”, του λέει η καθηγήτρια.
Υποθέτω λοιπόν ότι το point μου είναι να μην βάζετε στο ίδιο τσουβάλι όλους όσοι έχουν διαλέξει να δραστηριοποιούνται σε φοιτητική παράταξη, να μη θεωρείτε ότι όλοι είναι ανεγκέφαλα εκτελεστικά όργανα που δε βλέπουν πέρα απ’τη μύτη τους, ότι είναι εκεί με στόχο το αλισβερίσι με καθηγητές, τη συνδιαλλαγή με ανυποψίαστους φοιτητές, το να πάρουν το τηλέφωνο του φοιτητάκου ώστε να επιβραβευτούν στα πλαίσια του κόμματος κτλ.
Ούτε βγήκαμε όλοι οι συνδικαλιστές από τα πανεπιστήμια με την προοπτική μιας κομματικής καριέρας ή του βολέματος στο δημόσιο με την πλάτη του κόμματος. Πολλοί αναγκαστήκαμε να παλέψουμε για λιγότερο ή περισσότερο χρονικό διάστημα με την ανεργία (κάποιοι είμαστε ακόμα άνεργοι, ακόμα και λόγω των πολιτικών μας θέσεων), το μεροκάματο το βγάζουμε με σκληρή δουλειά κτλ.