Μιας και η κουβέντα στις τελευταίες σελίδες έχει αναχθεί σε “προσωπική βεντέτα” μεταξύ κνε και [I]βαλε_ό,τι_θες_δίπλα[/I], ζητώ προκαταβολικά συγνώμη που θα διακόψω, αλλά νομίζω είναι καλή στιγμή να επανέλθει το “οντόπικ”, μήπως συμμετάσχει και κάποιος άλλος πέραν από τους συνήθεις υπόπτους.
Ήθελα να σταθώ στο παρακάτω -που δε σχολιάστηκε- σα γενική διαπίστωση επειδή έχω δει το έργο πολλάκις, δεν απευθύνομαι προσωπικά:
και να ρωτήσω:
γιατί οποιοσδήποτε φοιτητής πρέπει να αισθάνεται ωφελημένος για σημειώσεις που μοιράζουν Δαπ/Πασπ χάριν δημοτικότητας και ψηφοθηρίας, όταν θα έπρεπε να μοιράζονται δωρεάν σε όλους ανεξαιρέτως?
Μόνο σε μένα φαίνεται (το λιγότερο) ηθικό ξεπούλημα από τη μια να κράζονται και από την άλλη να τροφοδοτούνται τέτοιες πρακτικές?
Φυσικά, ούτε λόγος για μαθήματα που περνιούνται και πτυχία που δίνονται από το πουθενά, ε, μη λαϊκίζουμε κιόλα :lol:
[B]Όλοι[/B] οι φοιτητές θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σε σημειώσεις και επιστημονικά συγγράματα ([B]χωρίς[/B] να παίρνουν πράσινη ή μπλε απόχρωση).
Εφόσον κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, τότε [B]όλοι[/B] θα έπρεπε να το διεκδικούν.
Η ίδια νοοτροπία περί ευγνωμοσύνης και οφέλους, αναπαράγεται και μετά το πέρας των σπουδών.
Με τη διαφορά ότι αντί για μοίρασμα σημειώσεων, έχουμε ρουσφέτι, ή υποσχέσεις για μοίρασμα θέσεων εργασίας.
Και η εργασία αναφαίρετο δικαίωμα όλων δεν είναι όμως?
Αν τα πανεπιστήμια και οι σχολές είναι μικρογραφίες της κοινωνίας μας, νοοτροπίες σαν την προαναφερθείσα αντικατοπτρίζουν την κοινωνία συνολικά.
Αν θέλουμε να επέλθει αλλαγή (όσο προλαβαίνουμε), πρέπει να ξεκινήσουμε από τη βάση του προβλήματος, δηλαδή από τα πανεπιστήμια και εν συνεχεία από τις φοιτητικές παρατάξεις, μόνο που οι δεύτερες έχουν απολέσει κάθε φοιτητικό στοιχείο και το έχουν αντικαταστήσει με το κομματικό (όχι πολιτικό).
(Με το τελευταίο αναφέρομαι και σε λοιπές παρατάξεις, εκτός πασπ/δαπ.)
Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, δεν υπάρχει φοιτητικός συνδικαλισμός. Έχει χαθεί η ιδιότητα του φοιτητή από τις παρατάξεις.
Πλέον, στην πλειοψηφία τους λειτουργούν σα μέσον αναπαραγωγής της κομματικής τους γραμμής, με μοναδικό σκοπό την επίθεση στον εκάστοτε αντίπαλο πολιτικο αρχηγό και χωρίς καμία διάθεση για διάλογο, επί της ουσίας και για ενδοπανεπιστημιακά θέματα, όταν προκύπτουν διαφορετικές απόψεις.
Χωρίς να θέλω να προσβάλλω την ιδεολογία κανενός, χάνουμε το δάσος και ασχολούμαστε με κολώνες, αφίσες, τραπεζάκια και τετραγωνικά εκατοστά.
ps: για να προλάβω τυχόν απορίες
-έχω παρακολουθήσει Γ.Σ.
-έχω [I]προσπαθήσει [/I]να μιλήσω σε Γ.Σ.
-εχέσθησαν πατοκόρφως, για να συνεχίσουν, οι μεν επίθεση σε Παπαρήγα, οι δε επίθεση σε Παπανδρέου
-έχω χάσει μαθήματα επειδή δε γούσταρα να ζητιανέψω σημειώσεις (που κατα τ’ άλλα δικαιούμουν) από πασπ και δαπ.
Αυτά από μένα,
go on 