Nα πας φιλε μου. Δωσε μια ευκαιρια στον εαυτο σου. Στην τελικη αν ολα πανε στραβα θα υπαρχει παντα αυτο εδω αθλιο μερος με οσα καλα εχει να σε ξαναδεχτει πισω 
Θωρώ πως χώρες σαν την Τσεχία, την Σλοβενία και γενικά εκεί γύρω είναι the best option μιας και έχουν απιστευτη ανάπτυξη, είναι ζωντανές οι πρωτεύουσες τους, σχετικά φθηνές και όμορφες και το κλίμα είναι κουλ σε σχέση με Δανία , Λονδίνο ή Εσθονία πχ. Επίσης μπορείς να μετακινηθείς πολύ εύκολα στην Ευρώπη. Και αν μαζέψεις ένα μικρό ποσό για δεδομένα αμερικής, εδώ θα είσαι άρχοντας για αρκετό καιρό ωστε αν θέλεις να δοκιμάσεις 2-3 μέρη. Plus, εχουν γαμάτα μεταλ φεστιβαλ. 
Μου φαίνεται τώρα έχει ξεκινήσει ήδη να μαζεύει βαλίτσες!
Στην Τσεχια που ειμαι εγω ειναι παρα πολυ καλα… Εχει τοσες πολλες μεγαλες εταιρειες απο ολο τον κοσμο και μπορεις να εχεις μια αρκετα καλη δουλεια και μια ποιοτητα ζωης σε πολυ καλο επιπεδο… εχει την μικροτερη ανεργεια απο ολη την Ευρωπη και γενικα εχει παρα πολλους Ελληνες…Οποιος το ψαχνει για εξωτερικο ειναι πολυ καλη επιλογη .
Έγω 5 χρονια πλεον εδω δεν προκειται να φυγω για κανενα λογο…
Από κράτος πρόνοιας κτλ τι παίζει; Δλδ περίθαλψη, επιδόματα ανεργείας κτλ.
Επίσης μιλάς τη γλώσσα; Αν δε μιλάς, τι integration έχεις με τον ντόπιο πληθυσμό; Πότε και πως μπορείς να πάρεις υπηκοότητα;
Γενικά τα ερωτήματα, νομίζω ότι όποιος φεύγει σοβαρά για έξω με ορίζοντα να κάτσει για χρόνια, πρέπει να αναρωτηθεί και αυτά τα πράγματα. Πχ αν κάνεις οικογένεια/παιδιά έξω, πως θα συνεννοείσαι στο σχολείο ή θα κάνεις το homework; Ερωτήσεις που φαίνονται μακρινές αλλά αν θες να βάλεις κάτω όλα τα δεδομένα, αξίζει να τις εξετάσεις.
Επίσης καίριο είναι και το ερώτημα της πολιτικής κατάστασης. Παρόμοια χώρα είναι και η Ουγγαρία αλλά θα πήγαινες εκεί με τον Ορμπάν να βασιλεύει;
Έχω εμπειρία από Πολωνία όπου έγινε το μπαμ με ΙΤ πριν κάποια χρόνια κι όλοι έτρεξαν είτε να προσλάβουν Πολωνούς είτε να ανοίξουν γραφεία εκεί. Αυτό για 2-3 χρόνια, μέχρι να καταλάβουν ότι η κουλτούρα των Πολωνών είναι να φεύγουν συνεχώς για καλύτερα συμβόλαια (συν κάποια άλλα work ethics που είχα να κάνουν με τήρηση χρονοδιαγραμμάτων). Αποτέλεσμα: Η εταιρία μου έκλεισε τα γραφεία στην Πολωνία. Ανεργία δεν υπάρχει σημαντική αλλά πολλοί (όπως πχ και η Euroclear) κλείνουν τα γραφεία τους γιατί δεν υπάρχει long term commitment από τους ντόπιους που μπαίνουν σε μια δουλειά και 2 μήνες μετά φεύγουν για καλύτερα λεφτά αλλού.
Προφανώς δεν υπάρχει ιδανική λύση αλλά έχοντας την εμπειρία 10 χρόνων στο εξωτερικό και συνεργαζόμενος με αρκετές χώρες της Ευρώπης, για μένα το νο1 πράγμα που πρέπει να κοιτάξεις στην επιλογή χώρας είναι η ποιότητα ζωής (πράγματα να κάνεις, ευκολία να κάνεις φίλους, σχολεία, νοσοκομεία, κοινωνικό κράτος, κλίμα, ευκολία του να αγοράσεις σπίτι, το να μη νιώθεις ξένος επειδή προέρχεσαι από αλλού, επιδόματα αν μείνεις άνεργος κ άλλα πολλά μικρότερα πράγματα) και προφανώς οι καλές εργασιακές συνθήκες κ το να έχεις μισθό με τον οποίο να μπορείς να κάνεις πράγματα στη χώρα αλλά και να ταξιδεύεις.
Όπως καταλαβαίνεις από τις ημερομηνίες, ήρθα για δουλειά και λιγότερο τουρισμό, επιφυλάσσομαι όμως την επόμενη φορά!
Ολλανδία. Υπέροχο work-life balance, ποιότητα ζωής και ανεκτική / προοδευτική κοινωνία. Πάω κάπου-κάπου λόγο δουλειάς. Όλοι μιλάνε Αγγλικά, ακόμα και στις Ολλανδικές επιχειρήσεις δουλεύουν πολλοί που δεν μιλάνε ολλανδικά, πέρα από τις δεκάδες πολυεθνικές που έχουν βάση εκεί. Και δίνουν και πολλά προνόμια (φορολογικά κλπ) σε migrants.
Από εκεί και μετά Βερολίνο αλλά θέλει Γερμανικά.
Πάνε αυτές οι εποχές, τώρα smoothies και γυμναστήρια στη Wall Street! Επίσης, δε χρειάζεται να είσαι ο trader που θα σορτάρει αεροπορικές όταν πέφτουν οι δίδυμοι πύργοι 
Στα σοβαρά, είναι δυστύχημα που αποσύρθηκε ο Μπέρνι, ωστόσο έφερε στην επιφάνεια μια πιο προοδευτική ατζέντα, σε βαθμό που δεν είναι πλέον ταμπού ούτε στις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ έχουν ένα σύστημα που δουλεύει και κάνει τον μέτριο να αποδίδει καλά. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν είναι σε θέση να το δει να αλλάζει. Ωστόσο, όσο πλήττονται κοινωνίες από πανδημίες, κρίσεις κλπ τόσο πιο έτοιμες θα είναι να δεχτούν “σοσιαλιστικά” μέτρα όπως δημόσια υγεία, παιδεία, επιδόματα κοκ -άλλωστε τι πιο σοσιαλιστικό από το να στέλνεις επιταγές σε σπίτια.
Επίσης, είναι ευτύχημα που οι τράπεζες είναι πολύ πιο ισχυρές μετά το 2008, με καλύτερη ρευστότητα, πολύ περισσότερα κεφάλαια, λιγότερα δάνεια υψηλού ρίσκου κοκ (αποτέλεσμα κυρίως των μέτρων του Obama) και δεν έχουν κλείσει την κάνουλα των δανείων -ίσα ίσα που δανείζουν όσες επιχειρήσεις πλήττονται. Αλλιώς ούτε τα 2 τρις και τα helicopter money θα έσωζαν τις επιχειρήσεις, κατ επέκταση τις δουλειές και φυσικά τον Τραμπ (αυτό είναι το δυστύχημα της υπόθεσης).
Εγω εδω ειμαι με τα 2 παιδια μου … Δεν υπαρχει καν συγκριση σε ποιοτητα ζωης με Ελλαδα…Δωρεαν περιθαλψη για μενα και την οικογενεια , λιγοτερες κρατησεις στο μισθο λογω των παιδιων και καλυτερη περιθαλψη …Τη γλωσσα δεν θα τη μαθω ποτε αλλα την εχει μαθει η γυναικα και τα παιδια πλεον μιλανε Αγγλικα - Ελληνικα- Τσεχικα οποτε μια χαρα… η πολη εδω που μενω το Brno ειναι γεματη μεγαλες εταιριες ( IBM- REDHAT-AT&T-ORACLE και παρα πολλες ακομα ) και εχει κοσμο απο παρα πολλες χωρες( απο Αμερικη - Αφρικη - Ευρωπη - Καναδα και οτι μπορειτε να φανταστειτε ) οποτε πλεον ο κοσμος εξω εχει συνηθησει την συνυπαρξη με τοσους πολλους ξενους απο διαφορετικες εθνικοτητες…
Εχει επισης παρα πολλους Ελληνες σε βαθμο που με χαλαει και λιγο γιατι εχουν ερθει και πολλα βλασταρια που νομιζουν οτι η Ελληνικη νοοτροπια περναει και εκτος των συνορων… Τα σχολεια σε πολυ καλυτερη ποιοτητα για τα παιδια απο Ελλαδα οπως και οι συνθηκες εργασιας επισης…Εχει τοσα πραγματα να κανεις και εισαι διπλα απο Γερμανια -Αυστρια κλπ οποτε ταξιδια οπου θες και μερη να επισκεφτεις…
Ελλαδα δεν γυρναω ουτε με σφαιρες… εδω ξαναενιωσα ανθρωπος , ηρεμησα και εχω χρονο για μενα και για τα παιδια μου και το κυριοτερο ποιοτητα ζωης που δε την ειχα φανταστει… ( και ενοειται τοσα πολλα φεστιβαλ και απειρες συναυλιες οταν με το καλο ολα επανελθουν παλι σε νορμαλ επιπεδα ( περσι για παραδειγα ειδα σε 4 μηνες - Tool -Slipknot -Haken- Neal Morse Band - Metallica - και ενα 4ημερο φεστιβαλ με 50 group) .
Τελος απο δουλειες εχει ακομα πολλες και οποιος αξιζει αναδυεται εγω εδω που ειμαι τωρα σε 4 χρονια εχω παρει 3 αυξησεις και μια αναβαθμιση μιας και τωρα ειναι η δευτερη εταιρεια που δουλευω απο τοτε που ηρθα
Αν είναι έτσι οπως τα λες, όντως είναι μια χαρά και προφανώς δε συζητάς καν να γυρίσεις πίσω. Εγώ είμαι Βρυξέλλες, μεγαλύτερη πόλη από το Brno, με τα καλά και τα κακά του αυτό, και εστιάζω στην εξής πρότασή σου, το οποίο ήταν το πρώτο πράγμα που ένιωσα εδώ και για το οποίο δε νομίζω να γυρίσω ποτέ πίσω παρά μόνο όταν σταματήσω να δουλεύω (ίσως):
Προσωπικά δε θα έμενα ποτέ Ολλανδία (τονίζω το προσωπικά όμως) γιατί αν και μια από τις χώρες με πολύ καλή ποιότητα ζωής σε κάποιους τομείς (φοβερά λειτουργικές πόλεις, δρόμοι, μετακινήσεις εύκολες με ποδήλατο καθότι επίπεδη, μεγάλες εκτάσεις για μονοκατοικίες κτλ), δεν μπορώ το ρατσιστικό χιούμορ τους, την τεράστια τσιγκουνιά τους, το γεγονός ότι δε σε θεωρούν ποτέ Ολλανδό και την όλο κ πιο πολύ κινούμενη προς τα δεξιά, κυβέρνησή τους.
Δεν υπάρχει τέλεια χώρα, προφανώς. Νομίζω ότι εξαρτάται από αυτό που ψάχνεις…
- Βέλγιο είναι πολύ international και είσαι 1 ώρα από Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Αγγλία αλλά τα πάντα πάνε αργά, έχεις πολλούς φόρους κ μέτριο καιρό.
- Αγγλία δε χρειάζεται να ξέρεις κάποια άλλη γλώσσα, μπορείς να βγάλεις καλά λεφτά και να έχεις επιλογές για τα πάντα αν είσαι Λονδίνο αλλά είδες ποιος κυβερνάει και με τι δόγμα και επίσης δύσκολα θα βρεις καλό σπίτι, άσε που σε τρώει το commuting και η ακριβή ζωή.
- Γερμανία λειτουργούν πολλά πράγματα ρολόι αλλά πρεπει να μάθεις τη γλώσσα, προσωπικά βρίσκω την κουλτούρα τους περίεργη και γενικά δε συμπαθώ τον ιμπεριαλισμό τους.
- Ολλανδία τα είπαμε.
- Γαλλία είναι καλή επιλογή… Έχουν τεράστιες διαφορές μες στην ίδια χώρα από μέρος σε μέρος, έχουν παθογένειες κι αρκετή ανομοιογένεια αλλά είναι μια επιλογή.
- Ελβετία είναι πολύ καλά για οικογενειακή ζωή, ασφάλεια, καθαρές πόλεις, μεγάλοι μισθοί (κι απλησίαστες τιμές σπιτιών) αλλά αν είσαι εργένης δεν παλεύεται κι επίσης η χώρα είναι φουλ αποστειρωμένη.
- Ισπανία είναι μια επιλογή, ειδικά για εμάς τους Έλληνες. Μέχρι και πρόσφατα δε συμπαθούσα την “υπερηφάνεια” τους αλλλα πλέον μου φαίνεται πιο λογική και γενικά τους έχω συμπαθήσει πιο πολύ γιατί (εκτός του ότι μοιάζουμε και στην κουλτούρα και στο πόσο ανοιχτοί είμαστε) είναι αρκετά αλληλέγγυοι, οργανώνονται και δρουν σε επίπεδο γειτονιάς και γενικά δεν είναι μαλθακοί και αδρανείς (όπως πχ οι Βέλγοι). Αλλά έχει θέμα με ανεργεία, μόνο Βαρκελώνη μπορείς να δουλέψεις όπου όμως έχεις εκατομμύρια τουρίστες κάθε μέρα κι ακριβά ενοίκια.
- Πορτογαλία επίσης μια επιλογή, φτωχή χώρα αλλά δίνει προνόμια σε όσους πάνε να δουλεψουν εκεί. Παρόμοια κατάσταση με Ισπανία αλλά πιο ψυχούλες (με την καλή έννοια).
- Σκανδιναβία είναι επίσης καλή επιλογή αλλά ανεβαίνει η ακροδεξία και έχει και κακό καιρό.
- Για Ανατολική Ευρώπη δεν έχω άποψη…
Κοπεγχάγη έμενα άνετα. Παρόμοια ποιότητα ζωής με Ολλανδία. Ευρύ 4 day week, work from home, καλοί μισθοί, υψηλή φορολογία αλλά με αντίστοιχες παροχές.
Το Λονδίνο είναι φουλ πολυπολιτισμικη πόλη, ασχέτως του ποιος κυβερνάει. Ακριβή πόλη, αλλά με αντίστοιχους μισθούς. Επίσης, μπορείς άνετα να μένεις στο Essex πχ και να είσαι στο City σε 20-30’.
Σκωτια επίσης, Εδιμβούργο και Γλασκόβη είναι καλές επιλογές, απλά δεν υπάρχουν οι ίδιες προοπτικές.
Για Ολλανδία δεν έχω περάσει πολύ χρόνο με Ολλανδους αλλά έχω πολλούς φίλους, πρώην συμφοιτητές κλπ που ζουν μόνιμα εκεί και λένε τα καλύτερα. Ρατσιστική συμπεριφορά έχω δει σε Αυστρία, Τσεχία κλπ αλλά σε Ολλανδία, Γερμανία ποτε
Εντωμεταξυ ολοι μιλατε για Ευρωπη ως την μοναδικη επιλογη, ενω εγω αν το σκεφτομουν σοβαρα να φυγω και να παω να ζησω καπου αλλου, σκεφτομαι ακραιες λυσεις τυπου Ιαπωνια, Αυστραλια, Καναδα (οχι τοσο ακραια για μενα οκ), και μεχρι και Χαβαη (τι εννοεις ανηκει στις κολλημενες πολιτειες).
Απο οσες Ευρωπαικες επιλογες γραφετε @progfreak , @plex27 και @Alejandro.m
Θα σκεφτομουν πολυ σοβαρα τις εξης:
- Γερμανια (ξερω και γερμανικα)
- Ολλανδια (εχω και 2 καλους φιλους)
- Σουηδια (εχω κολλητο και γενικα παρα παρα πολλα θετικα)
- Γαλλια (επισης εχω κολλητο, πολυ κοντινη νοοτροπια, καιρος)
Θα το σκεφτομουν αλλα μαλλον θα απερριπτα:
- Τσεχια (για ολα οσα ειπε ο @progfreak)
- Πορτογαλια (κοντινη νοοτροπια)
- Ελβετια (Γενευη απο τις πιο ομορφες πολεις, Ελβετιδες μοντελα)
- Βελγιο (θα εχω τον πλεξ και καλες μπυρες)
- Αγγλια (μονο Λονδινο)
Δε θα πηγαινα:
- Ισπανια (απλα με τιποτα)
- Νορβηγια και Φινλανδια (non americanized Σκανδιναβικες, ποιος ο λογος?)
- Δανια (μεχ)
- καπου αλλου Ανατολικη Ευρωπη
Απο ποτε δεν ειναι Ευρωπη η Νορβηγια? 
Τα εξοδα τρεχουν οπου και να εισαι, και οτι δουλεια και να εχεις, και ενταξει θα μπορουσα μαλλον να διακοπαρω σε κανα 2-3 μερη, αλλα δεν ειναι προτεραιοτητα μου αυτην την στιγμη. Ειδικα με οσα συμβαινουν. Η τελευταια σου προταση ειναι οξυμωρον παντως 
ΟΚ συμφωνούμε πάνω κάτω αλλά πόσο κάνει η μηνιαία κάρτα τρένου σε συνδυασμό με μια γραμμής μετρό; Και σε τι κατάσταση θα είσαι μέσα στο τρένο και μέσα στο μετρό; Προσωπικά θεωρώ αδιανόητο αυτό το packed πράγμα, αλλά είναι δικό μου θέμα… Όπως επίσης και το άγχος για αποτέλεσμα που θα έχεις σε μια δουλεία που πληρώνει καλά. Έχω δουλέψει ελάχιστα (σε μικρό mission) στο Λονδίνο στην Barclays και τρώγαμε lunch ένα σάντουιτς στη ζούλα πάνω από το πληκτρολόγιο όταν σε αντίστοιχη τράπεζα στο Βέλγιο πηγαίναμε για lunch σε εστιατόριο και μετά για παγωτό στο πάρκο ξερωγω με ίδια deadlines.
Πολύ καλές επιλογές και οι 2 αν και διαφορετικές. Νομίζω σου ταιριάζει πιο πολύ η Γαλλία.
Συμπαθώ Νορβηγία γιατί είναι αρκετά αποκομμένοι και they do their thing… Ωραία φύση επίσης. Φινλανδία η Ελλάδα του βορρά, λίγο μποέμ και πιο προσιτοί απο τους σκανδιναβούς (και προσφέρουν φοβερή παιδεία αλλά το ίδιο ίσως και όλες οι χώρες εκεί πάνω).
Στη θέση σου θα το κοιτούσα πάρα πολύ για Καναδά αν και δεν ξέρω αν παλεύεται ο χειμώνας. Πολύ τίμια χώρα. Αυστραλία δεν έχω πάει και δεν έχω ιδέα αλλά μου φαίνεται πολύ μακριά για οτιδήποτε άλλο και θα ήθελα γενικά να έχω τη δυνατότητα να ταξιδεύω φτηνά.
Καναδάς πρέπει να είναι μια χαρά, σαν Αμερική με τα καλά μόνο 
.
Ναι αλλα με πολυ κρυο.
Το ονειρο παραμενει Χαβαη και Καλιφορνια αν μεινω στα πατρια εδαφη.
Δεν ξέρω αν το είπες έχοντας διαβάσει τον παππού, αλλά πάνω κάτω και αυτός το ίδιο (θέλει;) να σκέφτεται. Δεν ξέρω προσωπικά, σαν πολύ αισιόδοξο μου ακουγεται…
Επειδή έχω ζήσει εκεί ενα εξάμηνο η μικρή εμπειρία μου δικαιώνει απόλυτα τον @plex27. Ακριβώς όπως τα έγραψε είναι. Μπορεί να αγαπάω τη χώρα αυτή και να τη θεωρώ από τις βέλτιστες επιλογές ζωής, ωστόσο επικρατούν τέτοιες συνθήκες όπως αναφέρθηκαν.
Αυστραλία επίσης σαν την Αμερική αλλά χωρίς τα κακά όπως και με τον Καναδά. Με την διαφορά ότι ο καιρός είναι αντί για πολύ κρύος υπερβολικά ζεστός. Α και υπάρχουν καμία εκατοσταρια ζώα με δηλητήριο για να μην αναφέρω επικίνδυνα δίμετρα πουλιά, Καρχαρίες, δηλητηριώδη φυτα κλπ κλπ.
Κατά τ άλλα ήσυχη με καλούς μισθούς, σχεδόν 0 crime rate και εκατοντάδες ονειρικές ατολες και νησιά εκεί κοντά για τέλειες διακοπές.
Την αγαπώ αυτή τη χώρα και αν θα έφευγα ποτέ κατά 101% θα πήγαινα Αυστραλία.
[quote=“QuintomScenario, post:4261, topic:9534, full:true”]
Απο ποτε δεν ειναι Ευρωπη η Νορβηγια?
Χαχαχ, ισχύει, απλά είναι ίσως η λιγότερο ευρωπαίκή από τις Σκανδιναβικές και φυσικά είναι εκτός ΕΕ και Ευρωζώνης.
Το ανέφερα γιατί ένα από τα μεταπτυχιακά που περιμένω απάντηση έχει κατά πάσα πιθανότητα ένα εξάμηνο στο University of Oslo και ένα εξάμηνο στο Bond University, στο Brisbane της Αυστραλίας. Και σε σχέση με Δουβλίνο και Εδιμβούργο, είναι πιο εξωτικές επιλογές και αν τελικά έχω offer από όλα, θα προβληματιστώ… Με τρώει ο κώλος μου να δοκιμάσω το Νορβηγία/Αυστραλία, μια ζωή την έχουμε…
Μήπως υπάρχει ή να κάνουμε ένα θρεντ για τις διαφορετικές χώρες και το πως είναι να ζεις σε αυτές; Υπάρχει πολύ υλικό, πλουραλισμός και προβληματισμός φαίνεται για το θέμα!
Όχι, αλλά θα τον διαβάσω τώρα. Αλλά είναι επόμενο, όταν αυτός που θεωρούνταν το φαβορί για το χρίσμα έχει την ατζέντα του να συζητιέται σε παναμερικανική κλίμακα, σίγουρα και ο κόσμος θα αρχίσει να ζυμώνεται με τέτοιες ιδέες, να τις συζητάει, να τις απορρίπτει ακόμα, αλλά και να τις κρατάει στο μυαλό του σα μελλοντική λύση.