Φαντάσου να το κάνανε αυτό στην ευρώπη, δηλαδή στους χώρους εργασίας και στα ξενοδοχεία να ήταν υποχρεωτικό τα γεύματα να είναι παρασκευασμένα σύμφωνα με τα χριστιανικά έθιμα και οι μη-χριστιανοί επισκέπτες να ήταν υποχρεωμένοι να γευματίσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Οϋτε θέλω να σκέφτομαι τι θα διαβάζαμε περί αντισημιτισμού.
Πολλές φορές αυτές οι παραξενιές Εβραίων/μουσουλμάνων με κάνουν να σκέφτομαι ότι μπροστά σ’ αυτές τις δυο θρησκείες, όλα τα χριστιανικά δόγματα (τα οποία ιστορικά είναι απείρως πιο αιματοβαμμένα) είναι μια χαρά ρασιοναλιστικά :?
Καμία σχέση, όποιος διαβάσει τις επιστολές του Παύλου όπου γενικά καταγράφεται το μεγαλύτερο μέρος του χριστιανικού κώδικα διαβίωσης διαπιστώνει ότι οι διαφορές κατά κανόνα είναι τεχνικές.
Η διαφορά είναι ότι ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία που εξαπλώθηκε στην ευρώπη, με τρόπο βίαιο σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όταν οι συνθήκες λοιπόν το ευνόησαν (βιομηχανική επανάσταση, αστικές επαναστάσεις, λαϊκές επαναστάσεις) η ευρώπη (ειδικά η δυτική) σε μεγάλο βαθμό απομακρύνθηκε από αυτή την θρησκεία, τουλάχιστον από τους κώδικές της αν εξαιρέσουμε γιορτές τύπου χριστούγεννα, πάσχα κτλ που και αυτά τα μετέτρεψε σε πανηγύρια κατάλληλα για τα αστικά κράτη με πλήρη εμπορευματοποίηση.
Οι άλλες δύο μονοθεΪστικές θρησκείες συνοδεύουν τους λαούς που τις ακολουθούν από πολύ παλιότερα και πολύ στενότερα. Είναι πραγματικό μέρος της κουλτούρας αυτών των εθνών/φυλών.
Από την άλλη το ότι ο δυτικός άνθρωπος έχει απωλέσει σε τεράστιο βαθμό την αίσθηση της θρησκευτικότητας και του μεταφυσικού (όχι απαραίτητα μέσω οργανωμένων θρησκειών) έμενα με απογοητεύει πολύ, αλλά αυτό είναι μια πολύ διαφορετική συζήτηση που δεν ξέρω καν αν θέλω να κάνω.
To menu στην εστία του ΕΜΠ πάντως δεν είχε κρέας τις μέρες που πρέπει να νηστεύουν οι Χριστιανοί για να κοινωνήσουν. Οι μη χριστιανοί/μη θρήσκοι χριστιανοί φοιτητές έπρεπε να φάμε σύμφωνα με το ημερολόγιο της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας.
Όπως το περιγράφεις δεν θα ήταν στοχευμένο κατά των εβραίων ειδικά για να είναι αντισημιτισμός, όπως και αυτό που γίνεται στο Ισραήλ δεν είναι στοχευμένο κατά των χριστιανών ειδικά. Είναι καταπιεστικό και βλακώδες σε κάθε περίπτωση και βλάπτει και τον τουρισμό που το Ισραήλ προσπαθεί να έχει…
Δεν ξέρω αν μπορούμε να φτάοουμε τόσο εύκολα σε γενικό συμπέρασμα γιατί:
α) Αυτό που θα μπορούσε να οριστεί πολύ γενικά ως “δυτικοευρωπαϊκή κουλτούρα” είναι επηρεασμένο και από την Ιουδαϊκή παράδοση εκτός από την Χριστιανική
β) Στη Γερμανία, την επιδραστικότερη -δυστυχώς- χώρα αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη ισχυρότερο κόμμα είναι οι Χριστιανοδημοκράτες… Τι να σχολιάσω;
γ) Στο Ισραήλ, αυτές οι ακρότητες προέρχονται από ισχυρές μειοψηφίες. Η πλειονότητα του λαού ζεί μία πολύ κοσμική (με την έννοια του secular) ζωή, δεν τηρεί το “Εβραϊκό Σάββατο” και αρκετοί δεν γουστάρουν τους ορθόδοξους που έχουν εξασφαλίσει το να μην δουλεύουν και ζουν επιδοτούμενοι από τους φόρους των υπολοίπων για να προσεύχονται!!!
@κάρβου:
Πρέπει να ναι και ο μοναδικός (πλην μοναστηριών/εκκλησιών) δημόσιος χώρος στην Ελλάδα που εφάρμοζε κάτι τέτοιο, αλλά το ΕΜΠ γενικά είναι κάτι το μοναδικό νομίζω. 
α) Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλεις να πεις.
β) Τα ονόματα δεν έχουν σημασία, οι πράξεις έχουν.
γ) Σύμφωνοι, αλλά πρώτον υπάρχουν οι ισχυρές μειοψηφίες και δεύτερον, αν δεν κάνω λάθος, η μη τήρηση μερών του ιουδαϊκού νόμου όπως το Sabbath επιτρέπεται όσο δεν υπάρχει ο Ναός. Οι Εβραίοι μπορεί να ζουν μια κοσμική ζωή, αλλά η πλειοψηφία τους σέβεται τους θρησκευτικούς νόμους σε αντίθεση με τον τρόπο ζωής των ευρωπαίων που αντιβαίνει ριζικά τους χριστιανικούς κώδικες.
δε ξέρω τι λέτε αλλά τρώγαμε ότι θέλαμε εντός και εκτός ξενοδοχείων, κάποια εστιατόρια είχαν πινακίδα για κοσέρ γεύματα γιαυτούς που θέλουν κάτι τέτοιο αλλά γενικά ήταν λίγα.
οι συναγωγές ήταν 95 στις 100 φορές άδειες, συνήθως μας ρώταγαν αν θέλουμε να μπούμε μπας και συμπληρωθεί η δεκάδα να ξεκινήσει η προσευχή. :lol:
μόνο μια γειτονιά (Mea She?arim) στην Ιερουσαλήμ είχε ενδιαφέρον ως αξιοπερίεργο μιας και μένουν μόνο ορθόδοξοι εβραίοι, εκεί ναι, η γυναίκα έπρεπε να φοράει μακρυμάνικο, να μη μου κρατάει το χέρι, να μη μιλήσει σε άντρα (και γω σε γυναίκα), να μη βγάλουμε φωτογραφίες κτλ. Εμοιαζε σαν ο χρόνος να είχε σταματήσει σε πολωνικό σκηνικό με εβραίους του 19ου αιώνα… αλλά εκτός από κει ήταν λες και είμαστε σε οποιαδήποτε σύγχρονη ευρωπαική πόλη, για το τελ αβίβ δε λέμε καν βέβαια, τοπλες κτλ
Λύσε μου μια απορία (ή όποιος άλλος έχει ασχοληθεί και μπορεί): όταν λέμε “ορθόδοξοι Εβραίοι”, τι εννοούμε; Ορθόδοξοι σε αντιπαραβολή με ποιούς, οι οποίοι είναι τι ακριβώς; Έχει να κάνει μόνο με το βαθμό προσήλωσης στη θρησκεία, ή μιλάμε για διαφορετικά ρεύματα μέσα στον Ιουδαϊσμό;
Επίσης, γιατί αυτή η διαφορά ανάμεσα σε Τελ Αβίβ και Ιερουσαλήμ;
Τις θρησκευτικές διαφορές δεν τις γνωρίζω. Γενικώς όμως, οι Ορθόδοξοι Εβραίοι θεωρούνται πιο αυστηροί στην τήρηση των Εβραϊκών υποχρεώσεων (π.χ. τήρηση του “Σαββάτου”, καπέλο-περούκα, κόσερ κρέας, κλπ). Στο Ισραήλ αποτελούν ένα μικρό ποσοστό των Εβραίων (13% σύμφωνα με την wiki), αλλά έχουν αρκετή επιρροή στα πολιτικά και [U]νομίζω[/U] εδρεύουν κυρίως στην Ιερουσαλήμ και στους καταυλισμούς των εποίκων*. Ζυρίχης rule of thumb: αν δούμε κάποιον με μπουκλάκια στα μαλλιά και ντύσιμο σαν Άμις, τότε θεωρούμε πως είναι και ορθόδοξος Εβραίος
Από ότι μου έχουν μεταφέρει η πλειοψηφία του κόσμου στο Ισραήλ δεν τηρεί ούτε το “εβραϊκό Σάββατο”. Π.χ. αν βγεις Παρασκευή βράδυ στο Τελαβίβ (= αρχή του “εβραϊκού Σαββάτου”), τότε θα δεις όλο τον κόσμο έξω να ξενυχτάει.
*πρόσφατα είδα το εξαιρετικό documentary “The Gatekeepers”. Εκεί, 5 πρώην αρχηγοί της αντίστοιχης ΕΥΠ του Ισραήλ μιλάνε αναπάντεχα ανοικτά για πολλά θέματα. Ένα από τα “κεφάλαια” αφορά την επιρροή ορισμένων ορθόδοξων ραββίνων από τις παράνομες αποικίες στην πολιτική/παρακρατική σκηνή του Ισραήλ.
έντιτ 2: Έτσι μοιάζουν σε εμένα πολλοί ορθόδοξοι Εβραίοι
μιλάμε για προσήλωση στο 100%, πχ στη γειτονιά που σου έλεγα δεν υπάρχει περίπτωση να κινηθείς με αυτοκίνητο το σάββατο (δηλαδή από μεσημέρι παρασκευής μέχρι το απόγευμα το σαββάτου), αν το κάνεις απλά θα στο σπάσουν, αυτό βέβαια φαίνεται στις συγκοινωνίες γενικότερα σε όλο το Ισραήλ (δεν υπάρχει λεωφορείο ούτε για δείγμα, άπειροι τουρίστες απλά την πατάνε και δε μπορούν να γυρίσουν στο ξενοδοχείο τους γιατί είπαν να πάνε μια εκδρομούλα την παρασκευή και ξέμειναν 
) εξαίρεση η Χάιφα που δε κατάλαβα ποτέ πως το κατάφεραν.
γιατί όμως? γιατί είναι αργία λέμε, δε πρέπει να κάνεις τίποτα, ούτε να ανάψεις φωτιά σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο, και φωτιά (σπίθα) είναι και ο ηλεκτρισμός άρα ούτε τηλεόραση δε θα ανάψει στο σπίτι ενός ορθόδοξου!! #-o το γούτσου γούτσου πάει σύννεφο βέβαια, γενοβολάνε και μία κριτική των κοσμικών είναι πάνω σε αυτό “κάνουν τόσα παιδιά που δε τους προλαβαίνουμε” (μου θύμισε ατάκες τούρκων φίλων για τους οπαδούς του ταγίπ! )
Προφανώς τα έχουν με τους υπόλοιπους, που “έχουν εκφυλίσει τα πάντα” και “σόδομα και γόμορα”, το Τελ Αβίβ είναι για την πυρά πχ η μόνη πόλη που οι gay είναι χαλαροί (βλέπαμε αγκαλίτσες σε καφέ δίπλα μας, απλά ΔΕΝ υπάρχει ως εικόνα σε άλλη πολη στο Ισραήλ, ίσως όχι και στην αθήνα?) αυτοί που το τερματίζουν πάντως είναι όσοι πιστεύουν ότι δεν ήρθε ο Μεσσίας > άρα δεν έπρεπε να είμαστε καν στο Ισραήλ :-s Ο μέσος ισραηλινός εντελώς κυνικά μου έλεγε “αμα περιμέναμε τον μεσσία δε θα είχαμε κάνει κράτος ποτέ” ενώ σε συμβατικές ερωτήσεις “πας συναγωγή κτλ” η απάντηση ήταν “ναι στο γάμο μου και στις κηδείες”.
Το ποσοστό τους πάντως τους επιτρέπει να συμμετέχουν στις κυβερνήσεις συνεργασίας και προφανώς παίρνουν ανταλάγματα.
Δεν είναι ακριβές αυτό. Καταρχάς, δεν υπάρχει “χριστιανικός κώδικας διαβίωσης”, υπάρχουν “κώδικες”. Έπειτα, τέσσερις επιστολές του Παύλου είναι αποδεκτό από τους ακαδημαικούς ότι είναι ψευδεπίγραφες, ενώ άλλες δύο παίζονται. Μένουν επτά , στις οποίες (όπως και στις “Πράξεις”) η εικόνα του Παύλου προσιδιάζει περισσότερο σε αρνητή του Νόμου. Και είναι λογικό, εφόσον ο χριστιανισμός του Παύλου, ως Εβραϊκή αίρεση που ήθελε να εξαπλώσει την εβραϊκή πίστη στους Εθνικούς, δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός, αν δεν έκανε ουσιαστικές παραχωρήσεις. Οι όποιες αντιφάσεις παρουσιάζονται στα κείμενα του Παύλου, μάλλον έχουν να κάνουν περισσότερο με το κοινό στο οποίο απευθυνόταν, τα τοπικά έθιμά του και πώς θεώρησε ότι έπρεπε να το προσεγγίσει. Οι περισσότερες ιδιότητες που αποδίδονται στον Παύλο μπορούν με διάφορους τρόπους να αμφισητηθούν, εκτός από το ότι ήταν εξαιρετικός πολιτικός. Σε τελική ανάλυση, ωστόσο, ήταν κατά του Νόμου και οι αιρέσεις που έχουν βάσεις στην παυλική θεολογία είναι κι αυτές ολότελα αρνητικές προς τον ιουδαϊκό νόμο (βλ. Μαρκιωνιτισμός). Όπως και αυτές που επηρεάστηκαν από την ελληνική κουλτούρα/φιλοσοφία (βλ. Γνωστικούς)
Τα διάφορα χριστιανικά στοιχεία που χάθηκαν, όσον αφορά τον τρόπο ζωής, είναι τα χωροχρονικά καθορισμένα, αλλά ακόμη κι αυτό δεν έχει ιδιαίτερο νόημα, εφόσον αυτά τα στοιχεία δεν ήταν ποτέ κοινά για όλους τους χριστιανούς, αλλά πάντοτε καθορισμένα από το χώρο και το χρόνο. Ουσιαστικότερα στοιχεία που ο ιουδαιοχριστιανισμός έδωσε στη Δύση, εκτοπίζοντας τις αντίστοιχες ελληνικές/παγανιστικές πεποιθήσεις, είναι η εσχατολογική/προοδευτική αντίληψη της ιστορίας (επομένως και ο μεσιανισμός), αλλά και μια διαφορετική ηθική. Αυτά τα στοιχεία δε χάθηκαν, απλώς εκκοσμικεύτηκαν. Οι βιομηχανικές/αστικές/φιλοσοφικές και λοιπές επαναστάσεις δεν εκτόπισαν το χριστιανισμό, είναι (ως ένα βαθμό) ένα διαφορετικό στάδιο του, συνδέονται διαλεκτικά.
Το Ισλαμ, εφόσον προέκυψε τον 7ο αι., εκ των πραγμάτων δε συνοδεύει τους διάφορους λαούς από πολύ παλιότερα, ενώ οι Εβραίοι, ως περιφερόμενος λαός, μάλλον συν-συγκρότησαν και υιοθέτησαν τη σύγχρονη δυτική κουλτούρα, παρά κράτησαν τη δική τους.
Δεν διαφωνώ σε κάτι, αλλά σε αυτό που ήθελα να απαντήσω στον [B]ρατσιστοΓράκχο[/B] δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα αν οι επιστολές είναι όντως του Παύλου. Με ενδιαφέρει ότι στις επιστολές που αποδίδονται στον Παύλο περιγράφεται το πλάισιο των χριστιανικών κωδίκων διαβίωσης σε επίπεδο καθημερινότητας.
Και πάλι σύμφωνοι για τον μεσιανισμό και την διαφορετική ηθική. Δεν υποστήριξα ότι οι όποιες μεταβολές στην ιστορία εκτόπισαν τον πυρήνα του χριστιανισμού, εκτόπισαν όμως ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητάς του. Ένα παράδειγμα είναι το πώς αντιμετωπίζει τη νηστεία η πλειοψηφία του σύγχρονου χριστιανικού κόσμου σε σχέση με το ραμαζάνι των μουσουλμάνων. Άλλο παράδειγμα είναι οι σεξουαλικές σχέσεις κ.ο.κ.
To Ισλάμ προέκυψε τον 7ο αιώνα αλλά δεν προέκυψε από το πουθενά και δεν προέκυψε βίαια (μιλώντας για τις περιοχές στις οποίες πρωτοεμφανίστηκε). Μια διαφορετική κωδικοποίηση ήδη υπαρχόντων θρησκευτικών πεποιθήσεων και πρακτικών ήταν, όπως το ίδιο ήταν προγενέστερα ο ιουδαϊσμός αλλά και ο χριστιανισμός στα πρώτα έτη της εμφάνισής του ως μια εβραϊκή αίρεση.
Οι Εβραίοι δεν είμαι σίγουρος ότι συν-συγκρότησαν την σύγχρονη δυτική κουλτούρα σε θρησκευτικό επίπεδο, αλλά αυτό που εγώ αποκομίζω από συναναστροφές μαζί τους (είτε είναι λιγότερο είτε περισσότερο θρήσκοι) είναι ότι ακόμα κι αν δεν ακολουθούν τις θρησκευτικές τους παραδόσεις, τις σέβονται πολύ περισσότερο από την πλειοψηφία των σύγχρονων ευρωπαίων χριστιανών. Νομίζω ότι είναι πολύ σπανιότερο να βρεις Εβραίο που να δηλώνει άθεος απ’ ότι ευρωπαίο.
Εν ολίγοις, αν ανοίξουμε την κουβέντα δε νομίζω να διαφωνήσουμε ιδιαίτερα σε πολλά, αλλά εγώ απλώς επιχείρησα να δικαιολογήσω την αντίθεση που παρατήρησε ο Γράκχος.
^ 
Περί Εβραίων: απ’ ότι κατάλαβα λοιπόν η μεγάλη αντίθεση (όσο μπορείς να την πεις αντίθεση) είναι ανάμεσα σε “ορθόδοξους” και “κοσμικούς”, χωρίς όμως περαιτέρω δογματικές αποχρώσεις, ε mindcrime;
Όπως και να χει, ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
δογματικές διαφορές υπάρχουν και αντανακλούν συνηθως στις αντιστοιχες εθνοτικές διαφορές (και τις οποιες διαφοροποιησεις μεσα στους αιωνες, εξου και οι διαφορετικες διαλεκτοι), αφου οι μεγαλες ομάδες είναι οι σεφαρδιτες (ιβηρική, βορεια αφρική) και οι ασκεναζιτες (κεντρικη ευρωπη) με δεκαδες αλλες ομαδες να ακολουθουν (ειδικα απο συγκεκριμενες περιοχες κεντρικης αφρικης κτλ
για να ειμαι σωστος παντως αυτοι που ελεγα πριν ειναι οι ultraorthodox (υπερορθοδοξοι?) που ναι έχουν τα θεματα τους με τους κοσμικους και ειδικα φετος που επεσε στο τραπεζι προταση να πηγαινουν και αυτοι στρατο κτλ επισης δεν τους ενδιαφερει ο προσυλιτισμος αλλων λαων (στη βαση του οτι εμεις ειμαστε ο εκλεκτος και δε μας νοιαζουν οι αλλοι).
Προφανως δε παιζει και μικτος γαμος με απλους εβραιους (θρησκευομενους ή μη) πράγμα που έχει οδηγήσει σε ενδιαφερουσες ερευνες την ιατρικη κοινοτητα σε διαφορα θεματα (εξελιξη dna κτλ) μιας και δεν υπάρχει “νοθευση”
Πήγα να απαντήσω αναλυτικά, αλλά έχασα το ποστ, οποτε, κρισπ, συνοπτικά…
Οι επιστολές του Παύλου είναι ένα απειροελάχιστο μέρος των χριστιανικών κειμένων που δίδουν έναν ηθικό κώδικα, αλλά, ακόμη και αν δεχτείς μόνο αυτές, πουθενά δεν υπάρχουν οι αγριότητες της καινής διαθήκης, ούτε οι νομικές βλέψεις της sharia. H παρατήρηση του γράκχου, σε ένα γενικευτικό και απλουστετικό πλαίσιο, δεν είναι άστοχη. Όλα αυτά όμως δεν έχουν σημασία λόγω του 2.
Κατά την άποψή μου, δεν μπορεί να γίνει σύγκριση του τωρινού χριστιανισμού με το τωρινό ισλάμ (είτε στα καλά είτε στα άσχημα) ή της χρυσής εποχής του ισλαμικού πνεύματος με το χριστιανικό μεσαίωνα, απλώς και μόνο επειδή συμπίπτουν χρονικά. Η τωρινή χριστιανική συμπεριφορά θα μπορούσε, ίσως, να συγκριθεί με την αντίστοιχη ισλαμική, όταν το ισλαμ θα έχει διανήσει 100 χρόνια “φιλελεύθερης δημοκρατίας” και εκκοσμίκευσης. Υπάρχει μια ισλαμική φράση που πάει κάπως έτσι: “the ink of a scholar is more holy than the blood of a martyr”. Είναι σαφές ότι μια θρησκεία, ένα έθνος, έναν πολιτισμό, πότε τον χαρακτηρίζει περισσότερο το πρώτο μέρος της πρότασης και πότε το δεύτερο.
Όσον αφορά στο θρησκευτικό σεβασμό των εβραίων… έχω γνωρίσει κι εγώ αρκετούς και οι περισσότεροι ήταν άθεοι, ενώ σχεδόν όποιος εβραίος διανοούμενος μού έρχεται στο μυαλό δεν είναι ακριβώς υπόδειγμα ευσέβειας. Το πρόβλημα, βέβαια, ίσως να είμαι εγώ. Από την άλλη, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τι δηλώνει κανείς, οι περισσότεροι από όσους δηλώνουν χριστιανοί και είναι σχολαστικοί με τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, το πιθανότερο είναι πως θα καούνε στην κόλαση. Ενώ το ποσοστό αυτών των σχολαστικών (και των τριών θρησκειών) που δεν έχει διαβάσει καν τα ιερά τους βιβλία, είναι θεαματικά μεγάλο. Συνήθως, οι “γνώσεις” τους είναι προϊόν κατήχησης, γι’ αυτό είναι και στρεβλές. Και αν κάποιος δεν μπαίνει στον κόπο να διαβάσει τα ιερά του βιβλία, όσες μέρες και να νυστέψει, στα δικά μου βιβλία δε δείχνει ιδιαίτερο σεβασμό. Θεωρώ ότι αυτή η σχολαστικότητα στην τήρηση κάποιων θρησκευτικών πρακτικών έχει περισσότερο να κάνει α. με το φόβο, β. με τη διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας του ατόμου (στην περίπτωση αυτή οι θρησκευτικές πρακτικές έχουν χάσει τη θρησκευτική σημασία τους) και 3. με τη δουλοπρέπεια.
Πρώτον: προφανώς εννοείς της Παλαιάς Διαθήκης.
Δεύτερον: καλά όλα αυτά αλλά λανθασμένη η προσπάθειά σου να ερμηνεύσεις το νόημα της παρατήρησής μου, δεν είχε καμία σχέση με το πόσο φιλοπρόοδη/ανεκτική/σύγχρονη ή πόσο σκοταδιστική/καταπιεστική μπορεί να είναι μια θρησκεία. Ήταν μόνο ένα ανάλαφρο σχολιάκι για το πόσο αλλόκοτες φαίνονται οι παραδόσεις των άλλων δύο μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών σε κάποιον γενικώς αποστασιοποιημένο θρησκευτικά που όμως μεγάλωσε σε μια χριστιανική κοινωνία. Αφού όμως το πήγες στο σοβαρό, δεν μπορούμε να μιλάμε για το Ισλάμ παραβλέποντας το γεγονός ότι η ιστορική του εξέλιξη είχε άμεση σχέση με την επαφή του με τον χριστιανισμό (και σε μικρότερο βαθμό, με τον ιουδαϊσμό). Κοινώς, αν το Ισλάμ είναι όπως είναι σήμερα, καλά να πάθει η χριστιανική Δύση που το έκανε σαν τα (μεσαιωνικά) μούτρα της, λέω εγώ. Και αυτό που χρειάζεται δεν είναι “100 χρόνια φιλελεύθερης δημοκρατίας και εκκοσμίκευσης”. Χρειάζεται να κάτσει επιτέλους η Δύση στα αυγά της και ν’ αφήσει τους ανθρώπους ήσυχους να βρούνε το δρόμο τους μόνοι τους.
Δεν θα έλεγα απειροελάχιστο κομμάτι τις επιστολές του Παύλου, περισσότερο σαν το “σύνταγμα” θα τις χαρακτήριζα πάνω στο οποίο αργότερα έγιναν οι “νόμοι”. Θα ήταν ελαφρώς ανόητο για μια θρησκεία που προσπαθεί να εξαπλωθεί σε “ξένα” γι’ αυτήν εδάφη (ακόμα κι αν ιουδαϊκές κοινότητες υπήρχαν στην ευρώπη) να περιλαμβάνει αγριότητες ή νομικές βλέψεις. Αυτά εμφανίστηκαν αργότερα όταν η θρησκεία είχε επικρατήσει και έφτασαν στο αποκορύφωμα με ιερές εξετάσεις κλπ.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με μία υποσημείωση. Οι αστικές επαναστάσεις στην ευρώπη που έφερεαν τις φιλελεύθερες δημοκρατίες και την εκκοσμίκευση δεν ήταν ανεξάρτητες από το κίνημα του διαφωτισμού, το οποίο με τη σειρά του ήρθε σε σαφή σύγκρουση με τις εκκλησίες και γενικώς επανέφερε εν μέρει μια σκέψη που προϋπήρχε του χριστιανισμού στην ευρώπη.
Στον χώρο Ισλάμ θα πρέπει να συμβεί κάτι εντελώς νέο που να αλλάξει ριζικά αντιλήψεις, να τις αποκολλήσει από την θρησκευτική προσήλωση και να οδηγήσει σε φιλελεύθερες δημοκρατίες. Οι όποιες απόπειρες έως τώρα, ακόμα και πρόσφατες τύπου “αραβική άνοιξη” δεν φαίνεται να έχουν φέρει τέτοια αποτελέσματα σε ευρεία κλίμακα.
Παρεξηγείς νομίζω, ο σομν δεν σχολιάζει το θέμα από πολιτική πλευρά αλλά από καθαρά θρησκευτική. Ουσιαστικά λέει ότι για να συγκρίνουμε τη σχέση των κοινωνιών με τη θρησκεία τους θα πρέπει οι κοινωνίες να έχουν υποστεί παρόμοιους μετασχηματισμούς κάτι που δεν συμβαίνει στην περίπτωση των σύγχρονων χριστιανικών και ισλαμικών κοινωνιών.
Από κει και πέρα εννοείται ότι πρέπει να αφήσει η Δύση το Ισλάμ στην ησυχία του, αλλά θα το κάνει όταν τελειώσει το πετρέλαιο μάλλον.
Και για να επανέλθουμε στο θέμα (Ειδήσεις από όλο τον κόσμο), μεταξύ πολλών σημαντικότερων ή λιγότερο σημαντικών διεθνών θεμάτων, υπάρχει κι αυτό:
Επείγουσα έκκληση σε διαδηλώσεις στις ΗΠΑ «για να σωθεί το Ίντερνετ»
Συνεντευξη με εναν τζιχαντιστη–>http://tvxs.gr/news/kosmos/synenteyksi-me-enan-tzixantisti-i-dimokratia-einai-gia-toys-apistoys
Ο κλασικος ο μαλακας ο φονταμενταλιστης. Αλλαχ ο ακμπαρ και σκοτωνουμε και παιδακια αμα λαχει. Η δημακρατια ειναι για τους απιστους λεει ο πουθενας.
Ο μεγαλυτερος μαγκας ειναι αυτος που εχει συσπειρωσει ολα αυτα τα απαιδευτα ταγαρια γυρω του και οραματιζετα ολο τον πλανητη κατω απο τη σαρια, ζωη χαρισαμενη θα περναει. Μεχρι να τον βρουνε και να του βαλουν καμια ρουκετα στον κωλο βεβαια…
Τον όρο “απειροελάχιστο” το χρησιμοποίησα καθαρά ποσοτικά. Προφανώς δε διαφωνώ πως δεν μπορεί να υπάρξει κουβέντα για το Χριστιανισμό χωρίς να καταλαμβάνει ο Παύλος ένα πολύ μεγάλο κομμάτι αυτής. Αυτό που λέω μέσες-άκρες, και μάλλον δε διαφωνούμε, είναι πως αυτό συμβαίνει γιατί για κάποιους λόγους επικράτησε η γραμμή του Παύλου (ή, καλύτερα, αυτή που τον επικαλούνταν) κι όχι, για παράδειγμα, μια πιο ιουδαίζουσα κατεύθυνση. Το γενικότερο συμπεράσμά μου είναι ότι την εποχή της δράσης των πρώτων “Χριστιανών” δεν υπήρχε ορθοδοξία, παρά μόνο αιρέσεις και αυτή που κάθε φορά αποκτά μεγαλύτερη πολιτική δύναμη, μπορεί να αυτοανακυρηχτεί ως ορθόδοξη άποψη.
Σύμφωνοι! Με μια υποσημείωση στην υποσημείωσή σου ότι αυτή η σκέψη που προυπήρχε, επανήλθε μέσω των αράβων.
Τείνω να πιστεύω πως ποτέ δεν υπάρχει κάτι ριζικά νέο, παρά σταδιακή και, συνήθως, ασυνεχής πορεία. Η “αραβική άνοιξη” είναι προφανώς μια φάση αυτής της πορείας, σημαντική παρά τις “αποτυχιές” της. Άλλωστε, ο φονταμενταλισμός (κάθε είδους) κορυφώνεται, τις περισσότερες, κάθε φορά που νιώθει πως απειλείται η κυριαρχία του.