Δεν κάνω διαφήμιση στο signal, αλλά από ένα σχετικό tweet του forbes, ορίστε ο ενδεικτικός όγκος data (που προέρχεται από αυτό το άρθρο What is Signal? The basics of the most secure messaging app.)
Armie Hammer, ε θρεντ
Σιγουρα κατι που θα βλαψει την υστεροφημια του, αλλα δυστυχως πρεπει να τον καταδικασει η Γερουσια ειτε μεσω του 25th amendment (που επισης προταθηκε χθες και ψηφιστηκε απο το House Of Representatives) ειτε μεσω του impeachment.
Η Γερουσια ξυνει τα αρχιδια της και δεν εχει καμια συνεδρια μεχρι την ημερα πριν την επισημη αναθεση της Προεδριας στον Biden στις 20, και ετσι υπαρχει το σεναριο αφαιρεσης του πορτοκαλι σιχαματος απο την θεση του Προεδρου για λιγες ωρες, και προσωρινη αναθεση στον Mike Pence μεχρι να αναλαβει ο Biden.
Ολο αυτο γινεται για να μην μπορεσει να τρεξει ξανα για την Προεδρια σε 4 χρονια ο μαλακας οπως εχει δηλωσει οτι θελει να κανει, και για να μην επαναληφθει κανενα τετοιο σκηνικο στο μελλον οπου θα ειναι οκ το να προβοκαρει ενας προεδρος βια εναντιον του Καπιτωλιου, οπως εκανε.
Μακαρι να τον ξεφτιλισουν οσο περισσοτερο γινεται, κι αν γινεται να τον χωσουν φυλακη για τα εγκληματα που εχει κανει. Τον σιχαινομαι απο τα βαθη της ψυχης μου.
Μακάρι να ξαναβγεί, για να βυθιστούν στα σκατά που αξίζουν οι ΗΠΑ.
Αν βυθιστούν αυτοί μάντεψε μέχρι που θα φτάσει το σκατό.
Στις ΗΠΑ ζουν 340 εκατομμυρια ανθρωποι, οι οποιοι επηρεαζονται αμεσα απο το ποιος θα βγει προεδρος.
Τι σου φταινε οι ανθρωποι δηλαδη επειδη εσυ βλεπεις τις χωρες υπο το πρισμα των σημαιων τους κι οχι ως συνολα ανθρωπων απο ολες τις ταξεις?
Κατσε θα γινω κι εγω edgy, σκατα στους Ελληνες ευχομαι να βγαλουν παλι Κουλη και τους αξιζει αφου τον εβγαλαν ηδη μια φορα
Προφανώς (οκ δεν ήταν τόσο προφανές από το μήνυμά μου) δεν φταίνε όλοι οι πολίτες ενός τέτοιου κράτους (που σιχαίνομαι από τα βάθη της ψυχής μου, δανειζόμενος τα λόγια σου). Μια σκέψη (μου) είναι ότι με ένα σίχαμα στην προεδρία η χώρα βυθίζεται ακόμα περισσότερο στον βούρκο της, από τον οποίο ίσως τελικα αναδυθεί κάτι καλύτερο με τον καιρό, αφού αφυπνιστούν ακόμα περισσότεροι πολίτες. Κάτι πήγε να γίνει με τις διάφορες μαζικές πορείες διαμαρτυρίας τα τελευταία χρόνια (με αφορμή τις γνωστές δολοφονίες μαύρων), γεγονός που δείχνει ότι μάλλον όσο περισσότερη σαπίλα επικρατεί, τόσο περισσότερος κόσμος αντιδρά τελικά. Μακάρι…
Από την άλλη, όσο σκουπίδι είναι ο Τραμπ, τόσο σκουπίδια ήταν οι προηγούμενοι και θα είναι και ο επόμενος. Απλά με τον τελευταίο ήταν περισσότερο θέμα αισθητικής. Ακόμα και το “υπέρλαμπρο αστέρι” Ομπάμα δεν κατάφέρε να κάνει πολλά στο εσωτερικό της χώρας του, ίσως επειδή οι πρόεδροι δεν έχουν τόσες πολλές αρμοδιότητες, αφού ελέγχονται από τα μεγάλα κεφάλαια.
Δεν αντιλέγω, έχει σημασία και η αισθητική, αλλά περισσότερη σημασία έχει η ουσία.
Γιατί όχι; Εδώ βγάλανε 2 φορές τον Αλέξη που φλόμωσε στο ψέμα και στις κωλοτούμπες, βγάλανε τον ΓΑΠ που μας έχωσε στο 1ο μνημόνιο, βγάλανε τον Σαμαρά (χωρίς σχόλια!).
Εδώ αξίζει να συζητηθεί πώς στα εκλογικά συστήματα των δυτικών αστικών “δημοκρατιών” οι μειοψηφίες του 25% κυβερνούν με πλειοψηφία…
Οχι, απλα οχι
Ως προς την άσκηση πολιτικής, σίγουρα ναι. Δεν ασχολούμαι με το… αισθητικό κομμάτι. Εφάρμοζαν και εφαρμόζουν τις ίδιες ιμπεριαλιστικές πολιτικές διεθνώς, μάλιστα ο Τραμπ ήταν ο μόνος - περιέργως - που μπλόκαρε επίθεση στο Ιράν αν θυμάμαι καλά. Ο νομπελίστας ειρήνης Ομπάμα μια χαρά πολέμους και επεμβάσεις έκανε, σε τι διαφέρει από τον Τραμπ σε αυτόν τον τομέα;
Δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο τις προσωπικές ιδεολογικές απόψεις του καθενός, αλλά περισσότερο τις πολιτικές που εφαρμόζουν, και εφαρμόζουν όλοι τους τις ίδιες (αν θέλεις παρόμοιες) φασιστικές πολιτικές σε διεθνές επίπεδο, που αφορά εμάς τους υπολοίπους του πλανήτη.
Εγω δεν θυμαμαι κανεναν προεδρο να βγαινει και να στηριζει στεγνα νεοναζιστικες ομαδες και να κλεινει το ματι σε παρανοικους ψεκασμενους.
Τα περι αισθητικης μου ειναι αδιαφορα, το γεγονος οτι ο “πλανηταρχης” ειναι ενας τυπος που ανοιχτα ενθαρρυνει νεοναζι τον κανει γυρω στις 5 εκατομμυρια φορες χειροτερο στα ματια μου απο τον οποιονδηποτε Μπους.
Αν τωρα εσυ επιλεγεις να πιστεψεις οτι “δεν εκανε πολεμους” επειδη τους πολεμους των ΗΠΑ τους αποφασιζει μονος του ο εκαστοτε προεδρος προφανως, και ο Τραμπ ειναι καλος ανθρωπος, ειναι δικο σου θεμα. Εγω θα πω οτι οταν μπαινεις και κανεις μια χωρα πουτανα διαλυοντας ολες τις δομες εξουσιας και αφηνοντας ενα κενο ΝΑ πισω σου, και μετα λες “οκ φευγω τωρα, δεν επεμβαινω, τα λεμε” αφηνοντας τους να σκοτωνονται με εμφυλιους για να καλυψουν το power gap δεν ειναι και πολυ στα υπερ σου κατα την ταπεινη μου γνωμη αλλα τεσπα.
ΕΝΤΙΤ: Να προσθεσω οτι ο Τραμπ δεν ξερω αν “μπλοκαρε επιθεσεις στο Ιραν” αλλα με την αλλοπροσαλη πολιτικη του σε σχεση με την Σαουδικη Αραβια αποσταθεροποιησε σε πολυ μεγαλο βαθμο ολη την Μεση Ανατολη. Να μην πουμε για τα δικα μας, το γεγονος οτι ο Ερντογαν κανει ο,τι του καυλωσει οφειλεται σε πολυ μεγαλο βαθμο στην αδιαφορια του να ασχοληθει με την Ανατολικη Μεσογειο και να τον αφησει να αλωνιζει.
Τα υπόλοιπα θα σχολιάσω αργότερα γιατί δεν προλαβαίνω τώρα. Αλλά το παραπάνω είναι απλά στρέβλωση των λεγομένων μου. Εγώ απλά δεν τον θεωρώ χειρότερο από άλλους, επειδή για μένα όλοι τους το ίδιο σάπιο σύστημα υπηρετούν και προκαλούν την ίδια δυστυχία στον υπόλοιπο κόσμο. Στα εσωτερικά των ΗΠΑ, είναι θέμα των πολιτών τους.
Όσο για τη στήριξη των ναζί, σαφώς και υπάρχει. Αλλά μην πάμε πέρα από τον ατλαντικό… εδώ η ΕΕ στην οποία είμαστε εγκλωβισμένοι, στήριζε τους νεοναζί της Ουκρανίας το 2014, και ακόμα τους στηρίζει. Ένα τυχαίο παράδειγμα…
Α ναι, τώρα θυμήθηκα ότι υπάρχουν μέλη της ΕΕ (βλ. βαλτικά κρατίδια… Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία), όπου κυβερνούν φιλοναζί…
Εδω κουβεντιαζουμε για το αν ειναι ο χειροτερος προεδρος στην ιστορια των ΗΠΑ (ειναι, ανοικτα νεοναζι δεν ειχαν ποτε) και μου λες για Ουγγαριες και Εσθονιες, που κολλαει αυτο? Ναι οκ και καποτε στην Γερμανια ειχε Χιτλερ οποτε να βγαλουμε Μιχαλολιακο, δεν θα ειναι χειροτερος, ολοι ιδιοι μια χαρα.
Θα σου πω τι του φταίει (παρ’ όλο που πήγε να το μαζέψει αμέσως μετά), τέτοια post είναι απόρροια τριών πραγμάτων: πρώτον, του διάχυτου αντιαμερικανισμού που μετά τις 11/09 δεν ντρεπόταν να χειροκροτάει και να χαίρεται από μέσα του, ή και από έξω του, φωνάζοντας σε πορείες “να τα, να τα, τα Boeing στο Μανχάταν/11 Σεπτέμβρη κάθε μέρα να 'ταν” ή να φοράει όλο καμάρι μπλούζες “just do it” με το γνωστή εικονίτσα κλπ. Αριστεροί αγωνιστές όλοι αυτοί, αντιιμπεριαλιστές θα σου πούνε. Τουλάχιστον αν ήταν πιο τίμιοι και ειλικρινείς με τον εαυτό τους θα παραδεχόντουσαν ότι είναι απλά Έλληνες πατριώτες και λαϊκιστές που με αφορμή την Κύπρο, τα ελληνοτουρκικά, το κουρδικό κλπ., τόσα χρόνια πάνε να ψαρέψουν κοινωνική νομιμοποίηση μέσα στο βόθρο των πιο αντιδραστικών κομματιών της ελληνικής κοινωνίας. Μια πολιτική, συνειδητή επιλογή που ξεκίνησε παλιότερα για να φύγει μια για πάντα η ρετσινιά των εαμοβούλγαρων εθνοπροδοτών και δυστυχώς κληρονομήθηκε σε όλη την ελληνική αριστερά (και κομμάτια της αναρχίας από το ’10 και μετά), από γραφικούς τύπους σαν το Μίκη μέχρι τη 17 Νοέμβρη. Too bad που σ’ αυτό η δεξιά κάνει καλύτερο παιχνίδι.
Ο δεύτερος παράγοντας που προσπαθεί να δικαιολογήσει τέτοιου είδους απόψεις είναι αυτό ακριβώς που υποστηρίχθηκε αμέσως μετά, ότι «μα, αν έχουν κακό πρόεδρο που θα τους κάνει το βίο αβίωτο, τότε αυτοί θα ριζοσπαστικοποιηθούν, θα εξεγερθούν» κλπ., δηλαδή μία νομοτελειακή αντίληψη της ιστορίας που θεωρεί ότι η επανάσταση περνάει απ’ το στομάχι. Πολύ κρίμα που αυτά τα ιδεολογικά σχήματα και οι ντετερμινισμοί τους έχουν διαψευστεί όχι μόνο από την ιστορία, αλλά διαψεύδονται καθημερινά γύρω μας, μιας και στην Ελλάδα από το ’10 και μετά μάλλον θα έπρεπε να έχουν 3-4 επαναστάσεις λογικά, κι όχι να εκτοξευτεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός σε δυσθεώρητα ύψη, να μπούνε οι ναζί στη βουλή, οι αριστερές δυνάμεις όχι μόνο κίνημα, αλλά ούτε καν αντιπολίτευση της προκοπής να μην μπορούνε να κάνουνε (αλλά δεν πειράζει, κατηγορούμε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. γι’ αυτό), ο ατομισμός να έχει πάρει το πάνω χέρι παντού κλπ.
Ο τρίτος παράγοντας είναι φυσικά η κλασική αντιιμπεριαλιστική καραμέλα που ενυπάρχει σε όλα τα παραπάνω post που χωρίζει τον πλανήτη σε «καλά» και «κακά» κράτη, ξεχνώντας τη βασική αλφαβήτα μίας ταξικής ανάλυσης που βλέπει πρώτα απ’ όλα εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, ακόμα και μέσα στον ίδιο τον κρατικό σχηματισμό προφανώς! Αλλά, όπως γράφεται και με περίσειο θράσος παραπάνω «τα εσωτερικά των Η.Π.Α. είναι ζήτημα των πολιτών τους», ως εκεί φτάνει η διεθνιστική αλληλεγγύη κάποιων. Μάλλον για τα εσωτερικά άλλων κρατών θα βγούμε στους δρόμους, θα διαδηλώσουμε, θα μαζέψουμε να στείλουμε κάνα τρόφιμο, γενικά θα χτίσουμε το αντιαποικιακό και τριτοκοσμικό προφίλ μας, αλλά κάποιοι άλλοι ας κόψουν το λαιμό τους.
(Όλα αυτά πάνε σε αυτά που λέει ο κάθε st.anger, πάντα με ενδιαφέρει το περιεχόμενο και όχι το άτομο συγκεκριμένα)
Για το 1 και το 3 Leper κανεις γενικευσεις και στηριζεσαι σε αναλυσεις διαφορετικων χώρων. Παντως, δεν νομιζω πως σημερα υπαρχουν σε τοσο μεγαλο βαθμο αυτες οι αναλυσεις παρα σε μια μικρη μεριδα.
Στο 2 διαφωνω, προφανως και η βαση των προβληματων ειναι οικονομικο. Απλουστευτικα λες “η επανασταση πεναει απ το στομαχι”, αλλα κανεις μαρξιστης δε λεει οτι και μονο απο με την “πεινα” γινονται επαναστασεις. Αυτο ειναι κακοχωνεμενος μαρξισμος.
Δεν ξερω τι ηθελε να πει ο St. Anger, παντως ισχυει οτι πανω στη φουρια της επιθεσης εναντιον του Τραμπ, ξεπλενεται το συστημα που γεννα τους Τραμπ. Και ειναι το ιδιο συστημα που θα φερει αλλους “καλυτερους” διαχειριστες. Δεν νομιζω να διαφωνουμε εδω και πολυ
Τεραστιο κεφαλαιο ο τρεντυ αντιαμερικανισμος στην Ελλαδα. Εδω ανθρωποι οι οποιοι δηλωνουν αριστεροι φτασανε να εκφραζουν αληλλεγγυη προς τον Μιλοσεβιτς και τον Καρατζιτς, που τι εκαναν μωρε, μια γενοκτονιουλα εκαναν, αλλα τους βομβαρδισαν οι Αμερικανοι οποτε ηταν καλοι.
Παρανοια, αγνη.
Τι εννοείς με το «γενίκευση»; Οι διαφορετικοί πολιτικοί χώροι που ανέφερα είναι παραδείγματα του διάχυτου αντιαμερικανισμού για τον οποίο έκανα λόγο στη αρχή του post μου. Δεν κατάλαβα γιατί είναι προβληματικό αυτό. Ίσα-ίσα, ψευδές θα ήταν να ισχυριζόμουν ότι ο αντιαμερικανισμός είναι ένα καπρίτσιο μίας συγκεκριμένης πολιτικής τάσης, ή ενός μοναδικού κόμματος κ.ο.κ. Το ότι διαφορετική ανάλυση, διαφορετικές αφετηρίες, διαφορετικά μέσα και σκοπούς έχει π.χ. το Κ.Κ.Ε. από τη 17 Νοέμβρη ή από ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι του α/α χώρου, δεν αναιρεί τον παραπάνω ισχυρισμό μου, ο οποίος ακριβώς θέλει να δείξει πώς ο αντιαμερικανισμός τέμνει όλα τα παραπάνω. Το πόσο μεγάλη ή μικρή είναι η μερίδα αυτή σήμερα, το συζητάμε. Γνώμη μου είναι ότι κανένας από τους παραπάνω δεν έχει κάνει ίχνος (αυτο)κριτικής στο πώς τόσα χρόνια ο αντιαμερικανισμός επενεργεί σε συγκεκριμένα πατριωτικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας. Το ακριβώς αντίθετο, αυτή η ανάλυση βρίσκεται ακόμα ψηλά στην ατζέντα καθενός απ’ όσους ανέφερα. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, όσοι τολμούσαν να κριτικάρουν τις αντιιμπεριαλιστικές θέσεις από μία ελευθεριακή σκοπιά ήταν πάντα (και είναι ακόμα) αισχρά μειοψηφία .
Είπα εγώ κάπου ότι είναι καλοχωνεμένος ή σωστός μαρξισμός; Ωστόσο εγώ αμφισβητώ ακόμα κι αυτό το «προφανώς» που λες για την οικονομική βάση. Γενικότερα το μαρξιστικό σχήμα περί «βάσης» και «εποικοδομήματος» είναι ένα ζήτημα που ναι μεν πέρασε στην ορθοδοξία των σοσιαλιστικών και μετέπειτα κομμουνιστικών κομμάτων, ωστόσο ο ίδιος ο Μαρξ (όπως και με πολλά άλλα πράγματα τα οποία θεωρούμε με ευκολία «μαρξικά», ενώ είναι μαρξιστικά) στη διάρκεια της ζωής του αντιμετώπισε με αρκετή επιφυλακτικότητα και διφορούμενες προσεγγίσεις. Άσχετα, βέβαια, από το τι είπε ή εννοούσε ο Μαρξ (γιατί οι αναλύσεις μας θα πρέπει να πηγάζουν από την καθημερινή μας ζωή κι όχι από κάποια ευαγγέλια -εκτός κι αν θέλουμε να είμαστε στείροι ιδεολόγοι), ολόκληρο το σχήμα περί «βάσης» και «εποικοδομήματος» είναι κάτι που σηκώνει αρκετή συζήτηση για να ξεκινά και να τελειώνει μ’ ένα «προφανώς». Μπορούμε να την κάνουμε σε κάποιο άλλο topic, όχι εδώ κατά προτίμηση.
Για το αν για την κατάντια του κόσμου γενικά , φταίει το «σύστημα» (δε μου αρέσει αυτή η λέξη και δεν τη χρησιμοποιώ) ή συγκεκριμένοι διαχειριστές του που αν αλλάξουν θα αλλάξει και αυτό, η απάντηση είναι προφανής για εμένα.
Γενικευση γιατι ολοι αυτοι που ανεφερες ειναι τελειως διαφορετικοι μεταξυ σου και δεν μπορω να κατανοησω πώς τεμνονται στον “αντιαμερικανισμο” (διαφωνω με τον ορο) και οξυνουν τα “πατριωτικα αντανακλαστικα”. Καταλαβαινω οτι διαφωνουμε στο θεμα του αντιιμπεριαλισμου και αντιλαμβανομαι την κριτικη σου μιας κ ειχα επαφη με το χωρο αλλα δεν την ενστερνιζομαι.
Για το “προφανως”, προφανως (χαχα) και δεν τελειωνει καποια κουβεντα με αυτο μονο. Ηθελα να τονισω τις δικες μου αποψεις. Παντως, για τη διακριση “μαρξικου” “μαρξιστικου” και εκει διαφωνω. Κατανοω να γινεται κριτικη στη μαρξιστικη σκεψη, αλλα δε χρειαζεται να αλλοιωνεται η ουσια με αναλυσεις για το “ο μαρξ δεν ειπε τουτο και κεινο”, χαρακτηριστικο στοιχειο των αναθεωρητων του μαρξισμου.
Πολυ καλα τα λες γενικα, και συμφωνω με καθε λεξη (οπως σχεδον παντα).
Πανω σε αυτο να προσθεσω οτι η εκλογη του Trump το 2016 ειχε ενα απροσδοκητο (οχι και τοσο) καλο, δηλαδη το οτι (κι ενω ζω σε αυτην την χωρα 12 χρονια τωρα πλεον) πρωτη φορα βλεπω τον κοσμο να εχει ξυπνησει αρκετα σε σχεση με πριν, διχως να εχω τεραστιες ελπιδες φυσικα για το μελλον… συγκρατημενη αισιοδοξια ας πουμε.
Μεχρι το 2016, πιστευω ανετα οτι ακομα και οι φιλοι μου που ηταν liberals ολοι, με κοιτουσαν με περιεργο βλεμμα οταν μπορει μια στο τοσο να πετουσα καμια ακροτητα μεταξυ σοβαρου κι αστειου, κατι πιο “επαναστατικο” απο οτι ειχαν συνηθισει. Καποιο μινι rant για το 1% και τους πλουσιους, για τον καπιταλισμο κτλ. Πλεον ακομα και η λατρεμενη μου φιλη Jessica απο το Michigan που μεγαλωσε σε ενα κλιμα αγαπης και θαλπωρης και σχετικα ευκολης ζωης, αντιμετωπιζοντας το status quo με την δουλεια της, με τον καφε της, με την ηρεμη ζωη της ως κατι απολυτα φυσιολογικο για τον οποιονδηποτε, ασχολειται περισσοτερο με τα πολιτικα και κραζει τα κακως κειμενα, αντιμετωπιζοντας τον κοσμο λιγο πιο σφαιρικα.
Φυσικα ενα τυχαιο παραδειγμα δεν λεει πολλα, αλλα γενικα βλεπω μια ταση απο εκει που το 2011 το κινημα Occupy θεωρειτο μερικοι χιππηδες που κατεβαινουν και αραζουν στον δρομο μπροστα στην Wall Street, πλεον ο κοσμος ανοιχτα και σε κουβεντες και στα social media στηριζει reformation και αλλαγη, καταλαβαινει πως ο καπιταλισμος ισως να μην ειναι τοσο αλανθαστος οσο καποτε νομιζαν, ο Bernie εχει κερδισει δημοτικοτητα, και ακομα και λεξεις οπως socialism πλεον δε θεωρουνται ο διαβολος, αλλα ο κοσμος προσπαθει να εξηγησει τι ακριβως σημαινει socialism και οτι δεν ειναι το ιδιο με το communism. Κατι που οι προηγουμενες γενιες Αμερικανων εννοειται πως χρησιμοποιουσαν αδιακριτα.
Δεν θεωρω οτι θα δουμε καμια δραστικη αλλαγη σε μεγαλη κλιμακα συντομα αλλα ειναι σημαντικο να γινονται αυτες οι ζυμωσεις. Νομιζω η εκλογη του Trump πολωσε πολυ κοσμο στην αντιθετη πλευρα, και για μενα αυτο ειναι θετικο γιατι αν και προφανως κανενας Biden δεν μπορει να θεωρηθει ποτε αριστερος φυσικα, υπαρχει μια ταση του κοσμου να βλεπει με αλλο ματι το leftism. Και ακομα και οι περισσοτεροι ψηφοφοροι του Biden δηλωνουν οτι ειναι κατι σαν lesser of two evils και θα ηθελαν μαλλον καποιον ακομα πιο “αριστερο”.
Τεσπα.
Παντως γενικα στις κοινωνικες Επιστημες τα παντα εξελισσονται και αναθεωρουνται, γιατι εχουμε κολλησει στο τι ΑΚΡΙΒΩΣ ειπε ο Μαρξ πριν απο 150 χρονια χωρις να μπορουμε καν να το κανουμε recontextualize για την εποχη μας προσωπικα δεν το καταλαβαινω (γι’αυτο και δεν μπορω να κατανοησω τους ΚΚΕδες γενικα μαλλον).