Ειδήσεις από όλο τον κόσμο

Isis@ Καταρχάς ευχαριστώ για την άμεση απάντηση :slight_smile:

Δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη Βενεζουέλα ως τώρα, παρόλα αυτά το ζήτημα των δικαιώματων των πολιτών σε μία χώρα ενδιαφέρει τον κάθε ένα από εμάς, οπότε διαβάζοντας τον διάλογο που είχατε παραπάνω με τον Mule, είπα να κοιτάξω για κάποιες πηγές που θεωρώ αξιόπιστες σχετικά με το ζήτημα. Κάνοντας μία πολύ επιφανιακή έρευνα, μπόρεσα να βρώ τα παρακάτω

Hugo Chavez versus Human Rights

[SPOILER]

On September 18, we released a report in Caracas that shows how President Hugo Chávez has undermined human rights guarantees in Venezuela. That night, we returned to our hotel and found around twenty Venezuelan security agents, some armed and in military uniform, awaiting us outside our rooms. They were accompanied by a man who announced?with no apparent sense of irony?that he was a government ?human rights? official and that we were being expelled from the country.

With government cameramen filming over his shoulder, the official did his best to act as if he were merely upholding the law. When we said we needed to gather our belongings, he calmly told us not to worry, his men had already entered our rooms and ?packed? our bags.

But when we tried to use our cell phones to get word to our families, our colleagues, and the press, the veneer of protocol quickly gave way. Security agents surrounded us, pried the phones from our hands, and removed and pocketed the batteries. When we then insisted on contacting our embassies, they shoved us into a service elevator, took us to the basement, and forced us into the back seat of an SUV with tinted windows. When we asked where we were headed, they told us only that we were going to the airport.

Three security agents sat behind us, at least two with weapons drawn. One used a cell phone to receive and relay orders as we raced through the streets of Caracas and out onto a highway. At one point an order came to turn on the SUV?s radio so we could listen as the state news agency announced our expulsion. The announcers told their captive audience?which also included every other Venezuelan listening to the radio, since all stations are required to broadcast such messages?that our organization was funded by the US government and that we were part of a campaign of aggression against Venezuela.

Human Rights Watch does not and has never accepted funding from the US or any government, directly or indirectly. But we are accustomed to such false accusations, especially coming from authoritarian governments. Venezuelan officials have repeatedly denounced us as CIA stooges, right-wing partisans, and, more commonly, ?mercenaries of the empire.? (By contrast, in neighboring Colombia, officials have repeatedly sought to discredit us with labels like Communist, guerrilla sympathizer, and even terrorist.) Once, after releasing another report in Caracas, one of us was publicly and falsely accused by Chávez?s vice-president of having collaborated with former Chilean dictator Augusto Pinochet. This time, a close Chávez ally in the legislature suggested on national TV that the two of us had been sharing a single hotel room where we were indulging our ?weaknesses.?

The official reason we were given for our expulsion was that we had violated the constitution by criticizing the government while on tourist visas. It was a curious allegation since our immigration cards included a ?business? box, which we had dutifully checked off. In any case, Venezuela?s foreign minister, Nicolás Maduro, made clear the next day that the government?s decision had nothing to do with our visa status. ?Any foreigner who comes to criticize our country will be immediately expelled,? he declared. Of course, had the Chávez government actually been interested in upholding its laws, it would have respected our rights?enshrined in the Venezuelan constitution?to immediately contact our embassies, obtain legal counsel, and receive a fair hearing. Instead, as we discovered only after we were finally ushered onto a plane at the airport, it bought us a one-way trip to Brazil.

The ease with which the government disregarded these rights only reaffirmed the central finding of our report: the Chávez government is more than willing to violate the country?s constitution in pursuit of its own political agenda. Ironically it was Chávez himself who first championed that constitution a decade ago, after he was swept into office promising to overhaul the country?s largely discredited political system. Enacted in 1999, the ?Bolivarian? Constitution offered a unique opportunity for the country to shore up the rule of law and strengthen human rights protections. But that opportunity has since been largely squandered. The most dramatic setback came in April 2002, when opponents of Chávez temporarily ousted him in a coup d?état. Fortunately, the coup lasted less than two days. Unfortunately, the government has exploited it ever since to help justify policies that have degraded the country?s democracy.

Today Venezuela is hardly the brutal dictatorship that some critics of Chávez paint it to be. Yet the country?s democratic institutions have suffered considerably since the coup. Chávez and his allies have effectively neutralized the judiciary. poken in their opposition to Chávez, the President and his legislative supporters While some newspapers and broadcasters are still independent and some are outshave strengthened the state?s capacity to limit free speech and created powerful incentives for self-censorship. They have, for example, expanded laws making ?contempt? for government officials a criminal offense, increased prison sentences for criminal defamation, and abused the state?s control of broadcasting frequencies to intimidate and discriminate against stations with overtly critical programming. While there are independent labor unions, the government has systematically violated workers? rights and fostered pro-government unions. There are dedicated human rights advocates. But they have been subjected to a virulent barrage of verbal assaults and even harassment by prosecutors.

A central goal of the ?Bolivarian? Constitution is the promotion of a more inclusive democracy in Venezuela. In view of the history of exclusion and the glaring inequalities that plague Venezuela and countries throughout Latin America, it is a goal that deserves to be taken seriously. Yet Chávez?s own professed commitment to this vital and ambitious aim is contradicted by his government?s willful disregard for the institutional guarantees and fundamental rights that make democratic participation possible.

In the more than twenty years that Human Rights Watch has worked in Latin America, no government has ever expelled our representatives for our work, not even the right-wing dictatorships guilty of far more egregious abuses than those committed by Chávez. Presumably they knew better. After all, Chávez?s decision to expel us merely served to confirm the central message of our report and ensure that it received extensive coverage around the globe.

Why did Chávez do it? One Brazilian on the plane on which we were forced to leave Venezuela offered a view that is increasingly widespread throughout Latin America: ?Chávez is crazy.? But the human rights defenders we work with in Venezuela have drawn a far more sobering conclusion. Chávez, in their view, was sending a deliberate message to his fellow countrymen: he will not allow human rights guarantees to get in his way, no matter what the rest of the world may think.

If their interpretation is right, it does not bode well for the future of Venezuelan democracy.

?October 9, 2008

link:

http://www.nybooks.com/articles/archives/2008/nov/06/hugo-chavez-versus-human-rights/[/SPOILER]

όπως επίσης και κάποια κείμενα σχετικά με το κλείσιμο του σταθμού RCTV

http://www.freerctv.com/case_info.php

Ενώ υπάρχει και η αναφορά της Διεθνούς Αμνηστίας σχετικά με την αντιμετώπιση των υπερασπιστών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα, που κάθε άλλο παρά τιμητική είναι

η ίδια οργάνωση έχει κάνει και άλλες αναφορές σχετικά με τον Τσάβεζ

Από τη στιγμή που άνθρωποι που ερευνούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα στέλνονται εκτός της χώρας, τηλεοπτικοί σταθμοί κλείνουν επειδή είναι αντίθετοι στον Τσάβεζ, κτλ, από που και ως που μπορεί κανείς να θεωρήσει τη Βενεζουέλα δημοκρατικό κράτος και τον αρχηγό της υπόδειγμα ηγέτη; Τι αξία ακριβώς έχει το οποιοδήποτε δδημοψήφισμα όταν όπως φαίνεται στις παραπάνω περιπτώσεις, η ελευθερία του λόγου (άρα και της ενημέρωσης) είναι άγνωστες έννοιες;

Πέρα από τα παραπάνω, σε κάποιες πιο προσωπικές σκέψεις. Π.χ. Όσο αφορά την Αποστολη Ριμπόν που αναφέρετε ότι οι συμμετέχοντες πληρώνονταν για να μην εγκαταλείψουν την εκπαίδευση τους, όπως και με τις αποστολές Ρόμπινσον, Σούγκρε και Barrio Adentro που αναφέρετε η “δωρεάν” συμμετοχή.

Υποθέτω ότι για να εκπαιδεύσουν τους αγράμματους όσοι ανέλαβαν αυτή τη δουλειά έπρεπε να πληρωθούν, να τραφούν, κτλ. Το ίδιο ισχύει με όσους χτίσαν τους παιδικούς σταθμούς, όσους προσφέρουν ιατρική περίθαλψη, κτλ. Αυτοί υποθέτω ότι δεν τράφηκαν και πληρώθηκαν με “αλληλεγγύη” αλλά με φαγητό και χρήματα. Οπότε δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι όσα προσφέρθηκαν στο πλυθησμό είναι δωρεάν, υπήρξε κόστος και κάποιος έπρεπε να το πληρώσει. Αν τη πληρωμή την έκανε κυβέρνηση της Βενεζουέλας σημαίνει ότι χρησιμοποίησε τα χρήματα των πολιτών της, οπότε αυτοί πληρώσαν έτσι και αλλιώς :roll:

Το ζήτημα λοιπόν είναι το τι πήραν για αυτά τα χρήματα τους και κατά πόσο αποδίδουν πραγματικά τα νοσοκομεία και τα πανεπιστήμια που δημιουργήθηκαν. Δυστυχώς εκεί δεν έχω γνώση του ζητήματος για να μπορώ να αξιολογήσω τη κατάσταση (αν και κάτι μου λέει ότι η Βενεζουέλα δεν είναι το πρώτο μέρος του εξωτερικού που θα ήθελε κάποιος από εμάς να πάει για να σπουδάσει), απλά θέλω να δείξω ότι η ύπαρξη πανεπιστημίων/νοσοκομείων δεν σημαίνει από μόνη της κάτι.

υ.γ. συγνώμη για τα ορθογραφικά λάθη, γράφω από υπολογιστή τρίτου και δεν έχει κάποιον διορθωτή, οπότε θα διορθώσω αργότερα το κείμενο.

Με πετυχαίνεις σε διακοπές, παρ’ όλα αυτά θα προαπαθήσω όσο [πιό σύντομα μπορώ να σου απαντήσω με κατεβατά και εγώ για τα έργα και τς ημέρες του Τσάβεζ που σαφώς αποδεικνύουν πως στη Βενεζουέλα μόνο δημοκρατία δεν έχουν, παρά τα σικέ δημοψηφίσματα (και στην Ελλάδα η χούντα έκανε! [-X)
Από εκεί και πέρα όμως, μην βιάζεσαι να μου φορέσεις την ταμπέλα του “υποστηρικτή του ΔΝΤ”, οι θέσεις μου για αυτό (γενικότερα και στην πρίπτωση της Ελλάδας) είναι γνωστές και διατυπωμένες πριν την προσφυγή της χώρας σε αυτό, δεν έχω πρόβλημα να τις επαναλάβω αλλά δεν έχω χρόνο. Πάντως για μένα δεν τίθεται καν δίλημμα, προτιμώ να ζώ στην Ελλάδα του ΔΝΤ παρά την Βενεζουέλα του
Τσάβεζ και της διακεκομμένης ηλεκτροδότησης… :roll:
Θα επανέλθω

Ο Chavez έχει φορέσει την πολύ ευχάριστη στολή του επαναστάτη, η οποία πουλάει εύκολα αμα βγεις μια δυο φορές και πεις οτι γαμιέται οι Αμερική και οι πολυεθνικές, κάνεις μια επίσκεψη στον Castro και υμνήσεις τον Che…αμέσως θα λατρευτείς από ένα σωρό κόσμο που δεν θα κάτσει ποτέ να δεί τι υπάρχει από πίσω, δηλαδή πολιτική βία, κλείσιμο των ανεξαρτητων σταθμών, φυλακίσεις αντιφρονούντων, σικε δημοψηφίσματα και όλα αυτά στον βωμό της τεράστιας παραγωγής πετρελαίου που έχει η Βενεζουέλα, της οποίας οι κάτοικοι φυτοζωούν στην πλειοψηφία τους.

Η αλήθεια λοιπόν ίσως είναι πολύ διαφορετική, όπως γράφουν και οι red pyramid, Mule.

Κλείνω τα μάτια και ονειρεύομαι ότι είμαι στις αρχές της δεκαετίας του 1970 όταν οι Mule, red pyramid και nickpes εκείνης της περιόδου έγραφαν αντίστοιχα πράγματα για τη Χιλή και τον Αλιέντε. :roll:

Δυστυχώς για εσάς στη χούντα της Βενεζουέλας δεν συμβαίνουν αυτά:

Απολυμένος υπάλληλος σκορπίζει το θάνατο σε εταιρεία διανομής στο Κονέκτικατ

Πυρ άνοιξε στα γραφεία εταιρείας διανομής μπίρας απολυμένος υπάλληλός την Τρίτη, σκοτώνοντας τουλάχιστον οκτώ άτομα πριν πέσει και ο ίδιος νεκρός.

Το πρωί ζητήθηκε από τον υπάλληλο, που δούλευε ως οδηγός στην εταιρεία, να υποβάλει την παραίτησή του. Ο υπάλληλος αρνήθηκε και, σύμφωνα με τις αναφορές, άνοιξε πυρ.

Στο σημείο βρίσκονταν την ώρα του περιστατικού περίπου 70 εργαζόμενοι, ενώ το χάος ενέτεινε και φωτιά που ξέσπασε παράλληλα στην αποθήκη της εταιρείας. Δεν έχει γίνει γνωστός ο αριθμός των τραυματιών, ενώ εκτός από την Αστυνομία κινητοποίθηκαν και ομάδες ειδικών δυνάμεων.

O δράστης εργαζόταν για περίπου δύο χρόνια στην εταιρεία, αλλά η διεύθυνση τον είχε καλέσει τις προηγούμενες ημέρες σε «πειθαρχική ακρόαση».

Πρόκειται για το πιο αιματηρό περιστατικού τέτοιου είδους στις ΗΠΑ μετά το θάνατο 13 ατόμων στο Fort Hood του Τέξας τον περασμένο Νοέμβριο.

Ούτε αυτά:

Θανατική ποινή για το στρατιώτη που έδωσε το υλικό στο Wikileaks προτείνει βουλευτής

Την ποινή του θανάτου πρότεινε μέλος του Κογκρέσου για το στρατιώτη που φέρεται να έδωσε στο Wikileaks χιλιάδες σελίδες με απόρρητο υλικό και το βίντεο με την επίθεση κατά Ιρακινών το 2007.

Στο στόχαστρο του βουλευτή μπήκε ο στρατιώτης Μπράντλι Μάνινγκ που φέρεται να είναι πίσω από τη διαρροή στο Wikileaks μεγάλου όγκου απόρρητου υλικού που εξέθεσε τη δράση των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό ο Μάικ Ρότζερς τόνισε ότι αν ο Μάνινγκ κριθεί ένοχος προδοσίας εν καιρώ πολέμου, πρέπει να του επιβληθεί η θανατική ποινή.

Επιπλέον ο Ρότζερς επέκρινε την «κουλτούρα των αποκαλύψεων» που προτρέπει ανθρώπους σαν τον Μάνινγκ να αποκαλύπτουν ευαίσθητο υλικό με το σκεπτικό ότι κάνουν κάτι καλό.

Ο Μάνινγκ κρατείται στην απομόνωση σε φυλακή στη Βιρτζίνια, ενώ για την ώρα δεν είναι γνωστό αν θα δικαστεί σε στρατοδικείο ή σε ομοσπονδιακό δικαστήριο.

Εντωμεταξύ, πληροφορίες φέρουν αμερικανικές υπηρεσίες να έχουν οργανώσει ανθρωποκυνηγητό κατά του ιδρυτή του Wikileaks Τζούλιαν Ασάντζ.

Πάντως, στην ιστοσελίδα έχει ανέβει από τη Κυριακή ένα μυστηριώδες κρυπτογραφημένο αρχείο που λέγεται «Ασφάλεια» («Insurance»). Πολλοί εικάζουν ότι περιέχει πληροφορίες που θα δημοσιευτούν αν συμβεί κάτι στον Ασάντζ.

Ούτε αυτά:

The Columbine High School massacre occurred on Tuesday, April 20, 1999, at Columbine High School in Columbine, an unincorporated area of Jefferson County, Colorado, United States, near Denver and Littleton. Two senior students, Eric Harris and Dylan Klebold, embarked on a massacre, killing 12 students and one teacher. They also injured 21 other students directly, and three people were injured while attempting to escape. The pair then committed suicide. It is the fourth-deadliest school massacre in United States history, after the 1927 Bath School disaster, 2007 Virginia Tech massacre and the 1966 University of Texas massacre, and the deadliest for an American high school.

Αντιθέτως, συμβαίνουν καμιά φορά πραξικοπήματα που από τα αμερικάνικα (δημοκρατικά πάντα) ΜΜΕ παρουσιάζονται ως λαϊκές εξεγέρσεις. Με μια μαεστρία στην σκηνοθεσία ομολογουμένως.

Νομίζω ότι μέσα σε μία πρόταση αντικατοπτρίζεται όλη η διαφορά φιλοσοφίας. Ή αλλιώς όταν η σίτιση, η υγεία και η μόρφωση κρίνονται με παραγωγικά κριτήρια…

εμ…ναι…

καλα μια απορία έχω (για τον εαυτο μου μιλαω).

Απο που και ως που με ταύτισες με τις ΗΠΑ ?
Οτι αποδοκιμάζω τον Chavez σημαίνει οτι επιδοκιμάζω τους Αμερικάνους? ή οτι αποδοκιμάζω τον Allende?

Θα πεσει κανα ταβανι να μας πλακωσει δηλαδη

Σε πήρε η μπάλα! :lol:

Αυτή την εξήγηση την δέχομαι :wink:

Δεν νομίζω ότι αυτό που ανέφερα βασίζεται σε κάποια διαφορά φιλοσοφίας. Και εσύ και όλοι μας όταν πρέπει να αποφασίσουμε που θα σπουδάσουμε ή ποιον γιατρό θα εμπιστευθούμε κρίνουμε με βάση την απόδοση τους και τη ποιότητα της δουλειάς τους. Ποιος ακριβώς και με ποια λογική κρίνει με άλλα κριτήρια; :-k

Chrisp@ Μπορείς να διαβάσεις τα λινκ που έδωσα από τη Διεθνή Αμνηστία για να διαβάσεις πολύ χειρότερα, αν και για να είμαι ειλικρινής δεν βρίσκω κάποια σύνδεση μεταξύ των πυροβολισμών στο Columbine και τη συζήτηση του αν είναι δημοκρατικά κράτη η Βενεζουέλα και οι ΗΠΑ. Ακόμη και έτσι, η σύγκριση δημοκρατικού - μη δημοκρατικού κράτους γίνεται έχοντας στη σύγκριση και τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε το να εστιάζεις μόνο στις ΗΠΑ είναι άστοχο.

Λέω να κάνω κλικ στη Διεθνή Αμνηστία και να διαβάσω για το Γκουαντανάμο.

Επίσης δε γίνεται να συγκρίνεις ένα κράτος της Λατινικής Αμερικής με αυτά της Ε.Ε., μιλάμε για τεράστιες διαφορές ιστορικά.

Μιλάμε για ένα κράτος που είχε πρόβλημα σίτισης, περίθαλψης και υγείας. Δεν είχε επιλογές, για ποιες επιλογές μιλάς; Απέκτησε σε έναν βαθμό (μικρό ή μεγάλο δεν είναι της παρούσης) υποδομές και στα τρία από αυτά. Αν θα μπορούσαν με τα ίδια χρήματα να φτιάξουν ακόμα καλύτερες υποδομές, πέρα από το ότι δεν μπορούμε να το ξέρουμε, δεν είναι και η ουσία. Η ουσία είναι ότι κάποιος στρέφει το ενδιαφέρον του κράτους προς αυτούς τους τομείς (αντί π.χ. για την “ανάπτυξη”)

Για να αποδείξεις τι με το Γκουαντάναμο; Προφανώς και οι ΗΠΑ έχουν κάνει τα δικά τους σφάλματα/εγκλήματα, όπως κάθε κράτος το οποίο απέκτησε υπερβολική δύναμη. Αυτό δεν αναιρεί τα εγκλήματα του Τσάβεζ ούτε κάνει κανένα εχθρό των ΗΠΑ ήρωα (όχι για εμένα τουλάχιστον).

Όσο για τη δεύτερη παράγραφο, προφανώς δεν συγκρίνουμε την ιστορία τους, ούτε περιμένει κανείς να είναι σήμερα αυτά τα κράτη ο παράδεισος.

Μιάς και το θέμα παραμένει ο Τσάβεζ, πρέπει κανείς να παραδεχτεί ότι έχει και εξαιρετικούς φίλους

http://news.bbc.co.uk/2/hi/8378316.stm

αλλά άσε καλύτερα να τα πεί ο John Stewart

Ρε Πυραμίδα, όταν μιλάμε για τη Βενεζουέλα και τη Μπολιβαριανή Διαδικασία το θέμα μας είναι αν και πόσο καραγκιόζης είναι ο Ούγκο Τσάβεζ;

Δηλαδή εσένα δε σου έχουν πει ότι πίσω από τη Μπολιβαριανή Διαδικασία βρίσκεται η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων της Βενεζουέλας που στηρίζουν την κυβέρνηση, έστω κι αν κάποιες απ’ αυτές διατυπώνουν σοβαρές διαφωνίες για την κατεύθυνσή της; (παράδειγμα το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, ένα από τα λίγα που πήραν απόφαση να μην αυτοδιαλυθούν για να ενταχθούν στο Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Βενεζουέλας του Τσάβεζ, όπως έκαναν πάντως οικειοθελώς τα περισσότερα κόμματα της χώρας) Κι ακόμα δεκάδων κοινωνικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων; Που ανεξάρτητα από διαφωνίες στέκονται μια γροθιά απέναντι στους υπονομευτές της Μπολιβαριανής Διαδικασίας;

Όλα αυτά δείχνουν ότι ο λαός της Βενεζουέλας καταπιέζεται, ότι του στερείται η ελευθερία και όλες αυτές τις παπαριές που μας τσαμπουνάτε; Τότε πώς εξηγείται ότι το πραξικόπημα με το οποίο ΣΤΡΑΤΟΣ και ΜΜΕ ανέτρεψαν την εκλεγμένη κυβέρνηση Τσάβεζ το 2002 ανατράπηκε με τη σειρά του μέσα σε λίγες ώρες (:!:slight_smile: εξ’ αιτίας της λαϊκής κινητοποίησης και ΜΟΝΟ;

Τελευταία ερώτηση: μήπως σας βάζω δύσκολα;

Καλά, έχει πλάκα όπως έχει εξελιχθεί το θρεντ:
Έχουν σπεύσει οι διάφορων αποχρώσεων αριστεροί/αντιαμερικάνοι του φόρουμ να αγκαλιάσουν τον Τσάβεζ με την ελπίδα να είναι το “πουλέν”, ο γίγσντας που θα στήσει το νέο πρότυπο χώρας του “εφικτού” που θα πρέπει να εξαχθεί και προς τον υπόλοιπο κόσμο, αρχής γενόμενης ιδανικά από την ταλάιπωρη χρεοκοπημένη (από το μεγάλο κράτος) χώρα μας! #-o
Τον περιμένουν όλοι οι αριστροί τον Τσάβεζ να κάνει θαύματα για τον χώρο τους, όπως οι βάζελοι τον Μπουμσόνγκ για το κέντρο της άμυνας τους! :stuck_out_tongue:

Ο Γράκχος, με τα όσα γράφει για την θέση του ΚΚ Βενεζουέλας μας δείχνει ακριβώς την κατάσταση: Ούτε οι ίδιοι οι κομμουνιστές δεν τον εμπιστέυονται τον Τσάβεζ, βολεύονται να συμπορεύονται μαζί του γιατί γουστάρουν τον αντι-αμερικανισμό του, από την άλλη βλέπουν στην αλλοπρόσαλη συμπεριφορά του και τον ναρκισιστικά εγωκεντρικό τρόπο που ασκεί την εξουσία πως μπορεί να τους εξελιχθεί σε Αφρικάνικου τύπου δικτατορίσκο και κρατάνε πισινή με το να μην εντάσσονται στο κόμμα του!

Κρισπ ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι προσπαθείς να μας αποδείξεις με τα ποστς σου…
Πως δεν είναι η Αμερική δημοκρατική χώρα επειδή κάποιος στο Κονέκτικατ γάζωσε κόσμο; :-k
Το μόνο εύστοχο σχόλιο που κάνεις προς αυτή την κατέυθυνση είναι για το Γκουαντάναμο. Ναι, σε κάθε δημοκρατία υπάρχουν και οι εχθροί της που αν αποκτήσουν εξουσία -εκμεταλλευόμενοι ειδικά έκτακτες συγκυρίες- θα κάνουν και πράγματα που την υπονομεύουν. Ας μην ξεχνάμε όμως πως αν ακριβώς ξέρουμε όσα ξέρουμε για το Γκουαντάναμο και τελικά ο Αμερικάνικος λαός ψήφισε τον υποψήφιο που το έκλεισε, αυτό οφείλεται ακριβώς στην δημοκρατική λειτουργία της χώρας, στους ισχυρούς θεσμούς που επιτρέπουν στον τύπο, στους ακαδημαϊκούς, στους βουλευτές και στις ΜΚΟ να εκθέτουν αυτές τις καταστάσεις και να αμφισβητούν τη νομιμότητα τους. Κανένας από αυτούς δεν διώχθηκε στις ΗΠΑ αντίθετα με αυτά που συμβαίνουν στη Βενεζουέλα. Ας μην συγκρίνουμε άλλο μήλα με πορτοκάλια, κάποια πράγματα είναι προφανή…
Άλλωστε νομίζω πως το επίπεδο της ακαδημαϊκής ελευθερίας στην Αμερική το είχες παραδεχθεί και εσύ σε παλιότερη κουβέντα μας εδώ.
Σχετικά με το σχόλιο σου για τον Αλιέντε τώρα και το τι -υποθέτεις πως- θα λέγαμε αν ζούσαμε το '70 εγώ και ο Πυραμίδας, μπορώ μόνο να σου απαντήσω πως το αν κάποιος είχε κακό τέλος αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει και όλοι να ασπαστούμε τα όσα έκανε εν ζωή. Πρέπει δηλαδή εγώ να υπερασπιστώ έναν πολιτικό που έκανε κρατικοποιήσεις ιδιωτικών επενδύσεων κόντρα στις ιδέες μου επειδή τον φάγανε; Δεν υπερασπίζομαι αυτούς που τον φάγανε, πρόσεξε!
Απλά λέω, αν είναι έτσι να δώσουμε και βραβείο δημοσιογραφίας στον Γκιόλια και στο τρωκτικό του…

Επαναλαμβάνω πως με έχετε πετύχει σε διακοπές και δεν έχω στα χέρια μου να ποστάρω περισσότερα περί Τσάβεζ, αλλά αφού γουστάρετε, ολόκληρο θρεντ θα του αφιερώσω να ποστάρω τα κατορθώματα του!
Για την ώρα πάντως ο Πυραμίδας έχει κάνει μιά χαρά ποστς και σας έχει δώσει αρκετό “υλικό”!

Ψάξτε και στο youtube (εγώ δεν μπορώ με τις ταχύτητες που έχω εδώ) να βρείτε το βιντεάκι με το πως ο Τσάβεζ “διδάσκει” δημοκρατία ενώ βρίσκεται στη Νέα Υόρκη για να πάει στον ΟΗΕ, σε ρεπόρτερ που έχει την ατυχία να δουλεύει στο δεξιό κανάλι Fox.

Mule, αν και επιμένεις να βάζεις το ζήτημα προσωποκεντρικά (το γνωστό παραμύθι… γιατί δε βρέθηκε κανένας καλός άνθρωπος να καθαρίσει το Χίτλερ και να μη γίνει ο Β’ΠΠ κτλ.), σήμερα, δεν ξέρω ξύπνησα καλά, έχω όρεξη για κουβέντα, οπότε θα σου πω ποιές είναι οι δικές μου διαφωνίες σχετικά με την πολιτική της κυβέρνησης PUSV (και όχι μόνο “του Τσάβεζ”, ξεκολλήστε επιτέλους μωρέ).

το κύριο είναι ότι η κυβέρνηση αυτή λέει ότι είναι σοσιαλιστική και ότι επιδιώκει να οδηγήσει τη χώρα (τη Βενεζουέλα) προς το σοσιαλισμό, μπορεί όντως να το θέλει κιόλας, αλλά δε μπορεί να το κάνει γιατί δεν είναι διατεθειμένη να οδηγήσει την εργατική τάξη σε σύγκρουση “σε όλη τη γραμμή” που λέμε εμείς οι κομμουνιστές με την εγχώρια αστική τάξη, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, εγκαθίδρυση εργατικής εξουσίας. Άντε εθνικοποίησε τα πετρέλαια και τους φυσικούς πόρους, άντε διώξε και τους Αμερικάνους από τη χώρα, άντε εξάλειψε και τον αναλφαβητισμό κτλ., αλλά λίγο πολύ μέχρι εκεί. Το πολίτευμα δε χρειάζεται να αλλάξει, είμαστε καλά με την αστική προεδρική κοινοβουλευτική δημοκρατία επειδή ΤΩΡΑ μας στηρίζει ο λαός, οπότε γάμα τα “απαρχαιωμένα” κομμουνιστικά περί πλήρους ανατροπής και τράβα λάου λάου, σα να λέμε. Η κλασσική λογική της μετάβασης στο σοσιαλισμό με μεταρρυθμίσεις και όχι με επανάσταση (έστω κι αν τη Μπολιβαριανή Διαδικασία τη λέμε “επανάσταση”) και, όσο το σκέφτομαι ανατριχιάζω, ντεζαβού από Χιλή δεκαετίας ‘70 λίγο πριν ο Πινοσέτ ματοκυλίσει τη χώρα με τη στήριξη των ΗΠΑ, καθώς επικρατούν και σήμερα πάνω κάτω οι ίδιες αυταπάτες που είχε η τότε χιλιανική κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας υπό τον κατά τ’ άλλα αξιοθαύμαστο Σαλβατόρ Αλιέντε. Προσωπικά είμαι πεπεισμένος, όσο κι αν θέλει η Βενεζουέλα, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα δε γλιτώνει την τελική, την κρίσιμη μάχη για την ίδια εξουσία, το “δια ταύτα” που λέμε. Και τότε μένει να δούμε αν ο λαός θα είναι έτοιμος να κάνει αυτό που πρέπει και να ξεπεράσει, εφ’ όσον χρειαστεί (που 99% θα χρειαστεί), ακόμα και τους μέχρι τώρα ηγέτες του, μαζί και τον Τσάβεζ.

Η άλλη μεγάλη διαφωνία που έχω με την κυβέρνηση PUSV είναι ο εντελώς μονόπλευρος, άρα και αυτοαναιρούμενος αντιιμπεριαλισμός της. Ξεκινάει, νομίζω, από την αντιδιαλεκτική αντιμετώπιση των ΗΠΑ ως “Αμερικάνικης Αυτοκρατορίας”, άρα το πρόβλημά μας είναι μόνο οι ΗΠΑ, άρα δεν έχουμε πρόβλημα να έχουμε καλές σχέσεις, ακόμα και συμμαχία και με τη Ρωσία, και με την Κίνα, με το Ιράν κτλ. Ξεκαθαρίζω ότι δεν ξυνίζω με τις συμμαχίες αυτές της Βενεζουέλας από “ηθικής” σκοπιάς όπως εσείς οι “φιλελεύθεροι δημοκράτες”, τύπου “αααααα! ο Τσάβεζ αγκαλιά με τον Αχμαντινετζάντ, ουουουουουου 666”, γιατί ούτως ή άλλως οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις υπάρχουν για να αξιοποιούνται από τους λαούς. Φοβάμαι όμως ότι η κυβέρνηση Τσάβεζ διαλέγει ξεκάθαρα ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο και αυτό μπορεί να μην της βγει σε καλό. Κοντολογίς, το PUSV δεν ακολουθεί συνεπή αντιιμπεριαλιστική πολιτική.

Όσο για το ΚΚ Βενεζουέλας, αν και εδώ και χρόνια τον έπαιζε κανονικά και είχε γίνει λίγο ουρά του Τσάβεζ, τουλάχιστον την κρίσιμη στιγμή όταν τέθηκε το θέμα της συνένωσης των κομμάτων που υποστηρίζουν τη Μπολιβαριανή Διαδικασία θυμήθηκε τη θεμελιώδη λενινιστική αρχή ότι για κανένα λόγο, βρε που να χαλάσει ο κόσμος, δε θυσιάζεις την οργανωτική και πολιτική σου αυτοτέλεια ως Κομμουνιστικό Κόμμα, και -πάλι καλά- είπε “ευχαριστούμε PUSV αλλά εμείς δε θα πάρουμε”. Μαγκιά τους, γιατί πλέον είναι το ένα από τα δύο κόμματα που υποστηρίζουν τη Μπολιβαριανή Διαδικασία, και μάλιστα χωρίς να είναι κυβέρνηση. Μεγάλη υπόθεση. Τώρα μπορούμε πλέον να ελπίζουμε βάσιμα ότι την επόμενη, και την πλέον κρίσιμη στιγμή, όταν δηλαδή τεθεί ζήτημα εξουσίας, το ΚΚΒ εφ’ όσον δε θα δεσμεύεται από κανέναν, θα μπει μπροστά και θα πει στο λαό “μην κοιτάτε όπου να ναι, εδώ μπροστά σας είναι η εξουσία, τί περιμένετε, πάρτε την”. Γιατί όπως και να χει θες Κομμουνιστικό Κόμμα για να το πετύχεις αυτό. Δεν προεξοφλώ τίποτα βέβαια, μπορεί εκείνη την κρίσιμη στιγμή το ΚΚ να τον παίξει πάλι και να χάσει την ευκαιρία όπως έχουν κάνει πλήθος ΚΚ τόσες δεκαετίες, αλλά τουλάχιστον ελπίζουμε.

Αυτά είναι τα δικά μου “ναι μεν, αλλά”. Μέχρι τότε, όποιος πάει να γαμήσει τη Βενεζουέλα και το λαό της, όπως οι ΗΠΑ, η Κολομβία και οποιοσδήποτε άλλος, η απάντηση είναι η μόνη που πρέπει, δηλαδή “κάτω τα χέρια ρε κερατάδες”. Όπως καταλαβαίνεις Mule δε συμμερίζομαι τις παπαριές περί “εγκλημάτων”, “παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, “αυταρχικού/αντιδημοκρατικού καθεστώτος” κτλ. Αυτά είναι για τους υπερασπιστές της “δημοκρατίας α-λα ΗΠΑ”, όχι για μας.

Xoxoxό, χαίρομαι που ξύπνησες καλά και σου στέλνω χαιρετίσματα από τη μάνα Κρήτη. 8)
Κατά τα άλλα εγώ επιμένω προσωποκεντρικά ή ο Τσάβες που μέχρι και τηλεοπτική εκπομπή απ’ευθείας επικοινωνίας με τον λαό έχει ξεκινήσει λες και είναι ο… Τσουκαλάς ή ο Γεωργίου! :lol:
Γιατί εσύ δηλαδή ξέρεις και κανένα άλλο στέλεχος του κόμματος του;

Με κάλυψες, γιατί τελικά στα λόγια μου έρχεσαι: Toν φοβάσαι γιατί ακριβώς είναι αναξιόπιστος και πάει να συνταχθεί με τον Αχμαντινετζάντ που και εσύ με βάση τα όσα γράφεις θεωρείς επικίνδυνο άνθρωπο, έστω αν χρησιμοποιείς commie lingo :stuck_out_tongue: για να το εκφράσεις και τον λες απλά “ιμνπεριαλιστή” εκεί που εγώ τον λέω απλά δικτάτορα που ηγείται μίας θεοκρατίας με πυρηνικά!

Δεν πρόκειται, δεν είμαστε πιά στον ψυχρό πόλεμο, ποιός τον γαμεί…
Αστον να καταρεύσει μόλις κάνει καμία απότομη βουτιά το πετρέλαιο :wink:

Προς Θεού, gay πράγματα, μακριά από “εσάς”! :p:lol:

Πάνω κάτω αυτα που λέει ο Γράκχος. Όλοι οι δεξιοί (κατά το “όλοι οι αριστεροί”, mule) έχετε πέσει πάνω στον Τσάβεζ με σκοπό να τον δυσφημείσετε με τον ίδιο τρόπο που έχετε κάνει σε κάθε αριστερό ηγέτη. Αυτό που δεν αντιλαμβάνεστε είναι ότι μπορεί δύο πλευρές να ασκούν κριτική στον ίδιο άνθρωπο από τελείως διαφορετική σκοπιά. Έτσι η δική σου “κριτική” δε με αγγίζει και τη θεωρώ τελείως επιφανειακή αφού πολύ απλά στηρίζεται σε επιχειρήματα θεωρητικά, ανελαστικά (“μα δεν υπάρχει άλλο κόμμα, πώς μπορεί να είναι δημοκρατία”), που δε λαμβάνουν υπόψη ούτε τις ιδιαιτερότητες της χώρας ούτε πολύ περισσότερο τη θέληση του λαού της, αντίθετα με του Γράκχου που την ασπάζομαι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Το σημαντικό στην περίπτωση της Βενεζουέλας είναι ότι δείχνει ότι η αριστερά κάθε άλλο παρά νεκρή είναι και ότι αντίθετα μπορεί να δώσει όραμα και λύσεις στους λαούς. Κάθε προσπάθεια προς αυτή τη κατεύθυνση προφανώς και θα στηρίζεται αλλά και θα της γίνεται κριτική από τη σκοπιά, όμως, που εμείς θέλουμε και όχι αυτή που προσπαθούν να μας επιβάλλουν οι κάθε θιγμένοι και φοβισμένοι εκπρόσωποι συμφερόντων.

  1. Μη με λες δεξιό γιατί δεν είμαι και με ενοχλεί. :x
    Να με συγχωρείς αν σας ομαδοποίησα με το “όλοι οι αριστεροί”, δεν παραγνωρίζω τις μεταξύ σας διαφορές αλλά αν μη τι άλλο εσείς δεν νομίζω να διαφνείτε με τον χαρακτηρισμό “αριστεροί”…
  2. Μόνο θεωρητική δεν είναι η δική μας (εμένα και του Πυραμίδα) η κριτική. Δες το ποστ του Πυραμίδα και θα δεις αναφορές σε συγκεκριμένα περιστατικά. Αντίθετα, ο Γράκχος προσάπτει στον Τσάβεζ παρεκκλίσεις σε σχέση με την “λενινιστική ορθοδοξία” κλπ. :wink:

Κατά τα άλλα, αυτό που έγραψα χθες το επιβεβαιώνει ουσιαστικά το ποστ σου, δες τα μπολνταρισμένα και στα δύο:

Όσο για το τελευταίο που γράφεις για “εκπροσώπους συμφερόντων” δεν το καταλαβαίνω…
Ελπίζω πως δεν εννοείς εμένα και τον Πυραμίδα! :-s

Συγνώμη αν σε ενοχλεί το “δεξιός” δεν αντιλαμβάνομαι το γιατί, για μένα δεξιός είσαι αν θες κάποια στιγμή μου αναλύεις το γιατί δεν εισαι.

Η κριτική σας, όπως έγραψα και πριν, είναι θεωρητική γιατί παραγνωρίζει το ότι έχει τη στήριξη του λαού του. Επαναλαμβάνω ότι εξακολουθούμε να μιλάμε για κράτος και αστική διάρθρωση οπότε και εγώ έχω ενστάσεις. Επίσης δε διαφωνώ ότι και λάθη έχουν γίνει. Αλλά ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι η κριτική μας έχει και διαφορετική αφετηρία και διαφορετικό τερματισμό. (δεν προλαβαίνω να το αναπτύξω πολύ αυτό, δες και γρακχο για λεπτομέρειες)

Επίσης εξακολουθείς να επικεντρωνεσαι στον Τσάβεζ. Εγώ δεν είπα ότι ο Τσάβεζ είναι ο γίγαντας της αριστεράς κτλ. Είπα ότι οι κοινωνικές αλλαγές στη Βενεζουέλα που είναι αυτή τη στιγμή από τα πιο δυναμικά κοινωνικά σύνολα και συντελούνται αλλαγές που δεν υπάρχουν (ακόμα) σε ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν κάτι. Ειδικά όταν αυτά συντελούνται με τη συγκατάθεση των πολιτών. Αν δεν το βλέπεις αυτό απλά αγνοείς την ίδια την Ιστορία.

Τέλος προφανώς δεν εννοώ εσάς ως συμφέροντα. Αμφιβάλλεις όμως ότι υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα που έχει στοχοποιήσει τον Τσάβεζ (και τη Βενεζουέλα) ως εχθρό του; Είτε σας έχει επηρεάσει η προπαγάνδα αυτών είτε έχετε κοινή φιλοσοφία. Πάντως οι σκέψεις σας ταυτίζονται.

Γράφω βιαστικά, ελπίζω να βγάζω νόημα.

Εχεις πάει ή έχεις κάποιον γνωστό σου εκεί και το ξέρεις? Γιατί αυτό που ξέρω (οχι απο τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ και τις μπουρδες των Αμερικανων αλλά από ανθρώπους που έχουν περάσει από εκει) είναι πως οι πολίτες δεν δίνουν καμία συγκατάθεση, απεναντίας ψωμολυσσάνε για να ζούνε πλουσιοπάροχα λίγοι και καλοί φίλοι του συστήματος