Kάπου όταν διάβαζα το post σου είχα δει τη λέξη ή μου είχε μείνει αυτό το σημείο ως έννοια ότι υπήρχε, γι’ αυτό απάντησα έτσι και μόνο γι’ αυτό, αλλά ξαναδιαβάζοντάς το για να δω τι είπες δεν το βλέπω.
Όπως και να’ χει, ας συμφωνήσουμε πως οι βασικές ανάγκες που πρέπει να καλύπτουμε είναι οι βιολογικές και μετά ας πάρει ο καθένας τη δική του απόφαση αν αξίζει ή όχι να βάλει κάποια άλλη από πάνω τους. Λέγοντας αυτό, και όλες οι υπόλοιπες ανάγκες, με τη χρήση της τεχνολογίας και του καπιταλισμού ικανοποιούνται σε μεγάλο βαθμό.
Να κάνω μια παρένθεση, γιατί συχνά όταν μιλάμε μεταξύ μας (thanks HP για το λάπτοπ μου) και γενικά όταν γράφεις, έχω παρατηρήσει πως αποφεύγεις να πάρεις ξεκάθαρη θέση, και συνήθως λες, ας το πω φιλοσοφίες. Συμφωνώ αρκετά με αυτή την τακτική, δεν υπάρχουν πάντα εύκολες απαντήσεις και θέλει ένα γενικό context, αλλά εν προκειμένω, αρκετές φορές (μου) το κάνεις δύσκολο να απαντήσω γιατί μετακινείται συνέχεια η εστία.
Το αναφέρω αυτό, γιατί είπα ότι και οι υπόλοιπες ανάγκες ικανοποιούνται καλύτερα, αλλά αν πάω να τις κατατάξω (αφού συμφωνήσαμε πως οι βιολογικές έρχονται πρώτες), είμαι σχεδόν σίγουρος πως θα βρεις άλλες (λογικό) που ίσως άλλος να τις κατατάσσει διαφορετικά (και θα έχεις δίκιο) και αυτό επαφίεται στο άτομο. Απόδειξη ότι αναφέρεις κάποια παραδείγματα, τα οποία έχεις δίκιο, αλλά αν εστιάσω θα λέω κι εγώ φιλοσοφίες και τώρα πραγματικά βαριέμαι.
Θα φέρω ένα παράδειγμα μόνο για να καταλάβεις τι εννοώ, αυτό με την ψυχική υγεία. Κάπου σε άλλο ποστ, είχα πει πως είναι και κάπως trend η ψυχική υγεία όταν αναφέρθηκε πως ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων πάσχουν από κάποιο νόσημα. Ακόμα και να είναι έτσι (δεν ξέρω, εμένα μου φαίνεται υπερβολικό, αλλά δεν είμαι ψυχίατρος ή ψυχολόγος) αν δεν υπήρχε η τεχνολογία δε θα τα είχαμε διαπιστώσει ή χειρότερα αν δεν υπήρχε ο καπιταλισμός ώστε να βγάζουν κέρδη αυτοί που βγάζουν για να υπερδιαγνώσκουν (όποιος πιστεύει ότι δε γίνεται αυτό είναι αφελής), το point σου δε θα έβγαζε νόημα. Βέβαια κάνει κύκλο και κλείνει ωραία η λογική σου, το πως είναι σε πολλά πράγματα γενεσιουργός αιτία, αλλά είναι και λίγο ειρωνικό.
Τώρα πιο συγκεκριμένα, και σε πιο πεζά πράγματα, αν τα κατέτασσα εγώ προσωπικά ο nnnkkk, βλέπω πως σαν ανθρωπότητα στο σύνολο, και ένα τεράστιο νούμερο ατόμων κάνουν αδιανόητα πράγματα. Δεν ξέρω πως τα μετράς εσύ, αλλά η γνώση που είναι διαθέσιμη και παράγεται είναι απίστευτη, που δεν μπορώ να σκεφτώ/φανταστώ πως διαφορετικά μπορούν να συμβούν. Τα πράγματα που αντιλαμβανόμαστε ατομικά και κατόπιν συλλογικά δεν είναι εύκολο να αποτυπωθούν, αφού άνθρωποι μορφώνονται, ανακαλύπτουν και εξερευνούν πράγματα. Εσύ μπορεί να εστιάζεις σε όλα αυτά που ανέφερες (και καλά κάνεις), αλλά εγώ δεν μπορώ, και δε θέλω βασικά, να εστιάζω εκεί.
Αν ήθελα να κάνω κουβέντα στο στυλ που κάνεις εσύ, θα μπορούσα να επιχειρηματολογήσω και να πω ότι ξέρεις τι, πολύ πιθανό τα ίδια άτομα που εσύ (κι εγώ ε, δε διαφωνώ στον πυρήνα των όσο λες) λες ότι τα έχουν-με εκμεταλλευτεί για όλα αυτά που παίρνουμε δεδομένα στις “ανεπτυγμένες χώρες”, να θέλουν όντως να τα εκμεταλλεύονται. Μπορεί να θέλουν να είναι υποτελείς και να τους πετάνε τυράκια, όσο παίρνουν το φυσικό τους πλούτο (απλουστευμένα παραδείγματα πάνω σε αυτά που ανέφερες για να καταλάβεις τι εννοώ). Αυτό γιατί δεν περνάει από το μυαλό μας? Γιατί αυτά που αναφέρεις να είναι πράγματα οικουμενικά αληθή? Δε λέω ότι αυτή η λογική βγάζει κάπου, συμφωνώ ή θα τη στηρίξω, αλλά το να επιλέγεις να έχεις μια απόλυτη άποψη για το τι είναι σωστό και τι όχι (που ακόμη κι αν μη το καταλαβαίνεις αυτό κάνεις), όπως είπα δεν μπορώ και δε θέλω να εστιάζω εκεί εγώ προσωπικά.
Για μένα σαν άνθρωπο, αυτό που θέλω είναι ζω όπως το καταλαβαίνω, και αν υπάρχει κάποιος απώτερος σκοπός όπως αναφέρεις κάπου, είναι να συμβάλλω κι εγώ κάπου το λιθαράκι μου ώστε σε κάποια χρόνια να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει το είδος μας. Δε θα πω ποτέ ότι οι κοινωνικές συνθήκες πρέπει να είναι αυτές κι αυτές ή κάποιες άλλες, και δεν πρόκειται να σκεφτώ ότι οι σκέψεις των ανθρώπων το 2023 είναι οι σωστές ώστε οι επόμενοι να ζήσουν με αυτές χωρίς δυνατότητα επιλογής. Το μόνο σίγουρο είναι πως σε κάποια χρόνια ο ήλιος θα καταπιεί τη γη, και αρκετά πριν από αυτό, θα έχει κάνει τη ζωή αδύνατη, επομένως με κάποιο τρόπο θα πρέπει να φύγουμε από αυτό τον πλανήτη. Αδυνατώ να καταλάβω το αντεπιχείρημα όσων τους το λέω αυτό, “ας φτιάξουμε το τώρα και βλέπουμε το μετά” μέσες άκρες, αφού αν σε νοιάζει πχ το παιδί σου, το εγγόνι σου κοκ, τότε θα σε ένοιαζε μάλλον και το παιδί του εγγονιού σου, και το εγγόνι του εγγονιού σου. Επομένως αν το πάμε σε πιο προσωπικό επίπεδο (επειδή είπα κάπου παραπάνω νιώθω ότι κουνάς την εστία και ας πούμε μ’αρέσει να δίνω μπαμ απαντήσεις), εμένα αυτό με κάνει drive σε πιο “φιλοσοφικό” επίπεδο.
Τώρα για τον καπιταλισμό κλπ, κάνω παράθεση αυτό (και ψιλοαγνοώ τα υπόλοιπα που είπες εσύ, γιατί δεν έχει νόημα το σου’πα μου’πες)
Η κουβέντα πήγε κάπως έτσι
– Κάποιος: Παναγία μου, με την τεχνολογία θα χάνουμε τις δουλειές μας
– Εγώ: Ξέρεις, δεν είμαστε φτιαγμένοι για να δουλεύουμε συνέχεια
– Κ: Ναι ωραίες οι γενικούρες και οι ονειρώξεις, πως θα ζήσεις σε αυτό το σύστημα?
– Κ: Ωραία η τεχνολογία, αλλά με τον καπιταλισμό δε θα δούμε προκοπή, μας εκμεταλλεύονται πάντα
– Κ: Ας κάνουμε μια ανάλυση της ιστορίας πως καταλήξαμε εδώ και τι επιπτώσεις έχει το πώς προχώρησε η τεχνολογία σε βάρος των ανθρώπων
Δεν ξέρω παιδιά, εγώ ξαναδιαβάζοντας τη συζήτηση καταλαβαίνω, πως είμαι ο μόνος που είπα κάτι που θα έπρεπε να το ενστερνίζεται αυτόματα κάποιος που δε θέλει την εξαρτημένη εργασία κατ’αρχήν και τον καπιταλισμό σε δεύτερο χρόνο. Είναι λίγο αστείο βέβαια πως όλοι όσοι που μου απαντήσατε, απ’ ότι καταλαβαίνω κάτι τέτοιο υποστηρίζετε, αλλά το βλέπετε ρεαλιστικά και πως “κάπως πρέπει να ζήσουμε”. Συμφωνώ απόλυτα, αλλά αν δεν είμαστε διαθέσιμοι να χάσουμε τη δουλειά μας (ή και άλλες δύσκολες καταστάσεις) δε θα αλλάξει κάτι.
Αυτό γίνεται ακόμη πιο αστείο, γιατί βγαίνω και μλκς όταν λέω “άλλαξε δουλειά”, “δε χρειάζεται να δουλεύεις”, “δε με απασχολεί ιδιαίτερα” “ας βρούμε άλλη λύση” κλπ, ενώ “εσείς” βάζετε εμπόδια μιλώντας με ρεαλισμό. Σίγουρα πάντως με την ιστορική ανασκόπηση δεν πρόκειται να γίνει κάτι, ούτε υπάρχει περίπτωση να αυτοκαταργηθεί (καλά εδώ κι αν μιλάμε για ευχολόγια) ο καπιταλισμός.
jonkyr χρησιμοποίησα το παράδειγμα σου μέσα στο post, γιατί έτσι ξεκίνησε η κουβέντα, δεν πάει κάτι προσωπικά, σε κάποια άλλη κουβέντα μπορεί να ήταν διαφορετικό
