Tσου! Για την χρεοκοπία της σημερινής Ρωσικής κοινωνίας, για την αύξηση της νεοναζιστικής ακροδεξιάς στη χώρα που έδωσε 20 εκατομμύρια νεκρούς στον αντιφασιστικό αγώνα, ακόμα και για την " αποτυχημένη επιτυχία" των ιδιωτικοποιήσεων προς όφελος των Ρώσων ολιγαρχών φταίνε…οι Μπολσεβίκοι.
Να μην μιλήσω, για τον τυφώνα Κατρίνα, για την περιβαλλοντική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού, για το διαζύγιο Παπαρίζου-Μαυρίδη και για την αποτυχημένη καρμπονάρα που έφαγα χτες.
Παρά την καταστροφική επέλαση του καπιταλισμού τα τελευταία 20 χρόνια στη Ρωσία, η αντίδραση όσων πλήττονται είναι περισσότερο να ριζοσπαστικοποιούνται προς την ακροδεξιά και όχι προς τον κομμουνισμό. Αυτό πώς εξηγείται;
Είναι γενικό φαινόμενο, όχι μόνο στη Ρωσία. Κάποτε είχα ακούσει πως το ερμήνευαν, δεν θυμάμαι ακριβώς. Σε γενικές γραμμές, η - πολλές φορές - λαϊκίστικη γλώσσα της ακροδεξιάς, οι “εύκολες” λύσεις που προτείνουν κλπ, τραβάνε πιο εύκολα έναν απελπισμένο (και με λιγότερες άμυνες) άνθρωπο.
Ειδικά στη Ρωσία, πάντως, το ΚΚΡΟ ήταν πρώτο κόμμα στη δεκαετία του '90 και ο Ζιουγκάνοφ είχε ουσιαστικά κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 1996 από τον πρώτο γύρο (αλλά έγινε μετά η μεγαλύτερη νοθεία στην ιστορία…). Οπότε, εκεί ο κόσμος στα δύσκολα ακόμα στρεφόταν προς τον κομμουνισμό. Ύστερα ήρθε ο Πούτιν και τα… ρύθμισε…
Ο λαικισμός είναι κύριο στοιχείο της ρωσικής πολιτιστικής παράδοσης. Σκέψου τώρα, μια χώρα “αναγεννημένη” (μετά από μια μακρά περίοδο σήψης του σοβιετικού κράτους, οικονομικά, πολιτιστικά αλλά και ιδεολογικά - Μπρέζνιεφ & Γκορμπατσωφ) σε ένα νέο θαυμαστό κόσμο, αυτόν της ελεύθερης αγοράς. Τεράστιο το σοκ. Σε συνδυασμό με την ανοιχτή, μέχρι σήμερα, πολεμική έναντι της ΕΣΣΔ και την αποσοβιετοποίηση και την προπαγάνδα για το μεγάλο Ρωσικό έθνος, το ξανθόν γένος, την Τρίτη Ρώμη (Μόσχα), την αποκατάσταση των Ρωμανωφ κλπ κλπ κλπ. Ε δεν χρειάζεται πολύ για να πάρεις στροφή δεξιά. Σκέψου μάλιστα ότι η πλειοψηφία των Ρώσων νεοναζί είναι 20χρονοι πιτσιρικάδες. Γεννήθηκαν και ενηλικιώθηκαν κατά τη διάρκεια των πρώτων κυμάτων άγριας επέλασης του καπιταλισμού στη χώρα.
Αλλου το παει ο eNick παντως. Και εδω στην Ελλαδα, μια χαρα λεγεωνες νεοναζι θα μπορουσαμε να εχουμε λογω και μονο της υπαρξης μεταναστων απο το '90…
‘Ο,τι λέει ο Ισις. Όσο γι’ αυτό που λέει ο St. Anger, το ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας ήταν όντως για πολλά χρόνια πρώτο κόμμα στη Ρωσία αλλά στην ουσία ήταν και είναι η συνέχεια του παρηκμασμένου ΚΚΣΕ των Μπρέζνιεφ - Γκορμπατσώφ. Μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει εκ νέου να αναπτύσσεται στη Ρωσία ένα γνήσιο κομμουνιστικό κίνημα, με το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας, το οποίο πασχίζει να ξαναφέρει στο προσκήνιο τη μεγάλη κληρονομιά των Λένιν και Στάλιν - κάτι που εννοείται ότι δεν είναι καθόλου εύκολο.
Αυτό που είδα στη Ρωσία πάντως δεν μου έμοιαζε με πλήρη αποσοβιετοποίηση, ούτε αποποίηση του Σοβιετικού παρελθόντος αλλά περισσότερο με μια προσπάθεια επιλεκτικής ενσωμάτωσής του στην ιστορική πορεία του μεγάλου Ρωσικού γένους.
Δηλαδή δύσκολα θα έβρισκες κάποιο μνημείο με αναφορά στον Στάλιν, αλλά σίγουρα θα έβρισκες αγάλματα όλων των στρατηγών του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ο οποίος αναφερόταν ακόμα και στο φυλλάδιο της Aeroflot.
Έβλεπα τη μούρη του Μεντβέντεφ ακόμα και σε κάδρα σε βιβλιοπωλεία, σε μπρελόκ που πουλούσαν σε μουσεία και γενικά η τάση για προσωπολατρεία και λαϊκισμό όπως είπε ο Ισις, την οποία οι Ρώσοι κρατάνε αιώνες ήταν εμφανής (ούτε το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ δεν μπόρεσε να κάνει κάτι γι αυτό :roll:)
Η καπιταλιστική δημοκρατία που λειτουργεί τώρα εκεί είναι σαφώς πιο δεσποτική από τις Ευρωπαϊκές και σε αυτό έχουν συμβάλλει και οι Σοβιετικές κρατικές δομές. Και δεν εννοώ τη συσσώρευση εξουσίας και μέσων παραγωγής που πέρασε από το Κόμμα στους πλουτοκράτες κολλητούς του Πούτιν ή του Γιέλτσιν παλιότερα, αλλά κάτι μυστικές αστυνομίες κλπ. που άλλαξαν την ονομασία τους.
Οι άνρθωποι ακόμα παλεύουν για το δικαίωμα στο συνέρχεσθαι, βρέθηκα σε μία από αυτές τις ημιπαράνομες πορείες που έκαναν την τελευταία μέρα κάθε μήνα ακριβώς με αυτό το αίτημα και είδα πώς λειτουργούν οι αντισυγκεντρώσεις της νεολαίας του Πούτιν και οι περιφερόμενες φασιστικές ομάδες εν είδει περιφρούρησης. Και φυσικά η Ρωσική αστυνομία, μακριά από μας…
Σε συζητήσεις με κάποιες ομάδες που είχα εκεί μου είπανε ότι την πρωτομαγιά κατάφεραν να ενωθούν για πρώτη φορά ‘επαναστάτες-μαρξιστές’ (δηλαδή αυτό που εννοείτε ακροαριστεροί) και αναρχικοί και μάλιστα ότι είχαν και συγκρούσεις με την Αστυνομία. Όταν τους ρώτησα πόσοι μαζεύτηκαν, μου απάντησαν 600 άτομα περίπου. Ε, σε μια πόλη 14 εκατομμυρίων όπως είναι η Μόσχα και με τέτοια παράδοση δεν το λες και επιτυχία.
Με λίγα λόγια και ελαφρώς σχηματικά: το ταξικό κίνημα στη Ρωσία είναι πολύ πίσω, ο Μαρξισμός στα Πανεπιστήμια είναι κάτι σαν μουσειακό είδος και ό,τι προσπάθειες γίνονται για ιδεολογική συγκρότηση είναι διασπασμένες.
Όσο γι αυτό που ρώτησα αρχικά, η ριζοσπαστικοποίηση προς την ακροδεξιά προσιδιάζει σε καθεστώτα έθνων-κρατών, στην αστική δημοκρατία και τον καπιταλισμό, άρα είναι λογικό να εμφανίζεται στη Ρωσία τα τελευταία 20 χρόνια ως σύμπτωμα των σαρωτικών αλλαγών. Το κατά πόσο έχει συμβάλλει σε αυτό και η Σοβιετική κληρονομιά είναι συζητήσιμο.
Αλλά αν ήταν τόσο ξεκάθαρη η “μεγάλη κληρονομιά” των Λένιν - Στάλιν γιατί ο Ρωσικός λαός περίμενε 20 χρόνια μετά την πτώση της ΕΣΣΔ για να καταφύγει εκ νέου σε αυτή; Ειδικά με την ίδρυση του αστικού κράτους της Ρωσίας που έφερε την εργατική τάξη σε προεπαναστατική περίοδο (με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από την Τσαρική εποχή φυσικά) και επαναπρολεταριοποίησε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού θα περίμενε κανείς το αντίθετο.
Αγορίνα, χαζός δεν είσαι, οπότε καταλαβαίνεις ότι εγώ δεν είπα ούτε ότι “οι Ρώσοι κατέφυγαν επιτέλους ξανά στην κληρονομιά των Λένιν-Στάλιν”, ούτε ότι αυτή είναι “ξεκάθαρη”. Δεν ήταν περίπλοκο αυτό που έγραψα: υπάρχει στη Ρωσία ένα μικρό σε δύναμη αλλά (με βάση τη δική μου ιδεολογία) συνεπές κόμμα που το παλεύει το πράγμα, μετά από χρόνια μετά την ανατροπή στα οποία η επαναστατική γραμμή δεν υπήρχε καθόλου, και ότι αυτό είναι θετικό. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Μα δεν είπα ότι τα είπες αυτά 
Αναρρωτήθηκα για ποιο λόγο εμφανίστηκε αυτό το κόμμα 20 χρόνια μετά την πτώση.
Υπήρχε η συνέχεια του παρηκμασμένου ΚΚΣΕ, οι εθνικιστές, αστικά κόμματα διαφόρων αποχρώσεων κλπ.
Το κατά τη γνώμη σου συνεπές (ΜΛΣ ή ΜΛ ή Μ σκέτο δεν έχει σημασία εδώ) πού ήταν δυο δεκαετίες;
Πάλευε να συγκροτηθεί μωρέ, τί με ρωτάς τώρα. Άσε που δεν είπα (ΟΥΤΕ) ότι εμφανίστηκε τώρα. Απλά τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να κάνει κάααααπως πιο αισθητή την παρουσία του, μεγαλώνοντας την παρέμβασή του στα συνδικάτα, εκλέγοντας αντιπροσώπους εδώ κι εκεί κτλ. Προφανώς μένουν ακόμα πολλά να γίνουν. Και τώρα που ελπίζω ότι συνεννοηθήκαμε, πες μου τί ακριβώς θες να συζητήσουμε γιατί ακόμα δεν έχω πολυκαταλάβει.
Ενδιαφέροντα κάποια πράγματα που ειπώθηκαν, αλλά.
Γελάσαμε.
Είναι πλέον αποδεδειγμένο πως στο 20ο συνέδριο η λεγόμενη προσωπολατρεία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η κατάλληλη ιστορική αφορμή για να παρθούν τα κατάλληλα μέτρα ενίσχυσης της οικονομίας της αγοράς σε βάρος των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής. Και θα ήθελα να ακούσω την ερμηνεία σου γιατί δεν υπάρχουν 100000 αγαλματάκια ή αφίσες ή ό,τι άλλο θες με τη μούρη των Χρουστσώφ/Μπρέζνιεφ/Αντρόποφ/Γκορμπατσώφ.
E η μεγάλη στροφή έγινε επί Μπρέζνιεφ, που έχω την εντύπωση ότι ουσιαστικά ο συγκεκριμένος πιο πολύ σαν πιόνι λειτουργούσε, η βιτρίνα της ομάδας (Κοsygin - Lieberman) που οδήγησε στις λεγόμενες μεγάλες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία , εισάγοντας ουσιαστικά καπιταλιστικές μεθόδους διαχείρισης, την οικονομική αυτοτέλεια των παραγωγικών μονάδων και στην εισαγωγή των κινήτρων στην παραγωγή και τελικά στο κυνήγι του κέρδους άρα και στην διάλυση των βάσεων της σοσιαλιστικής παραγωγής. Η περίοδος του Χρουστσωφ μεταβάτική ήταν, θετοντας τις βάσεις της στροφής αυτής με το 20ο συνέδριο. Στην πορεία βέβαια η ομάδα του Μπρέζνιεφ, τον απομάκρυνε απο την κεφαλή του ΚΚΣΕ, ίσως λογω της ατολμίας ή/και της ανικανότητας του για την προώθηση των προαναφερθεισών μεταρρυθμίσεων.
Ούτε αυτό είπα ότι το είπες εσύ. Αρπάζεσαι χωρίς λόγο ε.
Ειπώθηκαν κάποια πράγματα για τη σημερινή κατάσταση στη Ρωσία και έθεσα τους προβληματισμούς μου, αυτό είναι ήδη συζήτηση. Άσε που είμαστε και ολίγοντι οφ τόπικ.
Καλά κάνατε και γελάσατε γιατί ήταν αστείο.
Δεν ξέρω ποια “αποδεδειγμένη” ερμηνεία επικαλείσαι, αλλά στη δική μου λογική είναι άλλο πράγμα το (υπαρκτό) ζήτημα της προσωπολατρειας και άλλο η (ειλημμένη) απόφαση για το άνοιγμα στην οικονομία της αγοράς που οδήγησε εν τέλει στην πτώση της ΕΣΣΔ. Αν κατάφερε να τα συνδέσει ο σύντροφος Νικίτα είναι πρόβλημα όσων τον πίστεψαν.
Οι Χρουστσώφ/Μπρέζνιεφ/Αντρόποφ/Γκορμπατσώφ δεν είχαν την ίδια φωτογένεια με τον Στάλιν
Υποθέτω ότι μετά το το 20ο Συνέδριο όπου τέθηκε, έστω και ως αφορμή για άλλα πράγματα, το ζήτημα της προσωπολατρείας, δεν θα έστηναν αδριάντες στους εαυτούς τους.
Eπίσης όλοι αυτοί δεν είχαν να επιδείξουν ούτε Κόκκινη Επανάσταση ούτε Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο για να έχει τουλάχιστον ένα σοβαρό λόγο να τους ευγνωμονεί ο λαός μετά θάνατον.
Δεν ξέρω αν σου φαίνεται αστείο το θέμα με τα αγάλματα κλπ., άλλωστε σημειολογικά το ανέφερα, αλλά αν πχ. έμπαινα σε ένα οποιοδήποτε μαγαζί εδώ κι έβλεπα κορνίζα τον Παπούλια θα τρόμαζα.
Άτιμο πράγμα τα κίνητρα, ε;
Δεν γίνονται και πολλά πράγματα στον κόσμο χωρίς αυτά…
Mέχρι και οι σοβιετικοί το συνειδητοποίησαν κάποτε, μόνο η Ελληνική κυβέρνηση δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα και πιστεύει πως για εμάς τους μεν Έλληνες πρέπει να αρκεί το “πατριωτικό καθήκον να μην χρεοκοπήσει η χώρα” για τους δε ξένους εταίρους η “υποχρέωση αλληλεγγύης” ή ο “φόβος εξάπλωσης”… [-X
:lol::lol:
:lol:
Η αλήθεια είναι πως και στην Αμερική με το “προεδροκεντρικό” της σύστημα υπάρχουν κορνίζες με τον εκάστοτε πρόεδρο σε δημόσιες υπηρεσίες και από την πρώτη φορά που τις είδα μου είχαν φανεί “κάπως”… #-o
Φυσικά οι ομοιότητες ΗΠΑ-ΕΣΣΔ σταματούν ευτυχώς κάπου εκεί! :lol:
Ευτυχώς δε λες τίποτα. Η ΕΣΣΔ δεν είχε ούτε άνεργους, ούτε ανασφάλιστους, ούτε άστεγους. Βέβαια θα μου πεις, εκεί δεν είχαν επίσης Κόκα Κόλα, drive-in cinemas, Μερέντα (σύμφωνα με το γνωστό ανέκδοτο), πολυκαταστήματα τύπου Mall κτλ. - τους καημένους.
Σε συνέχεια προηγούμενου ποστ του Isis:
[B][U]Απαγορεύει τον απόπλου από τα ελληνικά λιμάνια προς τη Γάζα η Αθήνα
[/U][/B]
Την απαγόρευση του απόπλου όλων των πλοίων με ελληνική και ξένη σημαία από τα ελληνικά λιμάνια με προορισμό την θαλάσσια περιοχή της Γάζας αποφάσισε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου, η οποία εκδόθηκε στα ελληνικά και τα αγγλικά, «το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής με διαταγή του στις Λιμενικές Αρχές λαμβάνει όλα τα κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή της απόφασης».
Στην ανακοίνωση σημειώνεται πως «όπως είναι γνωστό έχουν ήδη δοθεί εντολές στις Λιμενικές Αρχές της χώρας για την επίδοση στους πλοιάρχους των πλοίων ανεξαρτήτως σημαίας της σχετικής Αγγελίας προς Ναυτιλλομένους, στην οποία προσδιορίζεται ο θαλάσσιος χώρος ναυτικού αποκλεισμού από το Ισραήλ».
Για τα πλοία με ελληνική σημαία έχει ζητηθεί να γίνονται σχετικές εγγραφές στα ημερολόγια γέφυρας μαζί με επίδοση τόσο της παραπάνω αγγελίας όσο και της ανακοίνωσης του υπουργείου Εξωτερικών με ημερομηνία 22 Ιουνίου 2011.
Επιπροσθέτως στην ανακοίνωση σημειώνεται πως «θα υπάρχει συνεχής ηλεκτρονική επιτήρηση του ευρύτερου χώρου της Ανατολικής Μεσογείου για την καταγραφή, όπου τούτο είναι δυνατό, των κινήσεων πλοίων που τυχόν θα συμμετάσχουν σε ανάλογη κίνηση».
Επίσης, θα γίνονται αστυνομικής φύσης έλεγχοι σε επιβάτες και πληρώματα, ενώ θα υπάρχει συνεργασία με τοπικές αστυνομικές και τελωνειακές αρχές για εντατικούς ελέγχους για θέματα αρμοδιότητας τους.
H απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης εξόργισε και απογοήτευσε τα μέλη του Στολίσκου της Ελευθερίας. «Φαίνεται ότι η ισραηλινή κυβέρνηση επεκτείνει τον αποκλεισμό και στην Ελλάδα», σχολιάζει ο Ντρόρ Φάιλερ, Σουηδός γεννημένος στο Ισραήλ, μουσικός και ακτιβιστής, ο οποίος είχε πάρει μέρος και στον περσινή αποστολή. «Φαίνεται ότι οι πιέσεις που ασκήθηκαν σε οικονομικό και διπλωματικό επίπεδο έπιασαν τόπο» συμπληρώνει.
[B]Την Πέμπτη ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου ευχαρίστησε τους ηγέτες, μεταξύ τους και τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, που τάχθηκαν κατά της οργάνωσης του διεθνούς στολίσκου ανθρωπιστικής βοήθειας προς την Γάζα.[/B]
«Ευχαριστώ τους πολλούς ηγέτες του κόσμου που τάχθηκαν κατά του στολίσκου χαρακτηρίζοντάς τον ως ‘πρόκληση’ και εργάστηκαν κατά της διοργάνωσής του» δήλωσε ο κ. Νετανιάχου, κατά την διάρκεια τελετής για την απονομή των νέων βαθμών των πιλότων.
[B]Πρόσθεσε δε ότι «ευχαριστώ ιδιαίτερα τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, καθώς και τον φίλο μου τον Έλληνα πρωθυπουργό».[/B]
Εν τω μεταξύ, τα μέλη της οργάνωσης «Ένα Καράβι για τη Γάζα» κατήγγειλαν σαμποτάζ σε ένα από τα πλοία του στολίσκου και το αποδίδουν σε μυστικές υπηρεσίες. Συγκεκριμένα, στο εν λόγω πλοίο είχαν καταστραφεί οι δύο άξονες των προπελών των μηχανών του πλοίου.
Α όλο κι όλα! Από τα τέλη των 60s είχαν pepsi-cola! 
Τι να λέμε τώρα… ευτυχώς η ΕΣΣΔ δεν ήταν σαν τις ΗΠΑ, αλλά τώρα η Ρωσία, και οι περισσότερες πρώην δημοκρατίες, είναι έτσι και χειρότερα. Περίεργο, δεν έχουν κομμουνισμό κιόλας :-k
Στο θέμα του ΚΚΡΟ, Γράκχε πως και δεν το στηρίζεις; Αφού με το ΚΚΕ έχουν τις καλύτερες σχέσεις απ’ όσο ξέρω…
Όχι ακριβώς, εμείς έχουμε καλύτερες σχέσεις με το ΚΕΚΡ, όσο για το ΚΚΡΟ, εντάξει δεν είμαστε και στα μαχαίρια, συναντιόμαστε, συζητάμε, χαιρετίζει ο ένας στο συνέδριο του άλλου κτλ. αλλά δεν μπορούμε να κρύψουμε τα προβλήματα που εντοπίζουμε στη στρατηγική τους (“ισχυρή Ρωσία” κτλ.)
'Ελα τώρα, με όλα αυτά που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα δεν έχεις πραγματικά όρεξη να (ξανα)κάνουμε αυτή την κουβέντα που αν δεν την κάνουμε με παρωπίδες οδηγεί σε ασφαλή μετρήσιμα συμπεράσματα για το τι είχε και τι δεν είχε ο καθένας…
[SPOILER]Τα drive in τι σου έφταιξαν ρε μπαγάσα; :lol: άσε τον κόσμο να στριμώξει καμιά γκόμενα! 
[/SPOILER]
Αγαπητέ μου Mule, νομίζω ότι εσύ είσαι εκείνος που δε θέλει να (ξανα)κάνουμε αυτή την κουβέντα, γιατί αν όντως την κάνουμε χωρίς παρωπίδες ο καπιταλισμός δε φαίνεται και πολύ ελκυστικός. Βασικά το ποστ του Ίσις ήταν ένα μόνο παράδειγμα, αλλά νομίζω το πιο κραυγαλέο, το πιο αποκαλυπτικό που έχουμε δει ποτέ. Όπως γράφτηκε στο σχετικό μπλογκ, “καπιταλισμό θέλατε”.
Όσο για τα drive-in και την ανάγκη να στριμώξει ο κόσμος καμιά γκόμενα, αυτά τα προβλήματα υπάρχουν μόνο στον καπιταλισμό, όπου επικρατούν ο πουριτανισμός και η μικροαστική ψευτοηθική. Στο σοσιαλισμό οι άνθρωποι είναι σεξουαλικά απελευθερωμένοι, άρα έρχονται σε επαφή χωρίς “βοηθήματα”. Όταν κάποιος στο σοσιαλισμό βλέπει μια ταινία μαζί με μια γκόμενα, chances are ότι την έχει πηδήξει ήδη.
Πέρα από την πλάκα, η ειρωνική αναφορά σε Κόκα Κόλες, Malls, Μερέντες κτλ. δεν είχε να κάνει με το ότι τέτοια προϊόντα και υπηρεσίες, δημοφιλή στον καπιταλισμό, είναι “επικίνδυνα” ή οτιδήποτε τέτοιο, αλλά ότι χρησιμοποιούνται πολύ συχνά ως ψευδεπίγραφοι δείκτες μέτρησης ευημερίας, όταν μια κοινωνία στερείται πολύ βασικότερων πραγμάτων. Όταν μια κοινωνία λύσει τα βασικά της προβλήματα, ας παράξει μαζικά και Μερέντες, δεν υπάρχει θέμα (κι εμένα άλλωστε δε θα με χαλάσει γιατί κακά τα ψέμματα, ε, είμαι Μερεντάκιας =Ρ). Μέχρι τότε όμως ο άνθρωπος μπορεί να είναι ευτυχισμένος ακόμα κι αν τρώει μόνο φρούτα ξέρω γω - αρκεί να μη φοβάται για το μέλλον.