Περί Ελληνικής Ιστορίας

μια ακόμη παρατήρηση περί επανάστασης:
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, υπήρξε αδιαμφισβήτητα (αμφισβητείται μόνο το πόσο ενεργό μέλος ήταν) μέλος της μουσουλμανικής σέκτας των Μπεκτασί Ντερβίς (Bektaşilik), στην οποία είχε μυηθεί ο πατέρας του από τον Αλή Πασά.
Αυτό περί “θρησκευτικότητας” της επανάστασης…

Νομιζω ακριβως οτι ολη η ουσια της παραθεσης σου βρισκεται ακριβως εδω. Στην εννοια της εθνοτικης ομαδας. Ετσι ως εθνοτικη ομαδα θεωρειται ενα σύνολο ανθρωπων με αίσθηση κοινής ιστορίας και κοινών πολιτισμικών χαρακτηριστικών (καταγωγη,θρησκεια, γλωσσα). Δεν έχει όμως πολιτικές φιλοδοξίες, ούτε θεωρεί εαυτή διακριτή πολιτική κοινότητα. Σε αντιθεση με το εθνος που θεωρει εαυτον διακριτη πολιτικη οντοτητα (ταση για ανεξαρτησια, δημιουργια κρατους κλπ) και μπορει να συμπεριλαβει στις ταξεις του διαφορετικες εθνοτικες ομαδες.

Για παραδειγμα στα πλαισια του ελληνικου εθνους ( αν βασιστουμε στις θεωριες περι εθνους του Α. Smith, ο οποιος τονιζει την εθνοτική καταγωγή των εθνών) μια χαρακτηριστικη εθνοτικη ομαδα, με χαρακτηριστικα τελειως διαφορετικα απο τις υπολοιπες συνισταμενες του ελληνικου εθνους, ηταν οι Μπαφραληδες (Δυτικος Ποντος) η οποιοι ναι μεν ηταν Χριστιανοι Ορθοδοξοι αλλα συναμα και τουρκοφωνοι. Κ ομως με τις ανταλλαγες των πληθυσμων στις αρχες του 20ου αιωνα, κατα τη δημιουργια συμπαγων, ομογενοποιημενων εθνων-κρατων στη Βαλκανικη, αποτελεσαν κομματι του Ελληνικου εθνους-κρατους.

Κατα τη φαση ομως δημιουργιας των εθνων - κρατων εμφανιστηκε το προβλημα, διαφορες εθνοτικες ομαδες , να αποτελουν το μηλο της εριδοες για τα νεοσυστατα εθνη. Ενα ακριβως τετοιο παραδειγμα ειναι οι Αρβανιτες λοιπον.

Ετσι και οι Αρβανιτες ναι ειναι μια εθνοτικη ομαδα με κοινα πολιτισμικα χαρακτηριστικα. Δεν μπορεις να τους ταυτισεις απολυτα με το αλβανικο εθνος (οπου και εκει υπαρχουν 2 διακριτες εθνοτικες ομαδες, οι Τοσκηδες και η Γκεγκηδες) ουτε ομως και με το ελληνικο. Ετσι εχουμε εθνικιστες ελληνες & αλβανους να διεκδικουν. ο καθενας για την παρτυ του την ομαδα των Αρβανιτων.

Τωρα, συγκεκριμενα στο Θουριο του Ρηγα, ο οποιος αποτελει εναν πρωιμο αρα και ατελη εθνοποιητικο λόγο, θεωρω προσωπικα οτι η αναφορα σε Αρβανιτες εννοει Αλβανους. Αλλα το τονιζω οι διακρισεις που κανει ο Ρηγας δεν ειναι σαφεις, γιατι σε καποια σημεια πραγματοποιει εθνοτικες διακρισεις, παρακατω γεωγραφικες (οταν μιλα για Μακεδονες, Μαυροβουνιους, Μαλτεζους, Μανιατες, Ρουμελιωτες - ή μηπως οχι???) και ακομα πιο κατω θρησκευτικες.

bleedin ισχυει οτι και ο κολοκοτρωνης και καποιοι αλλοι-που χαρακτηριστικαν ηρωες το 21-στην αρχη ειχαν περιοχες τις οποιες ειχαν υπο τον ελεγχο τους και τους τις ειχαν δωσει να τις ελεγχουν οι οθωμανοι??

An και είναι λίγο γενίκευση, γενικώς ισχύει.
Δεν ξέρω για τον Κολοκοτρώνη συγκεκριμένα, αλλά αυτό που ονομάζουμε “αρματωλοί” ήταν ακριβώς αυτό. Τα “αρματωλίκια” ήταν ένα είδος αυτόνομης τοπικής στρατιωτικής αυτοδιοίκησης, που υπάγονταν στα κατά τόπους πασαλίκια, μπεηλίκια κλπ. δηλαδή ήταν “τοποτηρητές” του εκάστοτε Μπέη/Πασά…

το γενικευσα γιατι δεν ειμαι και τοσο γνωστης επι του θεματος.θενξ για την επιλυση της αποριας!

Ας δουμε ενα αλλο θεμα της ελληνικης ιστοριας, το οποιο συνειδητα εχει σβηστει απο τα σχολικα βιβλια.
Η περιπτωση του Αλη Πασα του Τεπελενλή, η πορεια του οποιου συνδεεται με την ελληνικη επανασταση.
Οι περισσοτεροι γνωριζουν τον Αλη Πασα ως τον ανθρωπο που κατεσφαξε τους Σουλιωτες. Κ οντως ηταν αυτος που τσακισε τις ιδιομορφες κοινοτητες των Σουλιωτων (ιδιομορφες γιατι ακολουθουσαν την κοινωνικη οργανωση της φαρας) γιατι πολυ απλα στεκονταν εμποδιο στα συφεροντα του.

Ομως ο Αλη Πασας, δεν ηταν μονο αυτο. Δεσποτικος μεν, αλλα σαφως πιο προοδευτικος σε σχεση με την πολιτικη της Υψηλης Πυλης. Ετσι μαθαινουμε απο τον Τασο Βουρνα :

… προικισμενος με το δωρο της πολιτικης ιδιοφυιας, σχεδιαζει να ιδρυσει και τυπικα ανεξαρτητο ελληνοαλβανικο κρατος. Σαν πρωτα σταδια εχει καταφερει να πραγματωσει την οικονομικη ενοποιηση, τσακισμα του στρατιωτικου τιμαριωτισμου, προσανατολισμο της παραγωγης για την αγορα και αναπτυξη του εμποριου. Το χρηματιστικο και το εμπορικο κεφαλαιο αρχισε να επενδυεται στη βιοτεχνια, γεγονος που αποτελει σημαντικη στροφη στην οικονομια και τα προιοντα της ερχονται σε επαφη με τις κεντροευρωπαικες και ανατολικες αγορες.

Αξιολογη , επισης, σταθηκε η προσπαθεια του για τη διοργανωση στρατου στα ευρωπαικα προτυπα. Η σταρτιωτικη του αυλη στα Γιαννενα υπηρξε αληθινη Ακαδημια πολεμου και εξεθρεψε πολλους απο τους μεγαλους πολεμαρχους της Επαναστασης οπως τους Ανδρουτσο, Καραισκακη, Μποτσαρη κ.α…

Οργανωνει και τον πολιτικο και διπλωματικο του μηχανισμο και προσελκυει πληθος περιηγητων στο κρατος του. Φροντιζει να φτιαξει πυρηνα δικαιοσυνηςθελοντας να αφαιρεσει την δικαστικη εξουσια απο τα χερια των ιεροδικαστων. Υποστηριξε και ενθαρρυνε την ελληνικη παιδεια, καθιστωντας την αυλη του φυτωριο στοχασμου και τεχνης. Ακομα σχεδιασε να ιδρυσει Ακαδημια Γραμματων, Τεχνων & Επιστημων κατα το προτυπο της Γαλλικης.

Στα σχεδια του ηταν η δημιουργια συνταγματος, γιαυτο εξαλλου ζητησε υποδειγματα και πληροφοριες απο τις ευρωπαικες αυλες.Ανεχθηκε τον εταιρσμο, τις μυστικες δηλαδη εθνικο-απελευθερωτικες οργανωσεις των Ελληνων και επιχειρησε να σωσει, υστερα απο διαβηματα των Ελληνων αυλικων του τον Ρηγα και τους συντροφους του, χωρις ομως να τα καταφερει.

Ολα αυτα βεβαια, μεχρι τη στιγμη που τον τσακισε ο Σουλτανος υστερα απο εκστρατεια εμανντιον του.
Ακομα και η ομαδα Ρηγα μεσα απο το επισημο οργανο της την “Εφημεριδα”, στεκοταν θετικα απεναντι στο φαινομενο Αλη Πασας.

Συμφωνώ με Ισις. Αν ο Αλή δεν ήταν Αλβανός, τα σχολικά βιβλία θα μιλούσαν για “μεγάλο διαφωτιστή”. “σοφό κυβερνήτη”. “επαναστάτη” κλπ. Τελικά μας τον πασάραν σαν “Τουρκαλβανό χασάπη”.
Δατς Λάιφ…

Το εξάτομο έργο του Τάσου Βουρνά για την Νεώτερη και Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία είναι διαμάντι και αξίζει να διαβαστεί απ’ όλους. Μπράβο Ιsis.

Εγώ έχω τις αντιρρήσεις μου για το Βουρνά.
Από την άποψη ότι δεν μπορείς να γράφεις Ιστορία και να είσαι ιδεολογικά ταγμένος.

Επίσης, τον έφαγα στη μάπα διαβάζοντας για πανελλήνιες.
Είχα μάθει να ξυφυλλίζω το βιβλίο της Ιστορίας, που είχε γράψει, νοητικά.
Αποστήθιση στα καλύτερά της.

Διαφωνώ με το παραπάνω. Βλέπεις η θεώρηση της Ιστορίας δεν είναι ανεξάρτητη από την ιδεολογία και τα πιστεύω του καθένα. Δεν υπάρχει αντικειμενικότητα στην αναζήτηση της αλήθειας, υπάρχει μέθοδος. Η μέθοδος που επιλέγεις χαρακτηρίζει και το έργο σου ούτως ή άλλως. Αυτό που πρέπει να ισχύει είναι να μην παραποιούνται γεγονότα ή λέγονται ψέματα.

Δεν μπορει να υπαρξει ιστορικο εργο, ιδεολογικα ουδετερο. Παρε για παραδειγμα την ιστορια του Παπαρηγοπουλου που αποτελεσε μεγα ιδεολογικο οπλο της ομιογενοποιησης του ελληνικου εθνους. Προφανως μεγαλο εργο αλλα και εκει υπαρχει συγκεκριμενη ιδεολογικη κατευθυνση.

Εγώ συμφωνώ εν μέρει με τον Φορκ.
Γι αυτό προσπαθώ να διασταυρώνω όσα διαβάζω. Κοινώς, να ψάχνω και την “άλλη άποψη”. Όσο ακραία κι αν είναι. Αυθεντία και απόλυτη αλήθεια δεν υπάρχει. Στο τέλος σταχυολογώ και φτάνω στο δικό μου προσωπικό συμπέρασμα.

[FONT=Times New Roman][SIZE=2][FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman]“Θέματα νεότερης και σύγχρονης ιστορίας από τις πηγές Γ΄ Λυκείου” , Φ. Βώρου"[/FONT][/FONT][/SIZE][/FONT]

Ρε συ φορκ, αυτό δεν ήταν το βιβλίο με τις δέσμες? Μήπως το μπερδεύεις?

Κι εγώ πάντως δε μπορώ να διαφωνήσω με τους 2 προλαλήσαντες.

Εδιτ: πάντως είναι καλό να διαβάζεις ιστορία από πολλές σκοπιές. Χιουμοριστικά θα προσέθετα ότι την ιστορία τη γράφουν οι νικητές, αλλά κανείς δε μπορεί να αποδείξει ότι λένε αλήθεια.

Έχει γούστο… Θα το κοιτάξω!

@ Isis: Μήπως και γι’ αυτό δεν κατηγορείται ο Παπαρηγόπουλος;

@ Mandrake: Η κύρια διαφωνία μου είναι ότι στην Ιστορία του σχολείου τουλάχιστον δεν έχεις την δυνατότητα της επιλογής. Και ο τρόπος που γράφεις επηρεάζει τους μαθητές που η σκέψη τους είναι ακόμα σε διαμόρφωση.

Κατα τ’ άλλα η ουσία είναι να διαβάζεις Ιστορία. Αν και προσωπικά θα ήθελα να είναι ιδεολογικά ανεξάρτητη. Το ξέρω ότι δε γίνεται.

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον πάντως να δείτε πώς παρουσιάζουν οι Τούρκοι στη γραμματεία τους τα ίδια γεγονότα.

Μελετώντας ένα βιβλίο γραμένο από τούρκο συγγραφέα (νομίζω ο τίτλος ήταν “οι Τούρκοι: 2000 χρόνια από τη στέππα ως την ευρώπη” ή κάπως έτσι…) κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι δυο λαοί έχουμε γενικώς πολύ περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά απ’όσα πιστεύουμε…

Το πρόβλημα με την Ιστορία του σχολείου είναι ότι:

  1. Δεν την έχεις επιλέξει, σου την έχουν επιβάλει
  2. Είναι και πολιτικά (πέρα από ιδεολογικά) φορτισμένη
  3. Στερείται κάθε ανάλυσης και κριτικής των γεγονότων
  4. περιορίζεται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. (Τουλάχιστον όταν ήμουνα εγώ στο σχολείο, δε μάθαμε ποτέ τίποτα άλλο μετά την επανάσταση του 21 και τη διαμόρφωση του πρώτου ελληνικού κράτους. Μέχρι να γίνω φοιτητής και να ψαχτώ μόνος μου, δεν μπορούσα να τοποθετήσω χρονικά τον εμφύλιο σε σχέση με τον Β’ Π.Π. Και νομίζω ότι δε θα έπρεπε να ντρέπομαι εγώ για αυτό)

το τελευταιο πλεον το αναλυουν:p
Αλλα παλι οι χρονικοι περιοδοι ειναι μπερδεμενοι σε πανε μπροστα πισω και παλι μπροστα στο χρονο πριν καταλαβεις τι σου γινετε…
Ασε που εχει και παραπληροφορισεις το βιβλιο

Τι χρησιμεύει ένα κράτος Ελληνικό, που αντί κάθε άλλη εξωτερική πολιτική διορίζει προξένους στην Ανατολή και πρέσβεις στη Δύση και τους ξεπροβοδίζει με τη μονάκριβη ευχή και οδηγία· «Προσέχετε να μη γεννάτε ζητήματα». Αν το κράτος δε νοιώθει τι μπορεί και τι πρέπει να κάνει, δεν αξίζει να ζει?
Ο καθένας πρέπει να ξέρει ότι σ? αυτόν έλαχε να σώσει το έθνος του?
Τι με νοιάζει αν κινδυνεύει να πέσει η Κυβέρνηση, ο Βασιλιάς, οι Βουλευτές, οι Υπουργοί, και να ποδοπατηθεί το Σύνταγμα και η καθολική ψηφοφορία και να μείνει στους δρόμους ο τμηματάρχης, ο ψηφοφόρος, ο νομομηχανικός, αφού ξεχνούν το έθνος;
«ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΑΙΜΑ» ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Και αυτό πού κολλάει λοιπόν;

Μια αντιληψη περι εθνους απο Ιων Δραγουμη οπως και αυτη.

Ποιος είναι των εθνών ο σκοπός ο τελικός, πες τον προορισμό, πες τον αποστολή, πες τον ανάγκη;
Ο πολιτισμός!
Να, έργο άξιο για τα έθνη, έργο ανθρωπιστικό, έργο αληθινά ανθρώπινο.
Να, η δικαιολογία των εθνών.
Να, πώς τα έθνη είναι χρήσιμα στην ανθρωπότητα.
Να, πώς ξεπερνούν τα σύνορά τους, ξεχειλίζουν, πλαταίνουν, υψώνονται, γεμίζουν και κατακτούν τον κόσμο.
Να, πώς είναι όμορφα τα έθνη και να, πού έσφαλε ο Χριστός και ο Κάρολος Μάρξ πολεμώντας τα έθνη.
Του έθνους το άνθισμα και ο καρπός ο ωραίος είναι ο πολιτισμός.

“ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ”