Περί Ελληνικής Ιστορίας

Ελα τώρα και συ που το ψάχνεις, κάπου στις κατακτήσεις του ο Αλέξανδρος έφτασε στη Νιγηρία, γ@@@σε κάποια ντόπια και από τότε την έχουν μακριά.

Στην πεδιάδα της Γκίζας έχει βρεθεί το χωριό των εργατών των Πυραμίδων, καθώς και πολυτελείς τάφοι των αρχηγών του κάθε επιτελείου, που χαρακτηρίζουν ακριβώς τη θέση τους και τον τομέα που επέβλεπαν. Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλά θεωρίες που εξάπτουν την φαντασία και δημιουργούν εντυπώσεις που σίγουρα δίνουν την εικόνα του ανυπέρβλητου. Από την άλλη, θεωρώ ότι με το να αποδειχτεί ότι οι Πυραμίδες είναι όντως έργο των Αιγυπτίων, είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό ως προς την σύλληψη - κατασκευή - διατήρηση ενός τόσο μεγαλοπρεπούς σχεδίου από ανθρώπους που δεν είχαν στη διάθεσή τους ακόμα τον σίδηρο!
Επίσης, εκτός των πυραμίδων της Γκίζας υπάρχουν διάσπαρτες Πυραμίδες κατά μήκος του Νείλου και σαφώς δείχνουν μια σταδιακή εξέλιξη της αρχιτεκτονικής τους. Από την πρώτη πυραμίδα στην Σακκάρα, μέχρι και τις πυραμίδες στο Νταχσούρ.
Εκτός των άλλων, τα λατομεία που ακόμα σε μερικές περιοχές λειτουργούν, αποτελούν και αυτά μαρτυρία για την προέλευση των τεράστιων ογκόλιθων ασβεστόλιθου κυρίως, αλλά και γρανίτη που έφερναν από την Άνω Αίγυπτο.

Υπάρχουν κι άλλα ανάλογα παραδείγματα.
Οι προκολομβιανοί πολιτισμοί της Αμερικής (Ίνκας, Αζτέκοι κλπ) ανέπτυξαν αυτούς τους μεγάλους (ημι-αυτόφωτους) πολιτισμούς τους χωρίς να κατέχουν τον τροχό, η την τεχνογνωσία κατασκευής αψίδας!

καπου ειχα διαβασει μου φαινεται(δε θυμαμαι που) οτι οι μαυροι εχουν αρκετα ανωτερο μυικο συστημα απο ολες τις αλλες φυλες.εκει υπαρχει και ενα μεγαλο ερωτημα…γιατι την εποχη του μεγαλου ρατσισμου εναντιον των μαυρων θεωρουσαν τους λευκους ανωτερους και σωματικα και εγκεφαλικα αφου εν τελει οι μαυροι εχουν ανωτερο γενικα μυικο συστημα και γενικα ανωτερη σωματοδομη(και το θεμα των “προσοντων” μυικο ειναι οποτε μαλλον δε χρειαζεται αναλυση dna για αυτο…:p)!!!

:offtopic: αστοχο παραδειγμα συγκρινεις διαφορετικες εποχες και στην Ιστορια του ποδοσφαιρου οι Βραζιλιανοι δεν συμμετεχουν

αχ0χα0χ0αχ0 αληθινο ειναι δεν ειναι εξερευνηση του κολου, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΕΣΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΕΟ-ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙΑ, Ελληνες ε γιατι καπως πρεπει να χαρακτηριστουμε και αμερικανακια γιατι ειμαστε ο καθενας στο πλανητη μπορει να χρηστει απογονος Αρχαιων ““Ελληνων”” αρκει να σκέφτεται σωστα

… και να γράφει σωστά να συμπληρώσω… :roll:

εννοειται οτι ειναι 2 διαφορετικες χρονικες περιοδοι,αλλα εξηγησα παραπανω οτι το παραδειγμα αυτο το εθεσα εντελως παραβολικα!!μην το παιρνεις τοις μετρητοις…:wink:

Σημερα θα αναφερθω σε εναν ξεχασμενο φρουρο που στις 27 απριλιου 1941 οταν μπηκαν οι Γερμανοι με σκοπο να φτασουνε στον Παρθενωνα για να κατεβασουνε την Ελληνικη σημαια και να υψωσουν την Γερμανικη αυτος ο νεος βρισκοταν στον Ιερο βραχο και φυλαττε σκοπο.Εκεινη την ωρα λοιπον (8:45) και ενω η στρατιωτικη διοικηση η τον ειχε ξεχασει η τον ειχε αφησει χωρις διαταγες μεσα στον κακο χαμο που υπηρχε βρεθηκε προσωπο με προσωπο με τους Γερμανους που τον σημαδεψαν με τα οπλα με διαταγη να κατεβασει την Ελληνικη σημαια.Και εκεινη την ωρα λεει το μεγαλο οχι και οι Γερμανοι διαταζουν να εκτελεστει.Αποφασιζει γρηγορα λοιπον και αρπαζει την σημαια ο νεος αυτος Ελλην και ενω τυλιγεται με αυτη πηδαει στο κενο και πεθαινει μετα απο λιγο πανω στους βραχους της Ακροπολης.Προφανως θα γνωριζε το αποσπασμα των Αρχαιων Αθηναιων (Ου καταισχυνώ όπλα τα ιερά, ουδ? εγκαταλείψω τον Παραστάτη ότω αν στοιχήσω).Το αποτελεσμα αυτης της πραξης ηταν να επιτρεψουν να κυμματιζει η γαλανολευκη διπλα στην Γερμανικη σημαια και κατοπιν αυτο το μετρο επεκταθηκε και στα δημοσια κτιρια.Αυτο το μετρο ισχυσε σε ολη την διαρκεια της κατοχης μονο στην Ελλαδα.Και το ονομα αυτου Κωνσταντινος Κουκιδης Ετων 21.

Aυτό δεν το γνώριζα…

Με εκπλήσσεις!!!

Ναι γνωστη η ιστορια του φρουρου που κατεβασε τη σημαια. Δαμνατιον μια ερωτηση αν μου επιτρεπεις… Την υπογραφη σου σε ποιο κειμενο/βιβλιο του Οργουελ την διαβασες??? Γνωριζεις νομιζω οτι συμμετειχε ως Εθελοντης στον Ισπανικο Εμφυλιο εναντια στους ισπανους φασιστες του Φρανκο, στο πλευρο των τροτσκιστων…

Την βρηκα σε ενα σαιτ μαρεσε και την εβαλα.Δεν εχω κολληματα με ταμπελες.Και ο Σταλιν να ηταν θα το εβαζα.8)

Ε καλά, αν ήταν Στάλιν θα την έβαζες έτσι κι αλλιώς.

Καθως στο σχολειο δε μας τα μαθαιονουν καλα, και γιατι αν θελουμε να μαθουμε ιστορια πρεπει να ψαχνουμε μονοι μας ειναι βασικο να ριχνουμε το βαρος σε αυτα που μας αφησαν γραπτη παρακαταθηκη οι μεγαλες προσωπικοτητες της ιστοριας μας. Ετσι - για προφανεις λογους- μας ειπαν στο σχολειο οτι οι Ελληνες ξεσηκωθηκαν εναντια στους κακους Τουρκους για την ελευθερια τους. Εν μερει ναι ηταν ενας εθνικοαπελευθερωτικος/εθνοποιητικος ξεσηκωμος…αλλα δεν ηταν μονο αυτο. Η, νεοεισελθεισα στο προκηνιο, εθνικη ιδεολογια (στη πρωιμη της μορφη…ποιοι ειναι ελληνες??? οι χριστιανοι ορθοδοξοι??? ή οι ελληνοφωνοι??) ηταν απλα το οχημα για το περασμα σε ενα ανωτερο σταδιο κοινωνικης οργανωσης, στις επιταγες των επαναστασεων της εποχης. Εχθρος δεν ηταν ο Τουρκος σαν εθνικη ομαδα. Εχθρος πρωτιστως ηταν το στρατιωτικοφεουδαρχικο καθεστως της θνησκουσας Οθωμανικης Αυτοκρατοριας, η οποια πια στεκοταν εμποδιο για την αναπτυξη και την εμφανιση της αστικης ταξης στο προσκηνιο. Εχθρος ηταν ο κοτζαμπασης γαιοκτημονας ανεξαρτητου καταγωγης. Εχθρος ηταν ο μεγαλοκαραβοκυρης ανεξαρτητου καταγωγης. Εχθρος ηταν ο Σουλτανος ως προσωποποιηση του θνησκοντος καθεστωτος. Εχθρος ηταν και η Εκκλησια με τις διδαχες της για υποταγη στο θελημα του Θεου.

Ας δουμε καποια αποσπασματα απο τον Θουριο του Ρηγα, εθνεγερτη και μεγα ιδεολογικο δασκαλο της Επαναστασης, γραμμενο λιγα χρονια μετα απο την θυελλα της Γαλλικης Επαναστασης, που ετριξε τα δοντια στις Αυτοκρατοριες της εποχης.

Ολοκληρο το ποιημα στην εξης διευθυνση : http://el.wikisource.org/wiki/Θούριος

[SIZE=“2”]Θούριος[/SIZE]
ἤτοι Ὁρμητικὸς Πατριωτικὸς Ὕμνος πρῶτος,
εἰς τὸν ἦχον, MIA ΠΡΟΣΤΑΓH ΜΕΓΑΛH
Ρήγας Φεραίος

Ὡς πότε παλικάρια νὰ ζοῦμεν στὰ στενά,
Μονάχοι σὰ λιοντάρια, σταὶς ράχαις στὰ βουνά;
Σπηλιαὶς νὰ κατοικοῦμεν, νὰ βλέπωμεν κλαδιά,
Νὰ φεύγωμ΄ ἀπ΄ τὸν Κόσμον, γιὰ τὴν πικρὴ σκλαβιά.
Νὰ χάνωμεν ἀδέλφια, Πατρίδα, καὶ Γονεῖς,
Τοὺς φίλους, τὰ παιδιά μας, κι΄ ὅλους τοὺς συγγενεῖς.
Καλλιῶναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωή,
Παρὰ σαράντα χρόνοι σκλαβιά, καὶ φυλακή.
Τί σ΄ ὠφελεῖ ἂν ζήσης, καὶ εἶσαι στὴ σκλαβιά,
Στοχάσου πὼς σὲ ψένουν καθ΄ ὤραν στὴ φωτιά.
Βεζύρης, Δραγουμάνος, Ἀφέντης κι΄ ἂν σταθῆς,

Ο Τύραννος ἀδίκως, σὲ κάμει νὰ χαθῆς.
Δουλεύεις ὂλ΄ ἡμέρα, σὲ ὅ,τι κι΄ ἂν σοὶ πῆ,
Κι΄ αὐτὸς πασχίζει πάλιν, τὸ αἷμα σου νὰ πιῆ.

Σ΄ Ἀνατολὴ καὶ Δύσι, καὶ Νότον καὶ Βοριά,
Γιὰ τὴν Πατρίδα ὅλοι, νάχωμεν μία καρδιά.
Στὴν πίστιν τοῦ καθ΄ ἕνας, ἐλεύθερος νὰ ζῆ,
Στὴν δόξαν τοῦ πολέμου, νὰ τρέξωμεν μαζύ.
Βουλγάροι, κι΄ Ἀρβανῆτες, Ἀρμένοι καὶ Ρωμιοί,
Ἀράπιδες, καὶ ἄσπροι, μὲ μία κοινὴ ὁρμή.
Γιὰ τὴν ἐλευθερίαν, νὰ ζώσωμεν σπαθί,
Πῶς εἶμασθ΄ ἀντρειωμένοι, παντοῦ νὰ ξακουσθῇ.

Σουλλιώταις, καὶ Μανιώταις, λιοντάρια ξακουστά,
Ὡς πότε σταὶς σπηλαίς σας, κοιμάσθε σφαλιστά.
Μαυροβουνιοὺ καπλάνια, Ὀλύμπου σταυραητοί,
Κι΄ Ἀγράφων τὰ ξευτέρια, γεννῆτε μία ψυχή.
Ἀνδρεῖοι Μακεδόνες, ὁρμήσατε γιὰ μία,
Καὶ αἷμα τῶν τυράννων, ρουφῆστε σᾶ θεριά.
Τοῦ Σάββα καὶ Δουνάβου, ἀδέλφια Χριστιανοί,

Νὰ σφάξωμεν τοὺς λύκους, ποὺ στὸν ζυγὸν βαστοῦν,
Καὶ Χριστιανούς, καὶ Τούρκους, σκληρὰ τοὺς τυραννοῦν.

Στεργιᾶς, καὶ τοῦ πελάγου, νὰ λάμψη ὁ Σταυρός,
Καὶ στὴν δικαιοσύνην, νὰ σκύψη ὁ ἐχθρός.
Ο Κόσμος νὰ γλυτώση, ἀπ΄ αὔτην τὴν πληγή,
Κ΄ ἐλεύθεροι νὰ ζῶμεν, ἀδέλφια εἰς τὴν Γῆ.

Πέρας μὲν ὧδε,
Η δὲ αὖ πράξις τέρας.

Ας δουμε λιγο τα “μαυρισμενα” σημεια :

Στοχάσου πὼς σὲ ψένουν καθ΄ ὤραν στὴ φωτιά.
Βεζύρης, Δραγουμάνος, Ἀφέντης κι΄ ἂν σταθῆς

Δουλεύεις ὂλ΄ ἡμέρα, σὲ ὅ,τι κι΄ ἂν σοὶ πῆ,
Κι΄ αὐτὸς πασχίζει πάλιν, τὸ αἷμα σου νὰ πιῆ.

Εδω ο Ρηγας οριζει ως εχθρο οχι καπιον αλλοεθνη (τους Τουρκους οπως μας εμαθαν στο σχολειο), αλλα τον ταξικο δυναστη της εποχης εκεινης. Τον Φεουδαρχη - ασχετου εθνικοτητας, γιατι μην ξεχναμε οτι στη Ρουμελη κουμαντο εκαναν οι Ελληνες κοτζαμπασηδες, οπως αντιστοιχα και στις υπολοιπες περιοχες της αυτοκρατοριας (πχ. οι Σλαβοι Βοεβοδες). Κοινωνικα ταξικο το προταγμα λοιπον για ξεσηκωμο.

]Βουλγάροι, κι΄ Ἀρβανῆτες, Ἀρμένοι καὶ Ρωμιοί,
Ἀράπιδες, καὶ ἄσπροι, μὲ μία κοινὴ ὁρμή.
Γιὰ τὴν ἐλευθερίαν, νὰ ζώσωμεν σπαθί,
Πῶς εἶμασθ΄ ἀντρειωμένοι, παντοῦ νὰ ξακουσθῇ

Προφανες το υπερεθνικο καλεσμα του Ρηγα. Βουλγαροι και Αρβανιτες (= Αλβανοι, ποσο πιο προφανες εδω οτι τα χρονια εκεινα οι Αρβανιτες αποτελουσαν διαφορετικη εθνοτικη ομαδα απο τους Ρωμιους - Ελληνες), Αρμενιοι και Ρωμιοι. Καλεσμα περα απο φυλες. Αραπηδες (=Σκουροχρωμοι ) και Λευκοι. Και οπως κλεινει το ποιημα ο Ρηγας τους χαρακτηριζει ολους αδερφια. Εθνοποιητικος ο λογος αλλα παραλληλα και αντιεθνικιστικος.

Νὰ σφάξωμεν τοὺς λύκους, ποὺ στὸν ζυγὸν βαστοῦν,
Καὶ Χριστιανούς, καὶ Τούρκους, σκληρὰ τοὺς τυραννοῦν.

Ενα απο τα πιο σημαντικα σημεια του Θουριου. Θυματα λοιπον και οι χριστιανοι και οι τουρκοι του αυτοκρατορικου δυναστη. Βεβαια ειναι εμφανης ακομα, η πρωιμη μορφη που παιρνει η εθμικη ιδεολογια, καθως εδω ο Ρηγας διακρινει τους υποδουλους θρησκευτικα και οχι εθνοτικα, αλλα δε μειωνεται η σημασια του γεγονοτος οτι ακομα και οι Τουρκοι (μουσουλμανοι εδω) ειναι και αυτοι θυματα, μαζι με τους Χριστιανους.

Ο Ρηγας λοιπον, ιδεολογικος πατερας της Ελληνικης Επαναστασης, αλλα και ολων των αντιστοιχων βαλκανικων της εποχης εκεινης, αλλα και αργοτερα (Σερβων, Βλαχων, Μαυροβουνιων κ.ο.κ) προσταζει ενα ξεσηκωμο, ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟ - ΥΠΕΡΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ & ΤΑΞΙΚΟ.

Δηλαδή, πώς ορίζεται η «τάξη» που οφείλει να ξεσηκωθεί με βάση το Θούριο, κατά τη γνώμη σου; Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά της; Ποιός είναι ο θετικός και ποιός ο αρνητικός ορισμός; [θετικός σημαίνει: η τάξη είναι…, αρνητικός σημαίνει: η τάξη δεν είναι…] Ποιές είναι οι τάξεις της εποχής;

Ωραια ερωτηση… Πως οριζεται η ταξη, τα χαρακτηριστικα της, ποιες οι ταξεις της εποχης. Καθως το ζητημα ειναι λεπτο και σε μπορει να περιοριστει στα πλαισια μιας φορουμικης συζητησης, ας μου επιτραπει να παραθεσω συνοπτικα το πως οριζονται τα παραπανω απο την εισαγωγη της εργασιας “Το ζήτημα των Μικροαστων. Ενιαια ταξη ή δυο διακριτα ταξικά σύνολα” (1) του Καθηγητη του ΕΜΠ Γιαννη Μηλιου. Να ξεκαθαρισω οτι εδω η αναλυση των ταξεων ακολουθει τη μαρξιστικη θεωρια.

Η μαρξιστική θεωρία των τάξεων έχει ως αφετηρία την έννοια του τρόπου παραγωγής. Ο τρόπος παραγωγής αποτελεί την έννοια που συμπυκνώνει τους δομικούς-αιτιακούς καθορισμούς κάθε ιστορικά ιδιαίτερου συστήματος εκμετάλλευσης. Αναφέρεται δηλαδή αποκλειστικά στον πυρήνα των ταξικών σχέσεων, όχι στις ταξικές σχέσεις καθαυτές. Κάνοντας αφαίρεση από όλες τις ιδιαίτερες ιστορικές μορφές ύπαρξης των ταξικών σχέσεων, κάθε τρόπος παραγωγής παραπέμπει σε δύο μόνον τάξεις: την τάξη των κυριάρχων-εκμεταλλευτών, οι οποίοι κατέχουν τα μέσα παραγωγής και ιδιοποιούνται το παραγόμενο υπερπροϊόν και την τάξη των κυριαρχούμενων-παραγωγών -που γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Καίτοι στο επίπεδο αφαίρεσης που ορίζει η έννοια του (εκάστοτε) τρόπου παραγωγής ορίζονται δύο μόνο τάξεις, στους συγκεκριμένους κοινωνικούς σχηματισμούς (στις υπαρκτές κοινωνίες) υπάρχουν πάντοτε περισσότερες από δύο τάξεις. Όχι μόνο διότι στο εσωτερικό τους υφίστανται περισσότεροι τρόποι παραγωγής αλλά επίσης (και αυτό αφορά κυρίως τις κοινωνίες του αναπτυγμένου καπιταλισμού): α) διότι υπάρχουν επίσης μορφές παραγωγής, δηλαδή μορφές οργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίας που δεν στηρίζονται στην απόσπαση υπερεργασίας, στην εκμετάλλευση, και β) διότι ορισμένες από τις ταξικές λειτουργίες της κυρίαρχης τάξης εκχωρούνται κατά κανόνα σε κοινωνικές ομάδες που δεν εντάσσονται στην κυρίαρχη τάξη (δεν είναι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής).

Ένα θεωρητικό πρόβλημα που προκύπτει εδώ είναι το εάν νομιμοποιούμαστε να θεωρήσουμε ως τάξη μια κοινωνική ομαδοποίηση που δεν ανάγεται σε κάποιον τρόπο παραγωγής. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καταφατική, στο βαθμό που πρόκειται για το αποτέλεσμα ενός ταξικού προσδιορισμού με δομικά χαρακτηριστικά τα οποία αντανακλώνται με διακριτό τρόπο στην πάλη των τάξεων: Με άλλα λόγια, εφόσον πρόκειται για τον προσδιορισμό μιας θέσης στο πλέγμα των εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων που συνέχουν ένα κοινωνικό σχηματισμό, η οποία συναρθρώνεται με συγκεκριμένο-διακριτό τρόπο με τη βασική αντίφαση του κοινωνικού σχηματισμού (αυτήν που απορρέει από τον κυρίαρχο τρόπο παραγωγής) και (ανα)παράγει συγκεκριμένα «κατάλληλα αποτελέσματα» στο πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο του κοινωνικού σχηματισμού. Αυτή η προσέγγιση δεν αποκλείει πάντως την ύπαρξη «οριακών» κοινωνικών στρωμάτων χωρίς ταξική ένταξη

Βασει λοιπον της ως ανω αναλυσης, μπορουμενα διακρινουμε οτι στα φεουδαρχικα καθεστωτα (οπως αυτο της Οθωμανικης Αυτοκρατοριας - κ παλαιοτερα της Βυζαντινης) μεσα απο τις οποιες διαφοροποιησεις, καθως εχοντας τις ριζες της στην Ασια, κουβαλουσε στοιχεια και απο τον λεγομενο ασιατικο τροπο παραγωγης) οι δυο βασικες ταξεις ηταν οι εξης : Η ταξη των Φεουδαρχων (εδω βλ. Πασαδες, κοτσαμπασηδες, βοεβοδες κλπ) και η ταξη των Δουλοπαροικων (κοινως οι ακτημονες αγροτες που δουλευαν τις γαιες των φεουδαρχων και αποτελουσαν το 80-90% του πληθυσμου). Βεβαια σε αντιθεση με τον καπιταλιστικο τροπο παραγωγης, οπως αναφερει ο Μηλιος στο ιδιο

Στους προκαπιταλιστικούς τρόπους παραγωγής… η ιδιοκτησία της κυρίαρχης τάξης στα μέσα παραγωγής δεν είναι ποτέ πλήρης. Οι εργαζόμενες-κυριαρχούμενες τάξεις διατηρούν την κατοχή των μέσων παραγωγής, γεγονός που συνδέεται με αντίστοιχες σημαντικές διαφοροποιήσεις στη δομή και των άλλων κοινωνικών επιπέδων, του πολιτικού και του ιδεολογικού. Η οικονομική εκμετάλλευση, δηλαδή η απόσπαση του υπερπροϊόντος από τον εργαζόμενο (που, π.χ., στη φεουδαρχία παίρνει τη μορφή της αγγαρείας), έχει ως συμπληρωματικό της στοιχείο τον άμεσο πολιτικό καταναγκασμό: τις σχέσεις πολιτικής εξάρτησης κυρίαρχου-κυριαρχούμενων και την ιδεολογική τους (κατά κανόνα θρησκευτική) αποτύπωση

Τωρα εκτος των δυο αυτων βασικων τάξεων, ως μια υποταξηή μεσαια ταξη, αν μπορουμε να χρησιμοποιησουμε τον λογισμο αυτο, μπορει να θεωρηθει αυτη των εμπορων και των βιοτεχνων. Η οποια ομως ακομα αριθμητικα αλλα και πολιτικα/οκονομικα δεν μπορει να ασκησει σημαντικη επιδραση στο κοινωνικο γιγνεσθαι.

Τους τελευταιους ομως αιωνες της περιοδου της Φεουδαρχιας, μέσα απο απο την προοδο των παραγωγικων σχεσεων, απο την εμφανιση νεων μορφων οικονομιας, την προοδο της επιστημης και της τεχνολογιας (βλ. εκρηξη της ναυτιλιας απο τον 16ο αιωνα και μετα- δημιουργια υπερατλαντικων θαλασσιων οδων- εναρξη αποικιοκρατιας-ανοιγμα αγορων κλπ) εμφανιστηκε μια νεα ταξη (με προοδευτικο χαρακτηρα) η αστικη.Στις νεες αυτες συνθηκες τα φεουδαρχικα καθεστωτα στεκονταν ως οπισθοδρομηση στο αλμα της κοινωνιας προς τα εμπρος. Οι νεες μορφες οικονομιας λοιπον σε συνδιασμο με το προσταγμα του Διαφωτισμου για Δημοκρατια ωθησαν την “ανηλικη” ακομα αστικη τάξη στο δρομο προς την εξουσια και στο περασμα στο καπιταλισμο και στα εθνικα κρατη.

Ετσι και στην Ελλαδα η νεοκοπη αστικη ταξη αρχιζει σιγα σιγα να κανει εμφανη τη διαθεση της για ανεξαρτητοποιηση απο την Πυλη. Οπως αναφερει ο Ιστορικος Τασος Βουρνας στον 1ο τόμο του εργου του “Ιστορια της Νεωτερης & Συγχρονης Ελλαδας.” :

Η αναπτυξη του εμποριου στη σκλαβα Ελλδα, το πλαταιμα της αγορας και ο σχηματισμος ενος πυρηνα εμπορικου και βιοτεχνικου κεφαλαιου, σε τελευταια δηλαδη αναλυση, η πορεια προς μια γοργη αυτονομια της ρωμεικης δραστηριοτητας, ερχόταν σε αντιθεση προς το τουρκικο στρατιωτικο-φεδουαρχικο συστημα και ήταν φανερο πως διαγραφοταν ενας βεβαιος κλονισμος του. Το εμπορικο κεφαλαιο δεν μπορουσε να αναπτυχθει φυσιολογικα μεσα στα πλαισια του παλιου τρόπου παραγωγης και η διασταση γεωργιας και βιοτεχνιας γινοταν ολοενα και πιο φανερη, αφού ολοκληρες κατηγοριες χωριων και πληθυσμων ελκύονταν προς την εξειδικευση και την παραγωγη για χαρη μιας πλατυτερης αγορας. Η πορεια αυτη της οικονομιας δημιουργουσε τις προυποθεσεις για την παγιωση εθνικων πια αγορων στα Βαλκανια , γεγονος που συγκεντρωνε ολο και περισσοτερες γυρω απο το πολιτικο αίτημα της δημιουργιας εθνικων κρατων, με διαφορετικο κοινωνικο και οικονομικο συστημα από της Οθωμανικης αυτοκρατοριας. (2)

ΧΑρακτηριστικο παραδειγμα αυτης ακριβως της διαφοροποιησης της παραγωγης μας δινει η περιπτωση των Αμπελακιων στη Θεσσαλια, λογω της εντονης αναπτυξης της νηματουργιας στην περιοχη. Οπου έχουμε το περασμα απο τις πρωτογονες μορφες οικιακης χειροτεχνιας στην οργανωμενη βιοτεχνικη παραγωγη για χαρη της αγορας.

Αρα φορεας και κιμνητηρια δυναμη της επαναστασης στην Ελλαδα (η οποια ειναι εμφανως επηρεασμενη απο την Γαλλικη Επανασταση - βλ. την ελληνικη διανοηση της εποχης από τον Ανώνυμο Ελληνα με την «Ελληνική Νομαρχία», τον Κοραη και κυριως τον Ρηγα με τη Χαρτα του.) ειναι η εμφανισθεισα αστικη τάξη σε συμμαχια με την ταξη των ακτημονων αγροτων.

Tωρα νομιζω στο Θουριο η τριπλη αυτη διασταση του μηνυματος του ξεσηκωμου ειναι εμφανης. Χωρις να ξαναπαραθεσω τα σκιασμενα μερη, στο πρωτο μιλα για αντισταση εναντια στο Βεζυρη ( = Φεουδαρχης) στο Δραγουμανο (= o διερμηνεας, ο γραφιας ) στον Αφεντη ( τιτλος ευγενειας ομωνυμος του Αγα= Φεουδαρχης). Η φραση “δουλευεις ολη μερα και σου πινουν το αιμα” εφτασε ως τις μερες μας και νομιζω ειναι σαφης η ταξικη της γλωσσα. Στα υπολοιπα σημεια νομιζω ο υπερεθνικος και υπερθρησκευτικος χαρακτηρας του Θουριου ειναι εμφανεστατος.

(Σορρυ για την εκταση… 8) )

(1). Εισήγηση στη διημερίδα με θέμα «Θεωρία των τάξεων και εμπειρικές προσεγγίσεις των τάξεων στην Ελλάδα», που έλαβε χώρα στο πλαίσιο των Σεμιναρίων της Ερμούπολης, στις 9 και 10 Ιουλίου 2002. Επαναδημοσιευση στο Περιοδικο “Θεσεις”, τευχος 81, Οκτωβριος - Δεκεμβριος 2002.

(2). Ιστορια της νεωτερης και συγχρονης Ελλαδας. Τομος Α - Απο την Επανασταση του 1821 ως το κινημα στο Γουδι (1909). Εκδοσεις Πατακη-2003.

εγω isis

θα εκανα μπολντ και το εξης

Στὴν πίστιν τοῦ καθ΄ ἕνας, ἐλεύθερος νὰ ζῆ,

Στα εξαιρετικά ποστ του Isis να προσθέσω ότι ο σημαντικότερος ίσως λόγος να αισθανόμαστε περήφανοι για την Επανάσταση του ‘21 είναι η τεράστια διεθνιστική της σημασία: Μέχρι και το κίνημα της Μολδοβλαχίας η Ευρώπη σε πολιτικό επίπεδο είχε πισωγυρίσει συνολικά, και από τις λαϊκές εξεγέρσεις και το απελευθερωτικό κλίμα της Γαλλικής Επανάστασης και των Ναπολεόντιων Πολέμων είχε περάσει στην Παλλινόρθωση, την εποχή των Μέττερνιχ και των ανηλεών διώξεων κάθε προοδευτικής ιδέας. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα της πανευρωπαϊκής αντίδρασης και οπισθοδρόμησης, η Επανάσταση των Σκλάβων στην Ελλάδα ήταν το πρώτο φυτίλι που αναζωπύρωσε τις επαναστατικές φωτιές διεθνώς και βοήθησε σε βαθμό που ίσως δεν έχουμε συλλάβει τους λαούς να πάρουν χαμπάρι ότι ό,τι κι αν έκαναν οι βασιλιάδες και οι αυτοκράτορες, οι γαιοκτήμονες και οι παπάδες, η “μπογιά” τους είχε ξεφτίσει και ήταν καιρός να την “κάνουν” από το Ιστορικό Προσκήνιο.

Μια παράλληλη παρατήρηση είναι ότι η εποχή που ζούμε σήμερα, εποχή μεταβατική από πολλές απόψεις, είναι εν πολλοίς μια νέα Παλλινόρθωση, μια εποχή οπισθοδρόμησης που αργά ή γρήγορα θα πάρει τέλος με τη δράση των λαών, οι οποίοι -που θα πάει- θα καταλάβουν ότι οι καπιταλιστές παρά τη φαινομενική παντοδυναμία τους έχουν “τελειώσει” ιστορικά και βρίσκονται στα πρόθυρα και της δικής του εξαφάνισης από την Ιστορία. Οπως και τότε, έτσι και σήμερα, ένα “φυτίλι” χρειάζεται για να πάρει ξανά φωτιά όλος ο κόσμος. Το πού θα ανάψει, θα το αποφασίσει η ίδια η ζωή.

Σχετικά με τις εύστοχες επισημάνσεις για την ταξική διάρθρωση των κατεχόμενων οθωμανικών περιοχών, ένα συμπληρωματικό σχόλιο για την Ελληνική Επανάσταση. Η έκβασή της προφανώς και ήταν θετική, αφού οδήγησε στην απελεύθερωση από τον οθωμανικό ζυγό, αλλά εμπεριείχε και μια ιδιαίτερα αρνητική πτυχή: Η αστική τάξη παρ’ ότι σήκωσε το βάρος της επανάστασης δεν κατάφερε τελικά να κυριαρχήσει πολιτικά και αναγκάστηκε να μοιραστεί την εξουσία με την παλιά τάξη των προεστών/κοτζαμπάσηδων και των γαιοκτημόνων, κάτι που ευθύνεται και για το ότι ποτέ δεν απαλλάχθηκε από την ανάγκη της κηδεμονίας των ξένων αστικών τάξεων (μια που οι φεουδάρχες είχαν βαθιές ρίζες στην κοινωνία και κατάφεραν να μη χάσουν πολλή από την κοινωνική τους ισχύ). Αυτός ο οδυνηρός συμβιβασμός εμπόδισε την ανάπτυξη της χώρας για τουλάχιστον έναν αιώνα και ίσως βρίσκεται πίσω από τις γνωστές αντιλήψεις για τη “χώρα μπανανία” που “όλα τα περιμένει από τους ξένους”.

Ωραίος ο Isis. Γενικά ο Μηλιός γράφει ωραία και η ανάλυσή του για την Ελληνική Ιστορία (για να είμαστε ον τόπικ) είναι από τις καλύτερες που μπορεί να διαβάσει κανείς: “Ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός” - εκδόσεις “Κριτική”

Μία παρατήρηση μόνο, για αυτό εδώ έχω ισχυρές επιφυλάξεις. Οι Αρβανίτες ήταν από το Άρβανον της Ηπείρου (δεσποτάτο), που γεωγραφικά βρίσκεται στην κεντρο-νότια σημερινή Αλβανία. 13 αιώνα και μετά αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν και να διασκορπιστούν σε όλα τα νότια Βαλκάνια, γιατί τον έλεγχο της περιοχής ανέλαβαν Αλβανοί άρχοντες.

Από τότε μέχρι τον Θούριο του Φερραίου έχουν περάσει 4 αιώνες και βάλε και οι 2 ομάδες πληθυσμών (Αλβανοί και Αρβανίτες) έχουν πολλές πολιτισμικές διαφορές (θρησκεία, γλώσσα, τρόπος ζωής, κλπ). Επομένως όπως είναι διαφορετική “εθνοτική” ομάδα από Ρωμιούς- Έλληνες, είναι και διαφορετική εθνοτική ομάδα από τους Αλβανούς.

Και εννοείται βοήθησαν ενεργά στην Επανάσταση του '21. Ο Μάρκος Μπότσαρης και ο Κουντουριώτης π.χ. είναι από τους πιο γνωστούς Αρβανίτες της επανάστασης.

ΥΓ. Αν κάνω λάθος διορθώστε με ελεύθερα, δε με θεωρώ γνώστη