χαχαχ ελπίζω πάντως να μη προσπαθήσεις να μου συγκρίνεις Bad Religion με Hatebreed γιατί θα γίνει χαμός:p
(δε τον έχω ακούσει ακόμη τον πρώτο)
Όχι με τίποτα, γουστάρω τρελά Hatebreed αλλά οι Bad Religion είναι…θρησκεία!
Αύριο θα πρωί θα παίχτει ξύπνημα με true north8)
Οκ αύριο ανταλλάζουμε απόψεις στο δικό τους topic 
Λοιπόν, μόλις διάβασα την κριτική του γουόρστ για το χέημπριντ και έχω να πω ότι είναι άψογη.
Μακάρι νά 'ταν όλες οι κριτικές του ρόκιν κάπως έτσι.
κι εγώ τώρα πήρα χαμπάρι τον “χαμό” που έγινε και συμφωνώ με ChrisP, άψογη κριτική από κάποιον που αγαπάει αυτή τη μουσική, δεν καταλαβαίνω γιατί κάνετε έτσι
peri kolokuthopitas loipon
- Οι αναγνώστες χρειάζονται τις κριτικές για διάφορους λόγους. Για να ανακαλύπτουν γκρουπ και δίσκους (δεν μπορεί να τα παίξει όλα ο Πετρίδης, ούτε μπορούν να ακούν τα πάντα έστω και αν μπορούν να τα κατεβάσουν), για να διασταυρώνουν την άποψή τους για ένα δίσκο που άκουσαν με αυτή του συντάκτη που εμπιστεύονται, για να αποφύγουν το δίσκο που εκθειάζει ο συντάκτης που απεχθάνονται, για να απολαύσουν ένα θάψιμο ή ένα πετυχημένο inside joke κ.ο.κ. Όταν ο συντάκτης σημειώσει αυτό που ο αναγνώστης θεωρούσε αποκλειστική του σκέψη, σκάνε πυροτεχνήματα μέσα στο κεφάλι του δεύτερου.
Αγαπητέ worst enemy, οι Dubliners δεν έπαιζαν celtic “punk”, νομίζω;
you’ re right πήγαινε στην παραδοσιακή folk επιρροή της μπάντας αλλά δεν διατυπώθηκε (καλά).
Fair enough. Πάντως έτσι κι αλλιώς αυτό το σημείο ήταν η μοναδική μου ένσταση στην κριτική σου για το καινούριο. Ειδικά η τελευταία παράγραφος είναι spot on και περιγράφει στην εντέλεια τη σημερινή κατάσταση των DKM.
Eιλικρινά ένα ακουστικό άλμπουμ με κομμάτια τίγκα στο συναίσθημα είναι το μόνο που θα απογειώνε την μπάντα αυτή την στιγμή. Μακάρι να το σκεφτούν
Αυτό είναι μάλλον το μόνο στο οποίο διαφωνώ. Για μένα οι DKM βρίσκονται στο εξής τέλμα: τα πιο πανκ κομμάτια είναι αυτά που εμφανώς τους “πάνε” πιο πολύ, είναι ο ήχος τους, το στυλ τους ρε παιδί μου πώς να το κάνουμε, αλλά πλέον δεν τους βγαίνουν πολύ εύκολα και συνήθως είναι σκατά/μέτριες καρικατούρες του 00’s παρελθόντος, ενώ απ’ την άλλη τα ακουστικά κομμάτια είναι εξ’ ίσου εμφανώς αυτά που πλέον τους βγαίνουν πιο εύκολα και φυσικά (οι κωλόγεροι που λέγαμε) αλλά επειδή δεν έχουν το πηγαίο ταλέντο στην τραγουδοποιία που έχουν π.χ. ο Dave King και οι Flogging Molly (μιλώντας για παρεμφερές άκουσμα) ούτε εκεί το “χουν” ιδιαίτερα και βαριέσαι εύκολα.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα με άλλα λόγια. Σκατά.
Χμ ενδιαφέρουσα άποψη, απλά για να καταλάβεις τι εννοώ. Ως acoustic δεν θεωρώ κανένα κομμάτι του δίσκου. Ίσως το πιο κοντινό σε αυτό που εννοώ να είναι το rose tattoo. Θέλω ή να παίξουν punk rock όπως είπες (που σίγουρα δε θα το κάνουν όπως παλιά) ή αυτό που λέω. Όχι ντεμί κομμάτια λίγο απ’ όλα. Σκέψου δε θέλω καν τύμπανα. Αντέ το πολύ τις μπαγκέτες με κάτι συρματάκια στην άκρη που χρησιμοποιούν οι τζαζίστες. Μία ακουστική, ένα φλάουτο, κανά ακορντέον, τέτοια φάση!
Ναι το κατάλαβα, αλλά έτσι κι αλλιώς οι διαφορές αυτού που λες σε σχέση π.χ. με το ύφος του Going out in Style είναι αμελητέες. Τι κι αν βάλουν drums, τι κι αν δε βάλουν, το feeling είναι κατά βάση το ίδιο. Κι αν βγάζανε ολόκληρο δίσκο σ’ αυτό το στυλ; Άιντέεεεεε… δε θα μπορούσα να τ’ ακούσω ούτε με σφαίρες.
ημερομηνια κυκλοφοριας του τελευταιου swallow the sun φλεβαρης του 12.
review ενα χρονο μετα.
Ωρες ωρες κατι τετοια διαβαζω και ψηνομαι να κανω ριβιου το Altaar 3 χρονια αφ οτου βγηκε.
αναφορικά με αυτό
όπως αντιλαμβάνεστε σε ένα site στο οποίο ανεβαίνουν καθημερινά 2-3 review δίσκων (πέραν των υπολοίπων κειμένων), είναι λογικό ο φόρτος εργασίας να είναι τέτοιος, που πολλές φορές κάποιες κυκλοφορίες ξεμένουν εκτός προγραμματισμού και μπαίνουν στο site αρκετό καιρό μετά την κυκλοφορία τους. φυσικά δεν περιμένουμε κάποιος φίλος να περιμένει να ενημερωθεί για το shallow the sun 1 χρόνο μετά, αλλά παρ’όλα αυτά θέλουμε να το έχουμε για λόγους πληρότητας κ ενημέρωσης για το σχήμα, καθότι το Rocking δεν είναι μόνο ένα site καθημερινής ενημέρωσης αλλά με τα χρόνια έχει “χτίσει” και ένα αρχείο άρθρων το οποιο πάρα πολλοί βρίσκουν χρηστικό, αν θέλουν να ανατρέξουν σε κάτι που έχει κυκλοφορήσει στο παρελθόν. 
φυσικά όπως και να έχει, παλεύουμε να μην ξανασυμβεί κάτι ανάλογο 8)
Δεν το γνωρίζω το παληκάρι που έγραψε την κριτική στην ταινία Lincoln, αλλά αφού έχει την ειλικρίνεια να δηλώνει τα παρακάτω…
“Επίσης προσωπική άποψη, έχω δεί δυο-τρία ντοκιμαντέρ με Αμερικανικό Εμφύλιο κτλ… ίσως και δέκα λεπτά από το καθένα! To θέμα παραείναι αμερικάνικο και αδιάφορo για μένα, όσο και το WWE ή εκείνο με αυτούς που ψαρεύουν καβούρια και τρώνε 580 λίτρα νερό στη μάπα ανά επεισόδιο…”
…απλά θα έπρεπε να αναλάβει κάποιος άλλος συντάκτης την συγκεκριμένη κριτική! :roll:
ή και όχι
αν κάποιος είναι πωρωμένος με την αμερικανική ιστορία, μπορεί να αποθεώσει το Lincoln εν προκειμένω, αλλά από την άλλη να μην “πιάσει” τον μέσο θεατή που περιμένει να διαβάσει μια θέση/κριτική αλλά δεν έχει την ίδια εικόνα/θέση για το θέμα.
δυστυχώς το να είσαι σε πολύ κοντινή επαφή με ένα αντικείμενο που πραγματεύεται μια ταινία, πολλές φορές σε κάνει biased. αν θες να δεις παράδειγμα, πήγαινε στον κινηματογράφο του φόρουμ και δες εμένα με τον Lupin (που υπογράφει κ το άρθρο btw) να σκοτωνόμαστε σχεδόν για κάθε κομιξοταινία, πράγμα λογικό μιας κ ο Βασίλης έχει περάσει από τον χώρο του κόμιξ και ενώ εγώ όχι.
Τα ντοκιμαντέρ με τα καβούρια είναι γαμάτα πάντως.